فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۴۲۱ تا ۱٬۴۴۰ مورد از کل ۱٬۷۲۵ مورد.
بی طرفی در مطبوعات یا بی تفاوتی؟
حوزه های تخصصی:
مطبوعات و ...: روزنامچه مطبوعات (5) (گذری و نظری بر مطبوعات - دیروز و امروز - ایران)
منبع:
بخارا مهر ۱۳۷۸ شماره ۸
حوزه های تخصصی:
رادیو تلویزیون: دریافت تلویزیون های جهانی در آسیا و تأثیر آن بر فرهنگ های محلی
حوزه های تخصصی:
انحصار پخش رادیو تلویزیونی (تأثیر منفی انحصار بر تولید کالاهای فرهنگی در کشور)
حوزه های تخصصی:
مطبوعات ایران: بررسی نامه ها و تلفن های خوانندگان روزنامه های تهران در سالهای (1368 و 1376)
حوزه های تخصصی:
کمدی‌های موقعیتی تلویزیونی
حوزه های تخصصی:
درمطالعات نظری تلویزیون نوعی دسته‌بندی بسیار «عام» به نام برنامه‌های «کمیک» یا «خنده‌آور» وجود دارد. دراین دسته‌بندی بسیار عام، برنامه‌های متفاوتی قرار گرفته است که از نظر محتوایی بعضی می‌توانند هزل گونه، کنایه‌دار یا... باشند. دسته‌بندی برنامه‌های خنده‌آور تلویزیونی براساس ژانرهای مختلف و مشخصه‌های ساختاریشان است نه براساس موضوع طنز‌آمیز، هزل‌گونه یا کنایه‌إار داستان. دراینجا سعی می‌شود چنین برخورد آکادمیکی ارایه شود.
برنامه‌های خنده‌آور تلویزیونی در اشکال گوناگونی ارایه می‌شود، بعضی برنامه‌های خنده‌آور تلویزیونی ریشه در (Slap-Stick) دارند که انواع پیشرفته آن حتی به شکل «صامت» به‌وسیله بی‌بی‌سی(BBC)و تمیز(Themes)تهیه‌شده‌است.
نوع دیگر برنامه‌های خنده‌آور، ظهور کمدین در صحنه و خنداندن مخاطبان از طریق لطیفه‌گویی است. دراین نوع برنامه‌ها گاه اشکال فیزیکی نیز که شباهت زیادی به دلقک بازی‌های سیرک دارد، استفاده می‌شود.
اما یکی از اشکال نسبتا موفق و فراگیر برنامه‌های خنده‌آور درتلویزیون استفاده از یک گروه کمدین برای اجرای تکه‌های کمیک،کاملا مجزا و بدون ارتباط با یکدیگر است. مثلا مانتی پایتان(Monty Paythan) که یکی از انواع بسیار موفق این نوع برنامه‌هاست حتی از گرافیک و نقاشی متحرک نیز استفاده می‌کند.دراین نوع آخر، پرده‌های نمایشی «بی‌ربط» از طریق «هنرپیشگان ثابت» و«سیاست حاکم بر برنامه»به یکدیگر ربط داده می‌شوند اماهیچ کدام از اینها موفق‌ترین ژانر خنده‌آور تلویزیونی نیست. دراین مقاله سعی می‌شود این شکل مهم ارایه طنز در تلویزیون بررسی شود.
اثرات تلویزیون بر رشد کودکان
حوزه های تخصصی:
اگر می‌شد سری به خانواده های دهه 1940 امریکا بزنیم، می‌دیدیم که تنها تعداد محدودی از خانواده های مرفه(ثروتمند)، دارای تلویزیون بودند، اما امروزه پیش از 90 درصد خانواده های امریکایی حداقل یک دستگاه و بسیاری هم بیش از یک دستگاه تلویزیون دارند. در سالنهای نشیمن و جمعی موسسات دانشجویی نیز تلویزیون وجود دارد، در اتاقهای بیمارستانها برای بیماران تلویزیون تعبیه کرده‌اند و همچنین در مسافرخانه های بین راهی و هتلها نیز تلویزیونهایی وجود دارد که با پرداخت مقدار وجهی، ازطریق کانالهای ویژه،فیلم سینمایی پخش می‌کنند.
مطالعات در مورد زمان تماشای برنامه های تلویزیونی توسط افراد سنین مختلف نشان می‌دهد که حتی نوزادان هم روزانه حدود نیم ساعت در معرض تماشای تلویزیون قرار می‌گیرند. کودکان سنین چهار تا شش سال به طور متوسط حدود دو ساعت و نیم تلویزیون تماشا می‌کنند.
تلویزیون و مطالعه در زندگی کودکان
حوزه های تخصصی:
درپی بردن به ویژگیها و ماهیت یک جامعه،همانند یک فرد، هیچ سند، مدرک، آمار و ارقام و یا اندازه‌گیریهای عینی ای هرگز قابل قیاس با ملاحظه و دید اجمالی و شهود نیست(آدن 1962).
تماشای تلویزیون و مطالعه آزاد، ریشه در زندگی خانوادگی دارد. این فعالیتها با رشته محکمی به محیط خانوادگی کودکان پیوند می‌خورد و با آن تثبیت و ارزیابی می‌شود. از این رو، راههای نزدیک شدن کودک به رسانه، ارتباط ناگسستنی با پیچیدگی رابطه خانواده و رسانه دارد. بنابراین، تحقیقات درباره چگونگی استفاده از تلویزیون و فعالیتهای مطالعاتی باید در محیط طبیعی آن انجام پذیرد.
گزیده‌ای ازاطلاعات تحلیل محتوای سریال تلویزیونی «لیلی با من است»
حوزه های تخصصی:
برای ایجاد فضای شاد و بیان انتقادهای سازنده و مطرح‌ساختن واقعیت‌ها و مشکلات اجتماعی، قالب طنز به عنوان قالبی جذاب و تاثیرگذار، مهم‌ترین و رفیع‌ترین جایگاه را دارد.
داستایوفسکی می‌گوید:«طنز آن است که خنده بر لب و اشک برچشم بنشاند.»
بنابراین هدف طنز صرفا خنداندن تماشاگر نیست بلکه ایجاد تفکر و هشدار و آگاه کردن مردم هم از هدف‌های مهم طنز به شمار می‌رود.
کودکان چراغ جادویی و غولهای معجزه‌گر
حوزه های تخصصی:
وقتی علاءالدین با خوشحالی تمام به غولی که از چراغ جادویش بیرون آمده بود فرمان می‌داد تا آرزوهایش را برآورده سازد، هرگز به ذهنش خطور نمی‌کرد که روزگاری همه کودکان و نوجوانان دنیا چراغ جادویی داشته باشند که غولهای درون آن به طور شبانه‌روزی می‌کوشند تا به رویاها و آروزهای پیدا و نهان آن جامه عمل بپوشانند. این چراغ جادو که هدیه‌ای از کهکشان مارکنی برای بچه های کهکشان راه‌شیری و ساکنان کره زمین است تلویزیون نام دارد که در نیمه قرن بیستم به دستشان رسیده است و به تناسب شکلش، به جعبه جادویی نیز شهرت یافته است.
گویا چراغ جادویی قرن بیستم، در پایان عمر این قرن هرچه غول هنرآفرین دارد به کارانداخته است تا با نمایش معجزاتی بمراتب شگفت‌آورتر از گذشته، حیات و میهمانی خویش را در قرن بعدی نیز حفظ کند.
پیشینه توزیع مطبوعات و یک پیشنهاد
منبع:
رسانه بهار ۱۳۷۷ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی:
جرم مطبوعاتی - تخلف مطبوعاتی (نگاهی به اختیارات و وظایف قانونی هیأت نظارت بر مطبوعات)
حوزه های تخصصی:
آیا تماشای تلویزیون موجب افزایش پرخاشگری کودکان می‌شود؟ بله
حوزه های تخصصی:
کودکان از بدو تولد آماده تقلیدند. تحقیقات نشان می‌دهند که نوزادان چندساعت پس از تولد، یعنی پیش از آنکه بدانند چهره‌هایشان چه ویژگیهایی دارد، می‌توانند حالات چهره بزرگسالان را تقلید کنند. این غریزه برای کودکی که باید در فاصله کوتاهی رفتارهای زیادی را بیاموزد، نعمتی بزرگ محسوب می‌شود.
اما غریزه‌ای ندارند که به آنها بگوید چه رفتارهایی را باید تقلید کنند. آنها همه چیز، ازجمله رفتار های مخرب و ضد اجتماعی را تقلید می‌کنند. درهمین جا این فکر به ذهن ما خطور می‌کند که کودکان چهارده ماهه نیز رفتارهایی را که در تلویزیون به نمایش درمی‌آیند، مشاهده می‌کنند و به ذهن خود می‌سپارند.
رادیو و تلویزیون: رسانه های همگانی و جامعه ایران (ضرورت تفکیک در کارکردهای تبلیغی و آموزشی وسایل ارتباط جمعی)
منبع:
رسانه بهار ۱۳۷۷ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی:
توفیق نسبی در اولین تجربه (دوره کوتاه مدت آموزشی برای مطبوعات کودک و نوجوان)
حوزه های تخصصی:
آزادی مطبوعات و یک علامت سؤال بزرگ
منبع:
گزارش دی ۱۳۷۷ شماره ۹۵
حوزه های تخصصی: