چالش های اولویت دار آموزش منابع انسانی در حوزۀ مهندسی، در دورۀ انقلاب صنعتی چهارم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تغییرات فناورانه سریع انقلاب صنعتی چهارم به تحولات اجتماعی و اقتصادی انجامیده و دنیای کار را به شدت تغییر داده است. ماهیت متحول کننده آن پیامدهایی برای دانشگاه ها، قابلیت اشتغال فارغ التحصیلان و همچنین محیط کار داشته است و منجر به شکاف بین آنچه در دانشگاه ها مطالعه می شود و مجموعه مهارت های موردنیاز محیط کار شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر انقلاب صنعتی چهارم بر آموزش در حوزه مهندسی بوده است. برای تحقق این هدف، روش سوارا فازی، برای وزن دهی و تعیین میزان اهمیت مشکلات آموزشی، و روش آراس فازی، به منظور اولویت بندی مشکلات شناسایی شده، به کار رفته است. نتایجْ برتری روش پیشنهادی را بر روش های دیگر نشان داد. ضعف طراحی محتوای آموزشی و انطباق نداشتن دانشگاه ها چالش های پُرخطر و نیازمند اقدام فوری شناسایی شدند. علاوه براین، راهکارهایی، مانند بهبود کیفیت برنامه درسی، ترویج برنامه های تبادل دانشجو با دانشگاه های پیشرو، و تولید بومی فناوری، برای رفع مشکلات پیشنهاد شد. یافته های مطالعه حاضر به توسعه شیوه های بهتر، برای پُرکردن شکاف مهارتی و تجهیز دانشجویان به مهارت های موردنیاز در نقش های فعلی و آتی، کمک می کند.KEY CHALLENGES IN HUMAN RESOURCE EDUCATION WITHIN THE ENGINEERING DISCIPLINE DURING THE FOURTH INDUSTRIAL REVOLUTION
The Fourth Industrial Revolution is a complex phenomenon characterized by rapid technological changes that significantly transform social and economic landscapes, particularly in the workplaces. This transformation creates a gap between university curricula and the skill sets needed in the job market. If educational institutions do not adapt, they risk obsolescence, making effective curriculum revision essential. This study investigates the impact of the Fourth Industrial Revolution on education in engineering, focusing on its implications for human resource training. The Fuzzy SWARA approach was employed to assess the severity, likelihood, and detectability of educational challenges, while the Fuzzy ARAS method prioritized these issues. Key challenges identified include weaknesses in instructional content development and university incompatibility, which require immediate attention. The proposed model’s effectiveness was compared to the FMEA method, demonstrating its superiority. Strategies to address these challenges include enhancing curriculum quality, promoting exchange programs with leading universities, and fostering local technology manufacturing. The findings aim to improve methods for bridging the skills gap, ensuring students acquire the necessary skills for their current and future roles.
تبلیغات
