گروه های ویژه

ترمودینامیک در دنیای علمی حال حاضر نقش بسیار زیادی را در کنترل فرایندهای شیمیایی بازی می کند. در این راستا این بخش از علم شیمی- فیزیک نقش عمده ای را در بسیاری از شاخه های علوم مختلف ایفا کرده است. یکی از اهداف این شاخه چگونگی بررسی و تحلیل نتایج حاصل از آزمایشات شیمی دستگاهی و شیمی تجزیه می باشد. در این راستا از اهداف بسیار مهم نمودارهای ترمودینامیکی فهم مناطق پایداری، نیمه پایداری و ناپایداری در یک ترکیب شیمیایی، سنگ و یا یک آلیاژ است و در قدم بعدی چگونگی رفتار مواد در کنار یکدیگر در شرایط مشابه می باشد.مقاله زیر شرح مختصری بر چگونگی حداکثر استفاده از داده های ترمودینامیکی با ذکر پاره ای از مثال های مختلف در این رابطه است. در این ارتباط به بررسی خصوصیات رفتاری برخی سنگ ها،سرباره های قدیمی ذوب فلزات و آلیاژها در محدوده های مختلف اکسیداسیون و احیاء بر روی اشیاء فلزی باستانی و یا محصولات طبیعی پرداخته می شود.

۹۸۵.

رادیکالیسم انتقادی و زیبایی‌شناسی سینما

نویسنده: محسن خیمه دوز

منبع: کتاب ماه هنر ۱۳۸۳ شماره ۷۳و۷۴

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۴۲۵ تعداد دانلود : ۸۴۰

۹۸۶.

کوششی برای تنظیم روش های هنرشناسی

نویسنده: ا.ح. آریان پور

منبع: سخن سال دوازدهم آبان ۱۳۴۰ شماره ۷

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی هنر و معماری گروه های ویژه جامعه شناسی هنر

تعداد بازدید : ۱۴۲۳ تعداد دانلود : ۶۷۲

۹۸۷.

هنر دینی در آینه متون کهن هند و آراء کوماراسوامی

نویسنده: امیرحسین ذکرگو

منبع: خیال ۱۳۸۵ شماره ۲۰

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۴۲۱

هنگامی که به متون تاریخی و دینی هند رجوع می کنیم و به جستجوی ریشه های دینی هنر می پردازیم، اثری از مفاهیم زیباشناختی به تعبیر امروزی آن نمی یابیم. در عصر اوپانیشادها، زیبایی شناسی مشخص و روشنی به مفهوم علمی مستقل، که صرفاً متوجه وجوه صوری و روابط بصری آثار باشد، وجود نداشته است. در عوض، در نگرش هندویی متأخر، فعالیت هنری نوعی یوگاست و حس زیبایی شناسی از جنس مناسک روحانی در جستجوی خویشتن مطلق و وصول به حقیقت است. در سوتراها و دیگر متون حماسی سده های چهارم تا اول پیش از میلاد، که شامل مواردی مبسوط در توضیح دیدگاه هنری هندویی اند، اهمیت وجه روحانی چندان است که افراد از رقص و آواز و نواختن آلات موسیقی منع می شوند و معماران و بازیگران و خوانندگان انسانهایی بی مقدار و حتی در ردیف روسپیان درباری شمرده می شوند. با گذر زمان و برجسته شدن نقش هنرهای دینی به منزله واسطه های مهم مناسک عبادی و نیایشهای فردی، تعریف و جایگاه هنر و هنرمند دستخوش تحول شد. خیلی زود دریافته شد که نوع تمرکز هنرمند در حال خلق اثر هنری (شمایل) از سنخ تمرکز یوگایی است. این تغییر نگاه به جایگاه هنر در مکتوبات دینی متأخرتر منعکس شده است. ضرورت بهره معنوی هنرمند در آمادگی برای آفرینش هنری در دعاهایی که در متون تجویز شده نیز قید گشته است. در متون بودایی نیز آمده که هنرمند باید پس از تزکیه آیینی راهی خلوت شود و عزلت گزیند و آداب هفت آیین را به جای آورد و چهار حال نامتناهی را تصدیق کند.

۹۸۸.