در این مقاله، با استفاده از روشهای همگرایی انگل - گرنجر و یوهانسن، کوشیده‌ایم تاعوامل تعیین‌کننده صادرات غیرنفتی در یک افق زمانی نسبتا بلندمدت (1374-1338) رامشخص کنیم و با روش علیت انگل‌وگرنجر، جهت علیت بین صادرات غیرنفتی و سه متغیرکلان نیز را مورد آزمون قرار دهیم. نتایج به دست آمده، چنین نشان می‌دهد که رابطه بلند مدتی‌بین صادرات کالاهای غیرنفتی و "نرخ ارز در بازار آزاد"، "مجموع ارزش افزوده در بخشهای‌تجاری" و "میزان بازبودن اقتصاد کشور" وجود دارد و این سه متغیر، صادرات غیرنفتی را به‌طور مستقیم و مثبت تحت تأثیر قرار می‌دهند. به سخن دیگر، اگر چه دولت در کوتاه‌مدت می‌تواند سیاستهای تحدید واردات یا مهار نرخ ارز را بر اقتصاد تحمیل نماید، اما روابط بلندمدت و علی نشان می‌دهد که این سیاستها، در نهایت، منجر به کاهش صادرات کالاهای‌غیرنفتی خواهد گردید. نکته دیگر در مورد ترکیب ارزش افزوده در کشور می‌باشد، یعنی هر قدررشد اقتصادی در بخشهای تولید "کالا" بیشتر باشد، آن گاه صادرات غیرنفتی افزایش بیشتری‌خواهد داشت. اگر چه این امر بدیهی به نظر می‌رسد، اما هدف از این مطالعه، ارائه میزان کمی‌تغییرات است، نه صرفا جهت تغییرات. در این خصوص، باید گفت که نتایج تجربی حاصل ازروش همگرایی انگل-گرنجر و یوهانسن، بر این دلالت دارد که هر 10 درصد افزایش در : "نرخ‌ارز بازار آزاد"، "مجموع ارزش افزوده در بخشهای تجاری" و "شاخص باز بودن اقتصاد"، به‌ترتیب می‌تواند در صورت ثبات وضعیتهای دیگر، صادرات غیرنفتی را معادل 2/9 درصد، 5/8درصد و 4/2 درصد در بلندمدت افزایش دهد.
