آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۰

چکیده

به قدرت رسیدن حزب عدالت وتوسعه در ترکیه فصل جدیدی در سیاست داخلی و خارجی ترکیه رقم زد. ترکیب اسلام سیاسی با دموکراسی و لیبرالیسم، توسعه سریع اقتصادی، رویکرد منطقه محور به جای رویکرد غرب محور در سیاست خارجی، راهبرد عمق استراتژیک و به صفر رساندن مشکلات با همسایگان جذابیت زیادی برای ترکیه در منطقه خاورمیانه ایجاد کرد به طوری که روند رو به افزایش قدرت نرم این کشور در منطقه خاورمیانه «مدل ترکیه» را به عنوان یک مدل موفق حکومت داری در پیش چشم مردم مسلمان خاورمیانه قرار داد. پژوهش حاضر تلاش می کند با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی عوامل فراز و فرود قدرت نرم افزاری ترکیه در دوره اسلام گرایان را بر اساس نظریه جوزف نای بررسی نماید. علی رغم موفقیت نسبی ترکیه در نفوذ اقتصادی و دیپلماتیک در منطقه خاورمیانه اما تحولات انقلابی در خاورمیانه عربی به ویژه در همسایگان جنوبی ترکیه به مثابه فرصتی تلقی شد که حاکمان ترکیه برای افزایش نفوذ و هژمونی منطقه ای خود از آن استفاده نمایند. تلاش دولت ترکیه از یک طرف منجر به عدول از سیاست های نرم افزاری قبلی شد و از طرف دیگر ناکامی در رسیدن به اهداف سیاست جدید ترکیه موجب ایجاد چالش در قدرت نرم ترکیه گردید. یافته های مقاله حاضر نشان می دهد استفاده از قدرت سخت افزاری، بحران های امنیتی و بی ثباتی سیاسی و همچنین کاهش رشد اقتصادی موجب افول در قدرت نرم ترکیه و تنزل جایگاه داخلی و منطقه ای این کشور شده است.

Analysis of Turkish Soft Power During the Islamist's'

The AKP is formed by a new chapter in Turkey's domestic and foreign policy. The combination of political Islam with democracy and liberalism, rapid economic development, a region based approach, rather than a Western approach in foreign policy, a strategy of strategic depth and zeroing problems with neighbors created a great attraction for Turkey in the Middle East so that the rising trend of the country's soft power in the Middle East put the "Turkey's Model" as a successful governance model for the Muslim people of the Middle East.Despite the relative success of Turkey's economic and diplomacy influence in the Middle East but revolutionary developments in the Arabic Middle East and followed by the rise of ISIL in the Turkey's neighbors as an opportunity as the leaders of Turkey have to Use it to increase their regional influence and hegemony in the area. The opportunism of the Turkish government on the one hand, led to departure from previous soft power policies, and, on the other hand, failure to achieve Turkey's new policy goals of military intervention and the hard power use from terrorist groups in Iraq and Syria has created a challenge and a decline in Turkey's soft power.The findings of this paper show that Turkey's soft power after a period of growth in the first decade of the new millennium as the ISIL emerged and the decline of the Turkey's soft power components has caused to decrease the position of domestic and regional status of the Turkish government.

تبلیغات