درخت حوزه‌های تخصصی

امروزه داشتن رویکرد ارتباطی-معنایی و یا به عبارت دیگر ارجحیت معنا به فرم و ساختار در زمینه زبان امری اجتناب ناپذیر در تهیه و تدوین دستور زبان های معنامحور می باشد. به نظر می رسد که تنها راه از بین بردن شکاف ناخوشایند در بین تمرین های دستور زبانی و یا به طور کلی تمارین مربوط به ساختار کلی زبان و فعالیتهای ارتباطی اتخاذ حرکتی روش مند می باشد که از معنا به سوی فرم و ساختار در حرکت است. برای رسیدن به این هدف آموزشی کوشیده ایم تا در این مقاله به معرفی دلایلِ لزوم آموزش گرامر معنا محور و همین طور روشهای آموزش آن بپردازیم. این پیشنهادات هر چند که ممکن است پایه ای نظری داشته باشند ولی در کاربرد آموزشی دستور زبان معنایی در دانشگاهای ایران مرحله ای اساسی و مهم به شمار می آیند. آشنایی مدرسین ایرانی زبان فرانسه با مفاهیم رویکرد مفهومی-کارکردی باید به شکلی کلی در نظر گرفته شود تا آنها بتوانند به نوبه ی خود این نقطه نظر آموزشی را در مورد ساختارهای زبانی بلافاصله پس از شروع کلاسهای آموزش زبان خود اتخاذ کرده و آن را به کار بندند. به عبارت دیگر، از نظر نگارندگان این مقاله آشنایی با معانی گرامری و یادگیری آنها در شروع آموزش هر زبان خارجی امری اجتناب ناپذیر است چرا که در صورت به کار نبستن رویکرد معنا محور در مورد گرامر یا همان دستور زبان در آغاز یادگیری آن زبان، زبان آموز از به کار بردن ترکیباتی که برایش نامفهوم هستند اجتناب خواهد کرد.

اهمیت برنامه های پیشرفت حرفه ای در بالا بردن کارآمدی معلم در دو دهه اخیر توجه محققین را در حیطه تربیت معلم به خود جلب کرده است. با این وجود، به نقش و تاثیر برنامه های آموزشی دانشگاه ها و کلاس های ارائه شده توسط آنها در بالا بردن کارآمدی معلمان، به ویژه در زمینه تربیت معلم برای آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه توجه کافی صورت نگرفته است. بنا بر این، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر کلاس های ارشد آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه بر روی کارآمدی دانشجویان این رشته در ایران پرداخت. به علاوه، جهت کنترل تاثیر تجربه تدریس، کارآمدی دانشجویان با تجربه در تدریس و دانشجویان نو آموز و کم تجربه نیز بررسی گردید. بدین منظور، ۲۷۷ دانشجو از هفت دانشگاه اصلی تهران در این تحقیق شرکت کردند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که کلاس های ارشد آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه تاثیر معناداری بر کارآمدی معلمان نداشته است. با این وجود، نتایج نشان دادند که میان کارآمدی کّلی و زیر شاخه های کارآمدی معلمان با تجربه در تدریس و معلمان کم تجربه یا نو آموز تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج مصاحبه ها نشان داد که بر خلاف معلمان کم تجربه تر که علاقه بیشتری به درس تدریس عملی داشتند، معلمان با تجربه در تدریس علاقه مند به هر دو کلاس های تئوری و عملی بودند. علیرغم این تفاوت، شباهت هایی به ویژه در زمینه کارآمدی برای اداره کردن کلاس ها و مهارتهای آموزشی یافت شد.

Professional development and professional identity of English language teachers have usually been explored separately in the research agenda. However, there might be a nexus of relationships between professional identity and professional development in the context of English language teaching. This study, therefore, explored how professional identity might contribute to professional development of English language teachers. To this end, 60 English language teachers from inner, 60 from outer, and 60 from expanding circle of language use were sampled to fill in a questionnaire which was constructed and validated by the researchers. The study concluded that language teachers’ professional development could be theorized on a development of past-present-aspirational identity. It was also found that language teachers’ professional identity could be improved through development of interpersonal relations, system of knowledge and belief, and intrapersonal identity that would be considered as sub-identities of English language teachers’ professional identity.

The sociocultural approach to writing strategy use emphasizes the importance of context and the mediating resources that learners can use to enhance the quality of their performance in writing (Lei, 2008). Accordingly, the present study explored the sociocultural strategy use of a convenient sample of 105 BA level students of English Language and Literature who had passed essay-writing courses in a state university in Iran by analyzing their responses to the items of a newly-developed sociocultural strategy use questionnaire consisting of different sub-scales, namely, artifact-mediated, rule-mediated, community-mediated and role-mediated strategies. The results of the descriptive statistics revealed that the tool-mediated strategies, which are the subcategory of artifact-mediated strategies, had the highest frequency of use which is rather justified in the context of Iran. In addition, the students’ overall strategy use and their writing ability were correlated and a statistically significant relationship was found between these two variables. However, the results of the multiple regression analysis indicated that none of the sub-scales had a unique predicting power in accounting for the learners’ writing ability. The researchers also compared the sociocultural strategy use of more- and less-skilled student writers and found a significant difference in the strategy use of different individuals.

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر خلاصه نویسی بر دانش بلاغی دانشجویان دوره کارشناسی میباشد. سی دانشجوی خانم در رشته ادبیات انگلیسی دانشگاه الزهرا در این بررسی شرکت نموده اند. آموزشهای نوشتاری شامل دو مرحله بوده است که هر یک به مدت چهار هفته به طول انجامید. دانشجویان بر اساس مدل ""اس"" به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم گردیده وآموزشهایی مبنی بر گونه نوشتاری و رویکرد مبنی بر فرآیند دریافت کردند. گروه آزمون در طول مرحله اول خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری و در طول مرحله دوم آموزش رویکرد مبنی بر فرآیند دریافت کردند لکن گروه شاهد فقط در طول مرحله دوم آموزش مبنی بر فرآیند دریافت نمودند. سوالات تحقیق پس آزمون دو مورد بود که آیا خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری دانش بلاغی دانشجویان را بهبود میبخشد و اینکه چگونه دانش بلاغی دانشجویان وقتی آموزشهای ساختاری به عنوان ابزار جانبی رویکرد مبنی بر فرآیند استفاده میشوند افزایش می یابد. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز جهت پاسخگویی به دو سوال تحقیقی ذکر شده ابزارهایی نظیر فرم ارزیابی برگرفته از طرح هیتون 1988و روش تجزیه تحلیل کمی متن برگرفته از مدل ""اسکات""1996 بکار گرفته شده اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش آماری "" تی تست"" نشان داد که خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری ، دانش بلاغی دانشجویان را در محتوا ،سازمان دهی، استفاده درست از زبان و پیچیدگی ساختاری افزایش میدهد.همچنین یافته های این بررسی بیانگر این مطلب بوده است که رویکرد مبنی بر فرآیند و گونه نوشتاری می توانند به عنوان روشهای مکمل هم مورد استفاده قرار گرفته و خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری می توانند به عنوان ابزار جانبی رویکرد مبنی بر فرآیند استفاده شوند.

نظر به لزوم یادگیری حجم بالای از لغات و دسترسی اندک زبان آموز به اطلاعات لازم در محیط آموزشی زبان، بررسی تکنیک های تسهیل کننده یادگیری لغات اجتناب ناپذیر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر حاشیه نویسی تصویری با تدریس ریخت شناسی بر توانایی استنباط لغوی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی در سطح متوسط بوده است. برای اطمینان از هم سطح بودن زبان آموزان و ایجاد یک نمونه همگن از شرکت کنندگان، انتخاب آن ها از طریق آزمون استاندارد PET انجام شد و محققین آنها را میان دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم کردند. پیش از شروع دوره آموزش، تمام گروه ها در پیش آزمون استنباط لغوی که به صورت تست خودسنجی بود شرکت کردند. این دوره تحقیقی شامل 6 هفته تدریس استنباط لغوی لغات ناآشنا بود که در متون انگلیسی زیر آنها خط کشیده و پر رنگ شده بودند. در تمام گروه ها مقدار تدریس و نوع مواد آموزشی یکسان بود با این تفاوت که به یک گروه ریخت شناسی تدریس شد و در گروه دیگر از حاشیه نویسی تصویری استفاده شد. شایان ذکر است، در گروه کنترل از روش های سنتی یادگیری لغات بهره گرفته شد و فراگیران هیچ دسترسی به حاشیه نویسی تصویری و ویژگی های ریخت شناسی لغات نداشتند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه پیش آزمون و پس آزمون استنباط لغوی که توسط محققین ساخته و استاندارد شده بود، هیچ تفاوت معناداری میان عملکرد زبان آموزانی که به آنها ریخت شناسی لغوی تدریس شده بود با عملکرد زبان آموزان گروه کنترل نشان نداد. یافته ها اثبات کرد عملکرد گروه آزمایشی که به آن حاشیه نویسی تصویر داده شده بود به طور معناداری از گروه ریخت شناسی بهتر بود. از این رو، محققین امیدوارند نتایج این تحقیق بتواند گامی نو در جهت رفع بسیاری از مشکلاتی را که مدرسان و فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در حدس زدن لغات ناآشنای موجود در متن با آنها روبرو هستند از میان بردارد.

ارزیابی دانش دستوری یکی از موارد تقریبا مغفول در تحقیقات رشته ی آموزش زبان با سوالات بی پاسخ فراوانی می باشد (پورپورا، 2004). مروری بر سازه دستوردر ادییات تحقیق بیانگر آن است که مدل های دستور زبان به صورت مکفی به ابعاد این دانش نپرداخته اند. تحقیق حاضر با استفاده از پیشنهادات اخیر در مورد ماهیت توسعه دانش دستوری اقدام به تهیه ی چارچوبی شامل ابعاد پیچیدگی، گستره، و قوت برای یافتن بهترین پیش بین وضعیت دانش دستوری فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم کرده است. به این منظور، سند اولیه مشخصات آزمون دانش دستوری تهیه و توسط گروهی متشکل از هفت کارشناسی که در زمینه بررسی سند آزمون تربیت شده بودند مورد بازبینی قرار گرفت. سند مشخصات اصلاح و آزموی مبتنی بر آن به 158 فراگیر انگلیسی با سطوح مختلف توانش داده شد. سوالات با استفاده از نظریه کلاسیک آزمون و مدل راش تحلیل گردید. نتایج رگراسیون گام به گام حاکی از آن است که بهترین مدل پیش بین دانش دستوری فراگیران با توانایی پایین تر شامل گستره و قوت است در حالیکه برای فراگیران با توانایی بالاتر بهترین مدل پیش بین قوت و پیچیدگی است. این یافته دال بر آن است که سند مشخصات آزمون دانش دستوری می تواند شامل ترکیبی از صورتهای سوال مختلف برای اندازه گیری ابعاد مختلف این دانش باشد.

هدف ازاین پژوهش بررسی تاثیردرسکارهای تصمیمی وجورچین بر تقویت توانایی های شنیداری و گفتاری زبان اموزان ایرانی درسطح متوسط بود. بدین منظور از میان 75 زبان آموز دختر ایرانی 60 نفر به عنوان گروه همگون از نظر تئانایی زبانی بر اساس آزمون نلسون انتخاب شدند. جهت سنجش توانایی های شنیداری وگفتاری زبان اموزان قبل وبعد از اموزش ازبخش های شنیداری وگفتاری ازمون PET استفاده شد. به منظور بررسی نقش درسکارهای جورچین وتصمیم گیری برتوانایی های شنیداری وگفتاری، شرکت کنندگان به دوگروه ازمایشی A و B تقسیم شدند. گروه ازمایش A براساس درسکارتصمیم گیری وگروه ازمایش B براساس درس کارجورچین درمعرض اموزش مهارتهای شنیداری و گفتاری به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای قرارگرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، امارتوصیفی واستنباطی محاسبه شد. نتایج نشان داد زبان اموزانی که درس کار شنیداری وگفتاری جورچین را تجربه کرده بودند بهتر از انهایی که براساس درس کار تصمیم گیری اموزش دیده بودند عمل کردند. یافته های این پژوهش ضمن تایید نقش آموزش درسکتر محور، موید نقش متمایز نوع درسکار در تقویت مطلوب مهارت زبانی مورد نظر می باشد.

Task difficulty across different macro-genres continues to remain among less attended areas in second language development studies. This study examined the correlation between task difficulty across the descriptive, narrative, argumentative, and expository macro-genres. The three components of task difficulty (i.e., code complexity, cognitive complexity, and communicative stress) were also compared in the four macro-genres. The design included the administration of short reading texts with comparable length and readability indices based on the four macro-genres followed by task difficulty questionnaire. The macro-genre-based reading textsalong with the task difficulty questionnaire were administered to 50 EFL students in the University ofLorestan, Iran. Task difficulty questionnaire explored the learners’ perceptions of task difficulty in the code complexity, cognitive complexity, and communicative stress domains. The results revealed that there were no significant differences among the task difficulty components in the four macro-genre-based text types. The findings also showed that there was no significant correlation between task difficulty of each macro-genre with those of the other genres except thoseofthe narrative and expository genres.The findings hold implications for the use of macro-genres with different task difficulty indices in task-oriented programs, teacher training, and testing.

The primary purpose of the present study was to explore whether there was any significant relationship between attitude, self-efficacy, and job satisfaction of Iranian EFL teachers on the one hand, and their choice of teaching strategies. Strategies mostly used by participants of the study with low, mid, and high levels of self-efficacy comprised another purpose of the study. To this end, a questionnaire was developed, piloted, validated, and its reliability was estimated for collecting the required data. Subsequently, based on cluster sampling, 420 male and female teachers from three different educational districts of Tehran responded to the questionnaire. Three separate MANOVAs were run to investigate the effect of teachers’ attitudes on strategies they employed for teaching grammar, vocabulary, and reading. This was followed by the same approach to study the effect of teachers’ self-efficacy and job-satisfaction levels, as well. The results revealed a significant relationship between three factors (attitude, self-efficacy, and job satisfaction) and teachers’ choice of teaching strategies. Moreover, based on the scores obtained from the answers to the questionnaire, participants were classified into three levels of low, mid, and high which corresponded with their degrees of attitude, self-efficacy, and job satisfaction. Accordingly, it was shown that high level of attitude, self-efficacy, and job satisfaction strongly affected teachers’ use of vocabulary teaching strategies; mid to high level of attitude and efficacy affected use of reading and grammar strategies. Also, it appeared that strategies for teaching vocabulary are used more frequently among teachers than grammar and reading.

In this study, the researcher used the many-facet Rasch measurement model (MFRM) to detect two pervasive rater errors among peer-assessors rating EFL essays. The researcher also compared the ratings of peer-assessors to those of teacher assessors to gain a clearer understanding of the ratings of peer-assessors. To that end, the researcher used a fully crossed design in which all peer-assessors rated all the essays MA students enrolled in two Advanced Writing classes in two private universities in Iran wrote. The peer-assessors used a 6-point analytic rating scale to evaluate the essays on 15 assessment criteria. The results of Facets analyses showed that, as a group, peer-assessors did not show central tendency effect and halo effect; however, individual peer-assessors showed varying degrees of central tendency effect and halo effect. Further, the ratings of peer-assessors and those of teacher assessors were not statistically significantly different