تبحر حرکتی

مقدمه و هدف: فعالیت بدنی و به ویژه تبحرحرکتی کودکان از جنبه های مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین نمرات غربالگری حرکت کارکردی با تبحرحرکتی و فعالیت بدنی کودکان 10 تا 13 ساله (با میانگین 72/11 و انحراف استاندارد 932/0) استان تهران بود. روش شناسی: در این پژوهش توصیفی همبستگی، تمام کودکان مدارس ابتدایی استان تهران به عنوان جامعه مورد مطالعه مدنظر قرار گرفتند که از بین آنها 94 دختر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شد. تبحرحرکتی، فعالیت بدنی و کارکرد حرکت آنها به ترتیب با آزمون برونینکس اوزرتسکی-فرم کوتاه (BOT-2)، فرم کوتاه پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی کودکان و نوجوانان (IPAQ-SF) و آزمون غربالگری حرکت کارکردی (FMS) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمرات آزمون غربالگری حرکت کارکردی کودکان با نمره کل برونینکس اوزرتسکی آنها ارتباط معنی داری وجود دارد (000/0P=) اما، همبستگی بین نمره کل آزمون غربالگری حرکت کارکردی با نمره کل سطح فعالیت بدنی معنی دار نبود (267/0P=). بحث و نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به وجود ارتباط معنی دار بین حرکت کارکردی و تبحر حرکتی می توان در گام بعدی به استفاده از مداخله های زود هنگام و مطالعه اثر آنها بر بهبود عملکرد و تبحر حرکتی کودکان روی آورد.

زمینه و هدف: کارکرد حرکتی و فعالیت های روزانه کودکان همی پلژی دارای نقص می باشد؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی یک برنامه تمرینی منتخب و توانبحشی و برنامه تمرینی منتخب همراه با توانبخشی بر تبحر حرکتی دست غیرسالم کودکان همی پلژی بود. مواد و روش ها: روش تحقیق نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری را کودکان همی پلژی مراجعه کننده به مراکز توانبخشی توانیاب، زانکو و کیمیا در شهر کرمانشاه تشکیل دادند. نمونه آماری پژوهش براساس معیارهای ورود به پژوهش 30 نفر بودند که به صورت تصادفی ساده به 3 گروه 10 نفری تقسیم شدند و در مرحله بعد براساس معیارهای خروج از پژوهش 24 نفر باقی ماندند. ابزار تحقیق را پرسشنامه دموگرافیک و آزمون MABC-2 تشکیل دادند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون هر دو گروه تجربی در تمامی متغیرها تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0> P). در متغیر میخ و تخته بین گروه توانبحشی با گروه منتخب همراه با توانبحشی تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0≥ P). ولی بین دیگر گروه ها تفاوت معنی دار نبود (001/0≤ P). در متغیر نخ کردن صفحه بین گروه توانبحشی با گروه منتخب همراه با توانبحشی تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0≥ P). ولی بین دیگر گروه ها تفاوت معنی دار نبود (001/0≤ P). در متغیر رسم ماز بین گروه توانبحشی با گروه منتخب همراه با توانبحشی تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0≥ P). ولی بین گروه منتخب با توانبخشی تفاوت معنی دار نبود (001/0≤ P). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که گروه منتخب همراه با توانبحشی نسبت به گروه های دیگر اثربخشی بهتری در متغیرهای کیسه لوبیا، میخ و تخته، نخ کردن صفحه و رسم ماز دارد.

مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پیش آزمون شامل آزمون تبحرحرکتی برونینکس-اوزورتسکی و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان بود. گروه تجربی تمرینات روی ریباندر را هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. سپس، پس آزمون مشابه با پیش آزمون انجام شد. بعد از شش ماه دوره یادداری از نمونه های هر دو گروه گرفته شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس مرکب درسطح معناداری 05/0 و نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرینات ریتمیک ریباندر بر تبحر حرکتی و انگیزش کودکان 9-10 سال تاثیر معناداری داشته، بطوریکه احتمالا 95درصد از تغییرات مهارت حرکتی درشت و 98درصد از تغییرات انگیزش حرکتی کودکان تحت تاثیر تمرینات ریباندر بود. نتیجه گیری: پرش فعالیتی اساسی در رشدحرکتی کودکان است و انگیزش نیروی درونی را برای حرکت فراهم می کند. طبق یافته های پژوهش، چون فعالیت های ریتمیک می توانند انگیزش حرکتی ایجاد کنند و فعالیت های ورزشی موجب رشد مهارتهای حرکتی می گردد، لازم است تجهیزات و تدابیر لازم برای استفاده کودکان ازاین تمرینات ایجاد شود. 

هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیرپذیری تبحر حرکتی از وضعیت تغذیه در رده های سنی مختلف مردان (کودکان، نوجوانان و جوانان) بود. جامعه آماری تحقیق برای کودکان کلیه دانش آموزان سنین 10-7 سال، برای نوجوانان کلیه دانش آموزان 15-12 سال و برای جوانان کلیه دانشجویان 20-18 سال دانشگاه تهران به غیراز دانشجویان تربیت بدنی بود. نمونه تحقیق در هر یک از گروه های سنی 90 نفر بود؛ که از 4 مدرسه ابتدایی و 4 مدرسه دبیرستان شهر تهران و دانشجویان پسر دانشگاه تهران به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و مقایسه ای بود و ابزار اندازه گیری تن سنجی و آزمون برونینکس- اوزرتسکی بود. نتایج تحقیق نشان داد بین گروه های سوءتغذیه، تغذیه متوسط و تغذیه مناسب در تبحر حرکتی سنین نوجوانانی و بزرگ سالی تفاوت معناداری وجود نداشت اما بین گروه های تبحر حرکتی سنین کودکان تفاوت معنادار بود. علاوه بر این بین تبحر حرکتی گروه های سنی مختلف تفاوت معناداری نبود. با توجه به این نتایج به نظر می رسد وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی تأثیر دارد و این مسئله در تحقیق حاضر در سنین کودکی مشاهده شد؛ بنابراین کودکان آسیب پذیرترین قشر در این زمینه محسوب می شوند و توجه به وضعیت تغذیه کودکان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به نظر می رسد، تمرینات هوازی با شدت های مختلف سبب بهبود سطوح SOD و TNF-α میشود، گرچه شدت تمرین در تمرینات تناوبی عامل موثری در تغییرات سطوح هر دو متغیر بوده است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرپذیری تبحر حرکتی از وضعیت تغذیه پسران 7 الی 15 سال شهر اردبیل بود. جامعه آماری پژوهش برای کودکان کلیه دانش آموزان سنین 7 الی 11 سال، برای نوجوانان کلیه دانش آموزان 12 الی 15 سال بود. نمونه پژوهش در هر یک از گروه های سنی 80 نفر بود که از 5 مدرسه در دوره ابتدایی و 5 مدرسه در دوره متوسط اول شهر اردبیل به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و مقایسه ای بود و ابزار اندازه گیری تن سنجی و آزمون برونینکس – اوزرتسکی بود. نتایج پژوهش نشان داد بین گروه های سوءتغذیه، تغذیه متوسط و تغذیه مناسب در تبحر حرکتی سنین نوجوانی تفاوت معناداری وجود نداشت اما بین گروه های تبحر حرکتی سنین کودکی تفاوت معنادار بود. علاوه بر این بین تبحر حرکتی گروه های سنی مختلف تفاوت معناداری نبود. با توجه به این نتایج به نظر می رسد وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی تأثیر دارد و این مسئله در پژوهش حاضر در سنین کودکی و نوجوانی مشاهده شد؛ بنابر این کودکان و نوجوانان آسیب پذیرترین قشر در این زمینه محسوب می شوند و توجه به وضعیت تغذیه آن ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.