" گونه زیست ایلی ایران بهعنوان یکی از کهنترین اشکال زیست، دارای تاریخ پرفراز و نشیبی است. یکی از مهمترین ویژگیهای این شکل زندگی در ایران، برخورداری از ساختار سیاسی ـ اجتماعی مستقل میباشد که رویدادهای مهم سیاسی ـ اجتماعی را رقم زده است. تداوم ساختار سیاسی مشخص، نظام ایلی را در جایگاه مهمی قرار میداد. اهمیت چنین جایگاهی را میتوان در تشکیل دولتهای سیاسی در ایران ملاحظه کرد.
این شیوه زندگی تا مدتها بخش عمده زندگی اجتماعی را در ایران تشکیل میداد. با آغاز قرن 14 ه .ش، شکل زندگی ایلی تحت تاثیر عوامل عدیده دچار دگرگونی ساختاری شد. این تبدیل در گونه سنتی صورت نگرفته است؛ زیرا در گونه سنتی، گروههای ایلی در قالب «گروههای ایلی در خود» به سر میبردند، اما انتقال آن در گونه جدید که بیشتر با اسکان آن در ساختهای روستایی و به خصوص شهرها صورت گرفته است، گروههای ایلی به گروههای قومی تبدیل شدند. در این تبدیل ما شاهد ظهور گروه قومی «برای خود» هستیم. مقاله حاضر نگاهی اجمالی به فرایند تبدیل هویت ایلی به هویت قومی دارد. "
جنگ تحمیلی به عنوان یکی از رخدادهای عظیم تاریخ معاصر ایران حوزه های متفاوت زندگی فردی و اجتماعی ایرانیان را تحت تاثیر قرار داد. ادبیات – به ویژه شعر - نیز به عنوان یکی از حوزه های تفکر و اندیشه ایران، تحولی عمیق را شاهد بود. شاعر ایرانی، با آغاز جنگ تحمیلی، تلاش کردند، با استفاده از اسطوره های تاریخی ملی و دینی و طرح شخصیت های حماسی در شعر خود، بر نقش هویت سازی آن ها تاکید نمایند. استفاده از اسطوره ها در سروده های جنگ تحمیلی، نشان می دهد که ایرانیان، هنوز هم پیوندهای فرهنگی خود را با عناصر هویت بخش تاریخ و فرهنگ کشورشان حفظ کرده اند و از این نمادها و ساختارهای تاریخی، در بازیابی هویت خویش استفاده می کنند. این مقاله بر آن است تا پس از بازشناسی اسطوره های ملی و دینی، نقش هویت بخش آنان را در تقویت روحیه دفاع و افزایش وفاق و وحدت ملی در میان ایرانیان، بررسی نماید.