مسعود صبیانی

آزمون باز کردن ران به صورت دمر جهت ارزیابی کیفیت کنترل حرکتی در ناحیه لومبوپلویک استفاده می شود. به نظر می رسد تعامل عضلات در این آزمون با توجه به اینکه شباهت بسیار زیادی به الگوی راه رفتن و دویدن دارد، در آسیب همسترینگ مهم باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تغییر الگوی فعالیت عضلات در اکستنشن ران به صورت دمر بر فاکتورهای کینماتیکی موثر بر آسیب همسترینگ است. تعداد 28 نفر فوتبالیست مرد در تحقیق حاضر شرکت کردند. جهت ارزیابی و تقسیم بندی آزمودنی ها از آزمون باز کردن ران به صورت دمر استفاده شد و بر اساس الگوی فعالیت به دو گروه الگوی نرمال (14 نفر) و الگوی تغییریافته (14 نفر) تقسیم بندی شدند. برای ارزیابی آزمون باز کردن ران به صورت دمر، از دستگاه الکترومایوگرافی وایرلس برند مایون مورد استفاده شد. همچنین ارزیابی کینماتیکی دویدن، بر روی تردمیل و با سرعت 20 کیلومتر بر ساعت انجام گرفت. از آنالیز دو بعدی و سه بعدی برای استخراج داده های کینماتیکی (تیلت لگن، فلکشن جانبی تنه و فلکشن تنه) استفاده شد. دامنه حرکتی در یک سیکل دویدن و میزان هر یک از متغیرها در لحظه برخورد پا با زمین مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان فلکشن جانبی تنه (002/0 p=) و فلکشن تنه (024/0 p=) در لحظه برخورد پا با زمین و دامنه حرکتی فلکشن جانبی تنه (019/0 p=)، فلکشن تنه (035/0 p=) و دامنه تیلت لگن در یک سیکل دویدن (008/0 p=)، در یک سیکل دویدن در بین گروه الگوی تغییریافته و گروه نرمال تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج تحقیق حاضر نشان که تغییر در الگوی فعالیت عضلات در آزمون اکستنشن ران به حالت دمر می تواند ریسک آسیب همسترینگ را افزایش دهد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد در ورزشکاران آسیب دیده بود. نسخه اصلی سیاهه دارای 28 سؤال و دو خرده مقیاس اضطراب از آسیب مجدد هنگام توان بخشی و اضطراب از آسیب مجدد هنگام بازگشت به رقابت است. بدین منظور، ورزشکاران 17 تا 39 ساله (6/68 درصد مرد و 4/32 درصد زن) که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت داشتند، 300 پرسش نامه را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه- بازترجمه، روایی صوری پرسش نامه به تأیید هفت متخصص رسید. برای برآورد روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر معادلات ساختاری استفاده شد. پایایی سیاهه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. همچنین، برای بررسی پایایی زمانی از روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نسخه فارسی سیاهه از ساختار اصلی حمایت کرد و روایی و پایایی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد تأیید شد؛ درنتیجه، با توجه به نتایج به دست آمده، نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد برای سنجش اضطراب آسیب مجدد ورزشکاران توصیه می شود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر خستگی عملکردی عضلات مرکزی بدن بر برخی از متغیرهای کینماتیکی مؤثر بر آسیب لیگامان صلیبی قدامی( ACL )طی مانور برش بود. تعدادی از ورزشکاران دانشگاهی شامل 24 نفر در دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (11 نفر) در پژوهش حاضر شرکت کردند. حرکت برش با استفاده از سیستم تحلیل حرکت و دوربین های پرسرعت وایکان، با فرکانس 240 هرتز ثبت شد و حرکات ثبت شده به وسیله نرم افزار نکسوس آنالیز شدند و زوایای مفصلی نمونه ها (فلکشن زانو، والگوس زانو، نسبت چرخش تیبیا به فمور در لحظه برخورد پا با زمین و میزان حداکثر میزان فلکشن زانو، والگوس زانو و همچنین، نسبت چرخش تیبیا به فمور در 50 درصد اولیه فاز سکون) استخراج شد و توسط آزمون آماری تی وابسته و تحلیل کوواریانس تک متغیره مقایسه شد. نتایج نشان داد که خستگی عضلات مرکزی بدن بر خطر آسیب ACL درطول مانور برش مؤثر است .