گردشگری ورزشی

مقدمه: این پژوهش با هدف شناسایی، دسته بندی و طراحی مدل توسعه گردشگری قهرمان پرور در فدراسیون کشتی ج.ا.ا با تأکید بر ارزیابی کیفی و کمّی مدل توسعه گردشگری قهرمان پرور انجام گرفت. روش پژوهش: نمونه آماری در بخش کیفی شامل تمام صاحب نظران دانشگاهی و خبرگان حوزه گردشگری ورزشی و مربیان نخبه کشتی برابر با 15 نفر بود و در بخش کمّی شامل تمامی مربیان کشتی با درجه ممتاز ملی فدراسیون کشتی ج.ا.ا بود که طبق فرمول نمونه گیری کوکران 384 نفر به صورت تصادفی ساده از سراسر کشور به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بر پایه مصاحبه بود. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار MAXQDA و Smart pls3 استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که عوامل مرتبط با مدل توسعه گردشگری ورزشی مرتبط با حوزه قهرمانی در فدراسیون کشتی کشور در قالب 28 مقوله و 136 کد مفهومی مشخص شد و در ابعاد شش گانه مدل پارادایمی به صورت شرایط علّی (5 مقوله)، مقوله اصلی و محوری: کسب وکارهای ورزشی مستمر (3 مقوله)، راهبردها (3 مقوله)، شرایط زمینه ای (9 مقوله)، شرایط مداخله گر یا میانجی (4 مقوله) و پیامدها (4 مقوله) جای گرفتند. نتیجه گیری: به طور کلی به مدیران فدراسیون کشتی ایران پیشنهاد می شود که با پیاده سازی برنامه های عملیاتی مناسب، برای اجرای راهبردهای منتج از این پژوهش، سعی در افزایش هرچه بهتر و بیشتر پیامدهای مذکور و نیز اصلاح برخی فرایندهای بازدارنده پیامدهای حاصله کنند.

مقدمه: برند گردشگری ورزشی هر کشور، به عنوان برند گردشگری مقصد، تأثیر انکارناپذیری در جذب گردشگران ورزشی دارد و می تواند گردشگران را در انتخاب مقصد راهنمایی و کمک کند و کمک شایانی به درآمدزایی یک کشور داشته باشد. باید گفت که عوامل بسیار زیادی می توانند بر برندسازی مقصد، تأثیرگذار باشند که در برخی مقالات و تحقیقات پراکنده به برخی از این شاخص ها اشاره شده است. هدف تحقیق حاضر، تعیین تأثیر شاخص های کیفیت محیطی بر برندسازی گردشگری ورزشی منطقه دماوند بود که از جاذبه های گردشگری محسوب می شود. روش پژوهش : تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از روش های آماری رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر به بررسی نظرهای 384 گردشگر ورزشی که با استفاده از جدول مورگان و به شکل نمونه در دسترس، به عنوان نمونه تحقیق به پرسشنامه های رضوانی (2018) و آکر (1991) پاسخ دادند، پرداخته است. یافته ها: نتایج نشان داد از بین مؤلفه های کیفیت محیطی، مؤلفه اقتصادی بیشترین و مؤلفه محیط طبیعی کمترین تأثیر مستقیم را بر برندسازی گردشگری ورزشی دماوند داشته اند. همچنین با احتساب تأثیرات غیرمستقیم، مؤلفه محیط نهادی تأثیر بیشتری داشته است. نتیجه گیری: برای برندسازی گردشگری ورزشی دماوند، نیاز به توجه بیشتر به عوامل اثرگذار بر محیط اقتصادی و نهادی و رفع مشکلات محیط طبیعی است. 

هدف مطالعه حاضر بررسی سیاست گذاری صنعت گردشگری در اسناد توسعه ای جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر گردشگری ورزشی است. برای این منظور هشت سند توسعه ای که در حال حاضر معتبر هستند به طور هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به روش اسنادی جمع اوری و به صورت کیفی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گردشگری، گردشگری ورزشی و معانی نزدیک به آن ها در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، چشم انداز جمهورى اسلامى ایران در افق ۱۴۰۴، نقشه جامع علمی کشور و سیاست های کلی علم و فناوری، مورد توجه نبودند اما در سیاست های کلی برنامه ششم توسعه، برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت مورد توجه قرار گرفته اند و افزایش اهمیت گردشگری در نزد سیاست گذاران در نهایت منجر به تدوین سند راهبردی توسعه گردشگری ایران شده است. بعد از ابلاغ سیاست های کلی برنامه ششم توسعه، سیاست گذاری گردشگری و گردشگری ورزشی ایران دچار تحول شده و اسناد بعدی اهمیت زیادی را به این صنعت اختصاص داده اند. با این وجود به نظر می رسد برای حصول نتیجه مطلوب اجرای سیاست های مرتبط با گردشگری و گردشگری ورزشی باید مورد تاکید و ارزیابی مستمر قرار گیرند.

گردشگری در جهان امروز به عنوان یکی از پویاترین بخش های اقتصادی شناخته شده است و سهم زیادی از درآمد و اشتغال کشورهای دنیا را به خود اختصاص داده است. گردشگری ورزشی به عنوان یکی از گونه ها و انواع گردشگری به بررسی حضور و مشارکت ورزشکاران در مسابقات و رقابت های ورزشی و یا تماشای رویدادهای ورزشی توسط گردشگران تماشاگر می پردازد. در توسعه ابعاد گوناگون فعالیت های گوناگون اقتصادی، نمی توان از نقش مدیریت غافل شد. این پژوهش که با هدف بررسی نقش مدیریت در توسعه گردشگری پایدار ورزشی در بخش ارمند شهرستان خانمیرزا در استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است؛ ماهیتا از نوع کاربردی است که با بهره گیری از روش های مروری(اسنادی-کتابخانه ای) و میدانی تدوین شده است. این پژوهش کیفی و از نوع پژوهش های اکتشافی می باشد که از روش تحلیل مضمون یا تماتیک در اجرای آن استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از صاحب نظران رشته های تربیت بدنی و مدیریت ورزشی، جامعه شناسی، جغرافیا و برنامه ریزی، گردشگری(با سوابق علمی در حوزه گردشگری ورزشی) بوده اند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد که با 10 مصاحبه، اشباع نظری صورت گرفت. نتایج نشان داد که اعمال مدیریت یکپارچه همراه با مشارکت جوامع محلی و آموزش ها و آگاه سازی های محیط زیستی می تواند توسعه پایدار جریانات گردشگری ورزشی و رویدادهای مرتبط با ورزش را در ناحیه مورد مطالعه فراهم سازد. هم چنین، اعمال روش های مدیریتی کارآمد توام با برنامه ریزی و بازاریابی مطلوب گردشگری ورزشی می تواند زمینه ساز نقش آفرینی بیش از پیش این ناحیه در گردشگری ورزشی و نیز ارتقاء سهم ورتبه آن در بین دیگر مناطق کشور در این گونه از گردشگری شود.

زمینه و هدف: ﺑ ﺎ ﺗﻮﺟ ﻪ ﺑ ﻪ کنجکاوی گردشگران مدرن برای درک مفاهیم جدید و فواید مثبتی ﮐ ﻪ در ﺑﻄ ﻦ ﮔﺮدﺷﮕﺮی ورزشی در ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮕﺎه ﺻﺮﻓﺎً ﻣ ﺎدی و جسمانی به بعد روحانی وﺟﻮد دارد و ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬاری ﺑﺴ ﯿﺎر ﺑ ﺎﻻیی که در ﮐﯿﻔﯿ ﺖزﻧ ﺪﮔﯽ ﮔﺮدﺷ ﮕﺮان دارد پژوهشگر بر آن شد تا به بررسی نقش گردشگری ورزشی در معنویت بپردازد.روش شناسی: ابزار پژوهش، پرسش نامه تعدیل یافته شفیعا و صباغ پور آذریان (1395) بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه گردشگران ورزشی فعال و غیرفعال بودند و تعداد نمونه آماری 365 نفر بود. پرسش نامه از روایی صوریی و محتوایی و پایایی(89/0) قابل قبول برخوردار بوده است. تجزیه و تحلیل آماری داده های این پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. از روش های آمار توصیفی در دسته بندی و خلاصه کردن داده ها، تدوین نمودار و جداول فراوانی استفاده شده است و برای تحلیل استنباطی داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار  AMOS  و  SPSS انجام گردید.یافته ها: گردشگری ورزشی در کلیه ابعاد معنویت شامل رسیدن به معنا(85/0)، رسیدن به تعالی(0/1) و درک متقابل(05/1) تأثیر معناداری دارد.نتیجه گیری و پیشنهادات: این پژوهش در نظر دارد از نگاه صرفاً اقتصادی به گردشگری کاسته شود و به سایر ابعاد نظیر معنویت که یک تجربه انسانی برای برقرار ارتباط که زاییده تعقل و تفکر است، بیشتر مورد توجه قرار گیرد.نوآوری و اصالت: مقاله حاصل کار پژوهشی در مقطع پسادکتری بوده که پیشنهاداتی برای توسعه گردشگری ورزشی با توجه به ابعاد معنویت ارائه گردید.

علیرغم انجام پژوهش های متعدد و وجود گزارش های سالانه سازمان های بین المللی در مورد وضعیت پایداری مقاصد گردشگری، تاکنون این پایداری در صنعت گردشگری ورزشی کشور نهادینه نشده است. در واقع، گردشگری ورزشی ایران نه ازلحاظ درآمد و منافع اقتصادی و نه ازلحاظ حفاظت منابع و دارایی ها به هیچ وجه «پایدار» نیست. ازاین رو مطالعه حاضر در صدد شناسایی و ارزیابی موانع پایداری در صنعت گردشگری ورزشی است که در استان اصفهان انجام شده است. با استفاده از یک روش پیمایشی مبتنی بر مصاحبه و پرسشنامه، از دو گروه خبره نظرخواهی شد. گروه نخست شامل 14 نفر از خبرگان دانشگاهی و گروه دوم نیز، شامل 180 نفر از کارشناسان و مدیران ارشد سازمان های ورزشی و گردشگری در استان اصفهان بودند. نمونه گیری از هر دو گروه به روش هدفمند انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک های کدگذاری باز، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون چند متغیره صورت گرفت. بر اساس نتایج، موانع پایداری در مقاصد گردشگری ورزشی استان اصفهان در شش محور کلیدی با 36 متغیر شناسایی و دسته بندی شدند. محورهای اصلی عبارت اند از: 1- ضعف در سیاست گذاری و چشم انداز؛ 2- ناکارآمدی در مدیریت مقاصد گردشگری ورزشی؛ 3- عدم پذیرش اجتماعی؛ 4- محدودیت های محیط زیستی؛ 5- ضعف سرمایه گذاری و اشتغال؛ 6- عدم امنیت. اثرگذارترین عامل نیز ضعف در سیاست گذاری و چشم انداز بود. بر این اساس جهت نیل به پایداری، بایستی رویکردهای سیاست گذاری مدیریت مقاصد گردشگری کشور موردبازنگری قرار گیرد. درنهایت این نتیجه به دست آمد که در غیاب رویکردهای سیاست گذارانه و تنظیمی در سطح ملی، می توان با تعریف یک چشم انداز مشخص در سطح استان در قالب برنامه های توسعه استانی، تا حدودی به ساماندهی بازار گردشگری ورزشی پرداخت. این امر با به کارگیری برخی الزامات امکان پذیر است.

این پژوهش بر حسب هدف کاربردی، براساس شیوه های گردآوری داده ها ، توصیفی از نوع پیمایشی، و بر مبنای ماهیت داده ها پژوهشی آمیخته (کیفی- کمی) بود. از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان حوزه مدیریت بازاریابی ورزشی، گردشگری ورزشی و مدیریت بازاریابی گردشگری گویه های مؤثر در آمیخته بازاریابی پایدار در صنعت گردشگری ورزشی ایران استخراج شدند؛ با توجه به گویه های شناسایی شده، مؤلفه های اصلی دسته بندی شدند و با نظر سنجی از گروه دلفی گویه های تبیین کننده هر کدام از مؤلفه های اصلی شناسایی شدند؛ سپس پرسشنامه تحقیق ساخته شد. در بخش کیفی از تکنیک های کد گذاری، تلخیص، فیلترگذاری و دلفی در جهت استخراج داده های خام و در بخش کمی از تحلیل عاملی تأییدی برای آزمون میزان انطباق و همنوایی بین سازه نظری و سازه تجربی با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شد. در مجموع 104 گویه در آمیخته بازاریابی پایدار در صنعت گردشگری ورزشی ایران نقش دارد که در 10 آمیخته(محصول، قیمت، ترویج و ترفیع، توزیع و مکان، جایگاه یابی و شواهد فیزیکی، منابع انسانی و افراد، برنامه ریزی و مدیریت، اصول، وعده، شراکت) دسته بندی می شوند.

هدف: هدف این پژوهش بررسی توسعه گردشگری ورزشی بر پایه ی ورزش های بومی و محلی استان سمنان می باشد.روش پژوهش: تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری تمامی کارشناسان ورزشی وزارت ورزش و جوانان منتخب روسای هیات های ورزشی منتخب، اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان حوزه گردشگری ورزشی، کارشناسان سازمان میراث فرهنگی وگردشگری به تعداد نامعلوم بود. روش نمونه گیری به روش غیر تصادفی در دسترس بود. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران و آلفا 05/0 تعداد نمونه 384 نفر در نظر گرفته شد. جمع آوری داده ها با پرسشنامه محقق ساخته می باشد که شامل 4 مولفه و 25 گویه بود که روایی و پایایی آن تایید شد. برای تجزیه تحلیل اطلاعات از آزمون کولموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها، اولویت بندی متغیرها با استفاده از آزمون فریدمن و تحلیل عاملی تاییدی متغیرها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی و با کمک نرم افزارهای آماری SPSS و PLS Smart استفاده شد. یافته ها: تحلیل روایی واگرایی مدل، جذر واریانس سازه های حد مطلوب ، عامل اجتماعی ، عامل زیرساختی ، عامل فرهنگی ، عامل مدیریتی ، محاسبه گردید و برای تایید پایایی پرسشنامه که مقدار آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بالای 7/0 می باشند نیز از دو معیار (ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی مرکب) استفاده شد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که بین اولویت عامل های موثر بر بررسی توسعه گردشگری استان سمنان تفاوت معنی داری وجود دارد.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر تعیین نقش امنیت و ابعاد آن بر مقاصد رفتاری گردشگران ورزشهای زمستانی در پیستهای اسکی تهران بود. روش: این تحقیق از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کلیه گردشگران پیستهای اسکی تهران در زمستان سال 1396 بودند. در این تحقیق از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود به منظور تعیین حجم نمونه تحقیق استفاده شد (384 نفر). به روش نمونه گیری خوشه ای (هر پیست یک خوشه) تعداد 400 پرسشنامه در پیستهای اسکی توزیع شد و درنهایت 331 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده ها و اندازه گیری متغیرهای مدل از پرسشنامه امنیت گردشگری محمودی و همکاران (1394) و پرسشنامه نیات رفتار زیتامل و همکاران (2003) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و روایی آن نیز با استفاده از روایی همگرا (تأیید بارهای عاملی و مقدار AVE) و روایی تشخیصی مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی (جداول و نمودارهای توزیع فراوانی) و آمار استنباطی (همبستگی اسپیرمن) و برای ارائه مدل، تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: امنیت روانی، امنیت اقتصادی و امنیت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری با نیات رفتاری گردشگران در پیستهای اسکی تهران دارند. بحث: با توجه به نتایج تحقیق، هر چه ضریب امنیتی در یک محل از جنبه های مختلف بالاتر باشد، گردشگران ورزشی بیشتری تمایل به سفر به آن مکان را خواهند داشت.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی نقش شبکه های اجتماعی در توسعه گردشگری ورزشی شهر تهران بود. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این تحقیق متخصصان ورزش، گردشگری و رسانه های ورزشی بودند. روش نمونه گیری تحقیق حاضر به صورت در دسترس بود که تعداد 250 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط 12 نفر متخصصان مدیریت ورزشی، گردشگری و رسانه مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن 86/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرونوف، آزمون تی تک نمونه ای و آزمون رتبه ای فریدمن با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 26 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد شبکه های اجتماعی از طریق ایجاد تقاضا برای خدمات و کالاهای ورزشی و ایجاد جذابیت برای اجتماعات، زمینه لازم برای توسعه در توسعه گردشگری ورزشی فراهم می کند؛ بنابر این استفاده از شبکه های اجتماعی می تواند نقش مثبتی در تصویر ذهنی گردشگران شهر تهران داشته باشد.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر در توسعه گردشگری ورزشی سالمندان در ایران بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، توسعه ای است و در دسته تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی قرار می گیرد که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل اساتید، صاحب نظران حوزه گردشگری ورزشی بودند که در بخش کیفی شامل 16 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمّی شامل 281 نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از روش تحقیق دلفی و پرسش نامه استفاده شد. متخصصان روایی پرسش نامه را تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ بالای 7/0 به دست آمد. در تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی مانند تی تک نمونه ای در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 26 و تحلیل سلسله مراتبی در اکسپرت چویس نسخه 11 استفاده شد. براساس نتایج پژوهش، مؤلفه های عوامل درونی، فردی، نرم افزاری، محیطی، توجه به امکانات، بازاریابی و مدیریتی به عنوان عوامل مؤثر در توسعه گردشگری ورزشی سالمندان در ایران شناخته شدند. همچنین در بین مؤلفه های توسعه گردشگری، به ترتیب مؤلفه های حقوقی مالی، محیطی و مدیریتی مهم ترین مؤلفه ها در توسعه گردشگری ورزشی سالمندان شناخته شدند. نتایج پژوهش حاضر بر لزوم تقویت شاخص هایی ازقبیل ارتقای کیفیت زیرساخت های موجود، سرمایه گذاری بخش خصوصی، تشکیل ستاد ویژه گردشگری سالمند، تبلیغات، طرح ها و خدمات خلاق، بودجه، تسهیلات حمل ونقل، نیازسنجی علمی و استفاده از تجارب کشورهای موفق تأکید دارد.

زمینه و هدف: هدف این پژوهش توسعه مدل سنجش عوامل کشش و رانش در گردشگری اسب سواری شهرستان گنبدکاووس است.روش شناسی: تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه های جمع آوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل آن دسته از گردشگران ورزشی سفرکرده به شهرستان گنبد است که در بهار و پاییز 1400 در دسترس پژوهشگر قرار دارند و بر اساس فرمول کوکران در سطح خطای ۵ درصد، حجم نمونه برابر با ۱۶۸ نفر است.  برای جمع آوری داده ها از دو ابزار کتابخانه ای و میدانی شامل پرسش نامه محقق ساخته دارای ۸۹ سؤال برای متغیرهای عوامل کشش (۴۶ سؤال) و عوامل رانش (۴۳ سؤال) استفاده گردیده است. پایایی پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی با استفاده از روایی محتوایی، تحلیل عاملی، روایی همگرایی و افتراقی تأیید شد. جهت یافتن روابط بین متغیرهای پژوهش، از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS و SPSS 24 استفاده شد.یافته ها: طبق نتایج معادلات ساختاری، عوامل رانشی شامل فرار از آلودگی و ترافیک، رهایی و گریز از فشارهای زندگی و روانی و کسب آرامش و کاهش استرس، آشنایی با افراد جدید، لذت بردن از جاذبه های گوناگون و کسب اطلاعات، تجربه زندگی جدید، اشتراک گذاشتن تجربیات، به دست آوردن شور، نشاط و هیجان، تمرین ورزش، طرفداری یا شرکت در مسابقه، جفت یابی اسب، جایگاه مذهبی، افزایش آگاهی از دستورالعمل ها و آشنایی با ورزش و همچنین عوامل کششی شامل امنیت مقاصد، پتانسیل ها و امکانات موجود در مقصد، آب و هوای مناسب، مطلوبیت زیاد خدمات ارائه شده، خدمات بهداشتی، مهمان نوازی،  رویدادهای اسب، زیرساخت ها و امکانات سوارکاری، حمایت قانونی از اسب سواری، جاذبه های گردشگری با اسب، مسابقات سطح بالا اسب دوانی، خدمات درمانی ویژه اسب، برگزاری تورهای آموزش حوزه اسب، تجهیزات و خدمات مالی ورزش سوارکاری و معماری مجموعه سوارکاری تأثیر مثبت و معناداری بر گردشگری اسب سواری دارد.نتیجه گیری و پیشنهادات: با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود ذی نفعان و مسئولان گردشگری استان گلستان با افزایش و بهبود زیرساخت های بهداشتی و اقامتی، طراحی رویدادهای جذاب و افزایش تبلیغات آگاهی بخش و ایجاد زیرساخت های حمل و نقل مناسب تر  استقبال عمومی نسبت به بخش گردشگری اسب سواری در استان گلستان را بهبود بخشند.نوآوری و اصلات: پژوهش حاضر، به بررسی عوامل کششی و رانشی که گردشگران را به شرکت در رویدادهای اسب سواری جذب می کند، می پردازد؛ موضوعی که به ویژه در ایران به ندرت مورد توجه قرار گرفته است و اگرچه در حوزه گردشگری مورد مطالعه قرار گرفته اما به صورت تخصصی حوزه گردشگری اسب سواری مغفول مانده است. مهمترین دستاورد این پژوهش ارائه تصویری دقیق از عوامل موثر بر جذب گردشگر اسب سواری به استان گلستان است که می تواند در طراحی راهبردهایی برای بهبود این بخش در سطح نهادهای خصوصی و دولتی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: افزایش گردشگران ورزشی در مناطق گردشگری مبتنی بر طبیعت توجه عمومی را به تأثیرات منفی بر مناطق حساس از نظر زیست محیطی جلب کرده است. به همین سبب هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درک کیفیت گردشگری بر رفتار مسئولانه زیست محیطی گردشگران ورزشی با نقش میانجی دلبستگی به مکان بود. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تمامی گردشگران ورزشی در جنگل النگدره شهرستان گرگان در سال ۱۴۰۰ بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد درک کیفیت گردشگری یین و همکاران (۲۰۲۱)، رفتار مسئولانه زیست محیطی یین و همکاران (۲۰۲۱) و دلبستگی به مکان رامکیسون و همکاران (۲۰۱۳) بود. روایی و پایایی پرسشنامه ها تأیید شد. از مدلسازی معادلات ساختاری شامل تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نرم افزارهای مورد استفاده برای تجزیه وتحلیل داده ها، AMOS23 و SPSS23 بود. یافته ها: نتایج نشان داد که درک کیفیت گردشگری بر رفتار مسئولانه زیست محیطی گردشگران ورزشی تأثیر معناداری دارد؛ درک کیفیت گردشگری بر دلبستگی به مکان گردشگران ورزشی تأثیر معناداری دارد؛ دلبستگی به مکان بر رفتار مسئولانه زیست محیطی گردشگران ورزشی تأثیر معناداری دارد و دلبستگی به مکان در تأثیر درک کیفیت گردشگری بر رفتار مسئولانه زیست محیطی گردشگران ورزشی نقش میانجی دارد. نتیجه گیری: یکی از پیام های مهم پژوهش حاضر این است که دلبستگی به مکان میانجی معناداری بین درک کیفیت گردشگری و رفتار مسئولانه زیست محیطی است. بنابراین، نتایج پژوهش حاضر بر تعامل فعال با گردشگران ورزشی، مدیریت خوب، حمایت از تنوع زیستی و تشویق مصرف مسئولانه و پایدار به منظور تقویت دلبستگی به مکان و رفتارهای مسئولانه زیست محیطی گردشگران تأکید دارد.

مقدمه: امروزه گردشگری الکترونیک به دلیل همگام کردن گردشگری با فناوری اطلاعات، یکی از مؤلفه های اساسی در توسعه این صنعت به شمار می رود. ازاین رو تحقیق حاضر به تبیین الگوی گردشگری الکترونیکی ورزشی در استان کرمانشاه بر پایه نظریه داده بنیاد می پردازد.روش پژوهش: روش تحقیق کیفی (نظریه داده بنیاد) بود. ابزار جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند بود. پس از انجام 11 مصاحبه با متخصصان در زمینه گردشگری الکترونیک و ورزش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، کدها به حد اشباع نظری رسیدند. تجزیه وتحلیل داده ها به صورت همزمان و با استفاده از رویکرد سیستماتیک صورت گرفت.یافته ها: از مجموع مصاحبه هایی که با نمونه های تحت بررسی انجام گرفت، 88 کد باز به دست آمد که در قالب 19 کد محوری و 5 کد گزینشی عوامل علی (جذاب بودن برای گردشگران، راحت تر بودن، پیشایندهای روانی و جاذبه های گردشگری استان)، زمینه ای (تأکید دوستان و خانواده، تجربیات دیگران و قابلیت های وب سایت)، مداخله گر (ضعف های امنیتی، ضعف های مدیریتی و دولتی و ویژگی های فردی)، راهبردها (راهبردهای تبلیغاتی، توسعه زیرساخت ها، ارائه تخفیف، راهبردهای مدیریتی و توسعه گردشگری الکترونیک ورزشی) و پیامدها (افزایش ارتباطات گردشگران، توسعه اقتصادی، کاهش هزینه ها و راحت تر شدن سفر) دسته بندی شدند.نتیجه گیری: تبلیغات مناسب، توسعه زیرساخت ها، ارائه تخفیف، بهبود مدیریت و توسعه در زمینه گردشگری ورزشی الکترونیک، افزایش ارتباطات گردشگران، توسعه اقتصادی، کاهش هزینه ها و راحت تر شدن سفر را در پی دارد.

وجود انواع تفرق های قانونی، نهادی، وظیفه ای، ساختاری همچنین انواع بازیگران با قدرت های متفاوت  و در برخی اوقات  نابرابر سبب شده که تحقق یکپارچگی به یک مسئله اساسی در گردشگری ورزشی تبدیل شود. این پژوهش در راستای طراحی الگوی مدیریت یکپارچه در گردشگری ورزشی ایران صورت گرفت. پژوهش حاضر با رویکرد آمیخته(کیفی-کمّی) و با استراتژی اکتشافی(توسعه ابزار) انجام شد. دربخش کیفی؛ شاخص های مدیریت یکپارچه صنعت گردشگری ورزشی ایران از طریق مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته با متخصصان و کلیه صاحبنظران درگردشگری، گردشگری ورزشی و مدیریت ورزشی شناسایی و با بهره گیری از نظریه داده بنیاد(رویکرد گلیزر) با سه مرحله کدگذاری تجزیه و تحلیل شد. به این ترتیب پرسشنامه ای براساس هشت معیار: همچنین 29 زیرمعیار، در مقیاس پنج ارزشی لیکرت با 119سؤال تدوین شد. روایی و پایایی پرسشنامه با تحلیل عاملی تأییدی اکتشافی و آلفای کرونباخ(96%) بررسی شد. جامعه آماری بخش کمّی شامل 600 نفر از کارشناسان و مدیران وزارت های میراث فرهنگی، ورزش و جوانان همچنین سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان هواپیمایی کشوری، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، دفاتر خدمات مسافرتی و فعالان بخش خصوصی همچنین دانشجویان و اساتید دکتری مدیریت ورزشی بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات در بخش توصیفی از روش های فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. نرمال بودن داده ها با آزمون کلومووگروف-اسپیروف(0.05<) بررسی شد. در بخش آمار استنباطی از آزمون مدل یابی معادلات ساختاری، آزمون فریدمن(0.001=P) و ضریب همبستگی پیرسون با کمک نرم افزار های AMOS و SPSS استفاده شد. برمبنای یافته ها هشت شاخص سیاستی - برنامه ای، وظیفه ای، مدیریتی، قانونی، نهادی، ساختاری، ذینفعان، ابزار و منابع به عنوان عوامل مؤثر مدیریت یکپارچه گردشگری ورزشی ایران شناسایی شدند. در این بین؛ شاخص قانونی با آماره(13.077=  t) و زیر معیار بودجه" با مقدار آماره(27.606=  t) بیشترین تأثیر را دارند. همچنین بین معیارهای اصلی پژوهش ارتباط معنی داری در سطح99% وجود دارد. به این ترتیب پیشنهاد می شود، مسئولین و سیاست گذاران در این حوزه با بهره گیری از نتایج پژوهش، در راستای کاربست مدیریت یکپارچه در تمامی ابعاد، زمینه را برای قرار گرفتن گردشگری ورزشی ایران در مدار توسعه همه جانبه، فراهم کنند.

هدف از پژوهش حاضر واکاوی عوامل مؤثر بر گردشگری ورزشی در منطقه کویری فردوس است. گردشگری و همچنین فعالیت های ورزشی تفریحی باعث ارتقای سفر و تعامل با افراد دیگر و صمیمیت با محیط می شود. معرفی رویدادهای ورزشی و مشارکت شرکت کنندگان داخلی و بین المللی می تواند به درآمد کشور کمک قابل توجهی کند که به آن کمتر توجه شده است. روش تحقیق توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه گردشگران ورزشی در منطقه کویری شهرستان فردوس در بهار 1401 و روش نمونه گیری در تحقیق حاضر احتمالی بوده است. تعداد نمونه آماری با توجه به فرمول کوکران و با توجه به جامعه آماری نامحدود 384 نفر (به تقریب 400 نفر) در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ سنجش شد و مورد تأیید قرار گرفت. در این پژوهش برای سنجش آمار استنباطی از مدل معادلات ساختاری با نرم افزار آموس استفاده شده است. یافته ها نشان داد، عواملی چون جاذبه های طبیعی، زیرساخت، فرهنگ و مدیریت از عوامل تأثیرگذار بر جاذبه های گردشگری در منطقه کویری فردوس هستند. بیشترین تأثیرگذاری متعلق به عوامل و جاذبه های طبیعی با 49% با سطح معناداری 001/0 بود. نتایج نشان داد، برخی از قابلیت های این منطقه و مناطق نمونه گردشگری مانند شهر تون، باغستان، آبگرم معدنی فردوس و سایر جاذبه های متنوع گردشگری، تاریخی و تفرجگاهی معرفی شده است که از راهبردها و سیاست های زیرساختی لازم جهت جذب گردشگران و حمایت از سرمایه گذاری در این بخش نام برده شده است. با توجه به موقعیت بکر و کویری شهرستان فردوس از حیث جاذبه های طبیعی و پس از آن فرهنگی و مدیریتی می توان از این شهرستان جهت برگزاری ورزش های متناسب با کویر و برگزاری دیدارهای چندجانبه و مسابقه های کویری استفاده کرد. شناسایی مزایا و محدودیت های کویر لوت و برنامه ریزی برای آن ها می تواند نقش مؤثری در توسعه مناطق هم جوار داشته باشد و به توسعه پایدار منطقه ای منجر شود.

هدف: هدف این پژوهش طراحی و اعتباریابی الگوی توسعه پایدار مقاصد ورزشی مبتنی بر رفتار گردشگران بود. روش: این تحقیق از نوع آمیخته (کیفی- کمی) بود. در مطالعه کیفی از نظریه داده بنیاد رویکرد گلیزر و در مطالعه کمی از روش توصیفی- پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق را در بخش کیفی صاحب نظران تشکیل می دادند. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و با استناد با اشباع نظری 17 نفر از آنها انتخاب شدند. همچنین جامعه آماری این تحقیق را در مطالعه کمی کارکنان وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، کارکنان شرکت های خدمات مسافرتی و گردشگری و همچنین برگزار کنندگان و راهنمایان تورهای ورزشی تشکیل می دادند و حجم نمونه آنها برابر با 270 نفر بود و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در بخش کیفی از ابزار مصاحبه و در بخش کمی از ابزار پرسشنامه استفاده شد. جهت بررسی کیفیت و اعتباربخشی به نتایج کیفی در تحقیق حاضر از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا (1985) شامل معیارهای اعتبار، انتقال، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری استفاده شد. همچنین در بخش کمی از روایی محتوای، روایی سازه و آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: براساس یافته های تحقیق مطابقت های رفتاری گردشگران ورزشی با هدف توسعه پایدار مقاصد ورزشی مبتنی بر 9 مقوله فرعی و سه مقوله اصلی (رفتار اصلی) تحت عناوین رفتارهای محیطی، رفتارهای فرهنگی- اجتماعی و رفتارهای اقتصادی است. همه سازه های تعریف کننده این عوامل در تحلیل عاملی تایید و مشخص گردد مدل نظری از اعتبار لازم برخوردار می باشد. نتایج: همانگونه که ملاحظه شد، اهداف رفتاری گردشگران ورزشی مبتنی بر توسعه پایدار مقاصد ورزشی بر ایجاد توازن در توسعه گردشگری از طریق رفتارهای محیطی، رفتارهای اجتماعی- فرهنگی و رفتارهای اقتصادی تأکید دارد.

هدف از این پژوهش آن است که با بررسی نظرات کارشناسان، مدیران و مسئولان امر ورزش و گردشگری، عوامل مهم در توسعه گردشگری ورزشی استان آذربایجان غربی را با تاکید بر جاذبه های طبیعی- ورزشی شناسایی کنیم. برای این منظور، پرسشنامه محقق ساخته ای تهیه گردید و پس از تأیید روایی توسط اساتید متخصص و پایایی آن با آلفای کرونباخ 93/0 مورد استفاده قرار گرفت. سپس داده ها به روش تحلیل عاملی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که جاذبه های طبیعی ورزشی مربوط به ورزش های ساحلی، آبی و تابستانی، جاذبه های مربوط به آب گرم و طبیعت درمانی، جاذبه های مربوط به کوهنوردی و غار نوردی دارای بیش ترین بار عاملی و از عوامل مهمی هستند که در توسعه گردشگری ورزشی استان باید در اولویت کاری قرارگیرد. همچنین، جاذبه های مربوط به ورزش های زمستانی، جاذبه های مربوط به جنگل و دشت نوردی دارای کمترین بار عاملی در بین جاذبه های طبیعی ورزشی و از اهمیت کمتری در این پژوهش برخوردار بودند. در این ارتباط مشکلات مربوط به زیر ساختارها، مشکلات اطلاع رسانی و فرهنگی به ترتیب با 83/0 و 60/0 دارای بیش ترین و کمترین بار عاملی بودند. علاوه براین، نتایج گویای آن بود که مدیریت قوی و برنامه ریزی جامع به همراه لزوم توجه به سرمایه گذاری در خصوص جاذبه های آبی، ساحلی،  تابستانی،  آب گرم و طبیعت درمانی می تواند راهگشای توسعه این صنعت باشد و با اختصاص بودجه کافی، تأسیسات ورزشی و امکانات اقامتی و رفاهی مناسب با شرایط جغرافیایی و اقلیمی هر منطقه می توان در جهت توسعه زیرساخت های گردشگری ورزشی گام برداشت.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رسانه های جمعی در بازاریابی گردشگری ورزشی بود. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و کارشناسان در سه حوزه ورزش، گردشگری و رسانه های ورزشی تشکیل می دادند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد شده ای بود که پس از تایید روایی و پایایی(90:α) توزیع گردید. داده های 267 پرسشنامه برگشتی توسط نرم افزار های SPSS V.21 و Amos V.21و با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنف، آزمون فریدمن، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنف نرمال نبودن توزیع داده ها را نشان می داد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که تلویزیون در میان رسانه های دیگر بیشترین نقش را در بازاریابی گردشگری ورزشی از دیدگاه هر سه گروه آزمودنی دارا است. همچنین در بحث بررسی عامل ها، با توجه نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی تاییدی بالاترین اهمیت مربوط به شاخص «تبلیغ رویدادها و جاذبه ها پس از گرفتن میزبانی در جهت جلب گردشگران» با بار عاملی 0.88 و در بین مولفه ی بسته های گردشگری «تشویق آژانس های گردشگری به استفاده از فعالیت های ورزشی و تفریحی در بسته های گردشگری» با بار عاملی 0.75 بیشترین اهمیت در توسعه بازاریابی گردشگری را ورزشی داشتند.

  پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت گردشگری ورزشی شمال شهر تهران براساس تکنیک SWOT از دیدگاه کارشناسان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه صاحب نظران در زمینه گردشگری ورزشی در شهر تهران شامل اساتید دانشگاه، کارشناسان تربیت بدنی، کارشناسان گردشگری و مدیران شهری بود و از روش نمونه گیری تخمین شخصی جهت مشخص نمودن حجم نمونه استفاده گردید- که 120 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. دراین پژوهش با استفاده ازمدل SWOT به بررسی وتحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید های پیش روی و وزن دهی به عوامل موثر در جهت تعیین استراتژی مناسب در امرگردشگری ورزشی پرداخته و راهبردهایی برای توسعه گردشگری درشمال شهر تهران ارائه گردیده است. روایی پرسشنامه پژوهش توسط اساتید و کارشناسان تایید و میزان ضریب آلفای کرونباخ 86/0 محاسبه شده که نشان از همبستگی درونی بالای پرسشنامه می باشد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که وجود پتانسیل های طبیعی و اقتصادی شمال شهر تهران مهمترین نقطه قوت، عدم وجود افراد متخصص در مسئولیت های مرتبط جهت رونق گردشگری ورزشی مهمترین نقطه ضعف، شرایط مناسب طبیعی و اقتصادی و جایگاه تهران به عنوان پایتخت، مهمترین فرصت و عدم وجود برنامه ریزی مناسب، جامع و منسجم جهت تقویت گردشگری ورزشی، مهمترین تهدید در زمینه گردشگری ورزشی در شمال شهر تهران از نظر کارشناسان شناسایی شد.