سیستم کنترل وضعیت، سیستم پیچیدة حرکتی است که براساس تعامل بین فرایندهای پویا و مختلف شکل گرفته است و بسیاری از تکنیکهای آزمایشگاهی با استفاده از دامنة وسیعی از علائم و نشانههای عصبشناختی به تشخیص اختلالات عملکردی میپردازند. تحقیق حاضر بهمنظور ارزیابی پایایی معیارهای متداول تعادل کلینیکی و تعیین اثر سن، قد، وزن و شاخص تودة بدن در اجرای آزمونهای تعادل کلینیکی انجام گرفت. بهاین منظور 133 شرکتکننده در دامنة سنی 59 -18 سال که در هفته حداقل سه جلسه فعالیت ورزشی داشتند، در این تحقیق شرکت کردند. آزمونهای تعادل کلینیکی مورد استفاده شامل رساندن انگشت اشاره به بینی، ایستادن روی یک پا، ایستادن پاشنه – پنجه و آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن بود. یافتهها نشان داد که اولین اجرا در هر سه کوشش آهستهتر انجام پذیرفت. ارتباط بین برخی فاکتورها و آزمونهای تعادلی نیز مشخص شد. نتایج آشکار کرد که آزمونهای عملکرد تعادلی رساندن انگشت اشاره به بینی و بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و به ویژه آزمون دوم، باثباتترین آزمون در ارزیابی آسیب ورزشی ضربه به سر هستند.
