مطالب مرتبط با کلیدواژه
۱.
۲.
۳.
۴.
۵.
۶.
۷.
۸.
۹.
۱۰.
۱۱.
۱۲.
۱۳.
۱۴.
۱۵.
۱۶.
۱۷.
۱۸.
۱۹.
۲۰.
تبحر حرکتی
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر توصیف و مقایسه تبحر حرکتی دانش آموزان دختر و پسر10 و 11 ساله شهرستان ارومیه بود. به همین منظور تعداد 360 دانش آموز (180 پسر و 180 دختر) از پایه های چهارم و پنجم مدارس دولتی مقطع ابتدایی شهرستان ارومیه به صورت تصادفی خوشهای انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری تحقیق حاضر مجموعه آزمون تبحر حرکتی بروینینکس- ازرتسکی(BOTMP ) بود. دو گروه آزمونگر آموزش دیده اجرای آزمون ها و ثبت اطلاعات را برعهده داشتند. نمرات خام حاصل از اجرای آزمونها ثبت و پس از تبدیل به نمرات استاندارد T ، به تفکیک جنسیت و سن طبقهبندی و مقایسه شدند. از روشهای آمار توصیفی و آزمونهای آمار استنباطی t مستقل و تحلیل واریانس دوطرفه برای مقایسه گروه ها به تفکیک جنسیت و سن استفاده گردید. سطح معناداری برای تمام آزمون ها 05/0=α در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد پسران در مهارت های حرکتی درشت و دختران در مهارت های حرکتی ظریف به صورت معناداری بهتر از گروه مقابل بودند. در تبحر حرکتی هم برتری از آن دختران بود. دانش آموزان 11 ساله در مهارت های حرکتی درشت و تبحر حرکتی به صورت معناداری نسبت به دانش آموزان 10 ساله بهتر عمل کردند اما در مهارت های حرکتی ظریف تفاوت معناداری بین دانشآموزان 10 و 11 مشاهده نشد.
توصیف و مقایسه تبحرحرکتی دانش آموزان دختر و پسر10 و 11 ساله شهرستان ارومیه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر توصیف و مقایسه تبحرحرکتی دانش آموزان دختر و پسر10و 11 ساله شهرستان ارومیه بود. 360 دانش آموز (180 پسر و 180 دختر) از پایه های چهارم و پنجم مدارس دولتی مقطع ابتدایی شهرستان ارومیه به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر مجموعه آزمون تبحرحرکتی بروینینکس ازرتسکی(BOTMP ) بود. دو گروه آزمونگر آموزش دیده اجرای آزمونها و ثبت اطلاعات را برعهده داشتند. نمرات خام حاصل از اجرای آزمونها ثبت و پس از تبدیل به نمرات استاندارد T ، به تفکیک جنسیت و سن طبقه بندی و مقایسه شدند. از روشهای آمار توصیفی و آزمونهای آمار استنباطی t مستقل و تحلیل واریانس دوطرفه برای مقایسه گروهها به تفکیک جنسیت و سن در سطح معناداری 05/0=α استفاده شد. نتایج نشان داد پسران در مهارتهای حرکتی درشت و دختران در مهارتهای حرکتی ظریف به صورت معناداری بهتر از گروه مقابل بودند. در تبحر حرکتی هم، برتری از آن دختران بود. دانش آموزان 11 ساله در مهارتهای حرکتی درشت و تبحر حرکتی به صورت معناداری نسبت به دانش آموزان 10 ساله بهتر عمل کردند اما در مهارتهای حرکتی ظریف تفاوت معناداری بین دانش آموزان 10 و 11 مشاهده نشد.
مقایسه تبحر حرکتی کودکان کار و کودکان مدرسه ای(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر مقایسه تبحر حرکتی کودکان کار و همتایان مدرسه ای آن هاست. 48 دختر و پسر دبستانی 10- 11 ساله به طور تصادفی از دو مدرسه منطقه چهار تهران و 29 دختر و پسر کار 11- 9 ساله از نمونه در دسترس کودکان کار تهران انتخاب شدند و آزمون تبحر حرکتی برونینگس - اوزرتسکی روی آن ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس دوسویه و پس از مشاهده تفاوت معنی دار بین گروهی، برای تعیین محل اختلاف معنی داری از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد (05/0 >p ). نتایج نشان داد کودکان کار به طور معنی داری در زمینه تبحر حرکتی، مهارت های حرکتی ظریف و مهارت های حرکتی درشت از کودکان مدرسه ضعیف ترند و دختران کار، در مقایسه با گروه های دیگر ضعیف ترین عملکرد را در تمام مهارت ها از خود نشان دادند. به طور کلی می توان گفت دختران و پسران کار از نظر تبحر حرکتی در وضعیت مطلوبی قرار ندارند.
تأثیر فعالیت بدنی منظم بر تغییرات سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز، بهره هوشی و تبحر حرکتی کودکان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
فعالیت ورزشی از طریق تحریک ترشح عوامل رشد عصبی بر عملکرد حرکتی و شناختی اثرگذار می باشد. دراین راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته فعالیت ورزشی بر سطوح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز و تبحر حرکتی کودکان کم توان ذهنی بود. بدین منظور، 40 دانش آموز پسر ( 12 6 سال) کم توان ذهنی آموزش پذیر به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه شاهد (20 نفر) و تجربی (20 نفر) قرار گرفتند. برنامه فعالیت ورزشی شامل انجام حرکات ریتمیک مختلف و بازی به مدت 12 هفته و به صورت چهار جلسه 45 دقیقه ای در هفته بود. 48 ساعت قبل از اولین جلسه و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از تمامی آزمودنی ها درحالت ناشتا خون گیری به عمل آمد. همچنین، سطوح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز با استفاده از روش الایزا و تبحر حرکتی از طریق مقیاس لینکلن اوزرتسکی سنجیده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها نیز آزمون تحلیل کوواریانس مورداستفاده قرار گرفت (P≤0.05). نتایج نشان می دهد که سطوح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز پس از اجرای یک دوره فعالیت ورزشی منظم افزایش معناداری یافته است و نمره کلی آزمون تبحر حرکتی نیز در گروه تمرینات ورزشی به صورت معناداری بهبود پیدا کرده است (P≤0.05). از سوی دیگر، بهره هوشی در هیچ یک از گروه ها تغییر معناداری را نشان نمی دهد؛ در نتیجه، فعالیت ورزشی منظم ممکن است به واسطه افزایش سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز موجب بهبود تبحر حرکتی کودکان کم توان ذهنی شود.
ارتباط بهره هوشی و هوش هیجانی با تبحر حرکتی در پسران 14-10 سال شهر تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۶ شماره ۲۸
65 - 78
حوزه های تخصصی:
قیود فردی از عواملی هستند که می توانند بر رشد حرکتی تأثیر بگذارند؛ بنابراین، هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بهره هوشی و هوش هیجانی با تبحر حرکتی در پسران 14-10 سال است. همه پسران 14-10 سال شهر تهران جامعه پژوهش حاضر را تشکیل دادند. نمونه آماری، 120 کودک برای بهره هوشی و 90 کودک برای هوش هیجانی بودند که به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند و تبحر حرکتی آن ها با آزمون برونینکس- اوزرتسکی- دو بررسی شد. نتایج نشان داد که ارتباط تبحر حرکتی با هوش هیجانی بسیار بالا است. همچنین، بین شرایط هوش هیجانی، بالا و پایین، بالا و متوسط و پایین و متوسط، در تبحر حرکتی تفاوت معنادار وجود دارد. علاوه براین، ارتباط تبحر حرکتی با بهره هوشی بسیار پایین است و بین گروه های بهره هوشی تفاوت معناداری وجود ندارد. با توجه به نتایج این پژوهش، بهره هوشی تأثیری درتبحر حرکتی ندارد؛ اما مطالعات محدود در این زمینه انجام پژوهش های بیشتری را می طلبند. کودکان با هوش هیجانی بالاتر تبحر حرکتی بالاتری دارند که این شاید به دلیل ادراک هیجانی، تسهیل هیجانی، شناخت هیجانی و مدیریت یا مهار هیجانی بالا در این کودکان باشد.
تأثیر هشت هفته تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر تبحر حرکتی، اضطراب و افسردگی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۶ شماره ۳۰
57 - 70
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تأثیر تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر تبحر حرکتی، اضطراب و افسردگی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش 60 کودک (30 پسر و 30 دختر) با اختلال هماهنگی رشدی بودند که به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. برای تشخیص اختلال از پرسش نامه تشخیص اختلال هماهنگی رشدی، از مقیاس مارچ و همکاران برای اضطراب، از مقیاس افسردگی دوران کودکی لانگ و تیشر برای سنجش افسردگی و از آزمون برونینکس اوزرتسکی دو برای تبحر حرکتی استفاده شد. ورزش ایروبیک طی هشت هفته آموزش داده شد. برای بررسی اثرات تمرین ایروبیک بر متغیرهای وابسته، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که در هر سه فاکتور اضطراب، افسردگی و تبحر حرکتی، گروه تجربی در پس آزمون پیشرفت داشته است ( P<0.001 ) ؛ اما در گروه کنترل پیشرفت معنادار نیست ( 0.05 > P ). همچنین گروه آزمایش دختران نسبت به گروه آزمایش پسران پیشرفت بیشتری داشته است. در تفسیر این نتایج می توان گفت تأثیر ورزش ایروبیک بر تبحر حرکتی، اضطراب و افسردگی به دلیل مهیج بودن، شادبودن و به چالش کشاندن کودک از طریق ترکیب حرکات است؛ بنابراین پیشنهاد می شود برای ارﺗﻘﺎی ﻣﻬﺎرت ﺣﺮﮐﺘﯽ و همچنین کاهش اضطراب و افسردگی ﮐﻮدﮐﺎن در ﻣﺪارس از ﺑﺮﻧﺎﻣه تمرینی ایروبیک در ﺳﺎﻋﺎت تربیت بدنی و ورزش اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
مقایسه تبحر حرکتی، رفتار و پیشرفت تحصیلی کودکان هشت تا 10 ساله دارای تولد زودرس با همتایان طبیعی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۷ شماره ۳۳
89 - 104
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، مقایسه تبحر حرکتی، رفتار درونی (اضطراب) و بیرونی (پرخاشگری) و پیشرفت تحصیلی کودکان هشت تا 10 ساله دارای تولد زودرس با همتایان طبیعی بود.شرکت کنندگان در پژوهش 50دانش آموز دختر از مدارس ابتدایی دولتی استان کرمانشاه با میانگین سنی 9/0±84/8 سال بودند. میانگین وزن تولد کودکان زودرس 15/0±31/2 و میانگین وزن تولد کودکان طبیعی 16/0±44/3 بودکه شرکت کنندگان به صورت دردسترس با توجه به کارت واکسن و فرم اطلاعات فردی از 10 مدرسه انتخاب شدند و براساس شرایط تولد، به دو گروه (کودکان زودرس و کودکان طبیعی) تقسیم شدند. ازآزمون تبحر حرکتی لینکلن- اوزرتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی، از پرسش نامه اضطراب اسپنس برای ارزیابی رفتار درونی، از پرسش نامه خشم نلسون برای ارزیابی رفتار بیرونی و برای سنجش پیشرفت تحصیلی از نمرات دروس ریاضی، علوم، فارسی در کارنامه مدرسه سال تحصیلی 96-1395 استفاده شد.داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند.نتایج نشان داد که بین گروه کودکان طبیعی و گروه کودکان زودرس در تبحر حرکتی، رفتار درونی، رفتار بیرونی و پیشرفت تحصیلی تفاوت معنا داری وجود دارد. یافته ها نشان داد که تولد زودرس دارای عواقب بلند مدت منفی در سه حوزه تبحر حرکتی، رفتار کودکان و پیشرفت تحصیلی است. با توجه به نیاز کودکان با تولد زودرس به آموزش در حیطه های رفتاری و تحصیلی، توصیه می شود مدرسه و خانواده از این کودکان حمایت بیشتری ازقبیل نظارت، راهنمایی و مداخلات آموزشی کنند.
نقش اضطراب اجتماعی اندام و نظم جویی شناختی- هیجانی بر تبحر حرکتی کودکان 9 تا 11 ساله
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال دوم بهار ۱۳۹۸ شماره ۱
11 - 20
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف: مهم ترین هدف دوران کودکی رشد مهارت های حرکتی است که بر طبق نتایج تحقیقات اخیر نقش بسزایی در عملکرد ورزشی ایفا می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش اضطراب اجتماعی اندام و نظم جویی شناختی هیجان بر تبحر حرکتی کودکان 9 تا 11 ساله بود. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر ابتدایی 9 تا 11 ساله شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند تشکیل دادند. 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی اندام موتل و کنروی(2000)، نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران(2007) و تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی(2005) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، آزمون دوربین-واتسون و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان انجام شد نتایج: یافته ها نشان داد که بین اضطراب اجتماعی اندام و تبحر حرکتی کودکان رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین نظم جویی شناختی –هیجانی با تبحر حرکتی کودکان رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب اجتماعی اندام را می توان متغیری پیش بین برای تبحر حرکتی کودکان در جهت معکوس نظر گرفت. همچنین مولفه ی نظم جویی شناختی –هیجانی را می توان بعنوان متغیر پیش بین تبحر حرکتی در جهت مثبت در نظر گرفت.
تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 4 تا 7 ساله دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 7-4 ساله دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (ADHD) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از مهدهای کودک مناطق 2 و 5 شهر تهران انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد=10 نفر) و تجربی (تعداد=10 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 24 جلسه فعالیت اسپارک را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. به منظور سنجش میزان هورمون رشد نمونه گیری خونی از آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله صورت گرفت. از آزمون برونینکز- اوزرتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تی زوجی و کوواریانس در سطح معناداری 05/0 P< انجام گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه های کنترل و تجربی در امتیاز مهارت حرکتی درشت و ظریف تفاوت معناداری وجود دارد که در گروه تجربی بالاتر از گروه کنترل بود (001/0P=). تفاوت معناداری در سطح هورمون رشد بین دو گروه مشاهده نشد (399/0P=). براساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که یک دوره فعالیت اسپارک می تواند نقش مؤثری بر بهبود مهارت حرکتی ایفا کند و این بهبود با سطح هورمون رشد ارتباطی ندارد.
تأثیر تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر هوش هیجانی و تبحر حرکتی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۸ شماره ۳۶
53 - 66
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر ، بررسی تأثیر تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر تبحر حرکتی و هوش هیجانی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی و مقایسه ارتباط تبحر حرکتی با هوش هیجانی در این کودکان قبل و بعد از تمرین بود . نمونه پژوهش 30 کودک با اختلال هماهنگی رشدی بودند که به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. این افراد به مدت هشت هفته تحت تمرین های ایروبیک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در پس آزمون، هوش هیجانی و تبحر حرکتی تحت تأثیر ورزش ایروبیک، پیشرفت معناداری داشتند. همچنین، ارتباط بین تبحر حرکتی با هوش هیجانی پس از تمرین نسبت به قبل تمرین پیشرفت کرد. ازآنجایی که تمرین ایروبیک به دلیل مشارکت گروهی، ایجاد شادی و هیجان در کودکان و افزایش هماهنگی نسبت به مداخلات تمرینی دیگر بهتر است، پیشنهاد می شود برای افزایش تبحر حرکتی و متغیرهای مؤثر در تبحر حرکتی مانند هوش هیجانی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی، از تمرین ایروبیک استفاده شود.
اثربخشی آموزش بازی های ادراکی حرکتی بر سازگاری اجتماعی، تبحر حرکتی و کاهش نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی در کودکان 5 و 6 ساله پیش دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
علوم روانشناختی دوره هفدهم زمستان (اسفند) ۱۳۹۷ شماره ۷۲
883-892
حوزه های تخصصی:
زمینه: اختلال کاستی توجه - بیش فعالی به صورت الگویی از کاستی توجه - بیش فعالی شدید یا بی توجهی مداوم با تکرارشوندگی بیشتر نسبت به کودکان همان سطح رشدی تعریف شده است. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش بازی های ادراکی حرکتی بر سازگاری اجتماعی، تبحر حرکتی و نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی کودکان 5 و 6 ساله پیش دبستانی دارای این اختلال انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مراکز پیش دبستانی منطقه 2 استان تهران بودند که از بین آنها، تعداد 90 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مقیاس رشد اجتماعی (واینلند، 1965)، مقیاس تبحر حرکتی فرم کوتاه برونینکس– اوزرتسکی (1978) و مقیاس مشکلات رفتاری کودکان کانرز- فرم والد (ریتمن و همکاران، 1998) به دست آمدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد آموزش بازی های ادراکی حرکتی موجب بهبود سازگاری اجتماعی (0.0001> P )، مهارت تبحر حرکتی (0.0001> P ) و کاهش مجموع نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی (0.0001> P ) در این کودکان می شود. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت آموزش بازی های ادراکی حرکتی بر بهبود سازگاری اجتماعی، مهارت تبحر حرکتی و کاهش مجموع نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی می شود و توانمندسازی کودکان با اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی استفاده کرد.
تاثیر دو شیوه تمرین منتخب بر تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر برنامه حرکتی اسپارک و بازی های بومی محلی بر تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. روش : این پژوهش از نوع کاربردی است که برای انجام آن از روش تحقیق نیمه تجربی بهره گرفته شده است. بدین منظور از بین 1288 دانش آموز ابتدایی دختر و پسر شهرستان پیرانشهر، 36 کودک (7 تا 10 ساله) مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از سیاهه اختلال هماهنگی رشدی ویژه والدین، سیاهه مشاهده حرکتی مخصوص آموزگاران غربال شدند و بطور تصادفی به سه گروه12 نفره تقسیم شدند. گروه های آزمایشی به مدت 4 هفته و هر هفته 4 جلسه به اجرای برنامه های تمرینی (برنامه تمرینی اسپارک و بازی های بومی محلی) پرداختند. ابزار مورد استفاده آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی، آزمون وکسلر و پرسشنامه رشد اجتماعی واینلند بود. آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه جهت تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون در گروه های تمرین اسپارک و بازی بومی محلی وجود داشت. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که اجرای گروه تمرین اسپارک و گروه بازی های بومی محلی در آزمون تبحر حرکتی و رشد اجتماعی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت. بطوریکه برنامه حرکتی اسپارک تاثیر بیشتری بر بهبود تبحر حرکتی و بازی های بومی محلی تاثیر بیشتری بر بهبود رشد اجتماعی این کودکان داشت. نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می نماید که از برنامه تمرینی اسپارک و بازی های بومی محلی جهت بهبود تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده گردد.
بررسی ارتباط بین استرس والدگری با سطح فعالیت بدنی و تبحر حرکتی کودکان پیش دبستانی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالا و پایین
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم بهار ۱۳۹۹ شماره ۱
21 - 28
حوزه های تخصصی:
استرس والدگری یک متغیر محیطی مربوط به خانواده بوده که ممکن است ابعاد مختلف رشد کودک را تحدید کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین استرس والدگری با سطح فعالیت بدنی و تبحرحرکتی در کودکان پیش دبستانی با طبقات اجتماعی- اقتصادی بالا و پایین بود. به همین منظور تعداد119کودک 6 ساله بصورت تصادفی از منطقه 4 تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه وضعیت اجتماعی- اقتصادی قدرت نما، پرسشنامه فرزند پروری(PSI-SF)، دستگاه گام شمار آمرون و آزمون تبحرحرکتی برونینکز - ازورتسکی-2 استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تحلیل گردید. نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین استرس والدگری و سطح فعالیت بدنی در وضعیت اجتماعی- اقتصادی پایین (P=0/023) و تبحر حرکتی در وضعیت اجتماعی- اقتصادی بالا و پایین (P<0/001) وجود دارد، اما ارتباط بین استرس والدگری و سطح فعالیت بدنی در وضعیت اجتماعی- اقتصادی بالا معناداری نبود (P=0/296). بر اساس نتایج، استرس والدگری متغیر تاثیر گذار بر سطح فعالیت بدنی و تبحر حرکتی می باشد، اما در ارتباط با تعامل آن با وضعیت اجتماعی- اقتصادی لازم است متغیرهای دیگری نیز همزمان مورد بررسی قرار گیرد.
اثر تمرینات اداراکی حرکتی منتخب بر تبحر حرکتی کودکان با اختلال یادگیری(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۹ شماره ۳۹
51-68
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی منتخب بر تبحر حرکتی کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. بدین منظور، 24 نفر از کودکان پسر هفت تا نه سال با اختلال یادگیری شهر مشهد انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 20 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه و با تکرار پنج روز در هفته تمرینات ادراکی حرکتی منتخب را انجام دادند. گروه کنترل نیز درطی این دوره به فعالیت های عادی روزمره خود پرداختند. تغییرات در تبحر حرکتی آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرین به وسیله آزمون برونینکس اوزرتسکی سنجیده شد. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها از نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 21 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج داد که عملکرد گروه تجربی در خرده مقیاس های تعادل، قدرت، سرعت پاسخ، کنترل بینایی حرکتی، هماهنگی اندام فوقانی، سرعت و چالاکی اندام فوقانی، هماهنگی دوسویه، سرعت دویدن و چابکی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت (0.05 P<)؛ بنابراین، می توان گفت تمرینات ادراکی حرکتی منتخب به بهبود تبحر حرکتی در کودکان با اختلال یادگیری کمک می کنند.
اثربخشی میزان فراهم سازی محیط بر بهره هوشی، تبحر حرکتی و مهارت اجتماعی کودکان: تابعی از نظریه سیستم های پویا(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۹ شماره ۳۹
69-88
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی فراهم سازی محیط بر بهره هوشی، تبحر حرکتی و مهارت اجتماعی کودکان براساس نظریه سیستم های پویا بود. نمونه آماری این پژوهش همه کودکان دختر و پسر چهار تا پنج ساله شهر تهران بودند. 111 کودک به صورت نمونه گیری دردسترس و براساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه مشخصاتفردی، پرسش نامه فراهم سازی در خانه برای رشد حرکتی(AHEMD)، پرسش نامه مهارت اجتماعی ماتسون، آزمون هوش ریون، فرم کوتاه آزمون تبحر حرکتی بروینینکس-اوزرتسکی انجام شد. برای بررسی اثرگذاری فراهم سازی بر هریک از متغیرهای تبحر حرکتی، بهره هوشی و مهارت اجتماعی از رگرسیون خطی تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که 19 درصد از واریانس تبحر حرکتی ،12 درصد از مهارت های اجتماعی و 39 درصد از واریانس بهره هوشی کودکان به وسیله فراهم سازی تبیین می شود (P = 0.001).این نتایج نشان می دهد که با داشتن محیطی با نمره فراهم سازی زیاد، میزان تبحر حرکتی، بهره هوشی و مهارت اجتماعی کودکان افزایش می یابد.
تفاوت های مرتبط با تغییرات درون عملکردی در چشم ساکن تیراندازان با تپانچه ماهر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۹ شماره ۴۱
55 - 68
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه چشم ساکن تیراندازان با تپانچه ماهر در کوشش های موفق و ناموفق انجام شد. در این مطالعه پس رویدادی، 20 مرد ماهر تیرانداز با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله مدنظر به هدف، مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز 10 به عنوان کوشش موفق و امتیازهای پایین تر از 10 به عنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دوره چشم ساکن کوشش های موفق و کوشش های ناموفق تفاوت معنا دار وجود داشت و در کوشش های موفق، شرکت کنندگان طول دوره چشم ساکن بیشتری داشتند. همچنین بین طول دوره چشم ساکن با اجرای مهارت تیراندازی در تیراندازان ماهر ارتباط مثبت معنادار وجود داشت. به طورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چشم ساکن غالباً با تغییرپذیری مهارت حرکتی بین فردی (نخبه در مقابل مبتدی) و درون عملکردی (کوشش موفق در برابر ناموفق) مرتبط است.
مقایسه تبحر حرکتی کودکان پیش دبستانی بر اساس نوع تولد(سزارین، طبیعی)
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴
483 - 490
حوزه های تخصصی:
چکیده: مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر مقایسه تبحر حرکتی کودکان پیش دبستانی بر اساس نوع تولد(سزارین-طبیعی) بوده است. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش کودکان 4 تا 6 ساله پسر مشغول آموزش در پیش دبستانی های شهرستان بروجرد در سال 1396 بودند. پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بود و جهت گردآوری داده ها از آزمون برونینکس-اوزرتسکی(1978) استفاده گردید. بدین منظور 25 کودک متولد شده ی سزارین و 25 کودک متولد شده ی طبیعی پسر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت مقایسه مولفه های تبحر حرکتی در کودکان متولد شده به شیوه سزارین و طبیعی از آزمون آماری تحلیل واریانس چندگانه جهت تحلیل آماری استفاده شد. نتایج: نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل واریانس چندگانه نشان داد در تمامی مولفه های تبحر حرکتی تفاوت معنادار در گروه های مورد نظر یافت نشد (0.735P=). نتیجه گیری: به نظر می رسد عوامل پس از تولد و آموزش سبب جبران پذیری در رشد حرکتی شده باشد. کلمات کلیدی: تبحر حرکتی، کودکان پیش دبستانی، نوع تولد.
اثر بازی های حرکتی در برابر بازی های رایانه ای بر کارکردهای اجرایی، عملکرد تحصیلی و تبحر حرکتی دانش آموزان با اختلال یادگیری ریاضی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اختلال یادگیری ریاضی[1] از اختلالات شایع یادگیری در مدارس به شمار می رود که در آن کودکان با وجود داشتن هوش طبیعی، توانایی یادگیری و درک مهارت های ریاضی را ندارند. این امر ممکن است به دلیل اختلال در تمرکز، مشکلات حافظه یا هماهنگ نبودن کامل حرکات بدن به وجود آید. در این تحقیق اثر بازی های رایانه ای و حرکتی به صورت مقایسه ای بر کارکردهای اجرایی، عملکرد تحصیلی و تبحر حرکتی دانش آموزان بررسی شد. به این منظور 20 دانش آموز دختر با اختلال یادگیری ریاضی با دامنه سنی 8 تا 9 سال جهت همگن بودن دو گروه براساس نمره ریاضی کی مت به دو گروه متوازن تقسیم شدند (n=10). آزمودنی های گروه 1 به مدت 8 هفته 3 جلسه ای به مدت 45 دقیقه به بازی های حرکتی و آزمودنی های گروه 2 در همین بازه زمانی به انجام بازی های رایانه ای پرداختند. آزمون های ریاضی کی مت (برای تشخیص و ارزیابی عملکرد تحصیلی)، برونینکز اوزرتسکی، استروپ و آزمون N-back در مراحل پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد بازی های رایانه ای در مقایسه با بازی های حرکتی بر کارکردهای اجرایی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری ریاضی تأثیر بیشتری داشته و در مقابل بازی های حرکتی بر تبحر حرکتی این دانش آموزان مؤثرتر بوده است.
تأثیر بازی های بومی محلی بر تبحر حرکتی در کودکان 10-13 ساله شهر تهران باهوش هیجانی بالا و پایین(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۰ شماره ۴۳
85 - 100
حوزه های تخصصی:
در این مقاله، تأثیر بازی های بومی محلی بر تبحر حرکتی در کودکان 13-10 ساله شهر تهران باهوش هیجانی بالا و پایین بررسی شده است. 30 کودک با میانگین سنی (04/1 ± 46/11) از بین مدارس منطقه هفت تهران به روش هدفمند و بر اساس نمره کلی هوش هیجانی حاصل از پرسشنامه شوت و همکاران انتخاب شدند. شرکت کنندگان به دو گروه 15 نفره باهوش هیجانی بالا و پایین تقسیم شدند، به طوری که تفاوت معنی داری در تبحر حرکتی دو گروه وجود نداشت. برای سنجش تبحر حرکتی از آزمون برونینکس-اوزرتسکی دو استفاده شد. مداخلات تمرینی به مدت هشت هفته در یک سالن ورزشی به طور یکسان برای دو گروه انجام شد. این تمرینات در هر هفته سه جلسه و هر جلسه 90 دقیقه بود که 20 دقیقه ابتدایی به گرم کردن، 15 دقیقه پایانی به سرد کردن و 55 دقیقه باقی مانده مداخلات بازی محور بود. نتایج حاصل از آزمون تی مستقل نشان داد که بین دو گروه بعد از مداخله اختلاف معنی داری وجود دارد. کودکان باهوش هیجانی بالا تبحر حرکتی بالاتری داشتند. ازاین رو، بر اساس مزیت بازی های حرکتی انتخاب شده، به کارگیری این روش تمرینی در مدارس می تواند کمک کننده باشد. همچنین مربیان ورزشی می توانند هوش هیجانی را به عنوان یک متغیر مؤثر دررسیدن کودکان به سطوح بالای عملکرد ورزشی در نظر بگیرند.
اثربخشی آموزش بازی های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه : در سال های اخیر، علاقه قابل توجهی به تحول آموزش تربیت بدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی های بومی -محلی با روش های آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش : این پژوهش از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که به شکل میدانی انجام شد. پنجاه و پنج دانش آموز دختر (10-11سال) به صورت تصادفی به چهار گروه تدریس بازی برای فهمیدن، حس بازی، ترکیب رویکرد تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی و گروه سنتی تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. از آزمون برونیکس-اوزورتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش آزمون و پس آزمون سه گروه اول نشان داد به طوری که می توان گفت در مهارت حرکتی درشت گروه ترکیبی با 79% تغییرات، در مهارت حرکتی ظریف و تبحر حرکتی کل گروه تدریس بازی برای فهمیدن به ترتیب با 84% و 85% از تغییرات بیشترین نمره را کسب کردند. در حالی که آموزش سنتی تأثیر معناداری در متغیرهای مورد بررسی نداشت. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که استفاده از رویکرد ترکیبی می تواند تبحر حرکتی کودکان را به طور همزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان می دهد که مدل های آموزش تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی درقالب بازی های بومی-محلی روش تمرینی مناسبی برای ارتقاء تبحر حرکتی در دانش آموزان هستند و به نظر می رسد این رویکردها قابلیت انتقال به سایر مقاطع تحصیلی را دارند.