ناصر مهری نژاد

مقدمه و هدف: مهم ترین هدف دوران کودکی رشد مهارت های حرکتی است که بر طبق نتایج تحقیقات اخیر نقش بسزایی در عملکرد ورزشی ایفا می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش اضطراب اجتماعی اندام و نظم جویی شناختی هیجان بر تبحر حرکتی کودکان 9 تا 11 ساله بود. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر ابتدایی 9 تا 11 ساله شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند تشکیل دادند. 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی اندام موتل و کنروی(2000)، نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران(2007) و تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی(2005) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، آزمون دوربین-واتسون و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان انجام شد نتایج: یافته ها نشان داد که بین اضطراب اجتماعی اندام و تبحر حرکتی کودکان رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین نظم جویی شناختی –هیجانی با تبحر حرکتی کودکان رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب اجتماعی اندام را می توان متغیری پیش بین برای تبحر حرکتی کودکان در جهت معکوس نظر گرفت. همچنین مولفه ی نظم جویی شناختی –هیجانی را می توان بعنوان متغیر پیش بین تبحر حرکتی در جهت مثبت در نظر گرفت.

هدف مطالعه حاضر الگوی ساختاری تاثیر ویژگی های شخصیتی روی انگیزش پیشرفت با تاکید بر نقش میانجی گر هوش هیجانی و عزت نفس بود. نمونه مطالعه شامل 302 دانش آموز در خرم آباد بود، که بوسیله نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ویژگی های شخصیتی مک گری و کاستا (1985)، پرسشنامه هوش هیجانی شات توسط شات و همکاران (1998)، مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس جمع آوری شد. مدل معادلات ساختاری (SEM) به عنوان یک روش آماری برای تحلیل داده های مطالعه به کار برده شد. نتایج آزمون میانجی گری به وسیله روش بوت استراپ نشان دهنده معنی داری نقش میانجی گر هوش هیجانی و عزت نفس در رابطه ویژگی های شخصیتی و انگیزش پیشرفت بود. بنابراین، متغیر های عزت نفس و هوش هیجانی در رابطه الگوی ویژگی های شخصیتی و انگیزش پیشرفت به عنوان متغیرهای میانجی عمل می کنند .هوش هیجانی مؤلفه ای مهم در سلامت و بهداشت روان فرد،است.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ناهنجاری های جسمی (پشت کج، پشت گود و پشت گرد، کف پای صاف، پای ضربدری، پای پرانتزی) و آسیب های حرکتی (شکستگی، در رفتگی، پیچ خوردگی، کشیدگی، زخم و جراحت و کمر درد) در دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی می باشد. این تحقیق که از نوع علی و پس از وقوع است، به صورت میدانی به تجزیه و تحلیل نتایج می پردازد. جامعه آماری تحقیق شامل: کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان دلفان در سال تحصیلی 97 96 می باشد. نمونه تحقیق که با روش تصادفی خوشه ای انتخاب شده است، شامل: 400 نفر از دانش آموزان پسر (200 نفر دوره اول و 200 نفر دوره دوم) شهرستان دلفان در سال 97 96می باشد.اطلاعات مورد نیاز توسط مصاحبه آسیب های حرکتی، شامل 7 سئوال و معاینه ناهنجاری جسمی توسط تست نیویورک جمع آوری گردیده است. پس از استخراج نتایج براساس نتایج آزمون مجذور خی رابطه معنی داری بین پای پرانتزی و شکستگی استخوان، پشت گود و مجموع آسیب های حرکتی، مجموع ناهنجاری های جسمی و شکستگی استخوان، پشت گرد و پیچ خوردگی مفصل، پای ضربدری و پیچ خوردگی مفصل مشاهده گردید.5/80 درصد از دانش آموزان دارای ناهنجاری جسمی بودند که بیشترین ناهنجاری در اندام فوقانی مربوط به عارضه پشت گود با 3/33 درصد و در اندام تحتانی عارضه کف پای صاف با 30 درصد بوده است8/74 درصد از دانش آموزان تاکنون در فعالیت های حرکتی دچار آسیب دیدگی شده بودند که شایع ترین آسیب جراحت و زخم موضعی با 5/36 درصد و نادرترین آن کشیدگی و پارگی عضله با 8/5 درصد بوده است.