جوامع روستایی به عنوان بخش بزرگی از نظام اجتماعی کشور دارای منابع ارزشمندی اعم از نیروی انسانی، منابع طبیعی و اقتصادی هستند که در پیشرفت جامعه، نقشی مهم ایفا می کنند. در این زمینه با توجه به افزایش جمعیت و بالا رفتن نرخ بیکاری و تمایل روستاییان برای مهاجرت به شهرها به منظور یافتن شغل، نیاز به آموزش نیروی انسانی ماهر و توجه به ارائه آموزش های مهارتی در شاخه های گوناگون کشاورزی، صنعت و خدمات ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش های فنی و حرفه ای در جلوگیری از مهاجرت روستاییان استان کرمان به مناطق شهری انجام شده است. نتایج بیانگر این است که رابطه معناداری بین راه اندازی آموزش های فنی و حرفه ای در روستاها و کاهش مهاجرت در مناطق روستایی وجود دارد.
نظر به اهمیت ویژه و پایه ای بودن آموزش باکیفیت و روزآمد در دنیای پویای کنونی، از یک سو و جایگاه برجسته مراکز آموزش فنی و حرفه ای در ایفای نقش مهارت آموزی، از دیگر سو، پژوهش حاضر در سال 1391 با هدف شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش مهارت های فنی در کارگاه های آموزشی شهرستان بم صورت پذیرفته است. پس از شناسایی مؤلفه ها و زیرشاخص های مؤثر بر سنجش کیفیت دوره های آموزشی، داده های مورد نیاز، از طریق طراحی و تکمیل پرسشنامه از مربیان و هنرآموزان کارگاه های آموزشی جمع آوری، و با تکنیک تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) و بهره گیری از نرم افزار تخصصی Expert Choice تحلیل شد. یافته ها نشان داد، از میان مؤلفه های مؤثر بر کیفیت آموزش، میزان انگیزه ی یادگیرنده، تسلّط مربی به موضوع تدریس، و کافی بودن ابزار و مواد مصرفی، به ترتیب دارای بیشترین ضریب اهمیت وزنی بوده اند، در حالی که کیفیت مواد مصرفی، کمترین ضریب وزنی را به خود اختصاص داده است. در پایان، پیشنهادهایی به منظور ارزیابی بهتر کیفیت آموزش دوره های کارگاهی فنی و حرفه ای به مدیران و سیاستگزاران ارائه گردید.
هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر قصد کارآفرینانه مهارت آموزان آموزش دیده مراکز فنی و حرفه ای می باشد. از بین مهارت آموزان مرکز آموزش مهارت های پیشرفته گیلان، 400 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته را تکمیل نموده اند. فرضیه های پژوهش با کاربرد روش مدل یابی معادلات ساختاری آزمون شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که نگرش فردی، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتاری ادراک شده، مرکز کنترل درونی، ریسک پذیری، اعتماد به نفس، نیاز به کسب موفقیت، تحمل ابهام و همچنین دارا بودن قوه نوآوری ، عوامل مؤثر بر قصد کارآفرینانه مهارت آموزان به شمار می روند. به علاوه، هنجارهای ذهنی و نگرش فردی تأثیر مثبتی بر کنترل رفتاری ادراک شده دارند، اما تأثیر هنجارهای ذهنی بر نگرش فردی مورد تأیید قرار نگرفت.
هدف این مقاله، شناسایی چالش ها و ارائه راهبردهایی برای توسعه و بهبود آموزش کارآفرینی در آموزش عالی می باشد. بر طبق تحلیل و توصیف پژوهش های مرتبط به آموزش کارآفرینی، اهم چالش های آموزش کارآفرینی عبارتند از: منابع درسی، دانشکده ها و مراکز آموزش کارآفرینی، فنّاوری، اعتبارات، ارتباط جامعه دانشگاهی با تجارت و کسب و کار، استادان و پژوهش. این مقاله ، ضمن ارائه راهبردهای بهبود وضع موجود، پیشنهادهایی را نیز برای مدیران، تصمیم سازان و پژوهشگران آتی ارائه کرده است
پژوهش کمی و کاربردی حاضر با هدف شناسایی عوامل تأثیرگذار بر توسعه کارآفرینی در نظام آموزش علمی کاربردی کشاورزی انجام شده است. ١۷۰ نفر از دانش آموختگان مراکز علمی کاربردی کشاورزی واقع در منطقه مرکزی ایران پرسشنامه محقق ساخته پژوهش را تکمیل کرده اند. نتایج نشان می دهد که وجود مدرسان تخصصی به صورت تمام وقت متناسب با مقوله کارآفرینی و نیاز بازار کار، از مؤثرترین راهکارهای آموزشی در توسعه کارآفرینی در مراکز بوده است. همچنین، از دیدگاه دانش آموختگان بین وضعیت فعلی و مطلوب همه عوامل آموزشی مراکز در راستای کارآفرینی اختلاف معناداری محاسبه شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که عوامل مؤثر در توسعه کارآفرینی عبارت از روش های آموزشی، محتوای آموزشی، مدیریت و سازماندهی ، امکانات و تجهیزات آموزشی، عوامل فردی و محیطی می باشد که 7/63 درصد از واریانس مربوطه را تعیین می کنند
مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که افزایش اشتغال زنان چه تأثیری بر توزیع عادلانه درآمد و افزایش سطح استاندارد زندگی و رفاه در جامعه ایران داشته است؟ به منظور پاسخگویی به این سؤال، از مدل مناسبی برای ضریب جینی به عنوان متداول ترین شاخص نابرابری درآمد استفاده می شود و با بهره گیری از روش خودرگرسیون برداری ( VAR ) به بررسی اثر اشتغال زنان بر ضریب جینی در ایران برای دوره 1370-1387 پرداخته می شود. نتایج برآورد مدل، نشان می دهد افزایش اشتغال زنان، افزایش درآمدهای مالیاتی دولت و افزایش مخارج مصرفی دولت، باعث کاهش ضریب جینی و در واقع کاهش توزیع ناعادلانه درآمد می شود. در حقیقت با توجه به افزایش زنان تحصیل کرده در جامعه ایران، از طریق افزایش ایجاد فرصت اشتغال برای زنان، می توانیم شاهد عادلانه تر شدن توزیع درآمد در جامعه و افزایش سطح رفاه عمومی جامعه باشیم.
