هدف: امروزه ویژگی های دنیای معاصر منتج به اهمیت فزاینده اعتماد در بسیاری از حوزه های زندگی اجتماعی شده است، به طوری که توسعه جامعه مدنی، سرمایه اجتماعی و رشد و شکوفایی دموکراسی از محصولات بلافصل اعتماد هستند. در چنین جامعه ای رسانه های جمعی نقش و رسالت مهمی بر عهده دارند و با اعتماد اجتماعی وارد روابط دوسویه می شوند. پژوهش حاضر در پی این می باشد که رابطه ابعاد اعتماد اجتماعی را با رسانه های جمعی در دو شکل داخلی (رادیو و تلویزیون و مطبوعات) و خارجی (رادیو ، ماهواره و اینترنت) مورد بررسی قرار دهد. روش: پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی و بهره گیری از پرسش نامه محقق ساخته صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانشجویان دانشگاه مازندران تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از جدول لین،400 نفر برآورد شده است. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین میزان استفاده از رسانه های خارجی با اعتماد میان فردی و تعمیم یافته رابطه معناداری مشاهده نشد، اما بین میزان استفاده از رسانه های داخلی با اعتماد بین فردی، تعمیم یافته و نهادی رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد، این در حالی است که بین رسانه های خارجی با اعتماد نهادی، رابطه معکوسی مشاهده شد. نتیجه گیری: رسانه های داخلی باعث افزایش اعتماد اجتماعی و رسانه های خارجی باعث کاهش آن می شوند#,
