فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۸۱ تا ۳۰۰ مورد از کل ۴٬۴۴۴ مورد.
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
583 - 610
حوزه های تخصصی:
نقد کهن الگویی از نظریه های مدرن نقد ادبی و مبتنی بر نقد روان شناختی است که براساس آرای یونگ بنا شده است. در این نوع نقد، ضمن مطالعه و بررسی کهن الگوهای یک اثر، چگونگی جذب آن ها توسط ذهن خالق اثر نشان داده می شود. برپایه این مطالعات، سفر قهرمانی برای رسیدن به کمال فردیّت با تکیه بر حضور کهن الگوها در زندگی هر فرد میسر است. هدف پژوهشگر، بررسی رمان ملکوت نوشته بهرام صادقی از منظر نقد کهن الگویی با تکیه بر مبانی فکری کارول.اس.پیرسون و هیو.کی.مار برپایه کهن الگوهای دوازده گانه بیداری قهرمان درون است. پژوهشگر ضمن آشنایی اجمالی با این کهن الگوها، نشان می دهد شخصیت های داستانی نیز با تجلّی این کهن الگوها می توانند در فرایند تفرّد گام نهاده و سفر قهرمانی را پیش گیرند. نتایج این مقاله تحلیلی و توصیفی نشان می دهد در رمان ملکوت شخصیتی ضدقهرمان سفر درونی را طی می کند و این اثر به دلیل رویکرد روان شناسی خود، برپایه نظریات کهن الگویی قابل تحلیل است.
"سنگ آفتاب" اکتاویو پاز و تأثیر آن بر ذهن و زبان شاملو(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
654 - 582
حوزه های تخصصی:
سنگ آفتاب اکتاویو پاز، یکی از آثاری است که شاملو را در راه رسیدن به زبانی مستقل و تازه، وام دار خود می سازد. این وامداری گاهی چنان منفعلانه است که علاوه برکاربرد آینه وار مفاهیم و واژگان و تصاویر، به توازی درساختارهای نحوی نیز ختم می شود و گاهی چنان عمیق است که به آفرینش خبرعظیم می انجامد و موجب گریز شعرش از قراردادهای مالوف نظام بلاغی می گردد. تعمق مبانی مکتب اکتاویو پاز در پاره ای از اشعار شاملو، مخاطبان را از رسیدن به نظام ثانوی ذهن و زبانش دور می کند. وی در تاثیرپذیری از پاز، به جای ایجاد فضایی سوررئالیستی، عمقی سوررئالیستی به اشعار خود می بخشد. گاهی تحت تاثیر پاز، ترکیبهای عاطفی و فکری ای ارائه می کند که مبتنی بر منطقی حجمی – فضایی اند. شاملو نیز بسان پاز، توجهی خاص به زمان و گریز از آن دارد و هر دو به دنبال فرا زمانند اما واقعیت برتر حاکم بر فرازمانی شعر پاز والاتر است. البته عقل گرایی و عقل گریزی، شاملو وپاز را در تعارض با یکدیگر قرار می دهد. بی
La Cultulangue dans L'Assommoir d'Émile Zola(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
La culture de chaque groupe social se manifeste par le langage de ce groupe. Dans la littérature française, L'Assommoir est considéré comme le premier roman dans lequel Émile Zola met en œuvre le langage populaire des ouvriers parisiens pour faire un tableau très exact de la vie de la classe inférieure de la société sous le Second Empire. Mais ce qui nous intéresse, c'est la perception de la culture dominante du monde ouvrier par le langage de ce monde. Cela implique le déchiffrement des diverses expressions langagières des personnages du roman dans des situations et avec des intonations différentes. Dans cette recherche, nous étudions la relation entre la culture et le langage populaire de la classe ouvrière en nous appuyant sur la notion de Cultulangue (culture + langue). Chaque Cultulangue se compose de l'ensemble des expressions langagières et l'ensemble des Cultulangues désignent l'Extracultulangue ou la culture dominante d'une société. À cette fin, nous analysons les Cultulangues dominantes dans ce roman, comme la Cultulangue franche, irrespectueuse, déterministe et infantile. Nous essaierons ainsi de répondre à cette question si l’ensemble des Cultulangues tirées de ce roman peut nous mener vers une même Extracultulangue de ce groupe humain social ?
Соотносимые способы словообразования имен существительных в русском и персидком языках(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Статья посвещена изучению соотносимых способов образования имен существительных в русском и персидском языках. В обоих языках существуют разные способы словоборазования, с помощью которых образуются новые слова. Но не все они могут употребляться при образовании имен существительных. Существуют объективные основания, как внеязыковые, так и внутриязыковые, для отличия имен от слов других типов. Отличительные черты имени как типа слов связанны с особенностями процесса наименования, приводящего к именам, и с ролью имен в предложении. Одним из трудных моментов при изучении русского языка иранскими учащимися является правильное понимание словообразования в русском языке и их равнозначные варианты или примеры в персидском языке. В данной статье анализируются разные соотносимые средства и способы образования имен существительных в русском и персидском языках. Также сделана попытка выявить новые лексические и грамматические значения, проанализировать словообразовательную функцию новых имен существительных.
Некоторые аспекты разработки учебных двуязычных идеографических словарей(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В последние два десятилетия произошли изменения в социальной жизни Казахстана: вхождение в мировое глобальное сообщество, интеграция экономики, политика трехъязычия, которые способствовали изменению подходов в обучении, модернизации всей системы образования. Для успешной социальной адаптации и коммуникации особой категории студентов-репатриантов, вернувшихся на историческую землю, при обучении их неродному языку (русскому) широко используются всевозможные словари и справочные пособия. Для этой категории студентов в казахстанских вузах проводят дополнительные занятия на всех факультетах, готовят учебно-методические материалы, отдельные рабочие программы, учебные пособия. Специально для этой категории студентов нами создан словарь особого типа – идеографический, который предназначен для активной работы со словарным запасом, расширения и систематизации знаний по лексике русского языка, полезен при самостоятельном изучении языка в качестве дополнительного пособия к основному курсу. В Центрах адаптации и интеграции репатриантов для проведения учебных курсов по русскому языку успешно внедряются учебные пособия, проводятся семинары по методике преподавания языка.
Своеобразие Золотого века русской литературы в отражениях Серебряного века(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В статье анализируется взгляд Серебряного века на феномен русской классики – в сопоставлении с оценками предшествующей критики, с ее народолюбием, общественным пафосом и реализмом как главной ценностью. Показывается, что сами выделенные особенности русской классики как завершенного этапа русской культуры не разделяют представителей двух враждующих лагерей. Важнейшие общие мотивы таковы: влияние русской литературы на европейскую; стремление литературы за свои рамки – в жизнь, в нравственную проповедь; литература как отражение народной души; связь с христианским идеалом народа; драматизм положения русского писателя; недостаточное внимание к эстетике. В статье показывается, как эти тезисы в разных контекстах осмысления наполняются различным содержанием (например, в полемике Д.С. Мережковского и Н.М. Михайловского или Д.С. Мережковского и А.М. Скабичевского). Выявляется, что различия определяются радикальным противостоянием атеистического и религииозного подхода к литературе Золотого века.
Изображение Персии в русской документальной прозе XIX века («Путешествие в Персию» А. Д. Салтыкова)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Отношения между Россией и Персией имеют длительную историю, но проблема взаимного осмысления и восприятия иной культуры еще мало изучена. Особенный интерес в этом отношении представляют документальные свидетельства об общественно-политических и культурных контактах между Россией и Персией. Важным источником являются записки, письма, путевые журналы русских путешественников, посещавших Персию в XVIII – XIX вв. Интересным документом, передающим непосредственное впечатление от встречи с «чудным» и «фантастическим» Востоком, являются записки князя Алексея Дмитриевича Салтыкова «Путешествие в Персию». Книга была написана во время путешествия автора в Персию в 1838-1839 гг. и издана в 1849 г. Особенно ценны в этих и подобных записках «живые подробности» авторской рефлексии от встреч и путевых наблюдений. Эти натурные детали и личные впечатления легли в основу ориентального текста русской литературы.
Выбор синтаксической конструкции: тип ситуации и другие факторы(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Синтаксис может рассматриваться как система способов представления ситуаций, как своего рода каталог типовых ситуаций, причём в плане корреляции структуры и семантики языковой материал неоднороден и часто эта связь не прямая и не однозначная. Способ представления ситуации определяется не только её реальными характеристиками и перцептивными моментами, но также определёнными прагматическими факторами – коммуникативной организацией высказывания и др. В докладе рассматривается соотношение семантических и прагматических факторов в выборе синтаксической структуры высказывания применительно к некоторым конструкциям русского языка. Для многих денотативных ситуаций возможно более одного способа синтаксического представления, в том числе при полном или почти полном сохранении лексического состава, что даёт возможность выявления собственно синтаксической семантики, особенно в контекстах противопоставления; кроме того, специфика синтаксической структуры проявляется в наибольшей степени в нестандартных употреблениях (то есть с глаголами, для которых такая конструкция нехарактерна).
Топос усадебного рая в романе Ф.М. Достоевского «Село Степанчиково и его обитатели»(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
На первый взгляд в романе топос окрашен в идиллические тона и представляет картину усадебного рая. Поэтика усадебного текста предполагала семейную идиллию на лоне природы, сентиментальность отношений, возвышенные чувства, культ просвещения, поклонение изящному, эстетическую просветленность бытия. Главный герой – полковник Ростанев – душою «чист как ребенок, предполагающий всех людей ангелами», «прекрасный от природы», «умный серд цем»; его возлюбленная Настенька – «ангел, а не человек». Однако аркадская идиллия, благодатный, исцеляющий «райский» локус дворянской усадьбы оборачивается сначала «Ноевым ковчегом», «сумасшедшим домом», «бедламом», а затем и адом по причине деспотии приживальщика Фомы Опискина. Этот «плюгавенький <…> человечек», несостоявшийся литератор, ужаленный «змеей литературного самолюбия», «проклятый Фома» становится источником всякого зла. Топос рая в романе постоянно сатирически переворачивается, иронически снижаются мотивы искушения, грехопадения, искупления, нарративы проповеди и смирения. Даже всеобщее счастье «возвращенного рая», когда Фома Фомич разрешает полковнику жениться на Настеньке, создается под воздействием алкогольного опьянения, приживальщик в благодушном настроении превращается в «гения добра».
Персидская поэзия в восприятии В.К.Кюхельбекера(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Интерес к поэтическим традициям Ближнего Востока – довольно распространенный феномен в русской культуре и словесности первой половины 19 в., а, в частности, в краткий период распространения идей романтизма. Однако в большинстве случаев можно ограничить такой интерес уровнем скоротечной моды, не оставляющей значительных следов в литературном вкусе. Среди исключений есть известный пример А.С. Грибоедова, одного из немногих русских литераторов, которые владели такими языками, как персидский и арабский, среди прочих. Не так известен случай В.К. Кюхельбекера, друга и соратника Грибоедова. Кюхельбекер упомянутых языков не знал, но активно интересовался поэзией Ближнего Востока, и в частности поэзией Фирдоуси и Саади, что повлияло на композицию и поэтику некоторых его собственных произведений 20-х – 30-х гг.
Лингвоимагология как новое интегрирующее направление языкознания(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В статье лингвоимагология рассматривается как новый этап в развитии языкознания, синтезирующий идеи, феномены и методы других направлений. Лингвоимагология сформировалась на базе имагологии – направления сравнительного литературоведения, изучающего образ, имидж (отсюда термин) одного народа или страны в глазах другого, как правило, анализ зеркальный. Поскольку создание образа достигается за счет использования языковых средств, создались основы лингвоимагологии, изучающей языковые средства создания образа одной страны в рецепции другого народа. Зеркальность необязательна. Таким образом, в нашем направлении синтезируются имагология, сравнительно-историческое языкознание (образ страны на протяжении веков может меняться), аксиология (рецепция другого не может быть ‘пассивной’, всегда присутствует оценочный компонент), лингвокультурология (прежде всего в аспекте единиц анализа), когнитивная лингвистика (категория языковой личности, языковой картины мира, концепты), теория коммуникации в аспекте межкультурной коммуникации, поскольку лингвоимагология создает прочный фундамент последней, практической стилистики. Все указанные положения реализуются на материале видения и оценки Франции и французов Д.И. Фонвизиным и США А.С. Пушкиным.
La traduction française du Elāhi-nāme d’Attār par Fuad Rouhani au regard des critères bermaniens(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Cet article se penche sur l’analyse de la traduction de l’ Elāhi-nāme du poète mystique Attār Neys͂ābūri par Fuad Rouhani, sous le titre de: Le livre divin. Nous nous proposons de voir si cette traduction remplit son rôle de «vecteur culturel» et de point d’échange «entre l’autre-soi et le soi-soi», d’autant plus que le traducteur est un érudit littéraire iranien, qui traduit de sa propre langue vers une langue secondaire. Il s’agit également de voir le degré de succès dans la transposition du contenu didactique de l’ouvrage source. Cette traduction est étudiée dans une perspective bermanienne au regard de la traductologie moderne, secondée d’une analyse de la traduction au regard des procédés de la traduction technique - emprunt lexical, calque, traduction littérale, transposition, chassé-croisé, étoffement, modulation, équivalence et adaptation. La démarche du traducteur quant à la dimension poétique du texte est ensuite analysée.
De l’absurde à la crise: Une étude comparée de l’acte criminel dans Caligula, L’Étranger et La Chute d’Albert Camus(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Du point de vue philosophique, le crime est une sorte de folie qui dépasse les limites de la nature humaine et de la raison. Cette folie instantanée trouve ses origines dans l’absurdité du monde que le criminel le vit et aboutit enfin à une sorte de transgression qui menace les normes et les valeurs de la société. Le crime devient alors un procès énigmatique qui doit être déchiffré pour en découvrir les éléments qui correspondent à l’absurde et à la transgression. Le mélange de l’absurde et de la transgression par lesquels se définit l’acte criminel selon la philosophie de l’absurde en particulier, construit un aspect très important de l’œuvre d’Albert Camus. Parmi ses œuvres, Caligula , L’Étranger et La Chute représentent, chacune à leur manière, des crimes qui commencent par la dominance du sentiment de l’absurde chez le personnage criminel et finissent par la transgression des interdits dans les sociétés qui les éliminent progressivement. Tout en considérant les différents types de crime dans ces trois œuvres, nous essayerons, dans ce travail de recherche, d’analyser et de comparer les motivations de crimes des trois personnages tout en étudiant le rôle de l’absurde et de la transgression dans leur destin néfaste.
Le Rôle des Femmes Traductrices dans l’Histoire de la Traduction en Iran(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
La place et le rôle de la femme dans la société iranienne est un sujet qui intéresse beaucoup de gens. Les iraniennes sont présentes depuis longtemps dans les arts et la littérature, mais depuis une quinzaine d’années elles sont devenues les maîtresses incontestables de la scène littéraire. Si beaucoup d’iraniennes prennent aujourd’hui la plume, c’est d’abord parce que leur statut a considérablement changé depuis quelques décennies. Dans le passé par le biais de la traduction, de nombreuses femmes se sont introduites dans le domaine littéraire. Cette étude en remontant dans le temps, tente de retrouver la trace de ces femmes traductrices, cherche à montrer l’identité de ces femmes, les couches sociales auxquelles elles appartiennent, les raisons pour lesquelles elles ont opté la voie de la traduction, leurs motivations, leurs domaines favoris et les sujets qu’elles ont choisis pour traduire.Cette recherche montre qu’il y a premièrement un lien incontestable entre le choix des textes à traduire avec les conditions historiques, sociales, le niveau de l’éducation des femmes traductrices, deuxièmement la littérature pour enfant était le domaine de prédilection des traductrices dans le passé, troisièmement les traductrices ont contribué à modifier le regard déformant que les hommes portent sur les capacités intellectuelles des femmes.
تصاویر از آنچه می بینید پیچیده تر هستند: تحلیل ایدئولوژی بصری در طرح های جلد پرنسس نوشته جین سسون(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ بهار و تابستان ۱۳۹۸ شماره ۱
193 - 220
حوزه های تخصصی:
مقاله حاضر به بررسی چگونگی ایدئولوژی بصری در گسترش تفکر نئوامپریالیسمی می پردازد. نویسنده با استفاده از رویکرد نشانه-شناسی اجتماعی تصویر و فمنیسم پسااستعمار و با بهره گیری از نظریات منتقدانی نظیرکرس، لیوون و ویتلاک در پی پاسخ به این پرسش بنیادی است که چگونه تصاویر، به ویژه طرح جلد کتاب ها، به ابزاری در جهت پیش برد اهداف کلان روایت نئولیبرالیسم انسان گرا در دو دهه اخیر تبدیل شده اند؟ بدین منظور دو طرح جلد از چاپ های متفاوت کتاب پرفروش پرنسس (1992)، نوشته جین سسون، بررسی می شود تا به چگونگی استفاده از تصاویر زنان شرقی در راستای بازتاب گفتمان های سیاسی متفاوت پرداخته شود. چنین استدلال می شود که با تغییر گفتمان سیاسی حاکم برغرب پس از واقعه یازده سپتامبر (11/9) طرح جلد چنین کتاب هایی نیز تغییر کردند تا با گفتمان نئوامپریالیسمی و اسلام هراسی حاکم بر غرب هم گام شوند. طرح جلدهای جدید، علاوه بر پررنگ کردن تقابل «زن غربی/زن شرقی» و به تبع تداعی ساختار سلسله مراتبی «غرب/شرق»، «ما/آنها» و «خود/دیگری» (همانند طرح های پیشین)، می کوشند استراتژی نظامی تجاوزکارانه اخیر غرب را در اذهان جهانی به یک «مداخله خیرخواهانه» و آزادی طلبانه فمنیسمی تقلیل دهند.
خوانش نشانه شناختی کتیبه اخوان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ بهار و تابستان ۱۳۹۸ شماره ۱
283 - 306
حوزه های تخصصی:
مسأله اصلی در این مقاله، بررسی و تحلیل شعر کتیبه اخوان، بر مبنای نظریه نشانه شناسی مایکل ریفاتر است، در این نظریه، ابتدا اشعار به دو شیوه خوانش اکتشافی(Heuristic) و خوانش پس نگر(Retroactive ) بررسی می شوند که در مرحله اول به جستجوی معنا و در مرحله دوم به دلالت های زبانی توجه می شود، در روش تحقیق مبتنی بر نشانه شناسی، کتیبه به شیوه خوانش پس نگرانه (Retroactive ) بررسی می شود و در این مرحله به دلالت های زبانی آن توجه می شود، در این خوانش پس از مشخص کردن عناصر غیردستوری، ارتباط پنهانی و درونی عناصر متن در قالب انباشت و منظومه های توصیفی تبیین می گردد، سپس به دریافت هیپوگرام ها یا موضوعات کلیدی روی آورده می شود و نهایتا به دریافت و کشف ماتریس یا شبکه ساختاری شعر ختم می شود. فرض بر این است که در شعر کتبیه می توان به خوانش دوم یا پس نگرانه دست یافت و عناصر غیر دستوری، انباشت ها، منظومه های توصیفی و شبکه ساختاری آن را نشان داد.
نوشتار پست مدرن در دو رمان ملکوت اثر بهرام صادقی و صورت جلسه اثر ژان-ماری گوستاو لوکلزیو(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
433 - 454
حوزه های تخصصی:
بهرام صادقی و ژان ماری گوستاو لوکلزیو هر دو از نویسندگان سنت شکن و نوآور معاصر هستند که، همانند هر یک از بزرگان علم و ادب، بر نویسندگان پس از خود نیز تأثیرگذار بوده اند. با توجه به اینکه این دو نویسنده از پیشگامان عصر داستان نویسی پسامدرن به شمار می روند و در یک برهه زمانی دو رمان مشهور خود، ملکوت (1350) و صورت جلسه (1963) را به نگارش درآورده اند، این سؤال مطرح می شود که تا چه اندازه مؤلفه های نوشتار پسامدرن در این دو اثر همسویند. شایان ذکر است، شرایط اجتماعی و تاریخی زمان نگارش این دو رمان به فرضیه شباهت آنها قوت می بخشد: صورت جلسه پس از جنگ الجزایر و ملکوت پس از کودتای 28 مرداد نگاشته شده است. مطالعه نزدیکیِ نوشتار پسامدرن در این دو رمان از این جهت جالب توجه است که مفهوم پسامدرن در فرهنگ ها و جوامع گوناگون یکسان نیست. در این مقاله، با تکیه بر شاخص ترین مؤلفه های پست مدرنِ مشترک در این دو اثر به مطالعه درونمایه مرگ اندیشی، دوگانگی و تناقض و در نهایت، بُعد معماگونه روایت می-پردازیم
La poétique du paysage chez Jules Supervielle et Sohrâb Sepehrî(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Depuis le romantisme, le paysage est devenu un enjeu majeur de la littérature. En fait, il est question d'une image extérieure donnée en entier au regard, et c'est la mission de la littérature de la copier autant que possible s’appuyant sur la réalité et par le moyen de la description. Dans cet article nous nous appuyons sur la poétique du paysage dans les œuvres de deux grands poètes contemporains, le premier, Jules Supervielle (1884-1960), poète très attentif à l’univers qui l’entourait; et le second, Sohrâb Sepehrî (1928-1980) qui est l'un des plus grands poètes iraniens du XXe siècle. À travers des exemples tirés de leurs poèmes et en se référant aux idées de Michel Collot sur le paysage et les représentations du paysage, cet article vise à analyser tout d'abord le paysage et ses enjeux environnementaux et ensuite à dévoiler la finalité recherchée par les poètes concernant l’articulation du paysage dans leur poésie.
Nature de subjectivité et son émergence dans les énoncés du locuteur(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
La subjectivité renvoie à ce que la langue a de plus objectif et intervient au niveau structurel de la langue. Il s’agit de la source d’expressions figées, forgées par des locuteurs et reprises d’énoncés en énoncés au point de devenir idiomatiques. Ces expressions ne relèvent plus de la parole d’un seul individu, mais de la voix collective des êtres humains locuteurs d’une même langue. Elle est en somme une subjectivité humaine et collective. Les degrés de l’échelle qui résulte de nos recherches correspondent aux divers aspects de la définition élaborée jusqu’à présent. Nous vérifions au premier abord, la nature de la subjectivité depuis l’approche guillaumienne et ensuite nous tâchons de tracer le contour des limites de la subjectivité dans les niveaux syntaxique, sémantique et pragmatique i.e. ceux qui constituent la nature de la subjectivité. L’ensemble de notre travail dans l’article présent porte à conclure donc qu’il n’y a pas une subjectivité, mais plusieurs subjectivités.
Boussole ou la Nouvelle Interprétation des Mille Et Une Nuits(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
Recherches en Langue et Littérature Françaises Année ۱۳, No ۲۴, L’hiver Et Le printemps ۲۰۲۰
131-147
حوزه های تخصصی:
L’orientalisme remontant au XIXe siècle, est un mouvement qui marque l'intérêt de cette époque pour la langue, la littérature, les arts et la culture des pays orientaux. Le rapport entre l'Orient et l'Occident est connu depuis l'Antiquité. Mais, l'étude savante de la langue et de la culture orientale remonte à la seconde moitié du XVIIe siècle et il atteint son apogée par la première traduction du grand trésor de la littérature universelle ; des Mille et une nuits, par Antoine Galland. Mathias Énard, écrivain contemporain, ayant connu comme spécialiste des cultures et des langues arabe et persane, a essayé de décrire l'Orient de son temps. Cet article a pour objet de mettre en valeur la réécriture des Mille et une Nuits et la réincarnation de Shéhérazade par Mathias Énard dont le reflet se voit dans son livre majeur, Boussole. Dans cette modeste recherche, à l’aide d’une approche analytique et comparative, nous allons essayer de répondre à deux questions : Quelle est l’influence de la traduction des Mille et une Nuits sur Boussole ? Quelles sont les figures représentatives de Shéhérazade dans ce roman ? Nous allons tout d’abord étudier le parcours littéraire de Mathias Énard en tant qu'admirateur de l'orient des Mille et une Nuits. Ensuite, nous allons déchiffrer que ces deux ouvrages se rapprochent non seulement par la structure mais également par le contenu.