هدف: هدف از این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) بود. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی پیمایشی از نوع مقطعی بود که از طریق اطلاعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مصاحبه، به جمع آوری داده ها پرداخته شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز به روش تحلیل مضمونی می باشد. یافته ها: مهم ترین عوامل مؤثر بر بالندگی: عوامل فردی، فرایندی، مدیریت سازمان، ارتباطات و مدیریت منابع انسانی استراتژیک می باشند. نتیجه گیری: بخش عمده ای از مسائل مربوط به بالندگی اعضای هیئت علمی مربوط به حوزه مدیریت منابع انسانی و آماده سازی اساتید، قبل از فرایندهای ایفای نقشهای شش گانه تربیتی، آموزشی، پژوهشی، مشاوره ای، رهبری و اجرایی است. بنابر این، برای رسیدن به نتایج بالندگی نیازمند توجه به تمام عوامل مؤثر بر بالندگی هستیم. در پایان پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت بالندگی در این دانشگاه و تحقیقات آتی ارائه شده است.
