هومن مینونژاد

هومن مینونژاد

مدرک تحصیلی: استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه تهران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۴۸ مورد.
۲۱.

رابطه پیش بین قدرت و دامنه حرکتی چرخش مفصل شانه با اختلال حرکت کتف در ورزشکاران زن با الگوی پرتاب از بالای سر(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: دامنه حرکتی قدرت مفصل گلنوهومرال اختلال حرکت کتف ورزشکاران

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۴۲ تعداد دانلود : ۳۴۹
با توجه به نقش مهمی که کتف در حرکات مفصل شانه بر عهده دارد، موقعیت قرارگیری آن روی قفسه سینه می تواند بر عملکرد این مفصل اثرگذار باشد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه پیش بین قدرت و دامنه حرکتی چرخش مفصل شانه با اختلال حرکت کتف در ورزشکاران زن با الگوی پرتاب از بالای سر است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است که روی 60 نفر از بازیکنان زن والیبال، هندبال، بسکتبال و بدمینتون انجام شد. اختلال حرکت کتف از طریق آزمون لغزش جانبی کتف، اندازه گیری شد. برای اندازه گیری دامنه حرکتی و قدرت چرخش مفصل شانه به ترتیب از گونیامتر و قدرت سنج دستی استفاده گردید . داده ها با آزمون های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه آنالیز شدند. ضرایب همبستگی میان دامنه حرکتی چرخش داخلی شانه (0/734- r = ؛ 0/000 P= )، دامنه حرکتی چرخش خارجی شانه (0/693 r = ؛ 0/001 P= )، قدرت چرخش داخلی شانه (0/674 r= ؛ 0/005 P= ) و قدرت چرخش خارجی شانه (0/719- r = ؛ 0/001 P= ) با اختلال حرکت کتف معنی دار بود. تحلیل مدل پژوهش نشان داد که حدود یک سوم (30/1 درصد) از کل تغییرات در اختلال حرکت کتف، وابسته به متغیرهای مستقل ذکرشده در این مدل رگرسیونی می باشد؛ بنابراین، باید به غربالگری ورزشکاران با الگوی پرتاب از بالای سر، جهت تشخیص اختلال حرکت کتف و شرکت در تمرینات اصلاحی با هدف افزایش دامنه حرکتی چرخش داخلی شانه و قدرت عضلات چرخش دهنده خارجی شانه توجه کرد.
۲۲.

مطالعه آینده نگر همه گیرشناسی آسیب های ورزشی در لیگ برتر کبدی زنان ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: آسیب مکانیسم کبدی زنان همه گیرشناسی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۴۰ تعداد دانلود : ۴۳۹
این پژوهش با هدف بررسیهمه گیرشناسی آسیب های ورزشی در مسابقات لیگ برتر کبدی زنان انجام شد .در این مطالعه، 132 بازیکن از 11 تیم شرکت کردند. اطلاعات مربوط به آسیب با استفاده از فرم گزارش آسیب و با کمک پزشک مسابقات جمع آوری شد. از آزمون خی دو برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. از مجموع 30 مسابقه،  42 آسیب ثبت شد که نرخ بروز آسیب به ازای 1000 ساعت مسابقه 200 آسیب بود. اندام فوقانی (5/40 درصد) و سر و گردن (6/28 درصد) شایع ترین مناطق آسیب دیده در بدن زنان بودند. پرآسیب ترین نواحی آناتومیک آسیب دیده، سر و صورت (6/28 درصد) و انگشتان دست (7/16 درصد) بودند. شایع ترین نوع آسیب در زنان، کبودی/کوفتگی/خونمردگی (1/57 درصد) بود. برخورد با حریف مهم ترین مکانیسم آسیب بود (7/85 درصد). میزان آسیب در بازیکنان دفاع 4/52 درصد بود و 3/64 درصد از آسیب ها در نیمه دوم روی دادند. کبدی ورزشی پیچیده است که انجام دادن آن به مهارت های گوناگون نیاز دارد و خطر بروز آسیب در طول بازی ها زیاد است؛ بنابراین، توصیه می شود کادر پزشکی و مربیان تیم ها برای پیشگیری از بروز آسیب به نتایج این پژوهش توجه کنند.
۲۳.

مقایسه میزان فعالیت فیدفورواردی منتخبی از عضلات مچ پا در دختران فعال دانشگاهی در معرض خطر آسیب اسپرین مچ پا با دختران سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: اسپرین مچ پا الکترومیوگرافی دختران فعال عضلات مچ پا فعالیت فیدفورواردی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۲۶ تعداد دانلود : ۳۲۲
 شیوع قابل توجه اسپرین مچ پا،کناره گیری زودهنگام از ورزش و ناتوانی ناشی از این آسیب، توجه محققان را به انجام پژوهش هایی در جهت شناسایی و کنترل عوامل اثرگذار در ابتلا به این آسیب جلب کرده است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه میزان فعالیت فیدفورواردی منتخبی از عضلات مچ پا در دختران فعال دانشگاهی در معرض خطرآسیب اسپرین مچ پا با دختران سالم بود. بدین منظور، 32 دانشجوی دختر فعال رشته تربیت بدنی، بدون سابقه ی اسپرین مچ پا، به صورت هدفمند و بر اساس نمرات تعادل پویای ناشی از اجرای آزمون Y، به دو گروه 16 نفری، شامل گروه در معرض خطر اسپرین مچ پا (با تعادل کمتر) و گروه سالم، تقسیم شدند. فعالیت فیدفورواردی عضلات، توسط دستگاه الکترومیوگرافی در تکلیف پرش- فرود ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری، بررسی و 05/0≥p در نظر گرفته شد. درگروه در معرض خطر اسپرین مچ پا (تعادل کمتر)، میزان فعالیت فیدفورواردی کمتری در عضلات پرونئوس لانگوس و سولئوس نسبت به گروه کنترل، مشاهده شد (05/0p˂). احتمالا فعالیت کمتر این عضلات در افراد با تعادل کمتر، ثبات مچ پا را به خطر انداخته و آنها را در معرض خطر اسپرین مچ پا قرار می دهد.
۲۴.

Relationship Between the History of Injury and Functional Movement Screening Scores in Iran National Team Wrestlers(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: National team wrestlers previous injury functional movement screen test Cut-off point risk factors

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۲۲ تعداد دانلود : ۲۶۵
Introduction: Wrestling is one of the most popular Olympic sports in Iran. Therefore, preseason screening and the prevention of sports injuries are very important. This study aimed to investigate the relationship between the history of injury and Functional Movement Screen (FMS) scores of the national team wrestlers and determine the cut-off point. Methods: The statistical sample included 136 national team wrestlers. The obtained data were analyzed using the Pearson correlation coefficient, t-test, ROC curve, and contingency table. Results: The results showed that FMS scores were higher in the wrestlers without previous injury compared to the injured ones. The t-test results demonstrated no significant difference between deep squat, straight and active leg raise, trunk stability push-up, and rotatory stability. According to the results, there is a poor negative, but statistically significant, the relationship between the number of previous injuries and FMS scores. Based on the ROC curve for FMS, the cut-off point of 16.5 was reported with the sensitivity and specificity values of 0.587 and 0.658, respectively. Conclusion: The results indicated that FMS can be used for fast and accurate control of injury probability in wrestling athletes. Therefore, besides the medical tests, FMS tests should be employed by wrestling coaches as a valid tool for injury prevention and the identification of athletes prone to injury.
۲۵.

تاثیر هشت هفته برنامه اصلاحی جامع بر حس عمقی مفصل زانو و کیفیت اجرای حرکت اسکوات تک پا در افراد دارای ناهنجاری داینامیک ولگوس(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ناهنجاری داینامیک ولگوس تمرینات اصلاحی جامع حس عمقی کیفیت اجرای حرکت اسکوات تک پا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۱۶ تعداد دانلود : ۴۷۰
نقص حرکتی داینامیک ولگوس یکی از اصلی ترین لایل بروز تغییرات منفی در اندام تحتانی است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی یک دوره پروتکل اصلاحی جامع بر روی حس عمقی و کیفیت حرکت اسکات تک پا در افراد دارای این ناهنجاری بود. بدین منظوربراساس آزمون غربال گری 24 نفر دارای ایننقص ، در دو گروه کنترل(12نفر) و تمرین (12 نفر) در این پژوهش شرکت کردند. بعد ازانجام اندازه گیری های مربوط به پیش آزمون،گروه تمرین به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) به اجرای تمرینات اصلاحی جامع پرداخت. نتایج نشان داد حس عمقی و کیفیت اجرای حرکات اسکات تک پا در گروه تمرینی به طور معناداری نسبت به گروه کنترل بهبود یافت. به نظر می رسد استفاده از تمرینات اصلاحی جامع بتواند اثرات مثبتی روی اصلاح الگوهای حرکتی و بهبود عوارض این ناهنجاری داشته باشد.
۲۶.

راهکارهای حفظ تعادل در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا، کوپر و ورزشکاران سالم حین ایستادن تک پا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: فعالیت الکترومیوگرافی بی ثباتی مزمن مچ پا کوپر ورزشکار

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۹۳ تعداد دانلود : ۲۹۶
اسپرین مچ پا یکی از شایع ترین آسیب های اندام تحتانی است. بیشتر از 70 درصد افراد که دچار اسپرین مچ پا شده اند، به بی ثباتی مزمن مچ پا مبتلا می شوند. با وجود این، بعضی از افراد با این آسیب به خوبی سازگار می شوند ( افراد گروه کوپر) و بی ثباتی مزمن مچ پا را تجربه نمی کنند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات درگیر در راهکار های حفظ تعادل حین ایستادن تک پا بین ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ پا، کوپر و سالم است. 13 ورزشکار مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا ، 10 ورزشکار کوپر و 11 ورزشکار سالم در این تحقیق مشارکت داشتند. هر شرکت کننده به مدت 20 ثانیه تعادل تک پای خود را روی سطوح 3 و 12 دستگاه تعادلی بایودکس حفظ می کرد و فعالیت الکتریکی عضلات با دستگاه الکترومیوگرافی در این مدت ثبت می شد . نتایج نشان داد که فعالیت افراد با بی ثباتی مزمن مچ پا در مقایسه با افراد سالم در عضلات دوقلو داخلی و راست رانی (0/05 p≤ )، در مقایسه با گروه کوپر کاهش یافت که فعالیت عضلات درشت نی قدامی، دوقلو داخلی و راست شکمی (0/05 p≤ ) آنها کاهش یافته بود. افراد با بی ثباتی مزمن مچ پا کاهش فعالیت عضلات ناحیه دیستال و پروگزیمال را در طول ایستادن تک پا نشان دادند و نمی توان با قطعیت بیان کرد که کدام راهکار در این افراد بیشتر در حفظ تعادل در حالت ایستادن تک پا نقش دارد.
۲۷.

بررسی ارتباط و مقایسه قدرت اندام تحتانی و دامنه حرکتی فعال مچ پا با وضعیت تعادل در ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ناشنوا تعادل قدرت عضلانی دامنه حرکتی ورزشکار نوجوان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۷۳ تعداد دانلود : ۱۵۱
هدف پژوهش بررسی ارتباط قدرت عضلات اندام تحتانی و دامنه حرکتی فعال مچ پا با وضعیت تعادل ایستا و پویای ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار و مقایسه این متغیرها در این افراد بود. 30 نفر از نوجوانان ناشنوای مادرزادی عمیق و شدید شهر مشهد در دو گروه همگن ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار مورد بررسی قرار گرفتند. وضعیت کنترل تعادل ایستا و پویای نمونه ها توسط دستگاه تعادلسنج بایودکس، قدرت اندام تحتانی به وسیله دینامومتر و دامنه حرکتی فعال مچ پا به وسیله گونیامتر اندازه گیری شد.نتایج تحقیق نشان داد بین قدرت عضلات پلانتارفلکسور مچ پا با تعادل ایستا و تعادل پویا، بین قدرت عضلات بازکننده ران با تعادل ایستا و پویا و بین دامنه حرکتی فعال مچ پا با تعادل ایستا و پویا در دو گروه ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین بین دو گروه در متغیرهای قدرت اندام تحتانی، تعادل ایستا و تعادل پویا تفاوت معناداری وجود داشت.
۲۸.

Effect of a Four-week Core Stability Training Program on the Kinetic Parameters in Athletes With Functional Ankle Instability During Single-leg Drop Landing(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: functional ankle instability core stability training kinetic

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۵۸ تعداد دانلود : ۲۱۱
Introduction: This study aimed to investigate the effect of a 4-week core stability training program on landing kinetic parameters in athletes with functional ankle instability during a single-leg drop landing exercise. Methods: This study used a pre-post quasi-experimental design and was conducted in the biomechanics laboratory. A total number of 24 athletes with functional ankle instability participated in two experimental (n=12) and control (n=12) groups. The experimental group performed core stability training for 4 weeks. The kinetic variables (maximum vertical Ground-Reaction Force [GRF], maximum shear GRF, and time to peak vertical GRF) were measured with force plate at the frequency of 400 Hz, in the pre-test and post-test. The obtained data were compared using Analysis of Covariance (ANCOVA) and multivariate analysis of covariance MANCOVA in SPSS V. 18. Results: In the experimental group, all variables significantly differ between the pre-test and post-test. Also, the ANCOVA and MANCOVA indicated significant differences between the experimental and control groups in all variables. Conclusion: The results indicated that the core stability training improved the kinetic parameters of landing in people with functional ankle instability; thus, it can reduce the re-injury risk of the ankle.
۲۹.

مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دوقلو داخلی و خارجی در ورزشکاران با و بدون سابقه پارگی رباط صلیبی قدامی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: رباط صلیبی قدامی مفصل زانو عضله دوقلو فعالیت واکنشی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۵۲ تعداد دانلود : ۲۹۷
عضله دوقلو یکی از عضلات اصلی مفصل زانو است اما تغییرات آن بعد از آسیب ACL کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه فعالیت عضلات دوقلو داخلی و خارجی در ورزشکاران با و بدون سابقه پارگی رباط صلیبی قدامی حین حرکت افت-فرود بوده است. نمونه پژوهش حاضر شامل 15 نفر با عمل بازسازی ACL ، 15 نفر با پارگی ACL بدون عمل بازسازی و 15 نفر به عنوان گروه کنترل بودند. فعالیت واکنشی عضله دوقلو خارجی در آزمودنی های گروه آسیب دیده به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به اینکه عضله ی دوقلو آنتاگونیست ACL بوده و فعالیت آن می تواند باعث افزایش استرین به ACL شود بنابراین به نظر می رسد کمتر بودن فعالیت عضله دوقلو خارجی در افراد آسیب دیده نسبت به افراد سالم، یک مکانیسم جبرانی است تا از طریق آن استرین وارد بر ACL را کاهش دهند.
۳۰.

همه گیر شناسی آسیب های ورزشی کراس فیت در باشگاه های تهران: مطالعه گذشته نگر(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: همه گیرشناسی آسیب مکانیسم کراس فیت

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۲۹ تعداد دانلود : ۱۵۰
هدف پژوهش بررسی همه گیرشناسی آسیب های ورزش کراس فیت در باشگاه های تهران بود. این تحقیق توصیفی و از نوع گذشته نگر بود. مردان و زنان شرکت کننده در تمرینات کراس فیت باشگاه های تهران مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 18 و از آزمون خیدو (X2) در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد میزان بروز آسیب در 1000 ساعت تمرین در مردان و زنان به ترتیب برابر 421/4 و 336/5 آسیب و شایع ترین نواحی آسیب دیده در مردان و زنان شانه و زانو بود. در مردان 22٪ و در زنان 7/29٪ آسیب ها از نوع پارگی عضلانی بود. با توجه به یافته ها که بیان کننده شیوع بالای آسیب در کراس فیت است، به کادر پزشکی تیم ها، مربیان و ورزشکاران این رشته توصیه می شود تا با در نظر گرفتن عوامل خطرزای بالقوه مرتبط با بروز آسیب، اقدامات لازم را جهت پیش گیری از آن ها انجام دهند.
۳۱.

مقایسه اثر تمرینات حس عمقی و تمرینات ترکیبی (حس عمقی و تصویرسازی ذهنی) بر درد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

کلیدواژه‌ها: حس عمقی تصویرسازی ذهنی کمردرد مزمن غیر اختصاصی ناتوانی عملکردی درد

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۰۸ تعداد دانلود : ۱۸۰
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات حس عمقی و تمرینات ترکیبی (حس عمقی + تصویرسازی ذهنی) بر درد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود. جامعه آماری، زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی ۳۰ تا ۵۰ سال شهر تهران بودند. که به طور تصادفی به سه گروه تمرینات حس عمقی، تمرینات ترکیبی (حس عمقی و تصویرسازی ذهنی)، و گروه کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی به مدت شش هفته تمرینات را انجام دادند و گروه گنترل هیچ تمرینی در این مدت انجام ندادند. کمردرد، ناتوانی عملکرد و حس عمقی کمر آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون(پس از شش هفته) اندازه گیری شد. جهت اندازه گیری کمردرد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر به ترتیب از مقیاس بصری شدت درد ( VAS)، پرسشنامه شاخص ناتوانی اسوستری و بازسازی زاویه ی ۳۰ درجه فلکشن کمر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تمرینات حسی عمقی و نیز تمرینات ترکیبی بر کمردرد و ناتوانی عملکرد و حس عمقی کمر زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی تاثیر معنی داری دارد و موجب کاهش آنها می گردد (۰/۰۵>P). اما بین تاثیر آنها بر کمردرد و ناتوانی عملکرد تفاوت معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵<P). نتایج پژوهش حاضر بیان داشت که، تمرینات ترکیبی (تمرین فعال با تصویرسازی ذهنی) در مقایسه با تمرینات فعال، بر درد و ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر اثرگذاری یکسان دارند.
۳۲.

Effect of Fatigue on Ground Reaction Force Variables During Single-leg Landing in Athletes With the History of Anterior Cruciate Ligament Injury(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: Injury Fatigue anterior cruciate ligament ground reaction force Knee Joint

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۰۰ تعداد دانلود : ۲۱۸
Introduction: Since people experience fatigue after anterior cruciate ligament injury during exercises, it is important to understand how fatigue affects the biomechanical movement patterns. Therefore, this study aimed to investigate the effect of fatigue on ground reaction force variables during single-leg landing in athletes with a history of an anterior cruciate ligament sprain. Methods: it was a case-control study conducted in the University Laboratory. The sample consisted of 36 male athletes who were divided into three groups: 12 people with Anterior Cruciate Ligament Reconstruction (ACLR), 12 people with Anterior Cruciate Ligament Deficiency (ACLD), and 12 people as the control group. Fatigue was induced via the repetitive sets of double-leg squats (n=8), which were interspersed with the sets of countermovement jumps (n=2) and single-leg landings (n=3) until squats were no longer possible. A 2×2 repeated-measures multivariate analysis of variance was used to detect the main effects of group (ACLD, ACLR, control) and fatigue state (prefatigue, postfatigue) on the ground reaction forces variables. Results: The results showed a significant decrease in the peak vertical force and internal-external ground reaction force in the ACLD group after fatigue. Regardless of the fatigue state, the peak vertical ground reaction force in ACLD and ACLR groups was significantly lower than that in the control group. Conclusion: The athletes with the ACL injury, regardless of the selective treatment type, use compensatory strategies to reduce the contact forces on the lower extremity, compared with healthy athletes.
۳۳.

Follow-up Comparison of the Effect of Eight-weeks Corrective Exercises With and Without Myofascial Release on Postural Kyphosis Deformity(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: Myofascial release corrective exercises Postural hyperkyphosis

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۹۳ تعداد دانلود : ۳۵۷
Introduction: The present research aimed to compare and follow-up the effect of 8-week corrective exercises with and without the myofascial release on functional kyphosis deformity in young adults. Methods: It was a randomized controlled trial in the university laboratory. Forty-five male students suffering from abnormal hyperkyphosis deformity (kyphosis of more than 42°) were selected and randomly assigned to three groups: corrective exercises, combinational exercises (corrective and myofascial release), and control. The Mean±SD age, height, and weight of the study sample were 22.12±2.88 years, 175.44±6.80 cm, and 71.21±7.31 kg, respectively. The study groups did the exercises for 8 weeks, under the direct observation of the researchers. The kyphosis angle of the participants was measured using a flexible ruler, at the baseline, post-test, and follow-up (4 weeks after the end of the exercises) stages. The collected data were analyzed with repeated measures Analysis of Variance (ANOVA) and Analysis of Covariance (ANCOVA) tests. Results: After 8 weeks of exercises, the degree of kyphosis in the post-test and follow-up stages was significantly lower than that in the pre-test, in both training groups. The results of the ANCOVA test demonstrated that the thoracic kyphosis degree in the combinational exercises group was significantly lower than that of the corrective exercises group (P≤0.05), in the post-test and follow-up stages. Conclusion: According to the results, the corrective exercises program in combination with the myofascial release is more effective than the corrective exercises alone, in correcting the thoracic kyphosis deformity.
۳۴.

مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی و خارجی در سه شیوه حرکت اسکات فوتبالیست های مرد(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: اسکات عضله پهن داخلی عضله پهن خارجی فوتبالیست مرد

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۵۲ تعداد دانلود : ۲۰۱
با توجه به اینکه اسکات یک حرکت رایج در تقویت عضلات اندام تحتانی به منظور پیشگیری از آسیب ها است، مطالعه حاضر باهدف مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی و خارجی در سه شیوه حرکت اسکات فوتبالیست های مرد طراحی و اجرا گردید. 15 فوتبالیست مرد 18 تا 25 سال باسابقه بیش از دو سال تمرین منظم تکنیک های اسکات پا جمع، پا باز و لانچ را هم زمان با ثبت فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی و پهن خارجی انجام دادند. داده ها با آزمون های آماری تی وابسته و مستقل و تحلیل واریانس اندازه های تکراری تحلیل شدند. فعالیت الکترومایوگرافی دو عضله پهن داخلی و خارجی در مرحله بالا آمدن، پایین رفتن و با تغییر نوع اسکات تفاوت معناداری نشان نداد. عضله پهن خارجی در تمام حالات اسکات فعالیت بیشتری نسبت به عضله پهن داخلی نشان داد. اگرچه پیشنهادشده است عضله پهن داخلی در کنترل حرکت اسکات فعالیت بیشتری دارد؛ اما تناقض آن با یافته های این مطالعه می تواند به دلیل کاهش زاویه Q و واروس زانوی شرکت کنندگان باشد .
۳۵.

Effects of Six-week Hopping Exercise on Time to Stabilization and Perceived Stability in Athletes With Chronic Ankle Instability During Single-leg Jump-landing(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: Chronic Ankle Instability Hopping Exercises Functional Postural control athlete

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۵۱ تعداد دانلود : ۱۷۶
Introduction: To examine the effects of a 6-week hopping exercise program on time to stabilization and perceived stability among athletes with chronic ankle instability. This is a randomized controlled trial.Materials and Methods: A total of 28 basketball players with chronic ankle instability (Mean±SD age; 22.67±2.88 y, Mean±SD weight: 80.47±8.48 kg, Mean±SD height: 186.82±3.09 cm) participated in this study and were randomly divided into two equal groups of 14 people each: 1. Experimental; and 2. Control. The experimental group performed hop exercises 3 times per week for 6 weeks. The control group received no intervention. Time to stabilization for anterior-posterior and medial-lateral components of ground reaction force, as well as ankle joint function assessment tool were found before and immediately after the exercise program. Descriptive statistics, independent t-test, and paired sample t-test were used to analyze the data at the significance level of 95% (α≤0.05).Results: The 6-week hopping exercise program led to a significant decrease in the time to stabilization of medial-lateral and anterior-posterior of ground reaction force and also a significant increase in the score of ankle joint function assessment tool (p <0.05).Conclusion: Given the effectiveness of hopping exercises, postural control deficit, and time to stabilization in sport exercises, it is suggested that these selected exercises be used in training and rehabilitation protocols.
۳۶.

تاثیر تمرینات ثبات دهنده ریتمیک بر حس وضعیت، دامنه ی حرکتی، قدرت و ثبات عملکردی مفصل شانه دختران نوجوان شناگر مبتلا به آسیب سندروم گیرافتادگی شانه(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: حس وضعیت قدرت و دامنه ی حرکتی ثبات عملکردی تمرینات ثبات دهنده ریتمیک سندروم گیر افتادگی شانه

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۳۳ تعداد دانلود : ۱۳۳
بین تمامی آسیب های شانه، سندروم گیرافتادگی شانه بسیار رایج بوده و یکی از معمول ترین علت درد و محدودیت حرکتی منطقه شانه محسوب می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات ثبات دهنده ریتمیک بر حس وضعیت، دامنه ی حرکتی، قدرت و ثبات عملکردی مفصل شانه دختران نوجوان شناگر مبتلا به سندروم گیر افتادگی شانه بود. در این تحقیق 30 نفر از دختران شناگر مبتلا به آسیب سندروم گیرافتادگی شانه به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. بعد از انجام ارزیابی های پیش آزمون هر دو گروه که شامل ارزیابی حس وضعیت، قدرت، دامنه حرکتی و ثبات عملکردی بود، گروه تمرینات به مدت چهار هفته به انجام تمرینات ثبات دهنده ریتمیک پرداختند و پس از آن پس آزمون مطابق پیش آزمون از هر دو گروه انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که حس وضعیت، قدرت عضلات چرخاننده و ثبات عملکردی مفصل شانه دختران شناگر مبتلا به آسیب سندروم گیرافتادگی شانه پس از تمرینات ثبات دهنده ریتمیک به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بهبود یافت. در متغیر دامنه حرکتی بین دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد به نظر می رسد که تمرینات ثبات دهنده ریتمیک می تواند در بهبود حس عمقی، قدرت عضلات چرخاننده شانه و ثبات عملکردی شناگران دختر مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه مفید باشد.
۳۷.

تاثیر تمرینات منتخب TRX بر پایداری عملکردی، حس عمقی و قدرت عضلات مفصل شانه ورزشکاران رشته های بالای سر مبتلا به اختلال حرکتی کتف(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: اختلال حرکتی کتف تمرینات TRX پایداری عملکردی حس عمقی ورزشکار

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۱۹ تعداد دانلود : ۱۶۹
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات منتخبTotal Body Resistance Exercise (TRX)بر پایداری عملکردی،حس عمقی و قدرت عضلات مفصل شانه ورزشکاران رشته های بالای سر مبتلا به اختلال حرکتی کتف می-باشد.تحقیق حاضر ازنوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد.به همین منظور تعداد 30 نفر از ورزشکاران مرد رشته های بالای سر مبتلا به اختلال حرکتی کتف بصورت تصادفی به دو گروه 15 نفره تمرینی و کنترل تقسیم شدند.شناسایی افراد با استفاده از آزمون لغزش جانبی کتف انجام شد.در مرحله پیش آزمون، قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی و خارجی، پایداری عملکردی و دقت حس عمقی مفصل شانه به ترتیب بوسیله آزمون های داینامومتر دستی، آزمون تعادل عملکردی بالاتنه و روش عکس برداری مورد ارزیابی قرار گرفت.سپس آزمودنی های گروه تمرینی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته تمرینات منتخبTRX را انجام دادند و پس از آن مرحله پس آزمون به انجام رسید. از روش تحلیل واریانس دوراهه به منظور تجزیه و تحلیل آماری یافته های پژوهش در سطح معنی داری 05/0P استفاده شد.نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس دوراهه نشان داد که در مرحله پس آزمون، قدرت عضلات چرخش-دهنده(001/0=P)، پایداری عملکردی (001/0=P)و دقت حس عمقی (001/0=P)مفصل شانه آزمودنی های گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل بهبود معنی داری پیدا کرده است(05/0P).باتوجه به بهبود قدرت عضلات چرخش دهنده، پایداری عملکردی و دقت حس عمقی مفصل شانه در گروه تمرینات TRX، پیشنهاد می شود به منظور بهبود اختلالات ناشی از ابتلا به اختلال حرکتی کتف در ورزشکاران بالای سر و پیشگیری از بروز آسیب های احتمالی در مفصل شانه،از تمرینات TRX به کار برده شده در پژوهش حاضر استفاده شود.
۳۸.

The effect of tactile feedback along with corrective exercises on the degree of thoracic kyphosis in Hyperkyphosis individuals(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: tactile feedback exercise Hyperkyphosis locomotor system

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۶ تعداد دانلود : ۱۲۸
The musculoskeletal and support systems along with biomechanical factors lead to tissue adaptations in the skeletal, musculoskeletal and nervous systems, resulting in changes in movement pattern. The aim of this study was to investigate the effect of tactile feedback along with corrective exercises on the degree of thoracic kyphosis in people with Hyperkyphosis . Twenty patients with postural kyphosis greater than 42 were selected voluntarily and randomly divided into experimental and control groups. In the pre-test and post-test, the degree of kyphosis of both groups was measured using a flexible ruler. In the intervention phase, both groups performed corrective exercises for 8 weeks, 3 sessions per week and each session for 30 to 45 minutes. With this difference, the experimental group received tactile feedback, but the control group did not receive any feedback. The results of 2-factor analysis of variance showed that tactile feedback along with corrective exercises (D = -12%) compared to corrective exercises (D = -8%) led to a reduction in kyphosis in people with Hyperkyphosis (P = 0.018).It seems that tactile feedback with changes in sensory inputs can be an effective complement to corrective exercises to reduce the degree of kyphosis.
۳۹.

بررسی اثر بافت های نرم در اندازه گیری زاویه کایفوز سینه ای بوسیله کایفومتر ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : ۱۷۰ تعداد دانلود : ۱۳۰
زمینه و هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بافت های نرم در اندازه گیری زاویه کایفوز سینه ای بوسیله کایفومتر ایرانی از طریق قرارگیری آن بر روی بدن و بر روی عکس رادیو گرافی و همچنین مقایسه نتایج با روش کوب بود. روش تحقیق : تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی و نمونه گیری بصورت هدفمند و در دسترس بود. نمونه ها را 18 نفر تشکیل دادند. اندازه گیری های کایفوز سینه ای بوسیله کایفومتر یک بار از روی بدن نمونه ها و بار دیگر از روی عکس رادیوگرافی صورت گرفت. همچنین زاویه کوب بصورت جداگانه از عکس رادیوگرافی محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد در بررسی اندازه گیری کایفوز سینه ای از طریق کایفومتر روی بدن و نیز روی عکس رادیوگرافی با اندازه گیری زاویه کوب از طریق عکس رادیوگرافی، همبستگی و روایی بالایی وجود دارد (0/05≥p) و همچنین همبستگی بالایی  بین اندازه گیری با کایفومتر روی بدن و روی عکس رادیوگرافی وجود دارد (0/05≥p). در مقایسه این سه روش از نظر میانگین نتایج اندازه گیری کایفوز سینه ای با استفاده از کایفومتر روی بدن و روی عکس رادیوگرافی و نیز میانگین اندازه گیری کایفوز سینه ای با استفاده از کایفومتر روی عکس رادیوگرافی با میانگین اندازه گیری کایفوز سینه ای از طریق زاویه کوب نیز اختلاف معنی داری وجود ندارند (0/34=p). نتیجه گیری: با توجه به همبستگی بالا بین 3 روش اندازه گیری (کایفومتر روی بدن، کایفومتر روی عکس، روش کوب) و همچنین نبود اختلاف معنی دار بین نتایج این 3 روش، می توان گفت کایفومتر ایرانی به عنوان وسیله ای معتبر در اندازه گیری های مربوط به ستون فقرات به ویژه کایفوز سینه ای می باشد و وجود بافت های نرم روی ستون فقرات اثری بر اندازه گیری با کایفومتر ندارند.
۴۰.

Kata and kumite intensive training in female international karate-kas adjusts pedobarographic profiles of gait(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: gait kinetics kata and kumite martial arts pedobarography training adaptation

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۲۸ تعداد دانلود : ۹۵
Background: Karate consists of two somewhat different disciplines, kata, and kumite; each one may have a different effect on foot structure and dynamics in the longterm.   Aim : As pedobarography is indicative of foot function, the present study aimed to compare pedobarographic profile during gait between young females participating in international kata and kumite competitions and non-karate-ka females. Materials and Methods: Displacement and velocity of the center of pressure, and peak pressure in ten regions of the foot of 10 kata-ka, 12 kumite-ka, and 16 non-karate-ka were measured with a pressure platform during barefoot walking. Results: Peak pressure in the lateral-heel and lateral-toes of kata-ka and kumite-ka was significantly lower than non-karate-ka ( P <0.05). Furthermore, peak pressure in the kata-ka midfoot was lower than non-karate-ka ( P =0.01 in medial-foot, P =0.01 in lateral-midfoot). In the anteroposterior direction, center of pressure velocity and displacement were significantly different among the three groups ( P <0.05). Conclusion: It can be concluded that the practice of repeated intensive karate exercises has a demonstrable effect on foot progression, dynamic loading velocity, and plantar load distribution during gait. Moreover, practicing kata probably has a greater impact on the measured parameters.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان