فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۷٬۱۰۱ تا ۷٬۱۲۰ مورد از کل ۸٬۱۶۵ مورد.
سیمای انرژی در ایران (سال 1400)
حوزه های تخصصی:
دورنمای انرژی در ایران سال 1400 وابسته به سیمای انرژی در جهان سال 1400است. در سال 1400، میزان صادرات نفت ایران همچنان در حال افزایش خواهد بود و کشورمان‌یک صادرکننده عمده نفت با ظرفیت صادراتی بیش از میزان فعلی، چه از لحاظ درصد و چه ازلحاظ مقدار، خواهد بود. مسئله پایان‌پذیری منابع نفت که همواره مورد بحث بوده، اغراق‌آمیزاست و تا سال 1400 هیچ اثری بر افزایش تولید نفت کشور نخواهد داشت. در سال 1400، گاز طبیعی در مصرف داخل نقش عمده‌ای به عهده خواهد داشت و به میزان‌زیادی جایگزین نفت خواهد شد. این جایگزینی در صنعت برق و مصارف خانگی تجاری‌پیشرفت بسیار خوبی داشته است. پیشرفت آن در صنعت متوسط بوده و در حمل و نقل راه‌طولانی در پیش است. در سال 1400، ایران یک صادرکننده مهم گاز به شرق و غرب خواهد بود، اما این امر،مشروط به جلب سرمایه‌گذاری خارجی است. تا سال 1400، ظرفیت بالقوه آبی به طور عمده مورد استفاده قرار خواهد گرفت و نسبت‌چشمگیری از برق کشور از نیروی هیدرولیک تأمین خواهد شد. سهم سوختهای سنتی رو به کاهش خواهد رفت و بر سهم انرژیهای نو افزوده خواهد شد،اما این انرژیها تحت‌الشعاع سوختهای فسیلی خواهد بود و نقش مهمی را در تراز انرژی کشورایفا نخواهد کرد. نقش زغال سنگ را در گذشته نادیده گرفته‌اند، ولی می‌تواند تا سال 1400 فعال شده وبخش قابل توجهی از انرژی خام را تأمین کند، و بدین ترتیب، باعث تطویل عمر منابع نفت وگاز گردد یا به صورت غیرفعال فعلی باقی مانده و برای نیمه دوم سده بیست و یکم ذخیره شود.نقش انرژی اتمی به دلایل سیاسی غیرقابل پیش‌بینی است، اما به هر صورت بخش مهمی ازانرژی کشور را تأمین نخواهد کرد. تولید و مصرف برق (انرژی ثانویه) تا سال 1400 همچنان رو به افزایش خواهد بود. در پنج‌سال نخست، تقریبا همه کشور زیر پوشش برق خواهد رفت و در سالهای بعد از آن، آهنگ رشدآهسته‌تر خواهد شد و افزایش آن تنها متناسب با رشد صنعت و افزایش جمعیت خواهد بود وبه واسطه پدیده اشباع (در مصارف خانگی) و اعمال سیاستهای صرفه‌جویی و اصلاح تعرفه‌ها،آهنگ رشد آنها کند خواهد شد.
تکنولوژی توزیع صنعتی که در ایران فراموش شده است و (جای فروشگاههای زنجیره ای در بورس کشور خالی است)
تأثیر اقتصادی مصرف گاز در ایران
حوزه های تخصصی:
چگونگی استفاده از حاملهای انرژی و شیوه عرضه آن، در برنامه‌ها و روند توسعه کشورنقش اساسی دارد. در ایران، به دلیل مزیت نسبی اقتصادی انرژی در تولید کالا و نقش نفت خام‌در موازنه ارزی کشور، شیوه بهره‌گیری منطقی از منابع انرژی، در برنامه‌های توسعه اقتصادی،اجتماعی، امری حیاتی به شمار می‌رود. یکی از منابع مهم تأمین‌کننده انرژی، گاز طبیعی است. چنین پیداست که در سده بیست ویکم میلادی، گاز، نقش مهم و فزاینده‌ای خواهد داشت. میزان ذخایر گاز طبیعی در جهان درسال 1995، حدود 140 تریلیون مترمکعب برآورد گردیده که 21 تریلیون مترمکعب آن، متعلق‌به جمهوری اسلامی ایران است. ذخایر گازی ایران به حدی است که تا آینده قابل پیش‌بینی،تقاضای مصارف داخلی و نیز صادرات را تأمین می‌نماید. سهم مصرف گاز طبیعی به کل مصارف هیدروکربوری کشور که در سال 1373 به 34 درصدرسیده بود، پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال 1378 (سال پایانی برنامه پنجساله دوم) به بیش از43 درصد افزایش یابد. بدین ترتیب، حدود 80 درصد جمعیت شهری کشور، زیر پوشش شبکه‌گاز طبیعی قرار خواهند گرفت. شاخص مصرف سرانه انرژی معمولا در جوامع در حال توسعه، کمتر از جوامع توسعه یافته‌است. طی سالهای 1374-1367، مصرف سرانه انرژی نهایی در کشور، با نرخ رشد 5/8 درصد،از 6/38 بشکه معادل نفت خام، به 9/5 بشکه معادل نفت خام رسید که حاکی از مصرف بالای‌سرانه انرژی در کشور است. استفاده از گاز طبیعی به جای نفت، گذشته از حفظ محیطزیست،درآمد ارزی هنگفتی را موجب می‌گردد. با توجه به افق روشن توسعه گاز طبیعی در برنامه‌های آتی کشور، در این مقاله، برای تغییرالگوی مصرف انرژی در کشور و سوق دادن بخشهای مختلف مصرف به استفاده از گاز طبیعی،راه حلهایی پیشنهاد کرده‌ایم.