عوامل اجتماعی موثر بر گرایش زنان به جراحی زیبایی هدف پژوهش بود. در این پژوهش، از دیدگاههای صاحبنظران گوناگون از جمله دیدگاه گافمن، ترنر، وبلن ، بوردیو و هومنز استفاده شد. جامعه آماری پژوهش زنان 18 سال به بالای ساکن مناطق 2 و 9 شهر تهران بودند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 183 نفر انتخاب شده اند. این پژوهش از لحاظ روش یک پژوهش پیمایشی است که در آن از روش پرسش نامه برای گردآوری داده ها استفاده شده است. نتایج نشان داد بیش ترین درصد پاسخگویان به مقدار کم تا زیاد به جراحی زیبایی تمایل نشان دادند. بین مقدار گرایش زنان به جراحی زیبایی و فشار اجتماعی، گرایش به جنس مخالف، منزلت اجتماعی و درآمد زنان رابطه معنادار مستقیم وجود داشت. زنان خانه دار بیش از زنان شاغل و دانشجو به جراحی زیبایی گرایش داشتند. بین مقدار گرایش زنان به جراحی زیبایی و سن و تحصیلات رابطه معنادار ملاحظه نشد.
