بازنگری برنامه های آموزش مهندسی
آرشیو
چکیده
همزمان با پایان یافتن قرن بیستم و آغاز هزاره جدید بسیاری از کشور های جهان بازنگریهای گسترده ای، به خصوص در زمینه آموزش عالی و به تبع آن آموزش مهندسی، داشته اند. در همین زمینه، سازمانهای جهانی و در رأس آن یونسکو، به همراه انجمنهای علمی و حرفه ای ملی و بین المللی، اقدامات گسترده ای در زمینه بازنگری وضعیت آموزش عالی و ارائه راهکارهایی برای آینده داشته اند. بدین ترتیب بود که آموزش مهندسی برای همگامی با پیشرفتهای دنیای مدرن و تربیت مهندسانی شایسته متحول شد. این بازنگریها از الگوی کم و بیش یکنواختی پیروی کرده و بر این پایه استوار است که بازنگری باید به گونه ای انجام شود که تولیدات برنامه حداقل دستاوردهای تعیین شده برای یک دانش آموخته مهندسی را کسب کنند. امروزه، بازنگری برنامه های آموزش مهندسی به دو صورت متمرکز و نامتمرکز صورت می گیرد. بازنگریهای متمرکز به صورت مقطعی انجام می شود و معمولاً در آن مسائل کلان آموزش مهندسی مورد توجه قرار می گیرد؛ این در حالی است که بازنگریهای نامتمرکز که معمولاً مؤسسات آموزشی انجام می دهند، فرایندی دایمی و بر ارتقای برنامه از طریق ارزیابی درونی آن متمرکز است. در کشور ایران کلیه فعالیتهای مربوط به برنامه ریزی آموزش مهندسی و بازنگری آن در چند دهه گذشته به صورت متمرکز صورت می گرفته است. با گذشت بیش از یک دهه از آخرین دور بازنگری برنامه های آموزش مهندسی کشور، بار دیگر بازنگری این برنامه ها در دستور کار قرار گرفته است. در این مقاله ضمن مرور سازکار بازنگری در جهان، الگویی برای ارزیابی برنامه های آموزش مهندسی کشور عرضه شده است.Revaluation of engineering education
Concurrent with the dawn of the 20th century and emergence of a new millennium, numerous countries revaluate their higher education and consequently engineering education. Similarly, international organizations, and in their forefront, UNESCO, along with national and international professional societies, put a vast effort on revaluation of higher education and proposing solutions for future. A great reform took place in engineering education to cope with the progress of modern world. These revaluations follow almost a similar pattern and intend to produce graduates that at least have the minimum required competencies recommended for an engineering graduate. Presently, revaluation of engineering programs has two centralized and decentralized forms. Centralized revaluation is done occasionally and usually focuses on major issues of engineering education, while the decentralized one is a continuous process done by educational institutions to upgrade the program through internal assessment. In the past few decades, all the aspects of planning and revaluation of engineering education programs of Iran were centralized. After almost one decade from the last revision of Iran’s engineering programs, their revaluation is underway. In this paper, after reviewing the strategies for revaluation of engineering programs in the world, some suggestions for revaluation of Iran’s engineering educational programs are presented.
تبلیغات
