ایرادات قابل طرح در برابر اسناد تجاری در حقوق ایران با نگرشی بر کنوانسیون های بین المللی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اسناد براتی از اصول و قواعدی همچون «اصل عدم استماع ایرادات» و «وصف تجریدی» تبعیت می کنند. علیرغم اهمیت فراوان این اصول اکثر حقوقدانان به بررسی اجمالی آن ها پرداخته اند و برخی نیز با توجه به فقه و اصول حاکم بر حقوق مدنی سعی در تفسیر و توضیح آن داشته اند؛ همین امر موجب سوالات و ابهام های زیادی گشته است. در این پژوهش، برای پاسخ به سوال های طرح شده ،از روش های توصیفی و تحلیلی و نیز روش های تبیینی و استنتاجی بهره برده ایم و این نتیجه حاصل شد که اصل عدم استماع ایرادات، علاوه بر ایرادات رابطهی پایه، لازم است در خصوص ایرادات معامله ی براتی هم اعمال شود. بهعلاوه، به این نکته اشاره کردیم که استثنائات هریک از این موارد متفاوت از دیگری است؛ زیرا در حالی که دارنده بلاواسطه و همچنین دارنده فاقد حسن نیت تنها استثناهای وارده بر اصل مذکور در خصوص رابطه پایه هستند، استثناهای این اصل در خصوص ایرادات معامله ی براتی را می توان به دو بخش تقسیم کرد: یک بخش که منجر به زوال مطلق تعهدِ متعهد و بخش دیگرکه موجب زوال نسبی تعهد می شود.Objections raised against commercial documents in Iranian Law with an attitude towards international conventions.
Commercial documents follow principles and rules such as the "principle of non-hearing of objections" and the "abstract description". In spite of the great importance of these principles, most jurists have given a brief overview of them, and some have tried to interpret and explain them according to the jurisprudence and principles governing civil rights. This has led to many questions and ambiguities. In this study, in order to answer the proposed questions, we have used descriptive and analytical methods as well as explanatory and inferential methods, and it was concluded that the principle of non-hearing of objections, in addition to basic relationship problems, should also be applied to objections of commercial transactions. In addition, we pointed out that the exceptions for each of these cases are different; because while the direct holder as well as the holder who has no good will are the only exceptions to the above principle regarding the basic relationship. The exceptions to this principle regarding the objections of commercial transactions can be divided into two parts: first that leads to absolute decline of commitment of the committed and second that causes relative decline in commitment.
تبلیغات
