پادکست

این مقاله بخشی از نتایج یک پژوهش را گزارش می نماید که با استفاده از یک طرح نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون در سال 1391 انجام گرفته و به مقایسه تأثیر پادکست با روش مشارکتی در قیاس با روش رایج (سخنرانی معلم، بحث گروهی) بر میزان یادگیری و یادداری (یادگیری بلندمدت) دانش آموزان در زمینه مباحث زیست محیطی پرداخته است. به این منظور، دو گروه از دانش آموزان پایه دوم راهنمایی از یک مدرسه دخترانه انتخاب گردید و با رعایت اصل انتخاب تصادفی در هر یک از گروه ها جای داده شدند. سپس دانش آموزان گروه آزمایش در طول 8 جلسه به تولید پادکست آموزشی پرداختند و دانش آموزان گروه گواه نیز به همان میزان از جلسات و با استفاده از روش رایج در معرض آموزش قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد، نوع روش آموزشی به طور معناداری در میزان یادگیری و یادداری دانش آموزان در زمینه مباحث زیست محیطی مؤثر بوده است. بدین صورت که میانگین یادگیری و یادداری دانش آموزان گروه آزمایشی (گروه پادکست) به طور معناداری از دانش آموزان گروه گواه (روش رایج) بیشتر بوده است. هم چنین، دقت در ضرایب اتا نشان می دهد که استفاده از پادکست مشارکتی به عنوان یک روش آموزشی در زمینه آموزش مباحث زیست محیطی، به ترتیب 31 و 40 درصد از میزان یادگیری و یادداری (یادگیری با تأخیر) را تبیین نموده است.

این پژوهش، با هدف اصلی تأثیر استفاده از پادکست به عنوان ابزاری برای یادگیری مشارکتی انجام گرفت که به طور ویژه تأثیر این ابزار بر مؤلفه های یادگیری مشارکتی شامل؛ همبستگی متقابل مثبت، مسؤولیت پذیری فردی، پردازش گروهی، مهارت های اجتماعی و تعامل، مورد توجه بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی است که با روش تک آزمودنی گروهی بررسی گردید و از نظر هدف، از نوع کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی بود. نمونه آماری، شامل 35 نفر از دانشجویان ترم دوم کارشناسی رشته مدیریت آموزشی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی این دانشگاه بود که واحد مقدمات تکنولوژی آموزشی را انتخاب کرده بودند. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل؛ پرسش نامه یادگیری مشارکتی محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن نیز تأیید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (شامل محاسبه میانگین، انحراف استاندارد و خطای انحراف میانگین) و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای) انجام شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که به کارگیری پادکست به عنوان ابزاری نوین در فرآیند آموزش، بر مؤلفه های همبستگی متقابل مثبت، مسؤولیت پذیری فردی، پردازش گروهی، مهارت های اجتماعی و تعامل در فرآیند یادگیری مشارکتی در میان دانشجویان مؤثر است.

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی کست ها بر یادگیری دانشجویان محیط زیست به شیوه کلاس درس وارونه و مقایسه آن با روش رایج آموزش مجازی در دانشگاه پیام نور انجام شده است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون دوگروهی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان ارشد مجازی محیط زیست (170 نفر) در سال 1397 بود که 60 نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و تجربه تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک آزمون محقق ساخته شامل 20 سؤال بود که روایی آن توسط چند تن از اساتید متخصص و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ 82/0 محاسبه گردید. روش کار به این صورت بود که برای گروه شاهد 12 جلسه کلاس مجازی رایج برگزار شد و برای گروه تجربه دروس به صورت پادکست ضبط شده قبل از کلاس در اختیار دانشجویان قرار گرفت و جلسات کلاس به تمرین و بحث گروهی اختصاص داشت. داده ها پس از تجزیه وتحلیل با کمک نرم افزار SPSSv.20 به شکل آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تی زوج و تی مستقل) آزمون شد. نتایج نشان داد که بین یادگیری دانشجویان با استفاده از پادکست در روش کلاس درس وارونه، با آموزش مجازی صرف اختلاف معنادار وجود دارد (sig=0.000). لذا با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد پادکست در تلفیق با آموزش مجازی در یادگیری دانشجویان تأثیر بیشتری دارد و بهتر است در طراحی دوره های مجازی موردتوجه قرار گیرد.

توسعه فناوری های نوین ارتباطی، همه رسانه ها را تحت تأثیر قرار داده است. همگرایی رسانه ای موجب شده است رسانه های الکترونیکی، همچون رادیو و تلویزیون و حتی رسانه های مکتوب، در بستر دیجیتال، قابلیت ها و فرصت هایی را به دست آورند که نسبت به دوره پیش، کاملاً متفاوت است. روزنامه و مجله شنیداری، می تواند پیوندزنی (هیبریداسیون) رسانه ای تلقی شود. زیبایی شناسی صدا در کنار وجهه تفسیری آن، تأثیر بسیاری بر نحوه دریافت شنونده (کاربر) از متن مکتوب دارد. از این رو، ضرورت دارد که زیبایی شناسی به عنوان یک بستر تفسیرگر، حقیقت معناشناسانه این پدیده نوظهور را واکاوی کند. در این پژوهش تلاش شده است از منظر زیبایی شناسی ساختارگرا، کارکرد عناصر چهارگانه (سکوت، کلام، موسیقی و افکت) در ساختار روزنامه و مجله شنیداری بررسی شود. هدف اصلی پژوهش حاضر، مطالعه زیبایی شناسانه صوت و سکوت برای تهیه روزنامه و مجله شنیداری در بستر رادیوی اینترنتی است. داده های این پژوهش، به روش تحلیل محتوای کیفی و شیوه مطالعه کتابخانه ای و مطالعه موردی جمع آوری شده و نحوه بازتولید محتوای 17 نمونه روزنامه و مجله ، در رادیو اینترنتی تبیین شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده به کارگیری متناسب و هدفمند قالب های رادیویی، در تهیه روزنامه و مجله شنیداری است. عناصر زیبایی شناختی در هر قالب، متناسب با متن مکتوب روزنامه یا مجله و در جهت تکامل متن، افزایش تأثیر کلام و فضاسازی صوتی به کار برده شده است. آنچه اهمیت دارد، کارکرد متناسب عناصر نسخه شنیداری روزنامه و مجله است که منجر به زیبایی ساختار این دو قالب نوظهور شده است.

تحقیق پیش رو با هدف تبیین ظرفیت پادکست به منظور رسانه ای نو در آموزش زبان فارسی و ارائه الگوی تولید و توزیع پادکست آموزشی در رادیو و نیز شناسایی نقاط قوت و ضعف پادکست های آموزش زبان فارسی انجام پذیرفته است. بنابر فرضیه «درونداد» کراشن، شنیدن یکی از ورودی های اصلی در فراگیری زبان به شمار است و پادکست به عنوان رسانه شنیداری فرصتِ تمرین، یادگیری و تقویت درک شنیداری را برای آموزش زبان فراهم می کند. این پژوهش با روش کتابخانه ای و تحلیل محتوای کیفی انجام شده و جامعه آماری تحقیق شامل پادکست های آموزش زبان در پارس تودی و دویچه وله است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که پادکست به سبب روزآمد بودن، جذابیت، اصالت داشتن و تعاملی بودن، فرصت های فراوانی را برای آموزش زبان فراهم کرده است. ویژگی تعاملی بودن نه تنها برای درک شنیداری، بلکه برای ارتقای نحوه مکالمه و تلفظ صحیح واژگان نیز اهمیت دارد؛ چراکه شنونده را به گوینده تبدیل می کند. پادکست های آموزشی زبان فارسی در عصر حاضر رسانه ای برای گسترش و آموزش زبان فارسی به شمارند که باید به صورت روزانه یا هفتگی تولید شوند. ازنظر موضوعی نیز مطلوب آن است که متنوع، متناسب با سطوح مختلف زبانی، قابل انطباق با آزمون های استاندارد و دارای تمرین، آزمون و واژه نامه باشند.

درک نسبت نشانه های متنی با نشانه هایی که به نظام های متفاوت وابسته اند، نکته جذابی است که توجه هرمنوتیک مدرن را بیش از پیش به خود معطوف کرده است. امروزه در زمینه ی رایانه ها، با سرعت به سوی برقراری پایگاه های فوق رسانه ییپیش می رویم که می توانند به جز متن، مواد گرافیک، آواها و حتی نشانه های گفتاری و موسیقی را نیز انباشت کنند و «متن» در بستر انفورماتیک به «ابرمتن» تبدیل می شود، از این رو ایده ی گفتگو با متن در ساحت «ابرمتن» نمودی صد چندان خواهدیافت. معناهای پنهان «ابرمتن» دیگر مواردی مادی نیستند که یکبار برای همیشه کشف شوند و تأویل تا بی نهایت امتداد خواهد یافت و در آینده ادبیات سینتتیک فرارسانه ای، زاینده ی ساحت های ناموجود در متن و مجال فراخی خواهد بود که هرمنوتیک را نیز به چالش خواهدکشید. مقاله پیش رو با تأکید بر اشکال نوین ادبی در بستر مدیاها، به مرور هرمنوتیک در ساحت «متن» و «ابرمتن» می پردازد.

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی سه پیش-تکلیف پادکست، برنامه های کوتاه ویدویی و آمادگی موضوعی بر عملکرد زبان آموزان در انواع تکلیف درک شنیداری بود. به این منظور، تعداد 63 آزمودنی پانزده تا سی ساله به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند و به هر گروه یک پیش تکلیف داده شد. پیش تکلیف شنیداری گروه اول فایل های صوتی پادکست بود، گروه دوم برنامه های کوتاه ویدئویی را تماشا کردند و گروه سوم در مورد موضوع شنیداری گفتگو کردند. سپس هر سه گروه تکلیف های پر کردن جای خالی و معما را انجام دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که تنها پادکست عملکرد زبان آموزان را در انجام تکالیف به خوبی پیش بینی کرد. همچنین از تحلیل واریانس استفاده شد تا تعیین کند که آیا تفاوت معناداری بین تاثیرات این سه فعالیت بر روی عملکرد زبان آموزان وجود دارد. نتایج این مطالعه نشان داد که پادکست و برنامه های کوتاه ویدئویی نقش مهمی در درک مطلب شنیداری و تشویق زبان آموزان دارد. نتایج این تحقیق برای معلمان و تولیدکنندگان محتوا کاربرد دارد.

در عصر جهانی شدن که با تحولات پرشتاب عصر جدید و ورود و نفوذ فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطی رو به رو هستیم، مدیران سازمان های رسانه ای برای بقا و پیشتاز بودن درفضای به شدت رقابتی موجود، ناگزیر به استفاده از فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطاتی هستند. اگرچه این فناوری ها، تحولی جدی دربازار سازمان های رسانه ای ایجاد کرده اند، اما همچون پذیرش هر امر جدیدی با دشواری ها و پیچیدگی هایی هم همراه است هدف این مقاله، شناسایی عوامل بازدارنده در پذیرش فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطی در بین مدیران سازمان های رسانه ای است. این پژوهش از نظر نوع تحقیق یک پژوهش کیفی محسوب می شود. نتایج با روش دلفی و از طریق مصاحبه عمیق با 23 نفر از مدیران سازمان های رسانه ای با استراتژی اکتشافی احصا شده و از نظر هدف، یک تحقیق کاربردی است. در نتیجه، علاوه بر عوامل فردی، تفاوت های جمعیت شناختی از جمله سن، جنسیت، تجربه و قابلیت های ذهنی افراد در کنار عوامل سازمانی و زمینه های فرهنگی، در پذیرش یا عدم پذیرش و استفاده از فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطی، تأثیرگذارند.از جمله عوامل فردی، نگرش و هنجار ذهنی مدیران سازمان های رسانه ای در پذیرش ی ک ن وآوری در کنار تصویر ذهنی ای که مدیران از رویت پذیری نتایج به دست می آورند، از اهمیت زیادی برخوردار است. اضطراب رایانه ای، برداشت ذهنی از افزایش هزینه های مالی، به خطر افتادن امنیت و نبود پشتیبانی فنی لازم نیز از عوامل بازدارنده در استفاده از فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطی هستند.

پژوهش حاضر به منظور رفع مشکل یکی از دانش آموزان پایه دوم دبستان مدرسه شهید مطهری در شهرستان املش در سال تحصیلی 1399-1400صورت گرفته است. در این مطالعه به بررسی عدم ارسال تکالیف صوتی توسط دانش آموز در شبکه آموزشی شاد پرداخته شده و هدف آن بررسی و تبیین علل مشکل دانش آموز و اقدام جهت رفع آن است. روش پژوهش، کیفی و از نوع اقدام پژوهی است. داده ها از طریق مشاهده عملکرد دانش آموز در کلاس مجازی شاد، مصاحبه تصویری در شبکه های مجازی با والدین و جست وجو در پایگاه های علمی، گردآوری شد. در نتیجه جمع آوری اطلاعات، علل مشکل دانش آموز، همه گیری ویروس کرونا، آموزش مجازی و مشغله کاری والدین تشخیص داده شد؛ بدین منظور برای رفع مشکل، از ساخت پادکست برای ایجاد علاقه در دانش آموز جهت ارسال تکالیف استفاده شد. نتایج، بیانگر این بود که استفاده از پادکست های ساخته شده با صدای دانش آموز تاثیر مثبتی در ایجاد علاقه جهت انجام تکالیف صوتی، توسط دانش آموز در شبکه آموزشی شاد دارد.