هدف این پژوهش مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در زوجین مبتلا به ناگویی هیجانی(آلکسی تایمیا) با زوجین عادی شهر اصفهان بود. جامعه آماری پژوهش همه زوجینی بودند که به مراکز آموزشی و فرهنگسرای خانواده شهر اصفهان مراجعه می کردند. از این جامعه 63 نفر تعداد نمونه(22 مرد و 41 زن) با روش نمونه گری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار(یانگ، 1994) و ناگویی هیجانی(تورنتو، 1994) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره گویای این بود که زوجین عادی نسبت به زجین مبتلا به ناگویی هیجانی در تمام زیر مولفه های طرحواره های ناسازگار اولیه با گروه عادی (01/0 p≤) به غیراز طرحواره های تنبیه، معیارهای سرسختانه و خود انضباطی (05/0p≥) ) تفاوت معنادار داشتند. نتایج با توجه به مفاهیم بنیادین طرحواره های ناسازگار اولیه و ارتباط با ناگویی هیجانی تبیین شده است.
