مقدمه: هدف تحقیق حاضرتعیین نقش سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در کیفیت زندگی مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 4 کرج می باشد. روش کار : جامعه آماری مشتمل بر 14906 از دانش آموزان مدارس متوسطه بودند که با استفاده از فرمول کوکران، 370 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از سه پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت واکر و همکاران ( ۱۹۸۷) ، کیفیت زندگی مدرسه سلطانی و همکاران (1390) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1984) استفاده شد. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با روش های آماری توصیفی و استنباطی (همبستگی و رگرسیون گام به گام) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و ابعاد آن (تغذیه، ورزش، مسئولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس حمایت بین فردی و خودشکوفایی) با کیفیت زندگی مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 4 کرج رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: هر شش بعد سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت (تغذیه، ورزش، مسئولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس حمایت بین فردی و خودشکوفایی) 81% توانایی پیش بینی کیفیت زندگی مدرسه و 86% توانایی پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 4 کرج را دارند. لذا پیشنهاد می گردد از نتایج این تحقیق برای ارتقا کیفیت زندگی مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان استفاده شود.
