روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروه های دو نفری برای یادگیری مهارت های حرکتی با هم مشارکت می کنند و به نظر می رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی های یک محیط بهینه آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا 9 ساله، دو گروه 10 نفره تمرین دوتایی و انفرادی را تشکیل دادند. نوآموزان گروه دوتایی پس از شنیدن دستورالعمل های آموزشی و مشاهده مدل ماهر، دو به دو می شدند و نیمی از آنها با ورود به آب به اجرای بدنی مهارت مورد نظر از شنای کرال سینه می پرداختند و فرد بیرون از آب در نقش مربی برای یار خود پس از مشاهده دقیق کوشش او بازخورد اجرای وی را می داد. پس از هر چند کوشش نوآموزان نقش خود را با هم عوض می کردند. این در حالی بود که کودکان گروه تمرین انفرادی پس از دستورالعمل های آموزشی و مشاهده مدل ماهر، همه وارد آب می شدند و همزمان به اجرای بدنی مهارت مورد نظر می پرداختند. در آزمون یادداری از اجرای 10 متر شنای هر کودک فیلم برداری شد و سپس فیلم ها توسط دو مربی فدراسیون با استفاده از چک لیست ارزیابی شنای کرال سینه ارزیابی شد. ضریب پایایی بین آزمونگری 90/0 به دست آمد. نتایج آزمون یادداری نشان دهنده اختلاف معنادار گروه تمرین دوتایی نسبت به گروه تمرین انفرادی بود (05/0>P). بر اساس نتایج می توان نتیجه گیری کرد که روش دوتایی، علاوه بر مقرون به صرفه بودن از لحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به روش های سنتی آموزش شنا دارد.
