شهرام شفیعی

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی وضعیت بهداشت و ایمنی استخر های سرپوشیده استان گیلان و مقایسه آن با استانداردهای موجود جهت شناسایی نقاط ضعف و قوت استخر های فعال استان بود.روش شناسی: پژوهش حاضر توصیفی بوده و از مجموع 29 استخر سرپوشیده استان گیلان 21 استخر فعال موردمطالعه قرار گرفت. برای جمع آوری داده های پژوهش از چک لیست محقق ساخته ای شامل 116 گویه استفاده شد. از روش های آمار توصیفی برای توصیف متغیرها و از آزمون تی یک نمونه ای برای آزمون فرضیه های تحقیق در سطح معناداری 05/0 ≥ P استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد وضعیت ایمنی و بهداشت سرویس های بهداشتی و نیز بهداشت رخت کن و دوش و محوطه داخلی استخرها نزدیک به استاندارد و به طور معنی داری بیشتر از مقدار متوسط بود (05/0p<).  از سوی دیگر، وضعیت ایمنی رخت کن و دوش ها، محوطه داخلی، امکانات معلولین و نیز وسایل ایمنی و نجات به طور معنی داری از مقدار متوسط کمتر بوده (05/0p<) و با استانداردهای موجود متناسب نبودند.نتیجه گیری: در مجموع وضعیت بهداشتی، ایمنی و نیروی انسانی استخرهای سرپوشیده استان گیلان نسبت به استانداردهای ملی و بین المللی اختلاف زیادی داشتند و امید است با توجه بیشتر مسئولین و حل مشکلات موجود، استخر های استان از وضعیت بهداشتی و ایمنی مطلوب تری برخوردار شوند.

هدف: هدف از این پژوهش ارائه مدلی برای تحلیل سیستم توسعه صنعت ورزش ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد صاحب نظر در زمینه مدیریت و توسعه صنعت ورزش بود (مدیران، اساتید، صاحبان کسب وکار و متخصصان بازار ورزش). نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برای نرم افزار اسمارت پی ال اس برآورد شد و با روش قضاوتی نمونه گیری گردید (234 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته و مستخرج از فاز کیفی بود. روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان (20 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و مدیران صنعت ورزش)، پایایی آن از روش آلفای کرونباخ (88/0) و روایی سازه آن از طریق مدلسازی (شاخص های برازش) ارزیابی و تایید شد. یافته ها: براساس مدل متغیرهای تعیین کننده توسعه صنعت ورزش شامل پنج سطح محیط و اکوسیستم (محیط بین المللی و محیط ملی)، بازیگران و نقش ها (ارکان ورزش و نظام راهبری)، پشتیبانی و ساختار (منابع و فرایندها)، تعامل و مشارکت (سطوح مشارکت ورزش و حوزه های صنعت ورزش) و پیامد (کارکرد و پایداری) به ترتیب در توالی هم به سوی توسعه پایدار قرار دارند. نتایج نشان داد که همه ابعاد متغیرهای اصلی به صورت معنی داری تبیین کننده آن ها هستند و همه روابط ترسیم شده بین این متغیرها معنی دار است.نتیجه گیری: براساس مدل، جریان توسعه صنعت ورزش برپایه حمایت محیط داخلی و خارجی، ایفای نقش ارکان ورزش، قابلیت مدیریت راهبردی، تامین منابع و کارآمدسازی فرایندها، رشد مشارکت در صنعت ورزش و توسعه حوزه ها صورت می گیرد تا به توسعه پایدار ورزش منجر شود.

هدف:  هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایه گذاری برند بر وفاداری با میانجی گری اعتبار و آگاهی برند در هواداران  باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه هواداران باشگاه پرسپولیس بود که با توجه به نامحدود بودن جامعه آماری و استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس ۳، 208 نفر به عنوان نمونه آماری به پرسشنامه استاندارد سرمایه گذاری برند، آگاهی و اعتبار برند چن (۲۰۱۳) و وفاداری لیو (۲۰۰۸) پاسخ دادند.یافته ها: یافته ها نشان داد بین سرمایه گذاری برند با وفاداری هواداران به صورت مستقیم رابطه معنی داری وجود ندارد اما این رابطه در صورت وجود متغییر های میانجی اعتبار و آگاهی برند به صورت غیر مستقیم معنی دار شد.نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود سرمایه گذاری برند از طریق اعتبار و آگاهی برند موجب وفاداری هواداران می شود، مدیران باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران به اثرگذاری سرمایه گذاری برند تمرکز کنند تا از طریق اعتبار و آگاهی برند موجب وفاداری هواداران شوند.

هدف از این پژوهش تدوین چارچوب تجارت اجتماعی در صنعت ورزش بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام مند (تحلیل مضمون) انتخاب شد. جامعه آماری پژوهش شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران و مشاوران کسب وکارهای ورزشی، اساتید و صاحب نظران بازاریابی ورزشی و رسانه های اجتماعی) و منابع اطلاعاتی (علمی، کتابخانه ای و رسانه ای مرتبط و معتبر) بود. مصاحبه شوندگان و منابع اطلاعاتی به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند و بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند (18 نفر و 32 سند). ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه ای نظام مند بود. روایی ابزار بر اساس شایستگی عملی، اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تائید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای (باز، گزینشی و موضوعی) با رویکرد تحلیل مضمون استفاده شد. چارچوب مفهومی نهایی شامل 93 مؤلفه، 32 بُعد، 14 منظر و 5 سطح شناسایی شده بود. سطوح و منظرها به ترتیب اثرگذاری- اثرپذیری بین متغیرهای زیر مجموعه آن ها شامل سطح ظرفیت اکوسیستمی تجارت اجتماعی در ورزش، سطح سیستم تجارت اجتماعی در ورزش، سطح مدیریت و توسعه تجارت اجتماعی در ورزش، سطح عوامل راهبردی وضعیتی تجارت اجتماعی در ورزش و سطح سودمندی و پیامدهای توسعه تجارت اجتماعی ورزشی بود. براساس یافته های پژوهش می توان گفت توسعه ارتباطات و کسب سود بیشتر کسب وکارهای ورزشی نیازمند به کارگیری استراتژی تغییر و نوآوری در محیط کسب و کارها و استفاده از رویکردهای نوین بازاریابی و ارتباطات مشتریان، به همراه شبکه سازی محیطی مبتنی بر فناوری جدید بازاریابی و تجارت است.

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل بکارگیری فناوری های نوین بر عملکرد باشگاههای فوتبال ایران با نقش میانجی سواد فناوری بود. روش شناسی: این پژوهش از نظر نوع توصیفی - همبستگی، هدف کاربردی و روش اجرا میدانی بود. جامعه آماری مدیران، مربیان، بازیکنان و کادر اجرایی و فنی باشگاههای فوتبال ایران بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی انتخاب شد. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه محقق ساخته (بکارگیری فناوری های نوین، سواد فناوری و عملکرد باشگاه های فوتبال) با طیف پنج ارزشی لیکرت بود. روایی محتوایی و صوری این ابزارها توسط اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان، ورزشکاران و مربیان باشگاه های ورزشی تأیید شد (9 نفر) و پایایی ترکیبی، روایی سازه، روایی همگرا و واگرا با استفاده از تحلیل عاملی تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و تحلیل مسیر بین متغیرها از نرم افزار اس.پی.اس.اس و اسمارت پی ال اس 3 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بکارگیری فناوری های نوین و سواد فناوری اعضای باشگاه بر عملکرد باشگاه های فوتبال اثر معنی داری داشت. اثر بکارگیری فناوری های نوین بر سواد فناوری اعضای باشگاه معنی دار بود و همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد که فناوری های نوین از طریق سواد فناوری بر عملکرد باشگاه-های فوتبال اثر معنیداری دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت که فناوری نوین می توانند با فراهم کردن اطلاعات کیفی برای مربیان و مسئولان ورزشی و آماده کردن ابزارهای ارزشمند در بهبود عملکرد ورزشکاران نقش کلیدی ایفا کنند. به همین دلیل باشگاه های فوتبال ایران می توانند با بکارگیری فناوری های نوین، امکان آموزش مؤثرتر و زمینه را برای ارتقاء و بهبود عملکرد باشگاه فراهم کنند.

هدف: هدف پژوهش طراحی مدل نقش ورزش در صلح جهانی بود.روش شناسی: در این روش تحقیق کیفی، برای پاسخگویی به سؤالات پژوهش از روش داده بنیاد استفاده شده است. گردآوری داده ها به روش مصاحبه های نیمه ساختار یافته صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را صاحب نظران و متخصصانی تشکیل دادند که با موضوع صلح و ورزش آشنایی داشتند. با توجه به استفاده از روش داده بنیاد، نمونه گیری به صورت نظری انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی با به کارگیری نسخه 7 نرم افزارAtlas-Ti انجام شد.یافته ها: پس از کدگذاری باز، مقوله های شرایط علّی شامل سیاست، بین الملل، آموزش و اقتصاد بود. شرایط زمینه ای شامل شرایط سازمانی، سیاسی، فرهنگی اجتماعی، بین الملل می شد. استراتژی های عمل شامل راهبردهای سیاسی، سازمانی، آموزشی، مدیریتی گردید و پیامدهای آن ساختاری و انسانی استخراج شد. سپس در مرحله کدگذاری محوری و انتخابی، پیوند بین این مقوله ها در قالب مدل پارادایمی پژوهش تعیین گردید و نظریه نهایی شکل گرفت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش در مورد نقش ورزش در صلح جهانی می توان گفت که هنوز مسیر پرچالشی در پیش رو قرار دارد. به نظر می رسد با تاکید بر نقش سیاست، روابط بین الملل، آموزش و همکاری سازنده بین متولیان ملی و بین المللی ورزش و حاکمان جهانی، می توان به بهبود شرایط موجود و ارتقا صلح جهانی از طریق ورزش امیدوار بود.

هدف: پژوهش حاضر به دنبال شناسایی، وزن دهی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های ورزشی تهران بود.روش شناسی: فرایند انجام پژوهش در این مطالعه در دو مرحله صورت پذیرفته است. در مرحله اول، شاخص ها و زیرشاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های ورزشی از طریق مرور ادبیات و پیشینه پژوهش، با نظرخواهی از 15 خبره، شامل اساتید، متخصصان، کارشناسان و صاحبنظران در مدیریت ورزشی و به کمک روش تصمیم گیری دلفی شناسایی شده است. در این مرحله، 6 شاخص و 33 زیرشاخص تعیین گردیدند. در مرحله دوم، وزن نسبی و رتبه هریک از شاخص ها و زیرشاخص های شناسایی شده در مرحله قبل، از طریق تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و با نظرخواهی از 57 تن از اساتید مدیران باشگاه های شهر تهران به کمک نرم افزار Expert Choice محاسبه شده است. یافته ها: نتایج یافته های پژوهش نشان داد، مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های شهر تهران به ترتیب منابع انسانی، منابع مالی، منابع کالبدی و تجهیزاتی، محیط برنامه ریزی، سازماندهی و ارزیابی، امور فنی و ورزشی، و محیط حقوقی می باشند. همچنین مهمترین زیرشاخص های کلی نیز به ترتیب شامل ثبات مدیریتی، ثبات مربیگری، میزان دستمزد پرداختی به بازیکن، مربی و کارمندان، کمیت و کیفیت کادر تخصصی باشگاه و تعیین استانداردهای ارزیابی عملکرد بودند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت بالای منابع به عنوان مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های شهر تهران، توجه به منابع در این باشگاه ها باید در اواویت قرار گیرد.

هدف: در این پژوهش تلاش شده است تا موفقیت کشورها در بازی های آسیایی از طریق متغیرهای کلان اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی پیش بینی شود.روش شناسی: بدین منظور، اطلاعات کلیه متغیرهای جمعیت شهری، هزینه آموزش و پرورش، ساختار سنی، تولید واقعی ناخالص داخلی، سرانه تولید ناخالص داخلی، بیکاری، جمعیت، میزان تورّم، تعادل حساب جاری، امید به زندگی و تراز بازرگانی کلیه کشورهای شرکت کننده در بازی های آسیایی از سال 1970 تا 2006 برای طراحی مدل استفاده گردید و مدل برای سال 2010 آزمایش شد. پیش بینی رتبه کشورها بر اساس مجموع مدال های کسب شده کشورها انجام شد. در این تحقیق از نرم افزار WEKA که یک نرم افزار ماشین یادگیری است استفاده شد.یافته ها: ضریب همبستگی بین رتبه های پیش بینی شده و واقعی بر اساس مدل درختی 18/77 درصد، بر اساس مدل شبکه های عصبی 42/90 درصد و بر اساس الگوریتم k نزدیک ترین همسایه 35/91 درصد مشاهده شد. بر اساس یافته های تحقیق الگوریتم k نزدیک ترین همسایه، بهترین مدل در میان سه مدل بود و این مدل از 28 کشوری که موفق به کسب مدال در بازی های آسیایی شدند، رتبه پیش بینی شده 23 کشور (14/82 درصد) را حداکثر با 3 اختلاف، 3 کشور (72/10 درصد) را حداکثر بین 4 تا 6 اختلاف و 2 کشور (14/7 درصد) را با بیش از 6 اختلاف به نسبت رتبه واقعی آن ها پیش بینی نمود. تحقیقات گذشته بیشتر بر تعداد محدودی متغیر متمرکز شده بود. این سوال پیش می آید که چرا تاثیر عوامل سطح کلان بر موفقیت ورزشی کاهش یافته است؟ یافته های این تحقیق نشان داد که متغیرهای سطح کلان همچنان اثرگذاری بالای خود را بر موفقیت ورزشی حفظ کرده اند و این کاهش در شدت اثرگذاری، ناشی از جابه جایی متغیرهاست.نتیجه گیری: در این تحقیق سعی شد تا متغیرهای فرهنگی و اجتماعی که در تحقیقات گذشته به علت دشواری کمّی ساختن آن ها در طرح تحقیق گنجانده نمی شدند در کنار متغیرهای اقتصادی و سیاسی قرار گیرند. البته نکته حائز اهمیت این است که بسیاری از متغیرها می توانند دارای وزن های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی به طور همزمان باشند، ولی آن ها وزن های متفاوتی در هر یک از این حیطه ها دارند.

هدف: هدف این پژوهش، بررسی محیط پرورش استعداد جودوکاران نوجوان کشور بود.روش شناسی: روش پژوهش  توصیفی است که به شکل پیمایشی انجام شد. کلیه ی جودوکاران پسر لیگ برتر نوجوانان کشور به صورت تمام شمار (250 نفر) به عنوان نمونه انتخاب  شدند.ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ی استانداردمحیط توسعه استعداد مارتیندال (2008) بود که روایی محتوایی آن توسط اساتید تربیت بدنی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (94/0) تایید شد. از نرم افزار اس پی اس اس 22 ((spss22 وآزمون دو جمله ای برای مشخص شدن وضعیت هریک از ابعاد و از آزمون فریدمن جهت اولویت بندی ابعاداستفاده شد. همچنین از نرم افزار ایموس22 (Amos22) جهت تحلیل اهمیت هریک از ابعاداستفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری در اولویت بندی ابعاد محیط توسعه ی استعداد وجود دارد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد میزان اهمیت ابعاد محیط توسعه استعداد به ترتیب بارهای عاملی عبارت از بعد اصول توسعه طولانی مدت (94/0)، بعد تمرکز برتوسعه ی بلند مدت (73/0)، شبکه ی حمایت محیطی (67/0)، ارتباطات (64/0) و درک شرایط ورزشکار (63/0) هستند.نتیجه گیری:  پرورش استعداد و حفظ و نگه داشت  آنها، در محیط و بستر خاصی رخ می دهد که توجه به این عوامل بستر ساز می تواند در شکوفایی استعدادهای ورزشی تاثیر گذار باشد. در واقع، بین ابعاد محیط توسعه استعداد؛ بعد ارتباطات دارای وضعیت مناسبی است و سایر ابعاد دارای وضعیت متوسطی هستند که در بین آن ها بعد شبکهء حمایت محیطی دارای وضعیت ضعیف تری نسبت به سایر ابعاد بود و باید تمرکز بیشتری روی این بعد و گویه های آن از طرف مدیران ارشد فدراسیون جودو صورت گیرد.