مطالب مرتبط با کلیدواژه

عضلات مچ پا


۱.

تاثیر کفی طبی بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مچ پا در ورزشکاران دارای کف پای صاف حین پرش- فرود تک پا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: پرش فرود تک پا عضلات مچ پا فعالیت الکترومیوگرافی کف پای صاف کفی طبی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۸۰ تعداد دانلود : ۳۱۴
کف پای صاف اثر خود را به شکل زنجیره ای به مفاصل و سگمان های فوقانی انتقال می دهد و منجر به اختلال در زنجیره حرکتی می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر کفی طبی بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اطراف مفصل مچ پای ورزشکاران دارای کف پای صاف حین انجام حرکت پرش فرود تک پا بود. در تحقیق حاضر تعداد ۱۵ ورزشکار دارای ناهنجاری کف پای صاف ۱۸ تا ۲۳ سال به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی از چهار عضله (تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس) حین حرکت پرش- فرود تک پا در دو وضعیت با و بدون کفی به ثبت رسید. نتایج آزمون های آماری نشان داد بین فعالیت عضلات تیبیالیس قدامی (۰/۰۰۲=p) و پرونئوس لانگوس (۰/۰۴۵=p) در مرحله فیدفورواردی و بین فعالیت عضلات تیبیالیس قدامی (۰/۰۴۹=p)، پرونئوس لانگوس (۰/۰۴۲=p)، گاستروکنمیوس داخلی (۰/۰۱۵=p ) و سولئوس (۰/۰۰۵=p) در مرحله فیدبکی، در دو وضعیت با و بدون کفی طبی تفاوت معنا داری وجود دارد. کفی طبی با تغییر در عملکرد عصبی- عضلانی عضلات تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس می تواند خطر بروز آسیب و اختلالات زنجیره حرکتی را کاهش دهد.
۲.

مقایسه میزان فعالیت فیدفورواردی منتخبی از عضلات مچ پا در دختران فعال دانشگاهی در معرض خطر آسیب اسپرین مچ پا با دختران سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: اسپرین مچ پا الکترومیوگرافی دختران فعال عضلات مچ پا فعالیت فیدفورواردی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۴۸ تعداد دانلود : ۳۵۳
 شیوع قابل توجه اسپرین مچ پا،کناره گیری زودهنگام از ورزش و ناتوانی ناشی از این آسیب، توجه محققان را به انجام پژوهش هایی در جهت شناسایی و کنترل عوامل اثرگذار در ابتلا به این آسیب جلب کرده است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه میزان فعالیت فیدفورواردی منتخبی از عضلات مچ پا در دختران فعال دانشگاهی در معرض خطرآسیب اسپرین مچ پا با دختران سالم بود. بدین منظور، 32 دانشجوی دختر فعال رشته تربیت بدنی، بدون سابقه ی اسپرین مچ پا، به صورت هدفمند و بر اساس نمرات تعادل پویای ناشی از اجرای آزمون Y، به دو گروه 16 نفری، شامل گروه در معرض خطر اسپرین مچ پا (با تعادل کمتر) و گروه سالم، تقسیم شدند. فعالیت فیدفورواردی عضلات، توسط دستگاه الکترومیوگرافی در تکلیف پرش- فرود ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری، بررسی و 05/0≥p در نظر گرفته شد. درگروه در معرض خطر اسپرین مچ پا (تعادل کمتر)، میزان فعالیت فیدفورواردی کمتری در عضلات پرونئوس لانگوس و سولئوس نسبت به گروه کنترل، مشاهده شد (05/0p˂). احتمالا فعالیت کمتر این عضلات در افراد با تعادل کمتر، ثبات مچ پا را به خطر انداخته و آنها را در معرض خطر اسپرین مچ پا قرار می دهد.