این پژوهش با هدف بررسی رابطه مکانیزم های دفاعی و بحران هویت با پیروی از مد در دانشجویان انجام شد. جامعه شامل تمام دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اردکان در سال تحصیلی93-94 بود. از جامعه تعداد 120 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه مکانیزم های دفاعی حسینی و پرسشنامه بحران هویت احمدی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها ، نشان داد که بین مکانیزم های دفاعی و بحران هویت و پیروی از مد در دانشجویان دختر و پسر رابطه خطی معنی دار وجود دارد. همچنین در میان دانشجویان دختر، همبستگی بین مکانیزم های دفاعی رشد نایافته و پیروی از مد معنی دار است. در دانشجویان پسر، همبستگی بین مکانیزم های دفاعی روان آزرده و پیروی از مد رابطه معنی دار وجود دارد. بنابراین پیشنهاد می شود برای کاهش مدگرایی به عنوان روشی برای هویت یابی، روش هایی را به نوجوانان آموزش داد که به رشد مکانیزم های دفاعی پیشرفته در آنها منجر شود.