هدف پژوهش حاضر” تحلیل وضعیت پذیرش نوآوری برنامه درسی از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان بوده است. سؤال های تحقیق با در نظرگرفتن الگوهای نوآوری برنامه درسی (هدف ها، محتوا، راهبردهای یاددهی - یادگیری و روش های ارزش یابی ) تدوین و بررسی شده است. جامعه آماری شامل 503 عضو هیأت علمی در دانشگاه اصفهان بوده که 126 عضو هیأت علمی در دانشگاه اصفهان از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. داده های مورد نیاز پژوهش از دو ابزار، سندها، مدرک ها و پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شده است. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 95/0 به دست آمد. روایی صوری و محتوایی به وسیله 10 نفر از متخصصان و کارشناسان برنامه ریزی درسی و مدیریت آموزشی تأیید شد. یافته ها نشان دادکه از نظر پاسخ گویان، میزان پذیرش نوآوری در هدف ها، محتوا، راهبردهای یاددهی و یادگیری، و شیوه های ارزش یابی برنامه درسی باید بیش از سطح متوسط در برنامه درسی مد نظر قرار گیرد. بین دیدگاه اعضای هیأت علمی مرد و زن دانشگاه اصفهان درباره وضعیت پذیرش نوآوری برنامه درسی تفاوت معناداری وجود ندارد. بین اعضای هیأت علمی دانشکده های مختلف با مرتبه های علمی مختلف در مورد وضعیت میزان پذیرش نوآوری برنامه درسی و بین رتبه علمی مربی و استادیار با رتبه علمی دانشیار و استاد از نظر میزان میانگین پذیرش نوآوری در برنامه درسی تفاوت معناداری وجود دارد.
