درخت حوزه‌های تخصصی

انگیزه های افراد برای شرکت در فعالیت های ورزشی، نقش مهمی در تعیین نوع و شدت فعالیت های ورزشی دارند و آگاهی از این انگیزه ها میتواند به مربیان کمک کند تا دریابند چرا افراد از این گونه فعالیت ها دوری گزیده یا به آن تمایل مییابند. به منظور بررسی وضعیت شاخص تودة بدن و خودکارآمدی دختران و پسران غیرورزشکار شرکتکننده در کلاس های تربیت بدنی عمومی دانشگاه و رابطة آن با انگیزه های ورزش کردن آنها، 527 دانشجوی غیرورزشکار (254دختر و 273 پسر 35-18 سال، میانگین سن 5/20 و21 سال، انحراف استاندارد5/1 و 09/2)، پرسشنامه های انگیزه های ورزش مارکلند و اینگلدی (1997) و خودکارآمدی شرر و آدامز (1983) را تکمیل کردند. شاخص تودة بدن به صورت وزن به کیلوگرم تقسیم بر قد به متر به توان 2(Wkg/H2m) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که شاخص تودة بدن با انگیزه های کنترل وزن (55/0=)، شادابی (16/0- =) و جسارت طلبی (15/0- =) همبستگی دارد. در پسران شاخص تودة بدن با انگیزة کنترل وزن (56/0=) و دوری از بیماری (13/0=) و خودکارآمدی نیز با انگیزة محافظت از بیماری (21/0=) همبستگی داشت. یافته ها بیانگر این است که در هر دو جنسیت، نارضایتی از بدن موجب تحریک انگیزة کنترل وزن میشود. به طور کلی، افزایش آگاهی افراد از شاخص تودة بدن و ارتقای سطح ورزش همگانی در دانشگاه، از طریق برنامه های مربوط میتواند انگیزه های بدنی و اجتماعی مرتبط با جنسیت را برای شرکت در ورزش افزایش دهد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر نوع جلب توجه بازخورد افزوده بر روی قابلیت تشخیص خطا می باشد. 48 آزمودنی (24 پسر و 24 دختر) بطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و بطور تصادفی به چهار گروه آزمایشی بر اساس نوع برآورد (برآورد / بدون برآورد) و نوع بازخورد توجهی (درونی / بیرونی) تقسیم شدند. تکلیف مورد نظر یک دستگاه هماهنگی دو دستی بود که در آن لازم بود تا آزمودنی با مرحله بندی نسبی معین صفر درجه دو اهرم لغزنده را از وضعیت عقب به جلو حرکت دهد تا از برآیند حرکت آنها یک نشانگر در صفحه نمایش رایانه برای اصابت به یک توپ در حال سقوط حرکت داده شود. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب نشان داد که در مرحله اکتساب در مورد خطای ثابت مطلق (CE) و خطای ریشه مجذور میانگین (RMSE) مرحله بندی نسبی اثر متقابل گروه برآورد و نوع بازخورد و در مورد زمان حرکت اثر متقابل گروه برآورد، نوع بازخورد و مجموعه های کوشش تمرینی معنی دار می باشد. نتایج مربوط به مرحله یادداری نشان دادند که در مورد خطای ثابت مطلق مرحله بندی نسبی اثر متقابل گروه برآورد و نوع بازخورد معنی دار می باشد، بطوری که گروه های عدم برآورد - درونی و برآورد - بیرونی دارای یادگیری بهتری نسبت به سایر گروهها بودند.نتیجه اینکه حساس کردن یادگیرنده ها نسبت به اطلاعات حسی که توجه آنها را به اثرات حرکت یا خارج از بدن در مقایسه با نحوه انجام حرکت یا داخل بدن جلب می نماید موجب یادگیری بیشتری می شود. بنابراین یکی از اثرات بازخورد توجه بیرونی بر یادگیری مهارت ها، قابلیت تشخیص خطا می باشد که به سایر مکانیسم های پیشنهادی در این مورد اضافه می گردد.

هدف تحقیق حاضر طراحی و تدوین برنامه راهبردی والیبال ساحلی جمهوری اسلامی ایران است. روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی تحلیلی است. در بخش نظرسنجی از پرسشنامه تحلیل سوات (84.60/.=α) استفاده گردید. بدین منظور50 نفر از کارشناسان والیبال ساحلی به عنوان نمونه انتخاب و از آنها نظرسنجی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های توصیفی، آزمون فریدمن ،از ماتریس های ارزیابی درونی و بیرونی، تحلیل سوات و ماتریس کمّی برنامه ریزی راهبردی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد والیبال ساحلی در وضعیت کنونی از 15 قوت و 21 ضعف برخوردار و با 12 فرصت و 13 تهدید مواجه می باشد. در نقاط قوت والیبال ساحلی کشور، گویه مطرح بودن والیبال ساحلی به عنوان تنها ورزش ساحلی در المپیک بالاترین میزان اهمیتو در بخش ضعف گویه نبود یک سیستم استعداد یابی به عنوان بالاترین نقطه ضعف و در بخش فرصت ها گویه وجود خط ساحلی 3000 کیلومتری در کشور بالاترین میزان اهمیت و در بخش تهدید ها گویه انگیزه های مالی بیشتر در رشته های دیگر به عنوان بالاترین مورد که والیبال ساحلی کشور را مورد تهدید قرار می دهد، انتخاب گردید. پس از تجزیه و تحلیل محرز شد که فدراسیون والیبال در بخش ساحلی در موقعیت محافظه کارانه قرار داردکه می بایستی از راهبردهای محافظه کارانه استفاده نماید. در کل 2 راهبرد تهاجمی، 3 راهبرد رقابتی، 8 راهبرد محافظه کارانهو 2 راهبردتدافعیجهت تبدیل نقاط ضعف به قدرت و تهدیدها به فرصت ها برای توسعه والیبال ساحلی ارائه شده است.

هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط بین بهره هوشی و سن تقویمی دختران 14-11 ساله برتر کشور با رکورد 100 متر کرال سینه در مسابقات انتخاب تیم ملی در سال 1380 بوده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 60 شناگر دختر زبده 14-11 ساله کشور بود که از میان آنها 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند . این تحقیق به تعیین ارتباط بهره هوشی و سن تقویمی دختران 14-11 ساله برتر کشور با رکورد 100 متر کرال سینه در مسابقات انتخابی تیم ملی در سال 1380 پرداخته و از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده شد . نتایج تحقیق نشان داد که بین بهره هوشی و رکورد شناسی 100 متر کرال سینه شناگران دختر 14-11 ساله کشور ارتباط معنی داری وجود دارد. نتایج مبین این مطلب است که شناگران دختری که از بهره هوشی بالاتری برخوردارند ، رکورد 100 متر کرال سینه آنان نیز بهتر بوده است.

تغییر در راستای مناسب سر بر روی بدن و متعاقباً مفاصل گردنی و بازو یکی از عوامل خطرزای گزارش شده در تحقیقات پیشین است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر یک برنامه ی 12 هفته ای تمرینات اصلاحی در افراد مبتلا به ناهنجاری سر و شانه به جلو بود. به این منظور، 40 فرد (20 مرد و 20 زن) دارای ناهنجاری های سر به جلوی بزرگ تر از 46 درجه و شانه به جلوی بزرگ تر از 52 درجه با میانگین سنی 67/1±08/21 سال، وزن 70/12±23/63 کیلوگرم و قد 44/10±21/170 سانتی متر به صورت هدفمند انتخاب شدند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره ی تجربی و کنترل تقسیم شدند. از روش عکس برداری از نمای نیمرخ برای اندازه گیری هم زمان زوایای سر و شانه به جلو استفاده شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی و مقایسه ای (آزمون آماری تی زوجی) تجزیه و تحلیل شد و نتایج حاکی از کاهش معنادار زوایای سر و شانه به جلو در افراد گروه تجربی و اندازه ی اثر بزرگ برنامه ی تمرینات اصلاحی مورد استفاده در تحقیق حاضر بود. در نتیجه، استفاده از این برنامه در افراد مبتلا به ناهنجاری های مذکور توصیه می شود.

نتایج پژوهش های پیشین نشان داده اند که بین اختلالات حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانیبا میزان درد بیماران مبتلا به کمردرد ارتباط وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی تمرینات حسی-حرکتی بر حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی است.53 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با استفاده از پرسش نامه رولاند موریس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی (27 نفر) و کنترل (26 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی پنج هفته تمرینات حسی-حرکتی را روی دستگاه هوبر انجام دادند. برای سنجش هماهنگی عصبی-عضلانی، حس عمقی و درد کمر در ابتدا و پس از 10 جلسه تمرین به ترتیب از دستگاه هوبر، گونیامتر و مقیاس آنالوگ بصری استفاده شد. از آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.بهبود قابل توجه در حس عمقی و هماهنگی عصبی-عضلانی و همچنین کاهش معنا داری در میزان دردبیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی مشاهده شد (001/0=P). با توجه به اندازه اثر بسیار زیاد در گروه تمرینات حسی-حرکتی، پیشنهاد می شود از این برنامه تمرینی در درمان بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در آینده استفاده شود.

بیوریتم عبارت است از چرخه هایی که به صورت منظم در عوامل شناختی، هماهنگی، استقامت، دمای بدن، احساسات و عوامل اصلی سه گانه بدن اثر گذار است. هدف این پژوهش، تعیین ارتباط بیوریتم با عملکرد ورزشی ورزشکاران رشته-های انفرادی استان همدان از نظر چرخه های شناختی و حسی مطرح شده در نظریه بیوریتم بود. این پژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه ورزشکاران رشته های انفرادی شرکت کننده در مسابقات استانی همدان در سال 1391-1390 تشکیل می دادند. تعداد 216 نفر با میانگین سنی 22/5 ±47/20 به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای اندازه گیری از نرم افزار بیوریتم و پرسش نامه عملکرد ورزشکاران چاربونیو استفاده شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات، علاوه بر شاخص های آمار توصیفی، از آزمون های استنباطی از جمله ضریب همبستگی پیرسون، کای اسکوئر، تی مستقل و آنالیز واریانس یک راهه نیز استفاده شد. یافته ها نشان داد بین انرژی شناختی با عملکرد ورزشکاران ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج آزمون کای-اسکوئر نیز اختلاف معناداری بین نتیجه مسابقات و موقعیت چرخه های حسی و شناختی نشان داد همچنین بین نتیجه مسابقات و انرژی حسی ارتباط معناداری وجود نداشت. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه ارتباط معناداری را بین حالت های مختلف چرخه شناختی و حسی با عملکرد ورزشکاران نشان داد. به طور کلی، موقعیت های مختلف چرخه های شناختی و حسی می تواند عملکرد ورزشکاران را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، توجه به موقعیت های مختلف چرخه های شناختی و حسی بیوریتم می تواند در طراحی بهتر تمرینات و انتخاب ورزشکاران برای شرکت در مسابقات حساس به مربیان کمک نماید.

میوستاتین تنظیم کننده منفی قوی در رشد عضله اسکلتی است و نقش مهمی در تنظیم توده عضله بازی می کند. با این همه سازوکارهایی که تولید میوستاتین عضلانی را تنظیم می کند به خوبی روشن نیست. هدف تحقیق حاضر عبارت است از تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر تغییرات قدرت عضلانی، توده بدون چربی، میوستاتین، تستوسترون، و کورتیزول سرمی در مردان جوان تمرین نکرده. بدین منظور، 16 مرد جوان (میانگین سن 9/2 5/22) به دو گروه تمرین مقاومتی (8 نفر) و کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی عبارت بود از 3 ست 8 تا 10 تکراری با 60 تا 70 % RM1، سه جلسه در هفته با حرکات دربرگیرنده کل بدن. گروه کنترل تمرین مقاومتی انجام نمی داد. نمونه گیری خون، آزمون قدرت عضلانی، و سنجش ترکیب بدنی (DEXA) در هفته های صفر، چهارم، و هشتم انجام شد. تحلیل واریانس یکطرفه با اندازه گیریهای مکرر و همبستگی دو متغیره نشان داد تمرین مقاومتی باعث افزایش قدرت عضلانی، توده بدون چربی، و تستوسترون می شود، در حالی که کورتیزول و میوستاتین کاهش می یابد (05/0P<). همچنین، به ترتیب، ارتباط منفی و مثبتی بین تغییرات میوستاتین با تستوسترون (05/0P< و 69/0-=r) و میوستاتین با کورتیزول (03/0P< و 73/0=r) متعاقب تمرین مقاومتی وجود دارد. این یافته ها نشان می دهد سطوح سرمی میوستاتین در پاسخ به تمرین مقاومتی کاهش می یابد و تغییرات ایجاد شده با تمرین مقاومتی در سطوح میوستاتین، تستوسترون، و کورتیزول ممکن است در افزایش قدرت و توده عضلانی نقش داشته باشد.

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر کم آبی بر حداکثر اکسیداسیون چربی (MFO) و Fatmax. 10 دانشجوی پسر غیر ورزشکار با میانگین سن 2/2±3/21 سال، وزن 3/8±0/71 کیلوگرم، قد 1/4±5/172 سانتی متر، BMI 3/1±23 کیلوگرم بر مترمربع، چربی بدن 6/4±3/18 درصد و max2VO، ml/kg/min 2/4±8/38، در دو جلسه جداگانه، فعالیت فزاینده ای را تا سر حد خستگی روی نوارگردان اجرا کردند. در جلسه کنترل، وضعیت آب بدن آزمودنی ها طبیعی بود. در جلسه کم آبی، آزمودنی ها، قبل از اجرای آزمون، به واسطه استفاده از سونا دچار کم آبی شدند. میزان اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات طی فعالیت با استفاده از روش کالری سنجی غیرمستقیم اندازه گیری شد. برای هر فرد، میزان حداکثر اکسیداسیون چربی (MFO) و شدتی از فعالیت که MFO در آن روی می دهد (Fatmax) و نقطه تقاطع تعیین گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازآزمون آماری t همبسته نشان داد که MFO در جلسه کم آبی به طور معناداری پایین تر از مقدار آن در جلسه کنترل بود (05/0±24/0 در مقابل 08/0±31/0 گرم در دقیقه؛ 05/0≥P). همچنین، Fatmax در جلسه کم آبی در مقایسه با کنترل در شدت پایین تری روی داد (3/8±4/40 در مقابل 8/7±46 درصد max2VO؛ 05/0≥P). نقطه تقاطع نیز به طور معناداری بر اثر کم آبی به شدت پایین تری جابه جا شد (2/9±8/44 درمقابل 7/6±4/53 درصد max2VO؛ 05/0≥P). نتایج این تحقیق نشان داد کم آبی به واسطه افزایش در میزان اکسیداسیون کربوهیدرات، سهم نسبی چربی را در جریان فعالیت کاهش می دهد. همچنین، باعث جابه جایی Fatmax و نقطه تقاطع به شدت پایین تری از فعالیت می شود. این جابه جایی ممکن است علتی برای کاهش در زمان رسیدن به خستگی تحت شرایط کم آبی باشد.

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت 20 و 30 گرم مکمل کراتین بر اجرای بی هوازی و لاکتات خون کشتی گیران. 24 کشتی گیر مرد منتخب باشگاهی با میانگین سن 71/2±2/23 سال، قد 07/8±6/174 سانتی متر، و وزن 5±8/73 کیلوگرم به صورت تصادفی در سه گروه مصرف کننده 20 گرم کراتین (20CrM)، 30 گرم کراتین (30CrM) و دارونما (P) تقسیم شدند. گروه 20CrM و 30CrM به ترتیب روزانه 20 و30 گرم کراتین منوهیدرات را در 4 وعده به مدت 6 روز دریافت کردند. گروه P کپسول حاوی آرد ذرت مصرف کردند. پیش و پس از دوره مصرف، میانگین، اوج، و حداقل توان بی هوازی، شاخص خستگی، لاکتات خون استراحت، بلافاصله و 5 دقیقه پس از انجام آزمون وینگیت، ضربان قلب بلافاصله پس از فعالیت شبیه سازی شده کشتی و آزمون وینگیت، همچنین توده کل بدن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t همبسته، تحلیل واریانس ( ANOVA) یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شدند و سطح معناداری 5 درصد منظور شد (05/0≥P). یافته ها نشان داد توان بی هوازی میانگین، اوج، و حداقل و توده کل بدن در مقایسه با مقادیر پس آزمون گروه های 20CrM و 30CrM نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری داشت. در متغیرهای دیگر پس آزمون گروه های 20CrM و 30CrM و P نسبت به پیش آزمون تفاوت معنادار مشاهده نشد. همچنین، تفاوت معنادار بین گروهی در توان بی هوازی اوج، میانگین، و حداقل در پس آزمون گروه های 20CrM، و 30CrM نسبت به گروه P مشاهده شد، در حالی که تفاوت معنادار در مرحله پس آزمون گروه 20CrM نسبت به گروه 30CrM مشاهده نشد. نتیجه اینکه مصرف کوتاه مدت 20 و 30 گرم مکمل کراتین به طور یکسان باعث بهبود اجرای بی هوازی کشتی گیران شد، اگر چه تاثیر معناداری بر لاکتات خون و ضربان قلب نداشت.

این پژوهش در چهارچوب طرحی توصیفی- تحلیلی انجام شد که به مقایسه برنامه سوم و چهارم توسعه استان آذربایجان غربی و تحلیل آن با متدولوژی مهندسی ارزش پرداخته است. در این تحقیق 15 شاخص برنامه توسعه، 4 شاخص در بخش عمرانی و 11 شاخص در بخش ورزش قهرمانی با هدف شناسایی ضعف¬ها و قوت¬های برنامه و ارائه راه¬کار بررسی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد استان در شاخص مدال های جهانی با درصد رشدی برابر (760%) بهترین عملکرد را داشته و در شاخص دعوت¬شده به تیم ملی با درصد رشدی منفی برابر (73/207-%) عملکرد ضعیفی داشته است و در دیگر شاخص ها: مساحت فضاهای سرپوشیده (73/41%)، مساحت فضاهای روباز (60/37%)، سرانه فضاهای سرپوشیده (58/41%)، سرانه فضاهای روباز (55/37%)، ورزشکاران سازمان¬یافته (92/65%)، مقام های کشوری (14/53%)، تیم های حاضر در لیگ های کشوری (69/45%)، رشته های ورزشی فعال (9/19%)، کلاس های آموزشی داوری و مربیگری (24/126%)، میزبانی کشوری (42/231%)، مدال های آسیایی (88/8%)، اعزام به قهرمانی کشور (73/122%) درصد رشد را در برنامه چهارم، در مقایسه با برنامه سوم نشان می دهند و در شاخص مدال های بین المللی با رشد (03/13-%) رشدی منفی در برنامه چهارم، در مقایسه با برنامه سوم مشاهده شد. در مجموع، برنامه چهارم، در مقایسه با برنامه سوم رشد داشته، اما با توجه به تحلیلی بر مبنای متدولوژی کارکردگرای مهندسی ارزش دارای نقاط ضعفی است.

هدف این پژوهش، ارائه مدل ارتباط عدالت سازمانی و تعهد سازمانی بر دلبستگی شغلی درکارشناسان وزارت ورزش و جوانان بود. براساس جدول مورگان 140 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و میر (1990) و پرسشنامه دلبستگی شغلی کانونگو (1982) استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین عدالت سازمانی، تعهد سازمانی و دلبستگی شغلی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. مدل ارائه شده براساس معادلات ساختاری دراین تحقیق نشان داد که تعهد سازمانی و عدالت سازمانی 81/0درصد تغییرات دلبستگی شغلی را تبیین می کرد و تعهد سازمانی ضریب اثر بیشتری بر دلبستگی شغلی نسبت به عدالت سازمانی داشت (05/0P<) .

تحقیق حاضر با هدف مقایسه روش های مختلف تعیین آستانه بی هوازی به اجرا در آمد بدین منظور 15 نفر(با میانگین + انحراف معیار سنی 32/1+ 21 سال قد 5/2 + 178 سانتی متر و وزن 78/6+ 2/64 کیلوگرم بعنوان آزمودنی های تحقیق انختخاب شدند برای تعیین نقطه انحراف ضربان قلب HRDP از پروتکل هافنمن استفاده شد ضربان های قلب فعالیت آزمودنی ها لحظه به لحظه بااستفاده از تله متری ثبت شد همزمان در 5 مرحله مختلف با استفاده از انژوکت نمونه خون از سیاهرگ دست چپ آزمودنی ها جمع آوری و میزان اسید لاکتیک آن ها به طور آنزیماتیک اندازه گیری شد در تعیین آستانه بی هوازی با استفاده از HRDP و منحی عملکرد ضربان قبل HRPC روش های بلک بورن 70 در صد ضربان قلب بیشینه روش 90 در صد ضربان قلب بیشینه معادله ناریتا مدل بلند بیشترین فاصله L.Dmax و مدل کوتاه بیشترین فاصله S.Dmax با روش سنجش لاکتات روش مبنا مورد مقایسه قرار گرفتند نتایج نشان داد که روش S.Dmax در برآورد ساتانه بی هوازی روش دقیقی است و تفاوت معنی داری بین این روش و روش مبنا وجود ندارد 83/8+ 167 در برابر 17/8+ 168 و 85/0=p از طرف دیگر مقایسه نتایج روش بلک بورن روش 90 در صد ضربان قلب بیشینه معادله ناریتا و مدل L.Dmax با روش مبنا نشان دهنده اختلاف معنی دارد در برآورد آستانه بی هوازی با استفاده از HRDP بود با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیتجه گیری کرد که روش S.Dmax می تواند جایگزین مطمئن روش سنتی پر هزینه و وقت گیر خون گیری متعدد ( سنجش لاکتات ) شود بر همین اساس مربیان و ورزشکاران برای تعیین آستانه بی هوازی و کنترل شدت برنامه تمرینات خود می توانند از این روش استفاده کنند

هدف این پژوهش ، بررسی تغییرات زمان واکنش انتخابی هنگام اجرای یک فعالیت ورزشی فزاینده در شدتهای متفاوت و ارتباط آنها باضربان قلب و آستانه لاکتات است. به این منظور ، 12 دانشجوی دختر 19 تا 23 ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران با میانگین VO2max معادل 47.26 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برای شرکت در آزمون انتخاب شدند. آزمودنیها دریک فعالیت فزاینده، روی نوار گردان قرار گرفتند. مرحله اول، باسرعت چهار مایل در ساعت شروع شد و پس از آن در فاصله های دو دقیقه ای، یک مایل در ساعت به سرعت دستگاه افزوده شد تا زمانی که آزمودنی دیگر قادر به ادامه فعالیت نبود. قبل و هنگام اجرای فعالیت، هر 30 ثانیه یک بار آزمون زمان واکنش دو انتخابی از آزمودنیها گرفته می شد. هنگام اجرای فعالیت، ضربان قلب و اطلاعات مربوط به گازهای تنفسی آزمودنیها، ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند: زمان واکنش انتخابی در ابتدای فعالیت نسبت به مقدار استراحتی افزایش و سپس کاهش یافت و در شدت تقریبا 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به حداقل میزان خود رسید و پس از آن تا پایان فعالیت، مجددا افزایش یافت. همچنین، حداقل زمان واکنش هنگام اجرای فعالیت هرگز به مقدار استراحتی نرسید و تقریبا هشت درصد بیشتر بود. بین نمره های زمان واکنش انتخابی و ضربان قلب آزمودنیها هنگام اجرای فعالیت در شدتهای متفاوت، ارتباط معناداری مشاهده نشد (r=0.124). بهترین زمان واکنش در ضربان قلب تقریبا 170 ضربه در دقیقه یا در شدت تقریبا 86 درصد ضربان قلب بیشینه به دست آمد. همچنین، بار کار مربوط به حداقل زمان واکنش انتخابی، تقریبا هشت درصد از شدت مربوط به آستانه لاکتات قرار داشت. نتیجه گیری: زمان واکنش انتخابی هنگام فعالیت، می تواند با وجود اثر منفی تکلیف دو گانه و نیز تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از فعالیت مانند انباشت اسید لاکتیک و افزایش ضربان قلب بهبود یابد، اما مقدار آن از مقدار استراحتی پایین تر نمی رود.

ظرفیت اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات در طول فعالیت نقشی مهم در نوع سوبسترای مصرفی و ذخیره سازی انرژی در بدن دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر چاقی بر اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات در هنگام فعالیت ورزشی می باشد. 6 مرد چاق و 6 مرد لاغر (شاخص توده بدن به ترتیب برابر با22/1± 55/29 و35/1± 27/18 کیلوگرم بر متر مربع) غیرفعال و بزرگسال (سن به ترتیب 83/0 ±50/ 22 و 32/1 ± 83/21 سال، قد 12/9 ± 174 و 75/4 ± 17/175 سانتی متر، وزن 85/8 ± 31/89 و 58/5± 1/56 کیلوگرم، چربی بدن 62/3 ± 38/26 و 92/3 ± 35/ 11 درصد)، 30 دقیقه دویدن روی نوارگردان را با شدت 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در شرایط مشابه انجام دادند. جلسه آزمون در هنگام صبح و پس از 12 ساعت ناشتا انجام گرفت. اکسیژن مصرفی، هزینه انرژی و اکسیداسیون چربی/ کربوهیدرات در حین فعالیت به روش اسپیرومتری مدار باز و کالری سنجی غیرمستقیم با دستگاه گاز آنالایزر اندازه گیری و محاسبه شد. روش آماری آنالیز واریانس دوطرفه مکرر و آزمون t نشان داد که اکسیژن مصرفی(002/0 P =) و انرژی مصرفی(003/0 P =) در افراد چاق نسبت به افراد لاغر بیشتر بود، اما تفاوت معنی داری در نسبت اکسیداسیون چربی/ کربوهیدرات مشاهده نشد (394/0 P =). این یافته ها نشان می دهد که نوع اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات در افراد چاق نسبت به لاغر در فعالیت ملایم و کوتاه مدت، تفاوتی ندارد و تفاوت در درصد چربی نمی تواند موجب تغییر در اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات در فعالیت زیر بیشینه شود.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرینات اصلاحی با دستگاه ویبریشن تمام بدن با تمرینات مرسوم اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی بود. بدین منظور، 45 نفر از دانشجویان به سه گروه مساوی 15 نفری تمرین اصلاحی مرسوم، تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن و کنترل تقسیم شدند. زاویه قوس پشتی ( به وسیله خط کش منعطف)، زاویه سر و شانه جلو آمده ( به وسیله روش عکس برداری از نمای جانبی) قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد.نتایج نشان می دهد که تغییر معناداری در نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر درون گروهی و بین گروهی در میزان ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی وجود دارد. همچنین، یافته ها بیانگر آن هستند که تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن، تأثیر بیشتری از تمرینات مرسوم اصلاحی بر ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی داشته است. تمرینات مرسوم نیز دارای تأثیر معناداری در اصلاح ناهنجاری می باشند.

هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل درآمدزایی باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران است. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد(گراندد تئوری) به عنوان روش تحقیق استفاده شده است. روش گردآوری داده ها، مطالعه اسناد بالادستی و مصاحبه های عمیق و باز با 31 نفر از نخبگان آگاه از موضوع مورد بحث است. تئوری جوهری مدل درآمدزایی باشگاه های فوتبال ایران دارای هفت مولفه: مکانیزم های موثر مدیریتی، مکانیزم های مالی، مکانیزم های آموزش، مکانیز های اصلاح ساختار فوتبال، مکانیزم های اصلاح فرهنگ، مکانیزم های حقوقی- قانونی و استقرار مدل درآمدزایی می باشد که توسعه و موفقیت باشگاه های فوتبال ایران در گرو مدیریت برتر این مولفه ها است. هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل درآمدزایی باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران است. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد(گراندد تئوری) به عنوان روش تحقیق استفاده شده است. روش گردآوری داده ها، مطالعه اسناد بالادستی و مصاحبه های عمیق و باز با 31 نفر از نخبگان آگاه از موضوع مورد بحث است. تئوری جوهری مدل درآمدزایی باشگاه های فوتبال ایران دارای هفت مولفه: مکانیزم های موثر مدیریتی، مکانیزم های مالی، مکانیزم های آموزش، مکانیز های اصلاح ساختار فوتبال، مکانیزم های اصلاح فرهنگ، مکانیزم های حقوقی- قانونی و استقرار مدل درآمدزایی می باشد که توسعه و موفقیت باشگاه های فوتبال ایران در گرو مدیریت برتر این مولفه ها است.

هدف از این تحقیق، بررسی نگرش دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه تهران به ورزش همگانی بود که با استفاده از روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان (7439 نفر) ساکن در مجتمع های خوابگاهی کوی دانشگاه تهران بودند که از میان آنها 370 نفر براساس جدول مورگان به صورت تصادفی – طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی این پرسشنامه را 10 نفر از استادان صاحب نظر مدیریت ورزشی تایید کردند و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 82/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (جدول، نمودار و درصد فراوانی) استفاده شد. نتایج نشان داد که 1/73 درصد کل دانشجویان در فعالیت های ورزش همگانی مشارکت و 9/26 درصد نیز در هیچ گونه فعالیت ورزشی مشارکت نمی کنند. موانع و محدودیت های مشارکت دانشجویان به ترتیب مشغله زیاد، پرداختن به مسائل دیگر، تنبلی و بی حوصلگی بود. عوامل تشویق و ترغیب دانشجویان به ترتیب اولویت شامل تناسب اندام، کسب نشاط و لذت و حفظ تندرستی بود. 82 درصد دانشجویان در حد زیاد از عوامل مثبت ورزش همگانی بر جسم و روان آگاهی داشتند. 2/53 درصد آنها در حد متوسط و 7/32 درصد در حد زیاد از فعالیت های ورزش همگانی خوابگاه رضایت داشتند. 2/5 دانشجویان در اوقات فراغت به نسبت خیلی زیاد، 7/49 درصد در حد زیاد و 1/45 درصد در حد کم به فعالیت های ورزش همگانی می پرداختند.