هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سطوح مختلف خستگی ذهنی بر ظهور مهارت برجسته در بسکتبال بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی است که با استفاده از بازیکنان بسکتبال دانشگاهی در سه سطح خستگی ذهنی ( پایین، متوسط و بالا) انجام شد. آزمودنی ها (هر گروه 8 نفر)، 210 پرتاب را از هفت زاویه که از هر زاویه 30 پرتاب در سه سطح خستگی ذهنی اجرا کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون ساده و چندگانه، تی تک نمونه ای و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج آزمون رگرسیون مهارت برجسته را در اجرای هر سه گروه نشان داد. همچنین گروه خستگی ذهنی پایین عملکرد بهتری نسبت به بقیه گروه ها داشت. در نتیجه می توان گفت که با توجه به ظهور مهارت برجسته با وجود خستگی ذهنی، پارامتر های اختصاصی شده هنوز به قوت خود باقی مانده اند و موجب ظهور مهارت برجسته شدند.
