درخت حوزه‌های تخصصی

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی شاخص های توانمندسازی در بین مربیان شهر ارومیه، طراحی و مورد اجرا شد. این پژوهش از نوع پیمایشی (توصفی – تحلیلی) است و اطلاعات آن به شکل میدانی جمع آوری شد. روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی و ابزار کسب اطلاعات پرسشنامه استاندارد ارزیابی شاخص های توانمندسازی (دی اسکات و تی جیف) بود که پایایی آن 2/94 درصد روایی 5/90 درصد محاسبه شد. اطلاعات با استفاده از مقایسه میانگین ها و آنالیز واریانس آنالیز شد. جمعیت مورد بررسی 155 نفر بودند که از بین 491 نفر از مربیان زن و مرد شهر ارومیه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که شاخص کل توانمندسازی در جمعیت مورد برری 6/71 درصد در سطح زیاد و خیلی زیاد است و با افزایش سابقه کار و سطح تحصیلات، شاخص های هویت بخشی و قدردانی و سلامت محیط کار کاهش معنی داری یافتند (05/0 P<) و سطح روحیه مربیان بیشترین و رشد ارتباطات کمترین تاثیر را در شاخص کل توانمندسازی دارد (001/0 P< 1/0 و 22/0 = β).

هدف پژوهش حاضر، توصیف عوامل مؤثر در گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی، بررسی مزایا و معایب احتمالی انجام ورزش همگانی از دیدگاه افراد شرکت کننده و غیرشرکت کننده در ورزش همگانی است. روش تحقیق از نوع پس رویدادی است. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، طی یک فرایند منسجم و منظم علمی دادههای به دست آمده از 600 آزمودنی عضو گروه نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از شاخصهای آماری درصد و رتبه گذاری وزنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای این پژوهش نشان می دهد که از مهمترین عوامل مؤثر در گرایش به انجام ورزش همگانی، کسب سلامت روح و جان، پیشگیری از بیماریهای مختلف و جلوگیری از افزایش وزن است. از عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی، بالا بودن هزینهها و شهریههای سنگین باشگاهها، داشتن مشغله زیاد زندگی، کمبود امکانات ورزشی و عدم امکان انجام ورزش زنان در پارکها و اماکن عمومی است. آگاهی از اهمیت ورزش در کسب سلامت جسمانی و روانی و شادابی شهروندان تبریزی و بالا بودن شهریههای باشگاهها، از مهمترین عوامل عمده گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی محسوب میشوند. کاهش شهریه مکانهای ورزشی در سطح شهر تبریز پیشنهاد میشود.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد تیم های لیگ برتر فوتبال ایران است. برای این ارزیابی از مدل DEA و AHP استفاده شد. با مراجعه به پیشینه پژوهش و همچنین با در نظر گرفتن دسترسی به داده ها، دستمزد پرداختی به مربیان، بازیکنان و کارکنان و سرمایه های ثابت هر باشگاه به عنوان ورودی و میزان درآمد، امتیازات کسب شده و تعداد تماشاگر به عنوان خروجی در نظر گرفته شد. با استفاده از مدل AHP، وزن هر یک از این شاخص ها با نظرسنجی از 30 متخصص ورزشی تعیین شد و پس از به دست آوردن اطلاعات باشگاه ها در هر شاخص، با استفاده از مدل DEA-CCR عملکرد باشگاه ارزیابی شد و تیم ها بر مبنای نمرات کارآیی رده بندی شدند. نتایج نشان می دهد در فصل 1389-1388 میانگین نمرات کارآیی در لیگ برتر فوتبال ایران 704/0 است. بیشترین نمره کارآیی مربوط به تیم های شاهین، ابومسلم و استیل آذین است و تیم استقلال اهواز با نمره کارآیی 313/0 کمترین نمره کارآیی را به خود اختصاص داده است. همچنین نتایج نشان می دهد بین رتبه کارآیی تیم ها با رتبه آن ها در جدول مسابقات همخوانی وجود ندارد. به-طور کلی با عطف به نتایج پژوهش، می توان مهم ترین عامل ناکارآمدی در تیم های لیگ برتر ایران را رقم بزرگ دستمزدها و کسب درآمدهای کم بیان کرد. در این زمینه به مدیران تیم ها پیشنهاد می شود با کاهش هزینه ها و افزایش درآمدها در پی کسب نمره کارآیی بیشتری باشند. همچنین خصوصی سازی باشگاه ها به عنوان راه کاری کلی برای افزایش کارآیی در لیگ برتر فوتبال ایران پیشنهاد می شود.

هدف این پژوهش، ارزیابی ارتباط بین وضعیت ایمنی و کارآیی اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی از نظر کاربران (دانشجویان دختر و پسر) با میزان شیوع آسیب های ورزشی است. روش تحقیق، توصیفی است و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی (پیمایشی) انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان سال تحصیلی 89- 88 (حدود 6000 نفر) بود که 800 نفر دانشجوی شرکت کننده در فعالیت های، آموزشی و فوق برنامه ورزشی(400 دختر و 400 پسر) به عنوان نمونه در این مطالعه مشارکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای شامل 35 گزاره بود که روایی صوری و محتوایی آن از نظر متخصصان قابل قبول (بیش از 70 درصد) بود و پایایی آن طبق ضریب آلفای کرونباخ 87 درصد به دست آمد. همچنین برای تعیین روائی سازه آزمون و میزان کفایت حجم نمونه از روش تحلیل عاملی استفاده شد که مقدار ضریب کفایت حجم نمونه 85/0 به دست آمد. تعداد آسیب های رخ داده در اماکن ورزشی از سال 1386 تا 1389 از طریق بخش پژوهشی جمع آوری شد. از آزمون کولموگروف – اسمیرنف به منظور تعیین طبیعی بودن توزیع، از آزمون لوین برای تعیین تجانس واریانس و از آزمون t مستقل برای مقایسه نظرات دو گروه آزمودنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد به طور میانگین 65 درصد از دانشجویان دانشگاه وضعیت ایمنی اماکن، تجهیزات و فضاهای ورزشی و همچنین کارآیی متناسب با مکانی آموزشی - مسابقاتی را قابل قبول ارزیابی می کنند. ضمن اینکه 22 درصد از دانشجویان پسر و 30 درصد از دانشجویان دختر وضعیت بهداشت اماکن و فضاهای ورزشی را نامناسب معرفی کردند. از طرف دیگر، بررسی گزارش های بروز آسیب های جسمانی در حوزه های مختلف دانشگاه نشان می دهد بیش از 60 درصد کل آسیب های جسمانی دانشجویان در زمان فعالیت های ورزشی در این اماکن رخ داده است؛ از این رو با توجه به حساسیت وضعیت ایمنی و ضرورت افزایش درصد ایمنی فعالیت و جلوگیری از هرگونه حادثه احتمالی پیشنهاد می شود با توجه به استانداردهای مطلوب، برنامه ریزی لازم برای افزایش ضریب ایمنی و بهداشتی پیش بینی و کاربرگ های لازم برای کنترل و ارزیابی دقیق وضعیت ایمنی و بهداشتی مستمر از طرف نیروی انسانی متخصص تهیه شود. ضمناً در بخش های دیگر دانشگاه (کارگاه ها و آزمایشگاه ها) نیز تحقیقات مشابهی اجرا شود تا برنامه ریزی های لازم برای بهره برداری نتایج این پژوهش از سوی مدیران و مربیان انجام و کلاس های آموزشی برای کارکنان این بخش طراحی و اجرا شود.

اماکن ورزشی به عنوان یکی از مهمترین کاربری های عمومی شهری بر محیط پیرامون خود اثرگذارند که در این میان می توان از اثرات اجتماعی و اقتصادی به عنوان مهمترین این اثرات نام برد. بنابراین، پژوهش حاضر سعی بر شناسایی، ارزیابی و اولویت بندی اثرات اجتماعی و اقتصادی اماکن ورزشی بر محیط شهری دارد. به همین منظور، ابتدا با جستجو در مقالات و منابع معتبر علمی و همچنین بحث و تبادل نظر با اساتید برجسته به شناسایی آثار اقتصادی و اجتماعی اماکن ورزشی بر محیط شهری اقدام گردید. ابزار پژوهش را دو پرسشنامه شامل مقایسه زوجی (شامل 57 سوال در 2 بخش) به منظور تعیین ورودی روش AHP و پرسشنامه ای با طیف لیکرت (شامل 18 سوال در 2 بخش) به منظور تعیین ورودی دو روش SAW و TOPSIS ، تشکیل دادند که به منظور جمع آوری اطلاعات در اختیار 162 نفر از افراد نمونه (53 نفر از رؤسای هیأت های ورزشی، کارشناسان ارشد اداره تربیت بدنی و مسئولان ورزشگاه های منتخب، 14 نفر از مسئولان نیروی انتظامی، 12 نفر از مشاوران املاک و 83 نفر از مردم ساکن در اطراف 5 مکان ورزشی که با شرایط خاصی انتخاب شده بودند) در شهر یزد قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات لازم و اولویت بندی آثار شناسایی شده (به وسیله سه روش AHP ، TOPSIS ، SAW ) و همچنین تحلیل اطلاعات بر اساس آزمون t تک نمونه ( One Sample T-Test ) مشخص گردید که در میان گویه های اثرات اجتماعی، اماکن ورزشی به ترتیب موجب افزایش گرایش اهالی منطقه به تماشای مسابقات، افزایش گرایش اهالی منطقه به ورزش، افزایش شادابی و نشاط در اهالی منطقه و افزایش همکاری های جمعی و ورزشی شده اند، ولی در مجموع متغیرهای اجتماعی، اگر چه میانگین نظرات بزرگتر از سطح متوسط بود ولی این اختلاف معنادار نبود. به علاوه دیگر نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اماکن ورزشی بر مجموع متغیرهای اقتصادی و همچنین بر هیچ یک از مؤلفه های آن اثرگذار نبودند.

امروزه در ایران مکان یابی برای ساخت اماکن ورزشی، بیشتر به صورت سنتی و سلیقه ای انجام می شود که در بسیاری از موارد به دلیل پیش بینی نشدن مسائل ضروری به بهره وری نامناسب و اتلاف بودجه های هنگفت منجر می شود. هدف پژوهش حاضر ارائة الگوهای علمی و عملی به منظور یافتن بهترین اراضی برای ساخت انواع اماکن ورزشی روباز است که در این الگوها، به معیارهای توزیع فضایی عادلانة اماکن، امنیت و سلامتی بیشتر و دسترسی آسان تر شهروندان، سازگاری مکان ورزشی با سایر عناصر شهری و حداکثر مطلوبیت و کارآیی توجه شد. در این تحقیق بخش جنوبی شهر اصفهان (دو منطقة 5 و 6) با مساحتی برابر 12500 هکتار و بافت متراکم شهری به عنوان نمونة مطالعاتی در نظر گرفته شد. برای الگوسازی از فناوری GIS استفاده شد که بر اساس آن، پس از گردآوری داده های مکانی و توصیفی، پایگاه اطلاعاتی تشکیل و برای هر معیار نقشه ای تهیه شد. در نهایت، با جمع بندی نقشه ها، اراضی محدوده به پنج طیف با درجة مطلوبیت بسیار مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و کاملاً نامناسب برای ساخت انواع اماکن ورزشی روباز تقسیم شد. برای زمین های روباز چمن %3، استخرهای روباز %21، پیست های اسکیت %26 و زمین های تنیس %20 از اراضی محدوده در وضعیت بسیار مناسب قرار داشتند. پس از مشاهدة میدانی این اراضی مشخص شد که آن ها در مناطقی قرار دارند که مسیرهای ارتباطی، تراکم جمعیتی و عناصر شهری سازگار نسبت به عناصر شهری ناسازگار در مقایسه با سایر مناطق بیشتر و تراکم اماکن ورزشی هم نوع کمتر بود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ابعاد رفتار رهبری مربیان و میزان انسجام گروهی تیم ها و نیز بررسی میزان تاثیر انسجام بر عملکرد و موفقیت پایانی تیم های حاضر در مسابقات لیگ برتر فوتبال نوجوانان کشور در سال 1385 انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش را 120 نفر از ورزشکاران شرکت کننده در این مسابقات تشکیل دادند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه رهبری در ورزش (LSS) چلادورای و ساله (1980) و پرسش نامه محیط گروهی (GEQ) ویدمیر، براولی و کارون (1987) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اس. پی. اس. اس استفاده شد؛ بدین ترتیب که برای بررسی رابطه بین ابعاد رفتار رهبری و انسجام گروهی، از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی میزان تفاوت بین انسجام گروهی در تیم های موفق و سایر تیم ها از آزمون «تی» دوگروه مستقل استفاده شد. نتایج نشان می دهد از دیدگاه بازیکنان، مربیان از رفتار بازخورد مثبت و رفتار آموزشی بیشتر و از رفتار مستبدانه کمتر استفاده کرده اند. بین انسجام گروهی بازیکنان و رفتارهای رهبری بازخورد مثبت، آموزشی، حمایت اجتماعی مربیان ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد، بین رفتارهای رهبری مستبدانه و دموکراتیک مربیان و انسجام گروهی بازیکنان ارتباط منفی و معنی داری مشاهده شد، همچنین مشخص شد تیم هایی که انسجام گروهی بیشتری دارند، میزان موفقیت آنها نیز بیشتر است. انسجام گروهی تیم ها با شیوه رفتار رهبری مربیان ارتباط معنی داری دارد، همچنین عملکرد و موفقیت تیم با میزان انسجام گروهی آن مرتبط است.

هدف پژوهش حاضر تدوین راهبردهای نظام ورزش قهرمانی ایران است. به این منظور از روش تحقیق توصیفی و روش مطالعات راهبردی استفاده شد. در این مطالعه ابتدا وضعیت موجود نظام ورزش قهرمانی کشور بررسی شد. همچنین برنامه های بلندمدت و راهبردی کشورهای مبنا (انگلستان، استرالیا، آفریقای جنوبی و کانادا) مطالعه شد. نتیجة این مطالعات به استخراج فهرست اولیة قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها (SWOT) منجر شد. در ادامه، با تشکیل شورای راهبردی به بحث و بررسی در خصوص فهرست مذکور پرداخته شد. پیامد تشکیل شورای راهبردی، پژوهش تدوین فهرست نهایی SWOT بود. این فهرست در قالب پرسشنامة SWOT برای تعداد بیشتری از صاحب نظران (52 نفر) ارسال و جمع آوری شد. به منظور تعیین معنیداری اهمیت هر یک از گویه های SWOT از آزمون دوجمله ای استفاده شد. همچنین، با استفاده از تکنیک TOWS راهبردهای توسعة نظام ورزش قهرمانی کشور تدوین شد. راهبردهای تدوین شده برای نظام ورزش قهرمانی کشور عبارت بودند از: نهادینه کردن تخصص گرایی و شایسته سالاری در فدراسیون ها و بدنه های عملیاتی ورزش قهرمانی، تقویت برنامه های توسعة ورزش سطوح پایه در فدراسیون های ورزشی، توسعة سهم ورزش زنان از منابع مختلف فدراسیون های ورزشی، تدوین و اجرای نظام جامع توسعة علمی ورزش قهرمانی کشور، ایجاد نظام نوین مربیگری در ورزش کشور، تدوین و اجرای نظام جامع خصوصیسازی ورزش قهرمانی، گسترش روابط عمومی و رسانه ای ورزش های موفق به منظور توسعه وجهة عمومی آن ها، افرایش پخش تلویزیونی رشته های ورزشی غیر از فوتبال، تدوین و اجرای نظام جامع جذب و به سازی نیروی انسانی متخصص در عرصه های مختلف ورزش قهرمانی، تقویت نظام تقسیم عادلانة منابع مالی، فیزیکی و انسانی بین رشته های ورزشی، تدوین نظام استانداردسازی اماکن و فضاهای ورزشی کشور با تأکید بر استانداردهای بین المللی، گسترش تعامل سازمانیافته و اثربخش بین نهادهای ملی و منطقه ای ورزش قهرمانی با نظام آموزش و پرورش.

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطة مدیریت دانش با مهارت های ارتباطی مدیران سازمان تربیت بدنی ایران انجام شده است. پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعة آماری شامل تمامی کارکنان (کارشناس مسئول، کارشناس و کاردان) سازمان تربیت بدنی ایران به تعداد 435 نفر بودند. نمونة آماری بر اساس جدول مورگان 204 نفر تعیین شد که از طریق نمونه گیری طبقه ای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها دو پرسشنامة محقق ساختة مهارت های ارتباطی مدیران و مدیریت دانش تدوین شد که پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ، به ترتیب، 83% =α و 87%=α به دست آمد. روایی صوری از طریق مراجعه به هفت نفر از استادان مدیریت ورزشی تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t مستقل و ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن در سطح (05/0 ≥ p) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد بین وضع موجود و مطلوب مهارت ارتباطی مدیران (05/0 = , p215/19 (t= تفاوت معنی داری وجود دارد. به علاوه، بین شاخص های مهارت های ارتباطی مدیران(خودگشودگی، همدلی، حمایتگری، مثبت گرایی، خود نظمی، مهارت اجتماعی، نفوذ آرمانی و الهام بخشی و تحریک خردمندانه) با متغیرهای خلق و انتقال دانش (مدیریت دانش) رابطة مثبت و معنیداری وجود دارد. ارتباط مثبت و معنیدار بین مهارت های ارتباطی مدیران و مؤلفه های مدیریت دانش مبین آن است که برای اجرای موفقیت آمیز مدیریت دانش باید مدیران سطح مهارت های ارتباطی خود را ارتقاء دهند تا موجب خلاقیت کارکنان و پیشرفت سازمان شوند.

هدف از پژوهش حاضر، بخش بندی بازار گردشگری ورزشی ایران برای گردشگران خارجی و ارائة مدل بازار هدف است. ابزار این پژوهش پرسشنامة محقق ساخته ای شامل 53 سؤال بود که پس از تأیید روایی و پایایی (93 /0 = α) در میان 710 نفر از شرکتکنندگان خارجی در رویداد ورزشی بین المللی و مسابقات دهة فجر سال 89 – 1388 از 53 کشور دنیا توزیع و توسط 475 نفز از آنان تکمیل شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که فرهنگ های انگلو، اروپای لاتین، اروپای شرقی، عرب، آسیای جنوبی، آسیای کنفوسیوسی و آسیای مرکزی از نظر بازار گردشگری ورزشی، بیشترین علاقه را به جاذبه های مرتبط با مسابقات و رویدادهای ورزشی دارند (65 /97 درصد). با بهره گیری از روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزار لیزرل، 80 /8 پنج جاذبة مورد علاقة گردشگران ورزشی به بازار گردشگری ورزشی از حیث جاذبه های طبیعی – ورزشی مشخص شد. همچنین با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی، چهار عامل شامل جاذبه های مرتبط با کوهستان و برف (با مقدار ویژة 87 /6)، جاذبه های مرتبط با ورزش های آبی و ساحلی (با مقدار ویژة 85 /1)، مسابقات و رویدادهای ورزشی (با مقدار ویژة 42 /1) و جاذبه های مرتبط با بیابانگردی و کویرنوردی (با مقدار ویژة 19 /1) به عنوان مدل بازار گردشگری ورزشی ایران برای گردشگران خارجی تعیین شد. یافته ها نشان داد که به طور کلی چهار عامل مدل اکتشافی، 95 /62 درصد بازار هدف گردشگری ورزشی ایران برای گردشگران خارجی را تعیین و پیش بینی میکند.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطة بین توانمندسازی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان تهران است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان تهران تشکیل می دادند که از میان آنان 150 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی معنیدار که برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه توانمندسازی اسپریتزر (1995) و پرسشنامه رفتار شهروندی پودساکف (1990) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین توانمندسازی کارکنان و مؤلفه های آن با رفتار شهروندی سازمانی آنان با اطمینان 99/. رابطه ای معنیدار وجود دارد. در تبیین این نتایج می توان گفت که هر چه میزان توانمندی کارکنان بیشتر باشد، رفتارشهروندی سازمانی آن ها بیشتر خواهد شد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان می دهد که از میان پنج مؤلفه توانمندسازی «احساس شایستگی»، «معنی داری» و «تأثیر» در پیش بینی رفتار شهروندی سازمانی معنیدار هستند.

هدف پژوهش حاضر، تحلیل عاملی موانع بازاریابی جذب و توسعه هواداران باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال ایران است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. با توجه به ماهیت پژوهش، کلیه مدیران عامل و هیئت مدیره باشگاه های لیگ برتر فوتبال (90 نفر)، کارشناسان فوتبال (150 نفر) و برخی از استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های کشور (120 نفر) که با موضوع پژوهش آشنایی کافی داشتند، جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دادند. با استناد به جدول حجم نمونه مورگان، در گروه مدیران باشگاهی (63 نفر)، اعضای هیئت علمی دانشگاه (60 نفر) و کارشناسان فوتبال (98 نفر)، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری اولیه بر اساس مطالعه مبانی نظری و پیشینه پژوهش طراحی شد که پس از اظهار نظر 15 نفر از استادان دانشگاه و کارشناسان فوتبال، تعدیل شد. سپس، برای تعیین روایی سازه از روش آماری تحلیل عامل اکتشافی استفاده شد. مقدار معیار کایزر، مایر، الکین برای تعیین کفایت اندازه نمونه برابر 718/0 و سطح معنی داری آزمون کرویت بارتلت برای بیان همبستگی بین متغیرها 001/0 بود. همچنین ضریب آلفای کرونباخ آن در مطالعه راهنما 838/0 به دست آمد. یافته ها نشان می دهد هفت عامل مدیریت روابط عمومی، مکان، قیمت گذاری، کانال های توزیع، قدرت های فراسازمانی، محصول و مدیریت کیفیت و فرآیند به عنوان موانع مهم جذب و توسعه هواداران قابل شناسایی اند. این عوامل در مجموع 56/49 درصد واریانس موانع بازاریابی جذب و توسعه هواداران را تبیین می-کنند. بنا بر نتایج آزمون فریدمن، اولویت های موانع بر اساس میانگین رتبه به ترتیب عبارت اند از: محصول (16/4)، مکان (09/4)، قدرت های بازار (01/4)، قیمت گذاری (84/3)، روابط عمومی (72/3)، فرآیند (68/3) و کانال توزیع (26/3). توصیه می شود مدیران بازاریابی سطوح مختلف فوتبال ایران با در نظر گرفتن عوامل شناسایی شده و اولویت بندی آن ها برنامه ریزی مؤثری برای جذب و توسعه هواداران صنعت فوتبال ایران داشته باشند.

هدف از پژوهش بررسی نقش چهارگانه اطلاع رسانی، آموزش، مشارکت اجتماعی و فرهنگ سازی رسانه های ورزشی در توسعه فرهنگ ورزش قهرمانی بود. روش تحقیق توصیفی- همبستگی، نوع تحقیق کاربردی، روش اجرا پیمایشی و روش جمع آوری اطلاعات میدانی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان حوزه ورزش و رسانه بود. نمونه آماری 120 نفر و روش نمونه گیری غیرتصادفی بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط 12 نفر از اساتید دانشگاه و متخصصان تأیید و پایایی پرسشنامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (89/0=α) تعیین شد. از آمار توصیفی برای توصیف وضعیت آزمودنی ها استفاده شد. در قسمت آمار استنباطی از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها، از آزمون کای اسکوار (2χ ) جهت بررسی معناداری فرضیه ها و از آزمون کرامر (c) برای بررسی شدت ارتباط (همبستگی) بین نقش های چهارگانه رسانه های ورزشی و توسعه فرهنگ ورزش قهرمانی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین نقش چهارگانه رسانه های ورزشی با توسعه فرهنگ ورزش قهرمانی در سطح 05/0P=، ارتباط معناداری وجود دارد. با توجه به شرایط موجود رسانه-های ورزشی باید نگاهی نو به مقوله ورزش قهرمانی داشته باشند تا بتوانند به وظیفه خود در راه اعتلای ورزش کشور کمک نمایند. توسعه فرهنگ ورزش قهرمانی با همکاری همه جانبه جامعه رسانه ای و ورزشی و علم به ورزش قهرمانی صورت می پذیرد.

تحقیق حاضر با هدف مطالعه تطبیقی روش های ارائة انواع بیمه در ورزش ایران و کشورهای منتخب انجام شد. روش تحقیق به لحاظ هدف تحقیق از دسته تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش اجرا نیز در دسته تحقیقات کیفی بود. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق خلاصه، جمع بندی و تفسیر به شکل استنتاجی و از طریق تحلیل ساختاری و با استفاده از نرم افزار اطلس تی بود. نتایج تحقیق نشان داد که در ایران بیمه های اجتماعی برای ورزشکاران حرفه ای، قهرمانان ورزشی، مربیان و داوران ورزشی وجود نداشته و روال مشخصی برای ارائه آن وجود ندارد. همچنین نتایج مطالعة تطبیقی نشان داد که بلوغ کافی در شرکت های بیمه در ایران وجود دارد اما این شرکت ها در زمینه بیمه در ورزش ورود جدی نداشته اند. شرکت های بیمه و نهادهای مسئول بیمه در ورزش کشور ابزارهای کاملی را برای بازاریابی بیمه های رایج در ورزش دارا هستند، اما به دلیل عدم وجود رویه مشخص و عدم یکپارچگی قادر به صرف تمام توان خود نیستند. تنوع محصولات بیمه های بازرگانی در ورزش ایران نیز محدود به بیمه های بازرگانی غیرتخصصی در ورزش می شود. برای بهبود وضعیت ارائه بیمه در ورزش کشور باید شرکت های بیمه ای واحدهای تخصصی بیمه راه اندازی کنند و تمام امور بیمه های بازرگانی به آنها محول شود، کمیته خدمات درمانی فدراسیون پزشکی و ورزشی به بیمه تخصصی ورزش کشور تبدیل شود، وزارت ورزش با سازمان تأمین اجتماعی تفاهم نامه ای را در مورد ایجاد صندوق بیمه ورزش در کشور و نظام جامع بیمه های اجتماعی منعقد کنند.

در چند سال گذشته به دلیل فشارهای اجتماعی، فرهنگی و رقابتی میزان علاقه سازمان ها به کارآفرینی سازمانی افزایش یافته است. عوامل مختلفی مانند ساختار سازمانی می تواند بر کارآفرینی سازمانی تأثیر شگرفی داشته باشد. ساختار مکانیکی به شکل منفی با نوآوری کارآفرینی سازمانی همبستگی دارد و ساختار ارگانیک به توانمندسازی مدیران و کارکنان منجر شده، باعث می شود آن ها خطر های حاصل از تغییر استراتژیک را پذیرا باشند و سازمان دارای گرایش های کارآفرینانه شود. ساختار سازمانی به عنوان یکی از پیش بران اصلی کارآفرینی سازمانی مطرح است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگویی مطلوب در زمینه ارتباط بین ساختار سازمانی ابعاد گرایش های کارآفرینانه سازمانی در سازمان تربیت بدنی انجام شده است. متغیر پیش بین در این پژوهش ساختار سازمانی با طیف ارگانیک - مکانیک و متغیرهای ملاک ابعاد گرایش های کارآفرینانه سازمانی است که 5 بعد نوآوری، خطر پذیری، استقلال طلبی، رقابت تهاجمی و پیشتازی در بازار را در بر می گیرد. علاوه بر متغیرهای فوق، متغیرهای تعدیل کننده ویژگی های جمعیت شناختی نیز مد نظر واقع شده است. نمونه آماری تحقیق شامل 202 نفر از کارکنان سازمان تربیت بدنی است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و دو پرسشنامه ساختار سازمانی با پایایی 95/0 و گرایش کارآفرینانه سازمانی با پایایی 99/0 بود. برای بررسی روایی ابزار پژوهش از تحلیل عاملی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها و پاسخ به سؤال های پژوهش از مدل های آماری t تک گروهی (به منظور بررسی دیدگاه نمونه های تحقیق)، برای ارتباط بین متغیرها از رگرسیون تک و چندمتغیری و برای طراحی مدل از نرم افزارLISREL استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد ساختار سازمانی در سازمان تربیت بدنی به شدت مکانیکی است و همچنین گرایشهای کارآفرینانه در سطحی پایین تر از حد متوسط است. بین ساختار سازمانی با گرایش های کارآفرینانه سازمانی ارتباطی مثبت و معنی دار در سطح 01/0> α مشاهده می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد سازمان تربیت بدنی در وضعیت غیرکارآفرینانه قرار دارد؛ بنابراین پیشنهاد می شود این سازمان در روند برنامه ریزی های راهبردی خود به مؤلفه های کارآفرینی سازمانی از جمله ساختار سازمانی توجه کند.

هدف از تحقیق حاضر نگاه آسیب شناسانه به وضعیت ورزش همگانی در ایران و ارائه مدل است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران فدراسیون ورزش همگانی، اعضای شورای راهبردی فدراسیون، انجمن های ورزشی تحت پوشش فدراسیون و هیئت های ورزش همگانی استان ها تشکیل می دهند. به منظور بهره برداری مناسب از دیدگاه های کارشناسی صاحب نظران و دست اندرکاران پرسشنامه ای در قالب مفاد تهیه شده برنامه راهبردی برای جامعه هدف، مدیران فدراسیون ها و انجمن های ورزشی، هیئت های ورزشی استان و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ارسال شد. مقیاس پرسشنامه در طیف پنج سطحی لیکرت (کاملاً موافقم، موافقم، نظری ندارم، مخالفم و کاملاً مخالفم) طراحی شد. پس از بررسی و تجزیه و تحلیل نتایج و طبق نگاه و رویکرد آسیب شناسانه، نقاط ضعف، قوت، فرصت ها و تهدیدهای ورزش همگانی شناسایی شد. پس از آن به تناسب نقش فرآیندهای ورزش همگانی با سایر ورزش ها و ارتباط آن با مؤلفه های پشتیبانی، مدیریت و کنترل فرآیند و فرهنگ و ارزش های دینی، الگوی توسعه ورزش همگانی ایران با ساختار علمی مدیریت ورزشی، ساختار فرآیندی و ارتباط با سایر ورزش ها و حلقه های مدیریت کلان برای سیاست گذاری و برنامه ریزی کلان و سطوح پشتیبانی و اجرایی آن ارائه شده است.

هدف این تحقیق، طراحی مدل تصمیم گیری حمایت ورزشی کشوراست. نمونة آماری تحقیق 134 شرکت حامی بودند که از رشته های ورزشی فعال در لیگ برتر (1387) حمایت میکردند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامة محقق ساخته ای بود که روایی صوری آن توسط ده نفر از استادان مدیریت و مدیریت ورزشی و پنج نفر از صاحب نظران حمایت ورزشی تأیید شد و پایایی آن روی 43 حامی ورزشی، با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامة اهداف حمایت ورزشی 96/0، ملاکهای انتخاب رشتة ورزشی 95/0، ارزیابی حمایت ورزشی96/0، آمیختة ارتباط بازاریابی 88/0 محاسبه شد. برای شناسایی عامل ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد استفاده شد و در نهایت، از تحلیل مسیر برای ساخت مدل تصمیم گیری حمایت ورزشی استفاده شد. نتایج نشان داد دوازده عامل در تبیین تصمیم گیری حمایت ورزش کشور نقش دارند و عامل های ملاک انتخاب رشتة ورزشی و آمیختة ارتباطات بازاریابی جزء عامل های مستقل و اثرگذار و عامل های ارزیابی حمایت ورزشی، میانجی و اهداف حمایت ورزشی عامل پاسخ اند. عامل ملاک انتخاب رشتة ورزشی بیشترین اثر را بر عامل ارزیابی حمایت ورزشی با 48/0 و بر اهداف حمایت ورزشی با 42/0 دارد؛ بنابراین پیشنهاد میشود با تقویت عامل های مستقل و اثرگذار، دستیابی به اهداف حمایت ورزشی افزایش یابد تا موجب رضایت مندی و حفظ حامیان در عرصه های ورزشی شود.

هدف این پژوهش تدوین نظام ارزیابی عملکرد کمیتة ملی المپیک با رویکرد «کارت امتیازی متوازن» است. جامعه آماری پژوهش 114 نفر از اعضای مجمع عمومی، متخصصان و خبرگان آشنا به امور کمیتة ملی المپیک بودند که از بین آنها به طور هدفمند، 89 نفر برای بخش کمّی و 27 نفر برای بخش کیفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات در بخش کمّی از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه مورد تأیید متحصصان قرار گرفت و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ و با ضریب 84/0 تأیید شد. در بخش کیفی نیز از مصاحبة کیفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کمّی از آزمون مجذور کای و در بخش کیفی از روش استقرای منطقی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد کمیتة ملی المپیک چهار منظر مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد و 41 هدف بلندمدت (8 هدف در منظر مالی، 11 هدف در منظر مشتری، 12 هدف در منظر فرآیندهای داخلی و 10 هدف در منظر یادگیری و رشد) دارد. همچنین 126 سنجه در منظرهای مختلف (به ترتیب 24، 37، 30 و 35 سنجه در منظرهای مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد) دارد. در نهایت، میتوان نتیجه گرفت به دلیل ارتباط بین چشم انداز و استراتژیها با اهداف بلندمدت و سنجه های کمیتة ملی المپیک در منظرهای مختلف، منظرها، اهداف و سنجه های به دست آمده قابلیت ارزیابی عملکرد این سازمان ورزشی را دارند و زمینة اجرای استراتژیهای کمیتة ملی المپیک را فراهم می کند.