درخت حوزه‌های تخصصی

مشاوره ژنتیک ارتباطی بین مشاور با بیمار و یا خانواده اوست که سعی در کاهش خطر وقوع اختلال ژنتیکی در فرد یا افراد خانواده او دارد. هدف مشاوره ژنتیک، تشخیص بیماری، توضیح مراحل بیماری به مشاوره شونده و بیان عوارض احتمالی آن و تعیین احتمال بروز مجدد در خانواده و نحوه پیشگیری از تکرار آن از طریق سقط انتخابی جنین است. به دلیل رشد سریع علم ژنتیک در پزشکی، این امر مسلم است که پزشکان عمومی به عنوان خط مقدم خدمات پزشکی باید برای ارایه خدمات اولیه ژنتیک بالانی آماده باشند. با توجه به اهمیت و حساسیت این موضوع، هدف این مطالعه ارزیابی اگاهی و نگرش دانشجویان پزشکی در مود جنبه های اخلاقی مشاوره ژنتیک و همچنان سقط جنین انتخاب قبل و بعد از گذراندن واحد ژنتیک است.200 دانشجوی پزشکی که نیمی از آنها واحد ژنتیک را گذرانده بودند (گروه A) و بقیه هنوز این واحد را نگرفته بودند (گروه B) بعد از طی آموزشهای لازم پرسشنامه مخصوص این مطالعه را تکمیل کرده اند. پاسخ به هر سوال شامل گزینه های صحیح و غلط بود که دانشجویان باید همه گزینه های صحیح را انتخاب می کردند. همه جوابهای داده شده، از طریق تست آماری کای اسکوار مورد ارزیابی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد آگاهی و نگرش افراد شرکت کننده در مورد موضوع مطرح شده قبل از گذراندن واحد ارزیابی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد آگاهی و نگرش افراد شرکت کننده در مورد موضوع مطرح شده قبل از گذراندن واحد ژنتیک در حد بسیار پایانی بوده است و حتی بعد از گذراندن این واحد معلومات آنها افزایش قابل توجهی نداشته است. اکثریت این دانشجویان سقط جنن غیر طبیعی را مناسب ترین راه حل دانسته اند در حالی که بدون هیچ گونه رحم و شفقتی این تصمیم گیری انجام شده است.ژنتیک پزشکی به طور سریع در حال پیشرفت است و در آینده نه چندان دور امید است بسیاری از اختلالات ژنتیکی قابل پیش گیری باشند. بنابراین آموزش کافی در جهت بالا بردن آگاهی و نگرش کارکنان بهداشتی به ویژه پزشکان در مورد این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

به نظر می رسد اگر موجبیت گرایی درست باشد، یعنی اگر هر رخدادی معلول رخدادهای پیشین خود باشد، آنچه یک عامل انسانی انجام می دهد، معلول رخدادهایی است که بسیاری از آنها، پیش از تولد عامل رخ داده اند؛ به این ترتیب هیچ عاملی در آنچه انجام می دهد، مسوولیت اخلاقی ندارد. از سوی دیگر، اگر ناموجبیت گرایی درست باشد، یعنی برخی از رخدادها تصادفا رخ دهند، باز هم مسوولیتی متوجه هیچ عاملی نیست. رودریک چیزهلم با معرفی مفهوم علیت عاملی سعی دارد راه استدلال دوشاخه ای بالا را سد کند. مطابق نظریه او، هر رخداد ارادی محصول زنجیره ای از رخدادهاست که در نهایت، عامل آن رخداد ایجاد کرده است و خود این عامل معلول چیز دیگری نیست. در این مقاله، پس از بیان نظریه چیزهلم و پاسخ او به برخی منتقدان، ایرادهایی به نظریه او وارد می شود که کفایت این نظریه را به شدت به چالش می کشند.

اکنون هشتاد سال از رسمی شدن گاهشماری هجری خورشیدی می گذرد. مبدأ این گاهشماری هجرت پیامبر اکرم (ص) و ماهیت آن خورشیدی است و نام ماه های آن از گاهشماری یزدگردی رایج در ایران پیش از اسلام گرفته شده که شش ماه اول آن 31 روز بوده، پنج ماه بعدی 30 روزه و ماه دوازدهم در سال های عادی 29 و در سال های کبیسه 30 روزه است. این سال در نوروز و در لحظه اعتدال بهاری نو می شود. این گاهشماری با آن که دقیق ترین گاهشماری موجود جهان خوانده شده، اما در تبیین ترتیب اجرای کبیسه های آن بر مبنای هر چهار سال یک بار، غفلت می گردد و فاصله سال کبیسه با سال بعدی به پنج سال می رسد؛ یعنی اجرای دوره منظمی برای این کبیسه ها اندیشیده نشده یا دست ِکم رسمی نگردیده است. بحث درباره چگونگی قرار گرفتن این کبیسه ها از زمان پیدایش گاهشماری جلالی در قرن پنجم هجری مطرح بوده است. در این مقاله به مهم ترین این بحث ها و راه حل های ارائه شده برای آن می پردازیم.

هدف جداسازی عناصر ژنتیکی، بهینه سازی تصمیم گیری آگاهانه فرد در مورد وضعیت ژنتیکی خویش است. بنابراین قبل از موافقت فرد به انجام جداسازی ژنتیکی اخذ رضایت نامه آگاهانه ضروری است. یکی از موضوعات اخلاقی مهم در متن رضایت نامه، تاکید بر رازداری اطلاعات ژنتیکی و دیگری حفظ حریم خصوصی بیمار است. دو هدف اساسی برای رضایت نامه عبارت اند از: اطمینان از درک کامل موضوع؛ اطمینان از این که تصمیم گیری بیمار درباره پذیرش یا رد مداخله، داوطلبانه است.از آنجا که در صورت مثبت بودن نتایج آزمونها، فرد با انتخاب سختی در زمینه های مختلف از جمله ازدواج، فرزنددار شدن و سقط جنین روبه روست، غربالگری ژنتیکی به عنوان یک موضوع بهداشت عمومی و اخلاق پزشکی هنوز هم مورد بحث است.

امروزه بسیاری از اطلاعات پزشکی افراد جنبه پیشگویانه دارد که در صدر این بخش از اطلاعات باید به یافته های ژنتیک افراد اشاره کرد. بحث در اطلاق و تقیید رازداری پزشکی لازم آمده و به نظر نگارندگان باید برای این منظور تمهیدات قانونی و ضمانت اجراهای لازم اندیشیده شود تا دستیابی به اطلاعات ژنتیک، افراد را به شهروندان درجه دوم و سوم مبدل نسازد و به تحدید تمام یا قسمتی از حقوق انسانی، قانونی و عرفی آنان منجر نگردد.ویسندگان این مقاله سعی دارند با احصای موارد لزوم افشاسازی اسرار پزشکی و ژنتیک افراد از اطلاق محرمانه بودن بر کلیه اطلاعات مذکور دفاع نموده و امکان تحدید این رازداری به وسیله قانون یا عرف را جز در موارد رضایت منجز فرد مربوطه و لزوم حفظ جان انسان رد نمایند.