محمد محمدی

در این پژوهش به پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی حسابرس و سرمایه انسانی حسابرس بر پاداش حسابرس، دوره تصدی و چرخش حسابرس در شرکت های پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای آزمون فرضیه ها، از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. وسپس با استفاده از نرم افزارهای EViewsو Stata تحلیل شدند. جامعه آماری این پژوهش به روش حذف سیستماتیک از میان 120 شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1392 تا  1399 می باشد. نتایج فرضیه اول تا ششم نشان داد میزان پاداش حسابرس در نتیجه موقعیت حسابرس در شبکه های کاری و حرفه ای با توجه به مفهوم در جه مرکزیت و مبتنی بر کیفیت ارتباطات آن ها، موقعیت کارگزاری و روابط قوی (یعنی روابط سه گانه در یک شبکه) رابطه تنگاتنگی دارد و به هر میزان که این دامنه گسترده تر شود، انتظار برای پاداش دهی آنان نیز افزایش خواهد یافت. سرمایه انسانی حسابرس در صنعت حسابرسی (صنعتی با سرمایه انسانی قوی و زیاد) اهمیت اساسی دارد. با توجه به محیط حرفه ای و شغلی حسابرسان در ایران و به منظور افزایش و بهینه سازیِ سطح تحصیلات حسابرسان و همچنین در راستای کاهش ریسک تحریف مالی و افزایش کیفیت حسابرسی، مدیران نیازمندِ برنامه ریزی ویژه هستند تا با توجه به سطح شایستگی های فردی و حرفه ای حسابرسان، حق الزحمه های اضافی و پاداش برای آن ها در نظر گرفته شود.  بر مبنای نظریه سرمایه اجتماعی بنیادین و نیز مفهوم «مرکزیت درجه»؛ حسابرسان خبره به اطلاعات و منابع فراوانی دسترسی دارند که دیگر افراد فاقد آنها هستند.