هدف پژوهش حاضر آینده پژوهی شایستگی مدیران ورزشی ایران با مدیریت کلاس جهانی صنعت ورزش از طریق احصای روندهای محیطی در این حوزه بود. بدین منظور، با بهره گیری از رویکرد پویش محیطی (روش های دلفی، مطالعات گزارش ها، مقالات و کتاب های متعدد حوزه صنعت ورزش، مدیریت کلاس جهانی، دیگر علوم مرتبط و تحلیل سیاسی/ حقوقی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، فناورانه، زیست محیطی) روندهای مؤثر شناسایی و بر حسب اهمیت، توصیف شده اند. در نتیجه 89 روند محیطی مؤثر در پنج گروه اصلی (سیاسی/ حقوقی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، فناورانه، زیست محیطی) احصا و دسته بندی شده اند. در گام بعدی به منظور مقایسه داده های حاصل از توافق متخصصان، از تحلیل عاملی در محیط نرم افزار spss 22 استفاده شد که روندهای شناخته شده تأثیر مثبت و معناداری بر شکل گیری آینده شایستگی مدیران ورزشی با مدیریت کلاس جهانی دارند، سپس با آزمون فریدمن مهم ترین روندها شناسایی و اولویت بندی شدند. در نتیجه در بعد فناوری (رشد صنعت هولوگرام)، در بعد اقتصادی (کنترل معاملات و بازارهای مالی با کمک هوش مصنوعی)، در بعد سیاسی/ حقوقی (نفوذ قدرت نرم در محیط بین المللی ورزش)، در بعد اجتماعی (افزایش نقش مدیران زن در صحنه ورزش) و در بعد زیست محیطی (رشد مدیریت سبز) به عنوان مهم ترین روندها و تغییرات شناسایی شدند. در نهایت بعد فناوری با بار عاملی 881/0 و میانگین 36/4 بیشترین اهمیت را بر آینده شایستگی مدیران ورزشی با مدیریت کلاس جهانی در صنعت ورزش دارد. با توجه به شرایط پویای صنعت ورزش، کسب موفقیت در این حوزه نیازمند آینده پژوهی، تفکر راهبردی و برنامه ریزی بلندمدت است. تقویت برنامه ریزی و تفکر راهبردی نیازمند تصمیم های آینده نگرانه برای رسیدن به موفقیت در محیط رقابتی صنعت ورزش است و باید از آینده نگاری راهبردی به عنوان عامل مهمی در ایجاد، خلق و دست یافتن به مزیت رقابتی استفاده کرد. ازاین رو شناخت این روندها می تواند الگویی مناسب برای مدیران و سیاستگذاران ورزشی به منظور توسعه برنامه ریزی های راهبردی باشد.