پیوند مستحکمی بین میزان آموزش نیروی کار و بهره‌وری آنها در فرآیند تولید وجوددارد. شواهد موجود در بیش‌تر کشورهای صنعتی، مؤید این حقیقت است که بین سرمایه‌گذاری‌آموزشی نیروی انسانی و رشد اقتصادی، ارتباط قوی وجود دارد. بدین لحاظ، امروزه بیش‌ترجوامع در حال توسعه، مبالغ هنگفتی را در این بخش سرمایه‌گذاری می‌کنند. در ایران نیز میزان‌منابعی که در بخش آموزش هزینه می‌گردد از رشد روزافزونی برخوردار است. در این مقاله، کشش‌های تولید را به تفکیک عامل سرمایه انسانی و دیگر عوامل تولید به‌منظور شناسایی اهمیت سرمایه انسانی در مقایسه با سایر عوامل تولید برآورد کرده‌ایم تا بتوان‌در جهت رشد اقتصادی به برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری مطلوب در مورد سرمایه انسانی‌پرداخت. بدین روی، ابتدا مطالعات قبلی را بررسی کرده‌ایم و مدل‌های آنان را تحلیل نموده‌ایم وسپس تابع تولید کاب - داگلاس را انتخاب کرده‌ایم که پارامترهای سرمایه انسانی، سرمایه‌فیزیکی و نیروی کار شاغل را به عنوان متغیرهای مستقل در برمی‌گیرد. در مرحله بعد، اقدام به‌برآورد تابع تولید به تفکیک سهم عوامل مختلف تولید در طی دوره 1371-1345 کرده‌ایم وکشش‌های هر یک را نسبت به تولید ناخالص داخلی تخمین زده‌ایم. روش تخمین به کار گرفته‌شده، حداقل مربعات معمولی (OLS) می‌باشد. طبق معادله تولید کاب - داگلاس، تولید ناخالص داخلی نسبت به نیروی شاغل متخصص‌بسیار باکشش می‌باشد. به طوری که یک درصد افزایش در تعداد نیروی شاغل متخصص‌می‌تواند منجر به 0/55 درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی شود. مطابق این رابطه، یک‌درصد افزایش عوامل سرمایه فیزیکی، نیروی کار غیرمتخصص، به ترتیب، منجر به 0/35 و0/32 درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی خواهد شد. برآورد تابع تولید کاب - داگلاس درچهارچوب متغیرهای غیر قراردادی نیز صورت گرفته است. طبق نتایج این برآورد، کشش‌تولیدی عوامل سرمایه فیزیکی، نیروی کار شاغل و تحصیلات نیروی متخصص، به ترتیب،0/41 ، 0/87 و 0/18 تولید ناخالص داخلی می‌باشد. هم چنین، سهم مخارج جاری آموزش‌عالی 0/07 درصد از تولید ناخالص داخلی برآورد گردیده است. نتایج برآوردهای فوق در مورد سرما
