نویسندگان: حسین مطهری نژاد

کلیدواژه‌ها: آموزش مهندسی تاریخ علم و عمل قرن بیست و یکم

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۱ - ۱۴
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۶۰

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۲

چکیده

تاریخ آموزش مهندسی شاهد پیشرفت های باشکوهی بوده است و بر تکامل آموزش مهندسی دلالت دارد. آگاهی از تکامل تاریخی آموزش مهندسی به درک وضعیت موجود آن و همچنین بهبود و اصلاح آموزش مهندسی متناسب با شرایط جدید کمک می کند. در این مقاله، روندهای اصلی آموزش مهندسی در قالب سه رویکرد شامل رویکرد مبتنی بر عمل مهندسی، رویکرد مبتنی بر علم مهندسی و رویکرد مبتنی بر تلفیق علم و عمل مهندسی مطرح شده اند. تاریخ آموزش مهندسی در کشور نشان می دهد که برنامه های آموزش مهندسی در ایران از دو مرحله اول تکامل آموزش مهندسی در سطح جهانی تبعیت کردهاند، اما تغییر و گرایش اساسی به سمت رویکرد مبتنی بر تلفیق علم و عمل مهندسی مشاهده نمی شود. سپس، براساس چالش های قرن بیست و یکم دورنمایی از آینده آموزش مهندسی ترسیم شده است. در پایان نتیجه گیری شد برای اینکه آموزش مهندسی منجر به تربیت مهندسانی گردد که بتوانند مسائل را تشخیص دهند و راه حل های موثری برای برآوردن نیاز جامعه طرح کنند باید در برنامه های آموزش مهندسی به سه موضوع عمده و تلفیق آنها با یکدیگر توجه شود: علم (چه چیز)، مباحث اجتماعی و انسانی (چرا) و مهندسی (چگونه).

Evolution trend of engineering education in the world and in Iran

The history of engineering education has seen spectacular achievements which indicate evolution of engineering education. Awareness of the historical evolution of engineering education helps to understand its present situation as well as to improve and change engineering education in relevance to new conditions. In this article, major trends in engineering education have been summarized in three approaches. The approach based on engineering practice, the approach based on engineering science, and the approach based on integration of engineering science and practice. History of engineering education in Iran indicates that the first two approaches of engineering education have been regarded in programs of Iranian engineering education, respectively, but a major change is not seen toward approach based on integration of education science and practice. In this article an outlook to the future of engineering education is traced with regard to challenges of the 21st century. Finally, it was concluded that three subject including science (what), societal and human issues (why), and engineering (who) should be taken into consideration and they should be integrated in programs of engineering education so that engineering graduates can identify problems and design effective solutions for meeting society needs.  

تبلیغات