درخت حوزه‌های تخصصی

هدفازانجامپژوهشحاضر،بررسیتأثیرششهفتهتمرینقدرتیبردرد غیر ویژةگردنی -شانه ایزنانفرش بافبود. آزمودنی ها،شامل20زن با میانگین سن 2/0±24/29 سال، وزن 6/1±74 کیلوگرم و سابقة کار 3/±2/7 سال بودند که شدت درد گردنی-شانه ای ناشی از کار آن ها در آغاز برنامه سه و بالاتر بود. آن ها به طور تصادفی در دو گروه 10نفرة کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود و شدت تظاهرات درد ناحیة گردنی- شانه ای آزمودنی های دو گروه به وسیلة مقیاس ارزش گذاری عددی درد (9-0) ارزیابی گردید. کار تجربی که به شکل انجام تمرینات قدرتی ویژة ناحیة شانه و گردن بود سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه به مدت شش هفته اجرا شد.عملیات آماری از طریق آمار توصیفی و تی مستقل و همبسته انجام گرفت. در پایان برنامه نتایج آزمون تی همبسته بر کاهش 2/0±8/3 درجه ایدرد (در مقیاس ارزش گذاری عددی) گروه تجربی در پس آزمون دلالت داشتند )05/0>(p. همچنین براساس نتایج آزمون تیمستقل، درد گروه تجربی در پایان کار تجربی، 65/0 ± 2/3 درجه کمتر از درد گروه کنترل بود )05/0 .(p<بر طبق این یافته ها، انجام 18جلسه تمرینات قدرتی ویژة ناحیة گردن و شانه باعث کاهش معنادار درد گردنی-شانه ای در زنان فرش باف می شود.

هدف از این پژوهش بررسی رابطة بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بود که به روش توصیفی – همبستگی و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعة آماری تحقیق 42 نفر از مدیران ستادی وزارت ورزش و جوانان بودند، که تمامی آنها به­عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامة ساختار سازمانی رابینز (1987) شامل 18 سؤال و پرسشنامة محقق­ساختة فناوری اطلاعات شامل 9 سؤال استفاده شد. روایی این پرسشنامه­ها را 7 نفر از استادان صاحب نظر رشتة مدیریت ورزشی تأیید کردند. همچنین پایایی پرسشنامه­ها با آلفای کرونباخ به­ترتیب 81/0 و 82/0 به­دست آمد. داده­های به­دست­آمده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان رابطة معناداری وجود دارد (001/0 = P). همچنین رابطة بین فناوری اطلاعات و ابعاد ساختار سازمانی آزمون شد و این نتیجه به­دست آمد که بین فناوری اطلاعات با سه بعد پیچیدگی (023/0 = P)، رسمیت (014/0 = P) و تمرکز (007/0 = P) در وزارت ورزش و جوانان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد که با به­کارگیری فناوری اطلاعات در وزارت ورزش و جوانان، رسمیت، پیچیدگی و تمرکز افزایش یافته و این مسئله موجب کاهش خلاقیت کارکنا و کندی ارتباطات شده است.

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی شاخص های پیکر سنجی شامل ,WHR ,BMI WC و درصدچربی بدن در بانوان متقاضی تحصیل دررشته تربیت بدنی دانشگاه پیام نور انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق را 1800 نفراز بانـوان متقـاضی ورود به مقطع کارشناسی رشـته تربـیت بـدنی دانـشـگاه پـیام نورتشــکیل می دهند که از این تعداد 664 نفـربه صورت تصـادفی برای نمـونه تحقیق انتخاب شدند.بر اسـاس یافته های پژوهـش، برای آزمـودنی های مورد مطالـعه BMI برابر56/3 ±23/08 کیلو گرم بر متر مربع ، WHR برابر0/07±0/7 ، WCبرابر9/69±77/54 سانتی متر و میزان درصد چربی بدن برابر7/12±32/87 %به دست آمد.تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد ارزیابی مربوط به WC ,WHR,BMI و درصدچربی بدن دربین بانوان 54-19 ساله که به عنوان شاخص های پیشگو در مطالعات اپیدمیولوژیکی و سوخت وسازی و نیز بروز بیماریهای مرتبط با چاقی مطرح اند، در مقایسه با نمونه های خارجی همخوانی دارد.این تشابه احتمالاً به دلیل وجود سطح تحصیلات، اهمیت دادن به ترکیب بـدن و داشـتن فـعالیـت ورزشی ، اطـلاع از خـطر های ناشی از چـاقی و کـم تحـرکی می باشد.مقایسه اطلاعات به دست آمده از آزمودنی ها با هنجارهای متداول نشان داد که آزمودنی ها از نظر درصد چربی بدن در طبقه بالای متوسط قرار گرفته و نوعاً مشکلی از بابت تندرستی نداشته اند.از نظر BMIدر طبقه قابل قبول و در دامنه کمتر از حد طبیعی قرار گرفته اند. از نظر شاخص WHRدر طبقه با میزان خطر کم قرار گرفته اندو خطری آنان را تهدید نمی کند.بطور کلی نتایج نشان داد که آزمودنی ها از نظر ترکیب بدنی و شاخص آن دچار مشکلی خاص نبوده و خطر های وابسته به بهداشت آنان را تهدید نمی کند.

هدف تحقیق حاضر اعتبار سنجی چگالی بدن ( BD ) و درصد چربی ( BF % ) بوسیله شیوه های سنجش با روش استاندارد هیدروستاتیک می باشد . 130 نفر دانشجو از دانشگاه شهید چمران اهواز - نژاد سفید با ویژگی فیزیکی (X+SD ) : سن سال 2/82+21/9 - قد متر 0/056 + 1/73 - وزن کیلوگرم 9/63+69/2 کیلو گرم - به صورت تصادفی رتبه ای انتخاب شدند . اندازه DB به روش توزین زیر آب ( UW ) تعیین شد . پیش بینی BD به وسیله پنج معادله فراگیر اروپایی به ترتیب - سه و هفت موضعی جکسون - پولاک ( J-P ) روش دو موضعی اسلوان ( SL ) و روش چهار موضعی دورنین ( Dur ) به شیوه اسکین فولد کالیپر اندازهگیری شدند . BF % با تکنیک اسکین فولد از رابطه سایری ( Siri ) بر آورد شد . در تحلیل آماری خطای ثابت ( CE) - برآورد خطای استاندارد ( SEE) خطای کل ( TE ) مدل همبستگی رگرسیونی یک و چند متغیری و آزمون تی - استیودنت وابسته منظور گردید ( 0/05>P ) نتایج تخمین BD به روش های پنج گانه اسکین فولد - فقط اعتبار معامله غیر خطی ( J-P ) مورد تایید قرار گرفت به منظور تعیین BD مختص فنوتیپ مردان ایرانی جدید خطی و غیر خطی ( دو و چهار موضعی اسکین فولد) مدل سازی و طراحی و به عنوان معادلات جایگزین جمعیت های اروپایی پیشنهاد گردید .

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استروئید آنابولیک استانوزول همراه با هشت هفته تمرین مقاومتی بر تغییرات ساختاری بافت کبد در موش صحرایی نر است. به این منظور 28 سر موش صحرایی نر ویستار با سن 12 هفته و وزن 94/7 ± 53/228 به­طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: کنترل + دارونما (7 = n)، تمرین مقاومتی + دارونما (7 = n)، تمرین مقاومتی + استانوزولول mg/kg 2 (7 = n)، تمرین مقاومتی + mg/kg 5 (7 = n). تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته با سه ست پنج تکراری صعود از نردبان (وزنه­ها در هفتة اول 50 درصد وزن موش­ها بود که با افزایش 10 درصدی در هر هفته به 120 درصد در هفتة پایانی رسید) به مدت هشت هفته بود. در پایان دوره، از کبد نمونه­ها لام تهیه شد و با استفاده از میکروسکوپ نوری مطالعه انجام گرفت. یافته­ها نشان داد گروه­های استانوزولول افزایش وزن معناداری را نسبت به دیگر گروه­ها نداشتند (05/0 P<). رنگ­آمیزی بخش­هایی از کبد موش­ها نشان داد گروه کنترل و تمرین بدون دارو سالم بودند، اما در گروه­های دریافت دارو، آسیب­های کبدی از جمله پرخونی عروقی، واکوئل­های چربی، التهاب و دژنراسیون مشاهده شد. آسیب­ها در گروه چهارم شدیدتر بود و با دوز دارو رابطة مستقیم داشت. تغییرات هیستوپاتولوژیکی نشان­دهندة نکروز و مرگ سلولی در بافت کبد بود. براساس یافته­ها، تمرین مقاومتی قادر به جلوگیری از آسیب­های کبدی ناشی از استانوزولول نیست و با وجود مصرف تزریقی و دوز کم نیز این آسیب­ها مشاهده می­شود. بنابراین ورزشکاران نباید از استروئید های آنابلویک (از جمله استانوزول) برای افزایش عملکرد، حجم و قدرت عضلانی استفاده نمایند.

هدف این پژوهش، مطالعة نقش سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی در تأمین مهارت های کارآفرینی دانش آموختگان، از دیدگاه کارفرمایان است. جامعة آماری پژوهش، مدیران سازمان تربیت بدنی و مدیران ارشد تربیت بدنی در سایر سازمان های دولتی (حداقل در سطح مدیرکل) بودند. درنهایت، 72 نفر از کارفرمایان در پژوهش مشارکت کردند. ابزار این تحقیق، پرسشنامة محقق ساخته بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (83/0=α) به دست آمد و روایی آن نیز توسط صاحب نظران تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t تک نمونه ای، آزمون t، کولموگروف-اسمیرنوف و ضریب همبستگی استفاده شد. داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد بین سرفصل کارشناسی ارشد تربیت بدنی با مهارت های کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود ندارد (05/0P> ,048/0 r=). بر اساس نتایج، سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی، از نظر کارفرمایان، با مهارت های کارآفرینی دانش آموختگان مطابقت ندارد. بین سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی با مهارت های شخصی کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود دارد (0.01P< ,199/0r=). بین سرفصل کارشناسی دروس ارشد تربیت بدنی با مهارت های مدیریتی کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود ندارد (05/0, P> 099/0 r=). بین سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی با مهارت های فنی کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود دارد (01/0P < ,273/0r= ). اگرچه طبق یافته های پژوهش، سرفصل ها با مهارت های شخصی و فنی دانش آموختگان مطابقت داشت؛ تطابق کمتری با مهارت های مدیریتی دیده شد. در عین حال باید اذعان کرد بیشتر دانش آموختگان، نمیتوانند به نحوی اثرگذار پاسخ گوی نیاز محیط های ورزش باشند و رضایت کارفرما را تأمین نمایند. به علاوه باید پذیرفت که امروزه وظیفة دانشگاه ها تنها آموزش و پژوهش نیست، بلکه تبدیل یافته های پژوهشی به کالا و کارآفرینی و بهره وری کیفی بیشتر است.

هدف پژوهش حاضر بررسی باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی ورزشکاران با سطح مختلف ورزشی بود. صد و پنجاه ورزشکار در سه سطح بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی، خودتنظیمی ورزشی و سنجش باورهای فراشناختی استفاده شد. نتایج نشان داد مردان در سطح ورزشی ماهر به طور معنادار باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی بهتری نسبت به زنان در سطح ورزشی ماهر داشتند. زنان و مردان در سطح ورزشی خبره به طور معنادار دارای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی بالاتری نسبت به زنان و مردان با سطح ورزشی ماهر و مبتدی بودند. همچنین زنان و مردان در سطح ورزشی ماهر به طور معنادار دارای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی بالاتری نسبت به زنان و مردان با سطح مهارت مبتدی بودند. براساس نتایج مطالعة حاضر، فعالیت بدنی در سطوح ماهر و خبرگی جهت ارتقاء خودتنظیمی ورزشی و باورهای فراشناختی به ورزشکاران توصیه می شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر چهار هفته تمرین متناوب هوازی شدید ویژة فوتبال بر شاخص­های عملکردی هوازی بازیکنان فوتبال بود. به این منظور 18 بازیکن فوتبال شرکت کننده در لیگ آزادگان ایران با میانگین سنی 24/2 ± 88/21 سال، قد 33/5 ± 22/174 سانتی­متر، وزن 7/5 ± 7/67 کیلوگرم و درصد چربی 29/3 ± 38/12، در قالب دو گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (6 نفر) برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند. برنامة چهار هفته­ای تمرین متناوب هوازی شدید (هاف)، سه جلسه در هفته شامل چهار دوره حرکت با توپ بود که در مسیر ویژة طراحی­شده انجام گرفت. درصد حداکثر ضربان قلب جدا شد. داده­ها با استفاده از t مستقل تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان داد که پس از چهار هفته تمرین VO2max، Tmax، vVO2max در بین دو گروه تمرینی و کنترل تغییر معناداری پیدا نکرد. به­طور کلی می­توان گفت که چهار هفته تمرین به­صورت هفته­ای سه جلسه بر شاخص­های هوازی بازیکنان فوتبال تأثیر معناداری ندارد.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین حافظه کاری بر توجه و ظرفیت حافظه کاری کاراته کاران بود. از بین کاراته کاران ماهر استان البرز 24 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند و پیش آزمون توجه و ظرفیت حافظه کاری را انجام دادند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت 25 جلسه تمرین های حافظه کاری را انجام دادند و در پایان، هر دو گروه در پس آزمون توجه و ظرفیت حافظه کاری شرکت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات، آزمون حافظه کاری عددی و فضایی، آزمون مهارت توجه بر اساس جدول سیاه و قرمز، و نرم افزار تمرین حافظه کاری بود. تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد تمرین حافظه کاری سبب افزایش ظرفیت حافظه کاری و توجه کاراته کاران گروه آزمایش شده است. بطورکلی بالا بودن ظرفیت حافظه کاری بر متغیرهای روان شناختی درگیر با عملکرد اثر مثبت گذارده و در نهایت آن را بهبود می دهد. لذا تمرین های حافظه کاری برای افزایش پاسخ های مناسب کاراته کاران در موقعیت های پر فشار مفید است.

کنترل عصبی- عضلانی مطلوب مجموعه کمری لگنی هنگام حرکت انسان نقشی حیاتی در حفظ پاسچر تنه و افزایش کارایی حرکت دارد. اختلال طیف اوتیسم از جمله معلولیت های رشدی-عصبی است. این کودکان به دلیل نقص رشدی در سیستم عصبی و نیز کم تحرکی، دچار ضعف تعادل، ثبات و کنترل تنه هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین ثبات مرکزی بر عملکرد مجموعه کمری لگنی کودکان اوتیسم است. نمونه آماری شامل 32 پسر دارای اختلال طیف اوتیسم با دامنه سنی10-6 سال بود که بر حسب شاخص تشخیصی گیلیام گارز همگن شده و به طور تصادفی در دو گروه 16 نفره کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمرینات ثبات مرکزی براساس پروتکل جفری به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته به صورت انفرادی در گروه تجربی اجرا شد. عملکرد مجموعه کمری لگنی از طریق آزمون استپ داون سنجیده شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون تی وابسته و مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد تمرینات ثبات مرکزی در بهبود عملکرد کمری لگنی سمت برتر و غیربرتر کودکان اوتیسم در گروه تجربی مؤثر بوده است (05/0(P≤ درصورتی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. ازاین رو می توان این تمرینات را به عنوان برنامه ای مؤثر در کارایی عملکردی تنه و ثبات ناحیه مرکزی بدن در برنامه های توانبخشی کودکان اوتیسم توصیه کرد.

هدف پژوهش حاضر مقایسة اثربخشی طرحواره درمانی، آرام سازی کاربردی و تصویرسازی در کاهش اضطراب حالتی شناختی ورزشکاران نخبه می باشد. شرکت کنندگان پژوهش شامل 72 نفر از ورزشکاران ملی پوش مرد و زن بودند که از رشته های مختلف تیمی و انفرادی به صورت در دسترس انتخاب و در چهار گروه 18 نفری به شکل تصادفی قرار داده شدند. شرکت کنندگان از طریق پرسش نامة خود سنجی ایلی نویز، در دو مرحلة پیش و پس آزمون موردبررسی قرار گرفتند. هرکدام از روش ها روی یک گروه به مدت 9 هفته اعمال گردید و گروه چهارم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. نتایج از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره بیانگر این بود که اجرای هر سه روش طرحواره درمانی، آرام سازی کاربردی و تصویرسازی ذهنی در کاهش اضطراب حالتی شناختی مؤثر بوده است (0.05P<). طرحواره درمانی مؤثرترین روش در کاهش اضطراب حالتی رقابتی بود و باعث بیشترین کاهش میزان اضطراب شناختی در مقایسه با دو روش دیگر گردید.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ساختار کارآفرینانه بر اثربخشی سازمانی در سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران بود. جامعة آماری پژوهش، کلیة کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی بودند که 194 نفر آن ها بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسش نامة ساختار کارآفرینانه و اثربخشی سازمانی استفاده شد. برای تعیین وضعیت ساختار کارآفرینانه و مؤلفه های آن و اثربخشی سازمانی از آزمون میانگین یک جامعه، برای بررسی یکسان بودن اهمیت مؤلفه های ساختار کارآفرینانه از آزمون فریدمن، برای تبیین ارتباط بین متغیرهای پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و برای تعیین تأثیر ساختار کارآفرینانه و مؤلفه های آن بر اثربخشی سازمانی از آزمون رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین ساختار کارآفرینانه و تمامی مؤلفه های آن و اثربخشی سازمانی به شکل معنیداری از حد متوسط پایین تر است. اهمیت مؤلفه های ساختار کارآفرینانه از دیدگاه کارشناسان یکسان نیست و بین ساختار کارآفرینانه و تمامی مؤلفه های آن با اثربخشی سازمانی رابطه ای معنیدار وجود دارد. ساختار کارآفرینانه به شکل معنیداری بر اثربخشی سازمانی مؤثر است و از میان 6 مؤلفة ساختار کارآفرینانه نیز 5 مؤلفه به شکل معنیداری بر اثربخشی سازمانی مؤثر بوده و معنیداری تأثیر یک مؤلفة دیگر تأیید نشده است. بر اساس یافته های این پژوهش، طراحی ساختار کارآفرینانه در سازمان تربیت بدنی میتواند در بهبود وضعیت اثربخشی این سازمان مؤثر باشد.

هدف این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازیِ موزونِ کم فشار بر تغییرات سطوح پروتئین واکنش گر C (CRP) زنان سالمند بود. 23 زن سالمند 60-75ساله با میانگین وزن 6/11 2/59کیلوگرم، قد 4/5 2/152سانتی متر و سن 9/3 3/67 سال به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (13نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. شاخص های آنتروپومتریک شامل قد، وزن، نمایه توده بدن (BMI)، نسبت دور کمر به لگن (WHR) و نمونه خون اولیه برای سنجش CRP 48 ساعت قبل از شروع پروتکل تمرین در حالت ناشتا بین ساعات 8-9 صبح انجام شد. برنامه تمرین 8 هفته و به صورت سه جلسه40-50 دقیقه ای در هفته انجام شد که شامل گرم کردن (10دقیقه)، انجام حرکات ایروبیک ایستاده با شدت40-75% ضربان قلب بیشینه (30دقیقه) و حرکات نشسته (10 دقیقه) بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، خون گیری ثانویه و اندازه گیری های آنتروپومتریک در شرایط مشابه پیش آزمون تکرار شد. از آزمون t همبسته برای بررسی تفاوت درون گروهی و آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت بین گروه ها استفاده شد. نتایج نشان داد 8 هفته تمرین هوازی موزون کم فشار تأثیری معنی دار بر کاهش سطوح CRP (005/0 > p) زنان سالمند دارد حال آنکه این کاهش معنی دار در گروه کنترل (89/0 > p) دیده نشد. همچنین، بین اختلاف میانگین CRP (007/0 > p) در دو گروه تجربی و کنترل، تفاوتی معنی دار مشاهده شد. در نهایت، یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که تمرینات هوازی موزون کم فشار علاوه بر بهبود تغییرات سطوح CRP زنان سالمند، موجب بهبود عوامل قلبی عروقی آن ها نیز می شود.

پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثر تمرینات با حجم بالا و تمرینات با شدت بالا بر مقدار تجمع لاکتات، زمان اجرا و میزان بهبود اوج اکسیژن مصرفی (VO2peak) در دوندگان استقامتی 10-14 ساله انجام شد. بیست دانش آموز دوندة استقامتی پسر با سن 32/2±5/12 سال، قد 27/3±62/154 سانتی متر، وزن 12/5±5/34 کیلوگرم، حداکثر ضربان قلب 1/3±5/207 ضربه در دقیقه و اوج اکسیژن مصرفی 22/3±45/36 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه به صورت متقاطع و در دو حالت در گروه های فعالیتی A و B در دو مدل فعالیت تناوبی با شدت بالا و حجم پایین (HT) (60 ثانیه فعالیت با شدت90٪ 2VOاوج و 60 ثانیه استراحت با شدت 30٪ 2VOاوج) به مدت 30 دقیقه و با شدت پایین و حجم بالا (VT) (60 ثانیه فعالیت با شدت 65٪ 2VO اوج و 60 ثانیه استراحت با شدت 30٪ 2VOاوج) به مدت 60 دقیقه طی دو دورة شش هفته ای و به فاصلة پنج هفته از یکدیگر، به صورت داوطلبانه شرکت کردند. اوج اکسیژن مصرفی، نسبت تبادل تنفسی (RER)، رکورد دوی 1500 متر و لاکتات پلاسمای آزمودنی ها، هنگام فعالیت های تناوبی مختلف ثبت شد. به منظور مقایسة تفاوت میانگین ها از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری (05/0P≤) استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد در m1500T آزمودنی ها بین پیش و پس از آزمون نوع فعالیت HT، کاهش معناداری داشتند و این تفاوت بین مدل فعالیتی HT نسبت به مدل فعالیتی VT معنادار بود (05/0P<). در مورد متغیرهای RER و لاکتات بیشینه (Lacmax)، کاهش معناداری بین پیش و پس از استفاده از مدل فعالیتی HT نسبت به مدل فعالیتی VT مشاهده شد (05/0P<). در مورد متغیر 2VO اوج این نتایج نشان داد که با استفاده از این دو مدل فعالیتی، افزایش معناداری بین مقادیر پیش و پس از فعالیت به وجود آمد (05/0P<). بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که مدل فعالیتی HT نسبت به مدل فعالیتی VT در مورد متغیرهای RER، peak2VO، Lacmax و m1500T کارایی بالاتری دارد و با توجه به محدودیت زمانی در برنامة تمرینی این گروه از ورزشکاران، این مدل تمرینی ممکن است جایگزین خوبی برای مدل های تمرینی طولانی مدت و خسته کننده به لحاظ دورة زمانی باشد.

کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با کودکان عادی همسن خود از نظر آمادگی جسمانی از امتیاز کمتری برخوردارند. از آنجا که تمرینات تعادلی می تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش نیمه تجربی 32 دانش آموز دختر کم توان ذهنی شهر یزد در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل از تست ستاره، لک لک و شارپند رومبرگ استفاده شد. پیش و پس از 8 هفته اجرای تمرینات تعادلی روی گروه تجربی از آزمودنی های هر دو گروه آزمون تعادل گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل تجزیه وتحلیل شد.  یافته ها نشان داد که پس از اجرای تمرینات تعادلی، تعادل پویا و ایستا روی یک پا در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری (05/0P≤) داشت. اما در تعادل ایستا روی هر دو پا در هیچ کدام از گروه ها بهبود معنا داری مشاهده نشد (05/0P≥). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرینات تعادلی در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین انجام چنین تمریناتی به عنوان بخشی از برنامه تربیت بدنی افراد کم توان ذهنی توصیه می شود.

هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی موانع خصوصی سازی امکانات ورزشی دانشگاه های دولتی ایران بود که با استفاده از روش پیمایشی به انجام رسید. نمونه ی آماری این پژوهش شامل اعضای کمیسیون اقتصادی و کمیسیون اصل 44 مجلس، کارشناسان سازمان خصوصی سازی، اعضای هیئت علمی رشته های اقتصاد و تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور، اعضای شرکت شهرک های صنعتی، اعضای اتاق بازرگانی استان ها و سرمایه گذاران شهرک های صنعتی بودند که به صورت هدفمند از اضلاع مثلث خصوصی سازی انتخاب شدند. روش های کیفی و کمی شامل مطالعه ادبیات پژوهش، مصاحبه ی عمیق، کدگذاری سیستماتیک، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل سلسله مراتبی که به صورت مناسبی با یکدیگر ترکیب شده بودند، فرآیند این پژوهش را تشکیل می دادند. یافته های پژوهش نشان داد که در ضلع نهادهای سیاست گذار و مجری موانع خصوصی سازی امکانات ورزش دانشگاه ها به ترتیب اولویت عبارتند از موانع سیاسی (361/0)، برنامه ریزی راهبردی (226/0)، مدیریتی اجرایی (158/0)، فرهنگی اجتماعی (133/0)، قانونی (090/0)، کلان سرمایه گذاری (055/0)، اقتصادی (052/0) و بازاریابی (025/0). همچنین در ضلع دستگاه واگذارنده موانع شناسایی شده به ترتیب اولویت عبارت از موانع برنامه ریزی راهبردی (316/0)، مدیریتی اجرایی (239/0)، سیاسی (197/0)، نوسازی سازمانی (117/0)، فرهنگی اجتماعی (101/0) و فردی (030/0) بودند. در ضلع بخش خصوصی نیز موانع شناسایی شده به ترتیب اولویت عبارت از موانع اقتصادی (482/0)، خرد سرمایه گذاری (295/0)، فرهنگی اجتماعی (170/0) و حرفه ای تخصصی (053/0) بودند. بنابراین اجرای سیاست خصوصی سازی نیازمند تعیین چشم اندازها و ایجاد برنامه های بلندمدت و کوتاه مدت برای دستیابی به آنهاست. تنها در چنین شرایطی است که خصوصی سازی به عنوان راهکاری اثربخش برای انجام اصلاحات و افزایش بهره وری امکانات ورزشی دانشگاه ها مطرح خواهد بود.