این پژوهش باهدف بررسی رابطه کیفیت روابط و حمایت اجتماعی با سلامت روانی در دانشجویان انجام گرفت. این پژوهش از نوع پژوهش های همبستگی و رگرسیون بود. جامعه پژوهشی عبارت بود از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت که از بین آن ها به صورت نمونه گیری در دسترس 150 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مورداستفاده در این تحقیق عبارت بودند از پرسشنامه حمایت اجتماعی شربورن، کیفیت روابط پیرس و همکاران و سلامت عمومی گلدبرگ. بعد از آماده سازی، پرسشنامه ها در اختیار دانشجویان موردنظر قرار گرفت و از آن ها خواسته شد به سؤالات پرسشنامه پاسخ دهند. در این پژوهش 65 نفر دانشجوی مذکر و 85 دانشجوی مؤنث به پرسشنامه ها پاسخ دادند. بعد از اتمام پاسخگویی به سؤالات، پرسشنامه ها جمع آوری و جهت انجام تحلیل وارد نرم افزار spss شدند. یافته ها نشان داد بین حمایت اجتماعی و سلامت روانی دانشجویان و کیفیت روابط و سلامت روانی دانشجویان رابطه همبستگی مثبت و معنادار است و این دو متغیر به میزان 40 درصد از واریانس نمره سلامت روانی در دانشجویان را به صورت معناداری پیش بینی می کند. در پایان، می توان چنین نتیجه گیری کرد که شبکه اجتماعات انسانی و روابط باکیفیت دوستی فرد با خانواده و دوستان می تواند به وجود آورنده شرایط روانی و روحی مناسبی در فرد باشد که این شرایط سلامت روانی افراد را تضمین می کنند.
