از دهه 1980 به بعد با ظهور نقش اطلاعات در عرصه اقتصادی، پژوهشگران در جهت تحلیل آثار و تبعات اقتصادی آن، اقدام به طراحی جدول داده – ستانده اطلاعات نمودهاند که جانشینی اطلاعات با انرژی، مهمترین یافتههای آنها به شمار میرود. در مقاله حاضر با استفاده از جدول داده – ستانده، برای نخستین بار نه فقط بخشهای اطلاعات به صورت تقریبی شناسایی و از بخشهای غیراطلاعات تفکیک میشود، بلکه ضمن تمرکز بر دو رویکرد اطلاعاتبری و درآمدزایی بخشهای اطلاعات، چالشهای آماری موجود در بررسی اقتصادی اطلاعات در ایران بیان میگردد .
پیشبینی میزان سرمایهگذاری مورد نیاز برای دستیابی به اهداف هر برنامه یکی از مهمترین مسائل هر برنامه توسعه است که روایی و اعتبار اهداف برنامه را با توجه به جهتگیری آن بازگو مینماید. بیگمان یکی از ابزارهای مفید و مؤثر در برنامهریزی و تصمیمگیری برای هدایت اقتصاد و کمک به مجریان اقتصادی، بهرهگیری از فن داده-ستانده است. یکی از کاربردهای مفید این الگو به سبب ماهیت تعادلی آن ارائه یک الگوی سازگاری (Consistency Model) به منظور بررسی پیامدهای اهداف تعیین شده برای طرف تقاضای اقتصاد در مورد تولید فعالیتهای اقتصادی و برآورد سرمایهگذاری مورد نیاز است. بدین منظور در این مطالعه با استفاده از جدولهای داده- ستانده سالهای 1367، 1373و 1379 به بررسی میزان سازگاری سرمایهگذاری مورد نیاز و پیشبینیشده در برنامههای اول، دوم، سوم و چهارم توسعه میپردازیم که نتایج، بازگوکنندة سازگاری بیشتر اهداف کمی تعیین شده در برنامه چهارم توسعه نسبت به دیگر برنامههای توسعه بعد از انقلاب است.
در این مطالعه، آمارهای سری زمانی موجودی سرمایه ثابت به تفکیک بخشهای کشاورزی، نفت وگاز، صنعت و معدن، آب وبرق، ساختمان، حمل ونقل و انبارداری، ارتباطات، مستغلات و سایر خدمات در دوره 1338-1381 بر مبنای قیمتهای ثابت سال 1376 تخمین زده شده است. علاوه براین، نرخهای استهلاک سرمایه ثابت نیز به تفکیک بخشهای مذکور برآورد شده است. نرخهای استهلاک تخمین زده شده با برآورد قبلی در مطالعه امینی، صفاری پور و نهاوندی در سال 1377 و سایر مطالعات نیز هماهنگی داشته و تفاوت چندانی با آن ندارد ولی مقادیر مطلق ارزش موجودی سرمایه ثابت متفاوت با مطالعات قبلی است که دلیل آن اختلاف در سال پایه و تفاوت موجود در روشهای محاسبه حسابهای ملی به قیمتهای ثابت سال 1361 و سال 1376 میباشد.