ارزیابی توانمندسازی روانشناختی مدیران و تأثیر آن بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک در معاونت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف کلی تحقیق حاضر ارزیابی توانمندسازی روانشناختی مدیران و تأثیر آن بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک در معاونت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران می باشد. برای این منظور، توانمندسازی روانشناختی مدیران بر اساس نظریه وتن و کمرون (1998) در پنج بعد؛ احساس شایستگی، احساس خودمختاری، احساس معنی داری، احساس اعتماد و احساس مؤثر بودن و نگرش به برنامه ریزی استراتژیک بر اساس مدل دینجر، تات اوغلو و گلایستر (2006) تعریف شده و فرضیات تحقیق را شکل داده است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران شاغل در معاونت مذکور به تعداد 542 نفر بوده است. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 225 نفر برآورد و نمونه تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای سؤالات مربوط به پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی مدیران و نگرش به برنامه ریزی استراتژیک به ترتیب 889/0 و 909/0 کسب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون های t تک گروهی، کلموگروف-اسمیرنف، همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. نتایج حاصل حاکی از آن است که توانمندسازی روانشناختی مدیران بالاتر از حد متوسط می باشد . همچنین نتایج تحقیق نشان داد که سه بعد احساس شایستگی(287/0)، احساس خودمختاری(182/0) و احساس معنی داری(567/0) بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک مؤثر بوده ولی تأثیر دو بعد دیگر ؛ یعنی، احساس اعتماد و مؤثر بودن بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک در معاونت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران مورد تأیید واقع نگردید.