مهارت های کارآفرینی

هدف این پژوهش بررسی میزان توجه برنامه درسی اجرا شده رشته های کارشناسی ارشد علوم تربیتی با مهارت های کارآفرینی بود. پژوهش ازنوع کاربردی وروش توصیفی- پیمایشی، باجامعه آماری دانشجویان ترم آخر رشته های علوم تربیتی دانشگاه آزاد تهران مرکزی در سال تحصیلی93-92به تعداد321 نفر که با روش نمونه گیری «تصادفی ساده» انتخاب و ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته « شامل30سؤال پنج گزینه ای» وسوال ها از طریق آزمون t یک گروه مستقل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد : برنامه درسی اجرا شده کارشناسی ارشد رشته مزبور در تربیت دانشجوی کارآفرین مؤثر بوده است، ولی میانگین نمرات مهارت های کارآفرینی رضایت بخش نبوده، مخصوصاً درمهارت های «تحمل ابهام» و «ریسک پذیری» پایین تر از حدمتوسط بود؛ لذا ارتقا و تقویت مهارتهای مذکور در این رشته ها، نیازمند مداقه و برنامه ریزی هدفمند،هم در برنامه درسی قصد شده وهم در برنامه درسی اجرا شده می باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رسانه در آموزش مهارت های کارآفرینی جوانان به روش توصیفی، از نوع زمینه یابی و همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را همه کارمندان صداوسیمای مرکز لرستان و نیز کارآفرینان نمونه استان لرستان تشکیل می دهند که تعداد آنها در مجموع 482 نفر است. از این تعداد 210 نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول مورگان و از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای با تخصیص مناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه محقق ساخته «نقش رسانه در آموزش مهارت های کارآفرینی» است. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج پژوهش از نظر افراد پاسخگو مؤید این عقیده است که رسانه (رادیو و تلویزیون) در آموزش مهارت های کارآفرینی، نقشی معنادار و مثبت دارد؛ به عبارتی می توان نتیجه گرفت که رسانه های جمعی که نماد آنها، رادیو و تلویزیون است، نقش اساسی در آموزش مهارت های کارآفرینی و ترویج کارآفرینی به عنوان راهکار اساسی در هدایت جوانان به اشتغال و تولید دارند.

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی مشاوره شغلی مبتنی بر الگوی چند محوری شفیع آبادی بر مهارت های کارآفرینی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی مدرسه شاهد ناحیه 3 شیراز در سال تحصیلی 93- 92 بودند. نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شد. به این صورت که پس از اجرای پرسش نامه مهارت های کارآفرینی فکری، شفیع آبادی، نورانی پور و احقر (1391) و پرسش نامه مهارت های اجتماعی TISS از بین دانش آموزانی که نمره ای کم تر در پرسش نامه گرفته بودند، 40 نفر به تصادف انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل 20 نفری جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش بر اساس الگوی چند محوری به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته آموزش مهارت های کارآفرینی و مهارت های اجتماعی دریافت کردند و در گروه گواه هیچ مداخله ای انجام نگرفت. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین مهارت های کارآفرینی (خرده مقیاس های مهارت های فردی، مهارت های بین فردی، مهارت های کاربردی، مهارت های تفکر انتقادی و خلاقانه) و مهارت های اجتماعی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنا دار وجود دارد، یعنی مشاوره شغلی مبتنی بر الگوی چند محوری شفیع آبادی موجب افزایش مهارت های کارآفرینی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان شده است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با مهارت های کارآفرینی در بین دانشجویان دانشکده های علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه های علامه طباطبایی و خوارزمی بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل 6000 نفر از دانشجویان دانشکده های علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه های علامه طباطبایی و خوارزمی بوده که با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، تعداد 360 دانشجو به طور برابر از دو دانشگاه مورد مطالعه به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، از دو ابزار استاندارد شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی ای (1990) و پرسشنامه مهارت های کارآفرینی الاین بیچ (2007) استفاده شده که روایی آنان از طریق بررسی دیدگاه های خبرگان و صاحبنظران این حوزه و پایایی این ابزارها با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 72% و 82% محاسبه شده است. در تحقیق پیش رو، از مجموع آزمون های آمار استنباطی، آزمون t برای گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است که بین میانگین های مهارت های ارتباطی و مهارت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی و خوارزمی، تفاوت معنادار وجود نداشته و علاوه بر آن بین مهارت های ارتباطی با مهارت های کارآفرینی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

یکی از ابزارهای سنجش مورد نیاز درحیطه کارآفرینی پرسشنامه مهارت های کارآفرینی است. بررسی نتایج تحقیقاتی که پژوهشگر تا کنون توانسته به آن ها دست یابد نشان می دهد که اکثر پرسشنامه های مرتبط با کارآفرینی به سنجش روحیه و ویژگی های کارآفرینی می پردازند و پرسشنامه ای در زمینه سنجش مهارت های کارافرینی در دسترس نیست. بنابراین نیاز به ساخت و اعتباریابی پرسشنامه ای در زمینه مهارت های کارآفرینی بشدت احساس می شود. پژوهش حاضر به دنبال ساخت و اعتباریابی پرسشنامه ای مناسب برای اندازه گیری مهارت های کارآفرینی است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته های علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در سال 1390 بودند که مجموعا 1497 نفر می شدند . بر اساس نمونه گیری خوشه ای 500 نفر از این افراد انتخاب شدند و به پرسشنامه محقق ساخته مهارت های کارآفرینی که روایی محتوایی اش توسط متخصصان تایید شده بود پاسخ دادند. نتایج نشان داد که ضریب آلفبای کرانباخ برای کل پرسشنامه و هریک از 4 خرده مقیاس مهارت های بین فردی، مهارت های فردی، مهارت های کاربردی، و مهارت های تفکر انتقادی و خلاقانه نیز به ترتیب 81/0 ، 70/0 ، 63/0 ، 64/0 ، و 65/0 محاسبه شد که بیانگر اعتبار بالای آزمون محقق ساخته مهارت های کارآفرینی است

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین مهارت های کارآفرینی و اثربخشی سازمانی در بین دانشجویان شاغل شاهد و ایثارگر شرق استان مازندران می باشد. برای این منظور از میان جامعه آماری پژوهش که شامل 210 نفر دانشجویان شاغل شاهد و ایثارگر هستند. تعداد 132 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد مهارت های کارآفرینانه 22 سوالی و پرسشنامه استاندارد اثربخشی سازمانی 15 سوالی می باشد. روایی آزمون از طریق اساتید صاحب نظر مورد تایید قرار گرفت. و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مهارت های کارآفرینانه 82/0 و پرسشنامه اثربخشی سازمانی 87/0 محاسبه شده است. در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. سوالات پژوهش از طریق همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای نرمال بودن یا غیر نرمال بودن توزیع دادهها از آزمون کولموگروف – اسمیرنف و آزمون ناپارامتریک استفاده شده است. تحلیل یافته های این پژوهش نشان داد بین مهارت های شخصی، مهارت های بین فردی و مهارت های فرایندی و اثربخشی سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از سوال اصلی نشان داد که در مجموع میان مهارت های کارآفرینی و اثربخشی سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد.

هدف این پژوهش، بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش مهارت های کارآفرینی بر اساس نظریه محدودیت و سازش گاتفردسون از دید شرکت کنندگان در دوره آموزشی بود. روش پژوهش نیمه آزمایش یا پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. 30 نفر از دانشجویان داوطلب شرکت در کلاس های کارآفرینی واحد علوم و تحقیقات که نمرات کمتری در پرسشنامه مهارت های کارآفرینی داشتند به تصادف انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند و گروه آزمایش 8 جلسه آموزش مهارت های کارآفرینی دریافت کرد . مقایسه دو گروه نشان داد دوره آموزشی مبتنی بر نظریه گاتفردسون در افزایش مهارت های کارآفرینی اثر داشته و اکثر شرکت کنندگان اثربخشی این دوره را در آموزش مهارت های کارآفرینی زیاد و خیلی زیاد دانسته اند. بنابراین، نتیجه گرفته می شود که نظریه گاتفردسون می تواند به عنوان یکی از روش های آموزش مهارت های کارآفرینی مورد توجه و بررسی بیشتر قرار گیرد.