هدف از این پژوهش بررسی نقش دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود. کل فرایند پژوهش شامل دو مرحله بود، مرحله اول پژوهش شامل تحقیق کیفی (با استفاده از ابزار مصاحبه با استادان دانشگاه و نخبگان، مطالعه مقالات، کتاب ها، اسناد و مدارک)، مرحله دوم پژوهش شامل تحقیق کمی از نوع توصیفی- تحلیلی (با استفاده از روش دلفی و AHP). پس از پایان مرحله اول پژوهش، تعداد 41 متغیر مربوط به اهداف اصلی و فرعی تحقیق، بعد از پایان دور دوم روش دلفی و غربالگری نهایی شناسایی شد. نتایج تحقیق نشان داد که معرفی فرهنگ غنی و متمدن ایران، معرفی جاذبه های گردشگری کشور و در ادامه آن جذب جهانگردان و ایجاد زمینه بهتر برای گفت وگو بین اقوام و ملل مختلف، مواجه شدن با مقاومت کمتر در جوامع و کشورهای مقصد در مذاکرات سیاسی، احتمال کاهش درگیری نظامی میان کشورها و کاهش اهمیت مسائل نظامی، عاری بودن دیپلماسی ورزشی از لحن خصمانه در کنار جذابیت بیشتر این نوع دیپلماسی نسبت به سایر دیپلماسی ها از مهم ترین نقش های دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نخبگان بود.
