مهرداد احمدی

مقدمه: اگرچه تصویر رسانه ای از ورزش در رسانه های مختلف داخلی و خارجی تصویری مردانه است، بسیاری از زنان با گسترش توانایی خود در رشته های مختلف ورزشی موفق شده اند برداشت ها از توانایی بدنی زنان را تغییر دهند. با این حال همچنان در ایران ورزش قهرمانی بانوان مورد توجه رسانه ها نبوده و پوشش رسانه ای وضعیت مطلوبی ندارد که این وضعیت، شرایط رشد و توسعه ورزش زنان را دچار پیچیدگی های بسیاری می کند. روش پژوهش: این پژوهش با هدف شناسایی الگوی پوشش رسانه ای ورزش قهرمانی بانوان در ایران با استفاده از روش کیفی داده بنیاد برگرفته از نظریه اشتراوس و کوربین انجام گرفت. با توجه به استفاده از رویکرد هدفمند و به کارگیری معیار اشباع نظری، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 22 نفر از متخصصان ورزش زنان انجام گرفت. یافته ها: نتایج این تحقیق موانع فرهنگی، فقدان بازاریابی ورزشی، جامعه پذیری و نبود راهبرد برنامه سازی در رسانه را به عنوان عوامل علی شناسایی کرد. در این تحقیق همچنین شرایط زمینه ای سقف شیشه ای، عوامل مداخله گر سیاسی، ایدئولوژیکی، عوامل قانونی-اجرایی شناسایی شد و فقدان راهبرد بازاریابی ورزشی، آنتی فمینیسم ورزشی به عنوان راهبرد و فرهنگ سازی، اخلال در مدیریت ورزشی، فرصت سازی در رسانه های اجتماعی به عنوان پیامدهای پوشش فعلی رسانه ای ورزش زنان به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه رسانه های جمعی برنامه و راهبرد مشخص و مطلوبی برای نمایش ورزش زنان ندارند، رسانه های اجتماعی جایگاه ویژه ای برای زنان ورزشکار پیدا کرده و توانسته اند زنان را در معرفی الگوی ورزش زنان، جذب مخاطب، ایجاد انگیزه، معرفی رشته های ورزشی و پیگیری رویدادهای ورزشی زنان تا میزان مشخصی به مقصود خود برسانند.

ارسطو عمل را وقتی به راستی عمل می دانست که برای خود عمل و نه غایتی مترتب بر آن انجام بگیرد. از این رو او میان عمل (پراکسیس) و تولید از این نظر که یکی خود، غایت خویش است و دیگری نه و با نظر محض هم از این جهت که عمل خودآیین نیست، فرقی قائل می شود. هیدگر معتقد است که گرچه تمایز ایجاد شده از سوی ارسطو مفید است ولی کافی نیست؛ چون ممکن است بواسطه عدم تعینِ جایگاه خود در برابر موجودات و مشخصاً در میدان عمل، پدیدار این خود همراه با میدان انضمامی عمل، از رهگذرِ مفاهیمی چون خودآگاهیِ بازنمودی، به ذیل نظر فروغلتد و این وضعیتی است که از دیدگاه هیدگر می تواند پدیدار اصیل عمل و میدان آن را بپوشاند. ما در این مقاله کوشیده ایم نشان دهیم که چگونه می توان با تبیین پدیدار نابازنمودیِ خود و از رهگذر طرحِ مفهومِ بازتاب، مانع از درکِ پیشینیِ عمل و میدان های آن، از رهگذر بازنمایی هایِ صوری-منطقی شده و به جای آن فهمی پدیدارشناسانه از پراکسیس را به دست داد.

هیدگر معتقد است که سوژه بازنمودی در اصل سوژه ای است که در بازنمایی موجود را اراده می کند. به طوری که بسط دامنه های بازنمایی انسان و رسوخ او در واقعیت با بسط اراده و اظهار اراده او در عالم نسبت مستقیمی پیدا می کند. او فکر  می کند که اراده معطوف به قدرت نیچه درواقع چیزی جز اظهار ذات سوژه بازنمایاننده نیست که تا پیش از نیچه ناگفته مانده بود. بااین حال پس از نیچه و به واسطه افتادن در ساحت تکنولوژی که مسیران از رهگذر نیچه و کل غرب هموار می شود، انسان دیگر نه سوژه بازنمایاننده، بلکه به بازنموده ی اراده برای اراده بدل شده و خود را درون نظام های بازنمایی عظیمی پیدا می فهمد. از این جاست که این مقاله فهم هیدگر از وضعیت تکنولوژیک عصر فعلی را نه در مقام وضعی تازه و جدا از اوضاع پیشین، بلکه به عنوان حوالت وجود، در نسبت با غربِ رومی همچون افقِ حقیقت در مقام استیلا و بازنمایی تفسیر می کند. بر این اساس تکنولوژی در اصل ناظر بر وضعیت انسانیت معاصر است آن هم چنان که بر موجودات و خود را منکشف می کند. این انکشاف ذیل نظام های بازنمایی ای کار می کند که در وهله اول بجای آنکه موجودات را تبدیل به منابع مصرف نماید، با عزل خودآیینیِ از او، سوبژکتیویته اش را سلب می کنند. چنین رخدادی انسان را از کانون روایت عالم به نفعِ نیروهای تکنولوژیکی که مظاهر گوناگونی از سیاست تا فرهنگ و رسانه می توانند به خود بگیرند، کنار می زند.

مقدمه: در روند پرشتاب جهانی، رسانه ها و فناوری های ارتباطی با سرعتی تصورناپذیر پیشرفت کرده و تمام سطوح فعالیت های بشری را تحت سیطره خود قرار داده است. بر این مبنا، در این  تحقیق شناسایی نقش رسانه ها در توسعه ورزش با تکنیک فراترکیب از انواع روش های فرا مطالعه به عنوان هدف پژوهش مدنظر قرار گرفت. روش پژوهش: پژوهش حاضر با به کارگیری رویکرد مرور سیستماتیک و فراترکیب، به تحلیل نتایج و یافته های محققان قبلی پرداخته و با انجام گام های هفت گانه روش ساندوسکی و روسو، مدل مفهومی نقش رسانه ها بر توسعه ورزش را  ارائه داده است. جامعه آماری تمامی تحقیقات انجام گرفته در بازه زمانی 2002 تا 2020 بود که در این خصوص 196 مقاله در زمینه موردنظر ارزیابی و در نهایت 45 مقاله به صورت هدفمند انتخاب شد. یافته ها: با استفاده از تحلیل محتوا و براساس کدگذاری سه مرحله ای در مجموع 138 کد، 28 مفهوم و 9 مقوله کلیدی شناسایی و اعتبار آنها از طریق آزمون کاپای کافمن تأیید شد. نتیجه گیری: تحلیل ها نشان داد که مقوله های تعلق اجتماعی، تعامل گرایی، نوگرایی و توسعه، روابط عمومی پویا، نهادینه سازی ورزش، برجسته سازی ورزش، توسعه جامعه اطلاعاتی، اطلاع رسانی و آموزش رسانه ای و سرگرمی و تبلیغات در توسعه ورزش نقش دارند.

مقدمه و هدف: به طور کلی امروزه حضور و مدیریت موفق زنان یکی از راه های رشد، توسعه و موفقیت سازمان ها است. به همین جهت بررسی عوامل موثر بر مدیریت موفق زنان از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. لذا هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی و شناسایی عوامل موفقیت مدیریت زنان درسازمان آموزش و پرورش شهر شیراز با استفاده از روش فراترکیب است. مواد و روش ها: جامعه آماری بخش فراترکیب شامل مقالات دوره زمانی سال 1380 تا سال 1397 با موضوع موفقیت زنان است که تعداد 80 مقاله با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند استفاده گردید. در پایان نتایج بررسی 80 مقاله از 330 مقاله مرتبط با موضوع عوامل موثر بر موفقیت مدیریتی زنان با استفاده از روش فراترکیب در 152کد، 44 مفهوم یا واحد معنایی و 4 طبقه گروه بندی و شناسایی گردید و بر اس اس این عوامل مدل یکپارچ ه نهایی ارایه و اعتبارسنجی شد و درنهایت، طبقه ها در قالب دو درونمایه عوامل و الزامات برون سازمانی و عوامل و الزامات درون سازمانی گنجانده شدند. یافته ها: براساس یافته های این تحقیق، مهمترین عوامل موثر بر موفقیت زنان به دو دسته عوامل برون سازمانی و درون سازمانی تقسیم می شوند، که الزمات برون سازمانی در سطح کلان و مبانی و الزمات درون سازمانی در سطح خرد مطرح اند. بحث و نتیجه گیری: در الزمات برون سازمانی عوامل مختلفی نظیر عوامل محیطی، عوامل فردی و عوامل خانوادگی در موفقیت زنان در آموزش و پرورش موثر می باشد.

تئوری های نوین بر ویژگی های المان های شهری و مکان های گردشگری تحت عناوین و دسته بندی های مختلف بعنوان پیشایندهای رضایت و جذب گردشگر تآکید دارند. بر همین اساس پژوهش حاضر در پی تبیین نقش المان های شهری منطبق بر هنر ایرانی - اسلامی در جذب و رضایت گردشگران شهر شیراز می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و بر مبنای ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه گردشگران بومی، غیربومی ایرانی و خارجی را در بر می گیرد و نمونه مشتمل بر 384 نفر می باشد. روش جمع آوری داده ها پیمایش میدانی با استفاده از پرسشنامه است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS استفاده شده است و از آزمون ANOVA برای بررسی میزان رضایت از المان ها بر اساس نوع گردشگران استفاده شد. در نهایت برای بررسی مدل نهایی تحقیق، مدل معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS مورد استفاده قرارگرفت. در یک فرآیند نظام مند 3 عامل که به عنوان عوامل مؤثر بر رضایت و جذب گردشگر تصور می شد (المان نمایشی، المان بیانی و المان عملکردی) در سه منطقه گردشگری شهر شیراز که دارای شاخصه های هنر ایرانی - اسلامی است، شامل ارگ کریم خان زند، آرامگاه حافظ و دروازه قرآن انتخاب گردیدند. نتایج حاصل از تحلیل این سه منطقه تاریخی و گردشگری حاکی از آن بود که المان های شهری در سه دسته نمایشی، بیانی و عملکردی بر رضایتمندی و جذب گردشگران بومی، غیربومی ایرانی و غیربومی غیرایرانی تأثیر مثبت و مستقیم داشتند. به ترتیب الما های نمایشی، بیانی و عملکردی بیشترین تأثیر را بر جذب و رضایت گردشگران داشتند و از آن میان گردشگران غیربومی خارجی بیشترین تأثیرپذیری را از المان های نمایشی داشتند.

یکی از محرک های احساس نسبت به محیط، منظر صوتی است که بر کیفیت فضای شهری نیز تأثیر می گذارد. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و ارزیابی نقاط مفصلی و ارتباطی بین دو مفهوم منظر صوتی و احساس تعلق به محیط است، تا شدت و رابطه بین این دو را در محله فرحزاد تهران تبیین نماید. جامعه آماری پژوهش، تمامی استفاده کنندگان این محدوده است که بر روی 385 نفر بررسی شده است. با روش پیمایش حسی با تمرکز بر حس شنوایی، 12 نقطه شاخص صدایی شناسایی و سنجش شد. جهت سنجش حس تعلق مکانی از ابزار پرسش نامه و برای بررسی نقش کیفیت منظر صوتی بر حس تعلق از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که کیفیت منظر صوتی در سه بعد محیطی، فردی و اجتماعی در حس تعلق به محیط مؤثر می باشد؛ طوری که وجود عناصر طبیعی در بعد محیطی، ارتقاء سلامت روانی در بعد فردی و استماع نواها و اصوات اهالی محله و آشنایان در بعد اجتماعی تأثیر مهمی در احساس تعلق به محیط دارد.

این مقاله گامی است در جهت ارایه خدمات سازمان های دولتی از بستر رسانه های اجتماعی و سنجش تأثیر آن در رضایتمندی شهروندان؛ سازمان حمل و نقل ریلی، به عنوان سازمان خدماتی زیر مجموعه شهرداری؛ همواره در راستای بهتر اداره کردن امور، به دنبال تحقق توقعات و نیازهای مسافران خود می باشد. رسانه های اجتماعی با تسهیل ارتباط با شهروندان و افزایش سرعت و اثر بخشی آن، زمینه بهبود عملکرد و نوآوری در ارائه خدمات و هم چنین کسب بیش تر رضایتمندی را فراهم می کنند؛ چراکه رمز موفقیت هر سازمان دولتی و خصوصی، جلب رضایت و بدست آوردن اطمینان شهروندان و مشتریان، به عنوان یک عامل کلیدی است. در این پژوهش که از نوع پیمایشی کاربردی می باشد، برخی از متغیرهای عامل که باعث استفاده مضاعف شهروندان از خدمات رسانه های اجتماعی شده است مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و هم چنین انتظارات شهروندان از قطار شهری شیراز شناسایی و اولویت بندی شده و تأثیر رسانه های اجتماعی در رضایتمندی آنان سنجیده شده است. به همین منظور با انتخاب شهروندان شیراز، بعنوان جامعه آماری و حجم نمونه که شامل 384 نفر از مسافران استفاده کننده از مترو می باشند و با تحقیقات کتابخانه ای و پخش پرسشنامه و با استفاده از روش های آماری مستدل به تحلیل و بررسی نتایج حاصله پرداختیم و به وجود رابطه مستقیم، بین متغیرهای مستقل و وابسته پژوهش پی بردیم. نتایج حاصله نشان می دهد که شناخت و برآوردن انتظارات شهروندان و هم چنین استفاده، افزایش کیفیت، گستردگی و به روز بودن خدمات رسانه های اجتماعی قطار شهری از نیازهای مبرم شهروندان می باشد و در رضایتمندی شهروندان مؤثر است.

هدف از این مطالعه، شناسایی عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در فرآیند مدیریت شهری بود. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش شناسی، توصیفی- اکتشافی بوده و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه ی آماری این تحقیق کلیه ی شهروندان منطقه 8 شیراز و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 384 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری، تصادفی بود. برای آزمون فرضیات تحقیق، از نرم افزار SPSS و آزمون های تی تک نمونه ای و رتبه بندی فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داده است که احساس تعلق، اعتماد فرد به شهرداری، آگاهی در مورد امور شهری، پایگاه اجتماعی– اقتصادی شهروندان و قوانین و مقررات موجود بر مشارکت شهروندان در فرآیند مدیریت شهری تأثیر معناداری داشته اند و همه ی فرضیه های تحقیق اثبات شد. هم چنین؛ نتایج آزمون رتبه بندی نشان داد که پایگاه اجتماعی– اقتصادی شهروندان در رتبه اول و قوانین و مقررات موجود در رتبه آخر به لحاظ تأثیرگذاری بر مشارکت شهروندان در فرآیند مدیریت شهری بودند.

در عصر حاضر با ظهور شبکه های ارتباطی گسترده، سبک زندگی افراد جامعه تحت تأثیر قرار گرفته است. اینستاگرام یکی از پلتفرم های ارتباطی است که به واسطه تعاملی بودن و امکان انتشار و اشتراک گذاری عکس و محتوا، زمینه مقایسه را میان همسالان فراهم می آورد و بیش از همه باعث نارضایتی کاربران از تصویر بدن خود، اختلال در تغذیه و تغییر رویکرد نسبت به مد می شود. تغییر سبک زندگی تحت تأثیر رسانه های اجتماعی و تأثیرپذیری گروه های سنی مختلف همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی میزان تأثیرگذاری اینستاگرام بر سبک زندگی زنان تبریزی در سه بعد تصویر بدن، اختلال در تغذیه و مد انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را 385 نفر از زنان 20 تا 70 سال ساکن تبریز تشکیل داده اند. این پژوهش از نوع همبستگی و روش آن پیمایشی بوده است. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و با روش نمونه گیری احتمالی از نوع تصادفی گردآوری شده و نتایج نشان داده است که بین میزان ساعات استفاده از اینستاگرام و نگرش زنان نسبت به تصویر بدن خود، اختلال در تغذیه و مد، رابطه معنادار وجود دارد چنان که با افزایش ساعات استفاده از اینستاگرام، تمایل زنان در خصوص مد، به سبک مدرن افزایش می یابد و این، بر نوع نگرش شان نسبت به بدن خود تأثیر می گذارد و آنان را به کنترل وزن و اختلال در تغذیه ترغیب می کند. بر اساس این پژوهش، اینستاگرام بیشترین تأثیر را در میان ابعاد سبک زندگی بر روی مد گذاشته است. عوامل زمینه ای همچون شاخص توده بدنی، سن، درآمد، وضعیت تأهل و وضعیت شغلی نیز پیش بینی کننده هایی قوی بودند که تأثیرگذاری رسانه را شدت می بخشیدند.

"در مقاله حاضر ابتدا با نگاهی به فرهنگ رسانه‌ها، به بررسی فرهنگ سازمانی سه سازمان رسانه‌ای (بی‌بی‌سی، سی‌ان‌ان و سونی) پرداخته‌ شده و در ادامه پس از بررسی استراتژی سازمان رسانه‌ای، استراتژی‌های سه سازمان یادشده در واکنش به تغییرات محیطی، مورد مداقه قرار گرفته، و رابطه فرهنگ سازمانی و استراتژی‌ بررسی و در پایان فرهنگ سازمانی مناسب با توجه به استراتژی سازمان رسانه‌ای پیشنهاد شده است. در این مقاله تأکید می‌شود که فرهنگ تأثیر بسیاری بر برنامه‌های استراتژیک شرکت‌های رسانه‌ای دارد و بستر مناسبی برای برنامه‌های استراتژیک فراهم می‌سازد، زیرا عامل کلیدی برای انگیزش درونی و خلاقیت‌ محسوب می‌شود. فرهنگ سازمانی مانند یک موجود زنده دستخوش تغییر است و بقای یک سازمان به نوشدن تدریجی فرهنگ سازمانی و انطباق آن با نیازهای جدید بستگی دارد. "

"جهانی شدن کسب و کار و دسترسی گسترده به رسانه‌ها به واسطه فناوری‌های جدید، وضعیت سازمان‌ها را بیش از پیش شفاف کرده است. با توجه به اینکه آشنا نبودن سازمان‌ها با نحوه مدیریت رسانه‌ها در زمان بحران ممکن است خسارت ناشی از آن را افزایش دهد، آگاهی از نحوه ارتباط با رسانه‌ها در همه اوقات برای سازمان‌ها امری ضروری است. بنابراین هدف این مقاله دستیابی به درکی عمیق‌تر از نحوه ارتباط سازمان با رسانه‌ها در زمان‌های بحرانی است که در این خصوص سعی شده است از تمامی نظریات مربوط به این امر برای ارائه یک مدل پیشنهادی اقتضایی کمک گرفته شود. بدین منظور پس از بررسی و تجزیه تحلیل نظریات چندین صاحبنظر، استراتژی‌های ارتباط با رسانه‌ها در طول بحران در قالب مدل پیشنهادی ارائه شده است. از نکات قابل توجهی که در این مقاله می‌توان به آن اشاره کرد، ضرورت حفظ ارتباط با رسانه‌ها در طول بحران است که باید تلاش کرد همواره حفظ شده و ادامه یابد. لزوم تدوین برنامه ارتباطی بحران و تعیین یک شخص سخنگو برای برقرار کردن ارتباط با رسانه‌ها، مشخص کردن مخاطبان هدف و در نهایت علاقه‌مندی مدیران و کارکنان سازمان به حل بحران در مرحله پس آن از دیگر نکات نکات مورد توجه در این مقاله است. " "استراتژی‌ ارتباطی، رسانه‌های ارتباطی، مدیریت بحران، ارتباط بحرانی و برنامه ارتباطی "