نادره سهرابی

آزمون بین المللی تیمز علوم یکی از مهم ترین مطالعات تطبیقی است که به ارزشیابی وضعیت آموزش ریاضیات و علوم می پردازد. در چند دهه گذشته دانش آموزان ایرانی عملکردی ضعیف داشته اند. از این رو، هدف از این پژوهش تفکیک دانش آموزان موفق از ناموفق در آزمون تیمز براساس عوامل فردی است تا به بررسی این مورد پرداخته شود که چه عوامل فردی می تواند زمینه ساز موفقیت افراد در این ارزشیابی شود. روش انجام این پژوهش از نوع همبستگی در قالب معادله افتراقی است. جامعه آماری کل مدارس شرکت کننده در تیمز 2019 می باشد. نمونه آماری دانش آموزان کلاس چهارم ایرانی شرکت کننده می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای طبقه بندی شده منظم بوده که در آزمون تیمز 2019 اجرا شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، سوالات آزمون بین المللی تیمز 2019، پرسشنامه های خانواده، دانش آموز، مدیر و آموزگار می باشد که توسط انجمن بین المللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی (IEA) در سال 2019 انتشار یافته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل افتراقی استفاده شد.یافته ها نشان داد تعداد کتاب با ضریب تفکیکی 630/0، علوم در مدرسه با ضریب تفکیکی 462/0، دارایی با ضریب تفکیکی 261/0، جنسیت با ضریب تفکیکی 231/0 و ریاضی در مدرسه با ضریب تفکیکی 212/0 بیشترین تاثیر را در تفکیک گروه دانش آموزان موفق از ناموفق براساس مولفه های فردی دارند. بنابراین داشتن کتاب های درسی موثر، ارائه مطالب به شکل کاربردی و یادگیری کاربردی دانش آموزان و وضعیت اقتصادی و دارایی جزء عوامل فردی تاثیرگذار برای رسیدن به موفقیت در آزمون تیمز است.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل علی سازگاری پس از طلاق بر اساس ویژگی های شخصیتی، سبک دلبستگی و حمایت ادراک شده با نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان بود. این مطالعه از نوع پژوهش های همبستگی مبتنی بر الگویابی معادلات ساختاری بود. مواد و روشها: جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مطلقه نمونه پژوهش 416 زن مطلقه که به صورت تصادفی از میان 15 کلینیک روان شناسی تحت نظر بهزیستی و دادگاه خانواده؛ مراکز تحکیم خانواده؛ انتخاب شدند. در این پژوهش داده ها از طریق پرسشنامه های سازگاری پس از طلاق فیشر، حمایت ادراک شده زیمت و همکاران، سبک دلبستگی هازن و شیور، ویژگی های شخصیت نئو و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت، جهت بررسی معنی داری اثرات غیرمستقیم، روش بوت استراپ به کار گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی پژوهش از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. یافته ها همچنین حاکی از آن بود که مسیرهای مستقیم تنظیم شناختی هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده بر سازگاری پس از طلاق معنادار بود. مسیرهای غیرمستقیم ویژگی شخصیتی روان رنجوری، سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا بر سازگاری پس از طلاق از طریق تنظیم شناختی هیجان منفی و معنادار بودند. همچنین مسیرهای غیرمستقیم ویژگی شخصیتی برونگرایی، گشودگی، موافق بودن، با وجدان بودن و سبک دلبستگی ایمن مثبت و معنادار می باشد. بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که جهت افزایش سازگاری پس از طلاق، توجه به نقش ویژگی های شخصیتی، سبک دلبستگی، حمایت اجتماعی ادراک شده و تنظیم شناختی هیجان ضروری است.

آزمون های بین المللی تیمز که شامل آزمون ریاضی و علوم می شود، با هدف بهبود عملکرد نظام آموزشی کشورها هر چهار سال یک بار برگزار می شود، که نتایج آن متاثر از عوامل مختلفی است. هدف از انجام این پژوهش تدوین معادله افتراقی دانش آموزان موفق از غیر موفق بر اساس مولفه های آموزشگاهی در آزمون تیمز 2019 است. روش انجام این پژوهش از نوع همبستگی در قالب معادله افتراقی است. جامعه آماری کل مدارس شرکت کننده در آزمون تیمز 2019 می باشد. نمونه آماری دانش آموزان کلاس چهارم ایرانی شرکت کننده در این آزمون می باشد. روش نمونه گیری همان روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای طبقه بندی شده منظم بوده که در آزمون تیمز 2019 اجرا شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، سوالات آزمون بین المللی تیمز 2019 پرسشنامه های خانواده، دانش آموز، مدیر و آموزگار می باشد که توسط انجمن بین المللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی (IEA) در سال 2019 انتشار یافته است. این آزمون به دلیل این که آزمون استاندارد جهانی است روایی آن تایید شده و برای محاسبه پایایی آن نیز از روش الفای کرونباخ بر روی حدود 30 نفر از افراد جامعه آماری مورد مطالعه برآورد شد و ضریب 85/0 به دست آمد که نشان از پایایی آن دارد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل افتراقی استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که معادله تحلیل افتراقی قادر به تفکیک دانش آموزان موفق از دانش آموزان ناموفق براساس مولفه های آموزشگاهی می باشد.

زمینه و هدف: اختلال در روابط دلبستگی با ایجاد اضطراب فرا گیر و بی اعتمادی در کودک می تواند به اختلال های روان شناختی بیانجامد. این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی بازی درمانی به شیوه تراپلی بر اضطراب کودک با والد انجام گرفت. روش: روش تحقیق در این پژوهش آزمایشی از نوع تک آزمودنی با طرح AB بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 5 تا 8 ساله بود که در سال 1400 در مرا کز روان شناسی شهر تهران حضور داشتند . از بین آنها تعداد 3 کودک )دو پسر و یک دختر ( براساس ملاک های ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. مداخله تراپلی برای هر کودک در 21 جلسه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل فرم روش تعاملی مارشاک، مقیاس اضطراب کودکان )اسپنس، 1997 ( و سیاهه ی رفتاری تراپلی )محقق ساخته( بود. تحلیل دیداری داده ها در دو سطح درون موقعیتی و بین موقعیتی انجام گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مداخله بازی درمانی به شیوه تراپلی به صورت معناداری اضطراب کودک با والد را کاهش می دهد ) 05 / .)P>0 نتیجه گیری: مطابق با یافته های پژوهش اثربخشی مداخله بازی درمانی به شیوه تراپلی بر کاهش اضطراب کودک با والد به تأیید رسید. بنابراین، این روش را می توان به عنوان یکی از درمان های مفید و کاربردی برای این کودکان درنظر گرفت . شماره ی مقاله: ۱

هدف پژوهش حاضر، تبیین علّی تحصیل گریزی دانش آموزان بر اساس ذهن آگاهی و خودپنداره تحصیلی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر زرقان (استان فارس) بود که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند که از بین آن ها 348 دانش آموز (125 پسر و 223 دختر) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس ذهن آگاهی نوجوان و بزرگسال دروتمن و همکاران، پرسش نامه تحصیل گریزی خرمایی و صالح اردستانی و سیاهه خودپنداره مدرسه چن و تامپسون را تکمیل کردند. یافته ها نشان دادند که اثر مستقیم ذهن آگاهی بر تحصیل گریزی معنی دار نبود؛ اما اثر مستقیم ذهن آگاهی بر خودپنداره تحصیلی و اثر مستقیم خودپنداره تحصیلی بر تحصیل گریزی معنی دار شد. همچنین، اثر ذهن آگاهی بر تحصیل گریزی با میانجی گری خودپنداره تحصیلی معنی دار بود. به طور کلی، یافته های این پژوهش نقش ذهن آگاهی و خودپنداره تحصیلی را در تبیین تحصیل گریزی نشان داد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که به منظور کاهش تحصیل گریزی دانش آموزان، باید به ذهن آگاهی و خودپنداره تحصیلی آن ها توجه شود.

مقدمه: دانش آموزان پس از تحصیل، معمولا مهارت کافی برای ورود به جامعه را ندارند؛ که در این میان، برخورداری از یک ذهن خلاق، مبتکر و نوآور برای رشد و شکوفایی توانمندی دانش آموزان یک مزیت ارزشمند تلقی می شود.این پژوهش با هدف تهیه وتدوین الگوی یادگیری خلاق در ساختار برنامه درسی آموزش متوسطه شهر شیراز انجام شد. روش: با استفاده از نمونه ای از صاحب نظران مشغول به کار در 20 مدرسه دولتی شهرستان شیراز (384 نفر) تحقیق حاضر، با هدف تهیه و تدوین الگوی یادگیری خلاق در ساختار برنامه درسی آموزش دوره متوسطه بر روی در سال تحصیلی 98-99 اجرا شد. اعضای نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش تحقیق این مطالعه از نوع زمینه یابی بود و در آن، آزمودنی ها به پرسشنامه محقق ساخته 42 سوالی در خصوص الگوی خلاقیت پاسخ دادند؛ از نرم افزار AMOS ویراست 24، برای آزمون برازندگی الگوی پیشنهادی استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون های آماری نشان دادند که الگوی خلاقیت در برنامه ریزی درسی شامل شش بعد مجزا (روش تدریس، محتوای درسی، آموزش دهنده، ارزشیابی، محیط فیزیکی و مدیریت) می باشد؛ همچنین، برنامه ریزی درسی دانش آموزان مقطع متوسطه در کشور، با توجه بر رویکرد خلاقیت نیاز به بازنگری دارد. نتیجه گیری: این تحقیق الگوی خلاقیت در برنامه ریزی درسی را تدوین نمود و تلویحاتی برای موفقیت در شکوفاسازی خلاقیت دانش آموزان مقطع متوسطه ارائه کرد.

مقدمه: هدف این پژوهش مقایسه آسیب شناسی خانواده در مدل فرایند و محتوا در خانواده های با تاب آوری بالا و پایین بوده است. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل؛ 6000 هزار نفر از والدین دانش آموزان مقطع راهنمایی ساکن در شهر شیراز در سال 1398 بودند. حجم نمونه پژوهش 361 نفر بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر مقیاس های فرآیند و محتوای خانواده سامانی و تاب آوری خانواده سیکبی بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس و کای اسکوئر و با استفاده از نرم افزار 23 SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین دو گروه خانواده با تاب آوری بالا و پایین در زیرمقیاس های شغل و تحصیلات، زمان برای با هم بودن، منابع مالی، ظاهر بدنی و منزلت اجتماعی و سلامت جسمی روانی تفاوت معناداری وجود دارد. در نهایت، مهارت مقابله، انسجام و احترام متقابل و باور مذهبی در خانواده با تاب آوری بالا بیش تر از خانواده با تاب آوری پایین می باشد ولی نمرات میانگین زیرمقیاس های تصمیم گیری و حل مسئله و مهارت ارتباطی در خانواده با تاب آوری پایین بیش تر از خانواده با تاب آوری بالا می باشد. نتیجه گیری: الگوی خانواده بدون مشکل در کسب هدف ها، سودمند است و از کنشها به خوبی در سازگاری با موقعیت های جدید استفاده می کنند و در جهت سازماندهی استعدادهای خویش خوب عمل می کنند و افزون بر این، از محتوای خانوادگی سطح بالایی (مثل درآمد و شغل خوب، تحصیلات عالی، مسکن، سلامتی و غیره) برخوردارند. این گونه خانواده ها به عنوان یک سیستم تأثیر خوبی بر تربیت بچه هایشان در ایجاد و شکل گیری یک رابطه ی خوب، مقابله کردن با موقعیتهای  استرس زا، حل کردن مسئله، رضایت از زندگی، تصمیم گیری و غیره دارند.برعکس، خانواده مشکل دار به لحاظ محتوا و فرایند خانوادگی از کیفیت پایینی برخوردارند. بدین معنا که مهارت هایی از قبیل مهارت حل مسئله، تصمیمگیری، مقابله، انعطاف پذیری و ارتباطی در این گونه خانواده ها بسیار ضعیف است و از امکانات مناسبی نیز برای زندگی برخوردار نمی باشد. از الگوهای خانوادگی ناسودمند استفاده می کنند و تعاملات آن ها همراه با تنش و رفتارهای مرضی است.

با توجه به حساسیت دوران نوجوانی و امکان بروز رفتارهای پرخطر در این دوران، پژوهش حاضر با هدف تعیین مدل عضویت گروهی با تحلیل تمییز برای دانش آموزان دارای رفتارهای پرخطر بر اساس شاخص های خانوادگی  در دانش آموزان مقطع متوسطه صورت گرفته است. در این پژوهش از طرح همبستگی برای تفکیک گروه ها استفاده شده و رابطه میان متغیرها بر اساس هدف پژوهش تحلیل گردیده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان دوره متوسطه سال تحصیلی 97-98 شهر شیراز می باشد. آزمودنی ها شامل 106 دانش آموز (70 پسر و 36 دختر) بوده و ابزارها شامل مقیاس رفتارهای پرخطر نوجوانان ایرانی، مقیاس شیوه های فرزندپروری بامریند، تاب آوری خانواده سیکسبی و مقیاس سبک زندگی سهرابی بوده است. برای تحلیل آماری از روش تحلیل افتراقی استفاده شد. یافته ها نشان داد که معادله تحلیل افتراقی دارای قدرت تفکیک دانش آموزان عادی از دانش آموزان دارای رفتار پر خطر بر اساس متغیرهای خانوادگی (سبک های فرزندپروری والدین، تاب آوری خانواده و سبک زندگی) بوده است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اختلالات رفتاری کودکان با خشونت مادران دارای کودکان نقص توجه همراه با بیش فعالی بر روی 250 نفر از مادران مراجعه کننده به روانشناسان و مشاوران شهرستان شیراز که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند انجام شد. روش این پژوهش توصیفی – همبستگی است، جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه نشانه های بیماری ساخته ی دراگاتیس و سیاهه رفتاری کودک که توسط آخنباخ و همکاران ساخته شده است، استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که مشکلات رفتاری کودکان رابطه مثبت و معنی داری با خشونت مادر دارد . همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که اختلالات رفتاری کودکان قادر به پیش بینی خشونت در مادران دارای کودکان نقص توجه همراه با بیش فعالی می باشد. کلید واژها: خشونت مادر، مشکلات رفتاری کودک ، نقص توجه همراه با بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی خودآسیبرسانی در دختران نوجوان براساس باورهای غیرمنطقی، دشواری در تنظیم هیجانی و حمایت اجتماعی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش توصیفی - همبستگی دربرگیرنده کلیه دانشآموزان دختر 12 الی 19 ساله خودآسیبرسان شهر تهران در سال تحصیلی 1398 بود که در مدارس دولتی مشغول به تحصیل بودند که از این میان تعداد 150 نفر که نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در سیاهه خودگزارشی خودآسیبرسانی کسب کردند، با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز (1968)، مقیاس کژتنظیمی هیجانی گراتز و رومر (2004) و ﻣﻘﯿﺎس ﭼﻨﺪﺑﻌﺪی ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋی ادراکﺷﺪه زیمت و همکاران (1988) گردآوری شد. داده ها با استفاده از روش های آمار ی تحلیل شدند. بین درماندگی در برابر تغییر، توقع تایید از دیگران، اجتناب از مشکل و بیمسئولیتی هیجانی با خودآسیبرسانی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد؛ بین ﻋﺪم ﭘﺬﯾﺮش ﭘﺎﺳﺦﻫﺎی ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ، دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻫﯿﺠﺎن ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻓﺸﺎر، دﺷﻮاری در اﻧﺠﺎم رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻓﺸﺎر، ﻓﻘﺪان آﮔﺎﻫﯽ، ﻋﺪم وﺿﻮح ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ و دﺷﻮاری ﮐﻨﺘﺮل ﺗﮑﺎﻧﻪهای ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر با خودآسیبرسانی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد؛ بین خانواده، اجتماع یا افراد مهم و دوستان با خودآسیبرسانی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد (05/0>p). به علاوه، مولفههای توقع تایید از دیگران توانایی، دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻫﯿﺠﺎن، دﺷﻮاری ﮐﻨﺘﺮل توانایی پیش بینی خودآسیبرسانی را دارند (05/0>p)؛ به نظر میرسد این پژوهش تلویحات مهمی درخصوص ارتباط بین خودآسیبرسانی با باورهای غیرمنطقی، دشواری در تنظیم هیجانی و حمایت اجتماعی در در دختران نوجوان به همراه دارد.

پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل علی بین راهبردهای شناختی ، فراشناخت و خودکارآمدی با نقش واسطه گری امید تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و حجم نمونه شامل 558 نفر (248 دختر و310 پسر) از دانش آموزان متوسطه دوم (پایه دهم، یازدهم و دوازدهم) شهرستان شیراز در سال 98-97 که به روش خوشه ای چند مرحله ای نمونه گیری شدند، بوده است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، مقیاس امید تحصیلی ومقیاس خودکارآمدی دانش آموزان بود. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از آزمون تحلیل مسیرنشان داد امید تحصیلی نقش واسطه گری معناداری را در رابطه بین راهبردهای یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی ایفا می کند. همچنین مدل علی ارایه شده از برازش خوبی برخوردار است.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری هوش هیجانی در رابطه بین ابعاد نظریه ذهن با مهارت های اجتماعی در دانش آموزان با اختلال های یادگیری بود. جامعه ی پژوهش حاضر کلیه ی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری دوره ابتدایی که در مراکز اختلالات یادگیری شهرستان شیراز و مرودشت مشغول به تحصیل بودند. مواد و روش: برای نمونه پژوهش، 227 دانش آموز به صورت هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز به وسیله آزمون نظریه ذهن استیرنمن(1999)، مقیاس هوش هیجانی بار آن(1980) و مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی ماتسون (1983) گردآوری شد. تجزیه و تحلیل آماری به وسیله آزمون مدل میانجی گری چندگانه با بیش از یک متغیر مستقل با استفاده از برنامه آماری پریچر و هیز (2014) انجام شد.  یافته ها: یافته ها نشان داد هوش هیجانی می تواند نقش میانجیگری را بین متغیر نظریه ذهن، با مهارت اجتماعی را در کودکان با اختلال یادگیری را ایفا کند. این بیانگر نقش میانجی گری کامل (نه جزیی) ابعاد شادمانی، واقع گرایی، روابط بین فردی، خویشتن داری و انعطاف پذیری در رابطه بین نظریه ذهن سطح دوم و مهارت های اجتماعی می باشد. بحث و نتیجه گیری : بین نظریه ذهن و هوش هیجانی و مهارت اجتماعی در کودکان با اختلال یادگیری رابطه معنی داری وجود دارد.

این پژوهش با هدف تبیین مدل علی بین یادگیری خودتنظیمی و خودکارآمدی با نقش واسطه گری امید تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. روش پژوهش ، توصیفی و از نوع همبستگی و حجم نمونه شامل 558 نفر (248 دختر و310 پسر) از دانش آموزان متوسطه دوم (پایه دهم، یازدهم و دوازدهم) شهرستان شیراز در سال 98-97 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای چند مرحله ای نمونه گیری شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل: مقیاس راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990)، مقیاس امید تحصیلی سهرابی و سامانی (2011) و مقیاس خودکارآمدی دانش آموز جینک و مورگان (1999) بود. برای تحلیل داده های حاصل از جمع آوری مقیاسهای یاد شده از جامعه نمونه، علاوه بر آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ماتریس همبستگی)، از آمار استنباطی(تحلیل مسیر) در نرم افزار lisrel استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که: امید تحصیلی نقش واسطه گری معناداری را در رابطه بین یادگیری خودتنظیمی و خودکارآمدی تحصیلی ایفا می کند. همچنین مدل علی ارایه شده برای یادگیری خودتنظیمی و خودکار آمدی تحصیلی با نقش واسطه گری امید تحصیلی از برازش خوبی برخوردار بود. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند مورد استفاده معلمان، مشاوران مدارس و روانشناسان تربیتی در جهت افزایش خودکارآمدی دانش آموزان و عوامل موثر برآن، قرار گیرد.

این پژوهش با هدف تبیین معادله تشخیصی دانش آموزان موفق و ناموفق براساس مولفه های فردی (عزت نفس، در گیری مدرسه ای و جنسیت ) در دانش آموزان پایه دهم متوسطه اول شهر شیراز انجام گرفت. نوع مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی و کاربردی است. جامعه آماری دانش آموزان پایه دهم متوسطه اول شهر شیرازمی باشد که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. حجم نمونه شامل 400 (200 نفر دختر و نفر 200 پسر) می باشد به منظور سنجش میزان درگیری مدرسه ای از پرسشنامه درگیری مدرسه ای مرکز ملی دنور آمریکا (2006 ) و به منظور سنجش عزت نفس دانش آموزان از مقیاس عزت نفس کوپراسمیت (1967) استفاده شد برای دستیابی به تفاوت های گروهی و مهمتر از آن، برای پیش بینی عضویت گروهی و دستیابی به معادله ممیز، روش آماری تحلیل ممیز به کار رفت این تحلیل با روش همزمان صورت گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد متغیرهای عزت نفس،درگیری مدرسه ای، قدرت تفکیک دانش آموزان موفق و مقایسه با دانش آموزان ناموفق را دارد به عبارت دیگر، همبستگی میان متغیرهای مذکور با احتمال وجود موفقیت تحصیلی مثبت به دست آمد.

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل رابطه ی علی تمایزیافتگی و رضایت زناشویی  بوده است. جامعه آماری این تحقیق، متآهلین عادی شهر شیراز می باشند . برای تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس و بر اساس تعداد مؤلفه های موجود در مدل، تعداد 310 نفر از زوجین عادی که شامل 155 زن و 155 مرد متأهل که طول مدت ازدواج آن ها بین 5 - 12 سال متغیر بوده و سن آن ها زیر50 سال باشد انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس تمایز یافتگی خود اسکورن  و مقیاس رضایت زناشویی انریچ (فرم کوتاه) بوده  که روایی و پایایی ابزار مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزار  Spssو Amos در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج نشان داد که ضریب تأثیر تمایز یافتگی خود بر رضایت زناشویی معنی دار است؛ بدین معنی که تمایز یافتگی خود بر رضایت زناشویی اثر مستقیم و معنی داری دارد.

پژوهش حاضر با هدف طراحی و آزمون مدل علی جهت تبیین تعارضات خانوادگی در خانواده های دارای کودکان نقص توجه همراه با بیش فعالی بر روی 250 نفر از مادران مراجعه کننده به روانشناسان و مشاوران شهرستان شیراز که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند انجام شد. روش این پژوهش توصیفی – همبستگی است، جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه نشانه های بیماری دراگاتیس، مقیاس محیط خانواده موس و همکاران و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ و همکاران استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار AMOS و SPSS استفاده گردید. یافته ها نشان داد که مشکلات رفتاری کودکان اثر مستقیم و معنی داری هم بر پریشانی مادر و هم بر تعارضات خانوادگی دارد، پریشانی مادر اثر مستقیم و معنی دار بر تعارضات خانوادگی دارد و همچنین اثرغیر مستقیم از مشکلات رفتاری کودکان به تعارضات خانواده از طریق پریشانی مادر نیز معنی دار به دست آمد. در کل داده ها نشان داد که مدل پیشنهادی با069/0 RAMSE=برازش گردید. بنابراین نتایج فوق نشان می دهد که مدل فوق به دلیل توجه کردن به نقش عوامل تاثیر گذار مسیری مهم در جهت افزایش سلامت و استحکام خانواده باشد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگر یادگیری خودتنظیمی و اهداف پیشرفت در رابطه بین باورهای معرفت شناسی و فرسودگی تحصیلی بر روی نمونه ای 384 نفره از دانشجویان بالاتر از ترم 4 دانشگاه پیام نور شیراز انجام گرفت. اعضای نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و پس از جمع آوری داده ها، ارزیابی الگوی پیشنهادی با روش تحلیل مسیر و استفاده از برنامه AMOS، انجام گرفت و یافته های حاصل از تحلیل الگویابی معادلات ساختاری برازش خوب الگوی نظری اولیه را با داده ها مورد تایید قرار داد و پس از اصلاح مدل مفهومی، برازندگی بسیارخوب الگوی نهایی با داده ها حاصل گردید. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که باورهای معرفت شناختی دانشجویان در شکل گیری نگرش آنها نسبت به فلسفه آموزش و تحصیل نقش تعیین کننده ای دارد و این نگرش ها و باورها به واسطه یادگیری خودتنظیمی و   جهت گیری انگیزشی دانشجویان از طریق انتخاب اهداف پیشرفت می تواند از یک طرف پیشرفت و موفقیت و از طرف دیگر استرس و فرسودگی تحصیلی را در بلندمدت برای دانشجویان به ارمغان داشته باشد. در نتیجه آگاهی دانشجو از فرآیندهای شناختی خود، هم در انتخاب اهداف پیشرفت و هم در انتخاب مسیر صحیح یادگیری(خودتنظیمی شناختی) نقش تعیین کننده ای دارد.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل رابطه علی طرحواره های نقش جنسیتی، آگاهی جنسی  و تمایز یافتگی بوده است. جامعه آماری این تحقیق متاهلین عادی شهر شیراز بود. برای تعیین حجم نمونه  با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس و  بر اساس تعداد مولفه های موجود در مدل، تعداد 310 نفر از زوجین عادی که شامل 155 زن و 155 مرد متاهل که طول مدت ازدواج آنها بین 5 - 12 سال متغیر بوده و سن آنها زیر 50 سال باشد، انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل سه مقیاس تمایزیافتگی خود اسکورن و همکاران، آگاهی جنسی اسنل، فیشر و میلر، طرحواره نقش جنسیتی بم بود که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و Amos در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج نشان داد که ضریب تاثیر طرحواره های نقش جنسیتی و آگاهی جنسی بر تمایزیافتگی معنی دار است. بدین معنی که طرحواره های نقش جنسیتی بر تمایزیافتگی اثر مستقیم و معنی داری و آگاهی جنسی بر تمایزیافتگی اثر معکوس و معنی دار دارد.

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط بین عوامل خانوادگی(کارایی خانواده، درک از رفتاروالدین) بر رفتارهای تحصیلی با واسطه گری عوامل فردی(خودکارآمدی و خودتنظیمی) انجام گرفت. جامعه این تحقیق تمامی دانش آموزان متوسطه شهر شیراز است که در سال تحصیلی 2018-2017 مشغول تحصیل در یکی از دبیرستان های شهر شیراز بودند. جهت  انتخاب نمونه 581 نفر از  دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ادراک کودک از رفتار والدین(<strong><em>POPS</em></strong>) گرولینگ و همکاران (1997)، پرسشنامه عملکرد خانواده مک مستر(1983)، پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد(1995)، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان(<strong><em>SEQ-C</em></strong>) موریس(2001) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر(1980) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون معادلات ساختاری نشان داد مدل مورد نظر از برازش مطلوبی برخوردار است. در مجموع یافته ها موید آن بود که ویژگی های فردی دانش آموزان می تواند تاثیر عوامل خانوادگی بر رفتارهای تحصیلی را واسطه گری کند.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی بازی درمانی و گل درمانی و تبیین تفاوت این دو روش درمانی در بهبود نقص توجه کودکان دختر دبستانی دارای اختلال نقص توجه بود. در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل با گمارش تصادفی استفاده گردید. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر 10-7 ساله مبتلا به اختلال نقص توجه در یکی از مدارس ابتدایی پرجمعیّت نواحی آموزش و پرورش شهر شیراز بود، که پس از تکمیل پرسشنامه تشخیصی اختلال نقص توجه (CSI-4) توسط معلمان برای کلیّه ی دانش آموزان این مدرسه، تعداد 45 دانش آموز که بالاترین نمره را در این پرسشنامه کسب کرده بودند انتخاب و نهایتاً به صورت تصادفی ساده در گروه آزمایشی گل درمانی و بازی درمانی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از تکمیل فرم های شاخص اختلال نقص توجه جردن توسط معلمان و والدین این دانش آموزان، گروه های آزمایشی 8 جلسه ی فردی 60 دقیقه ای و 2 جلسه ی گروهی 90 دقیقه ای بازی درمانی و گل درمانی را که محقق بر اساس نشانه های نقص توجه (توجه دیداری و شنیداری، ترتیب و توالی دستورالعمل ها، حافظه ی دیداری و شنیداری، سرعت عمل و سازماندهی ادراکی) طراحی کرده بود، دریافت نمودند. پس از اجرای برنامه های مداخله ی درمانی، مجدداً فرم های شاخص اختلال نقص توجه جردن توسط معلمان و والدین تکمیل گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معنی داری میان نقص توجه گروه های آزمایشی بازی درمانی و گل درمانی و گروه کنترل وجود دارد. علاوه بر این نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین روش های بازی درمانی و گل درمانی در درمان نقص توجه وجود ندارد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی و گل درمانی می توانند روش های مؤثری در افزایش توجه و تمرکز دانش آموزان در ضمن انجام کار باشند و به وسیله ی این دو روش می توان از شدت علائم نقص توجه در سنین بالاتر پیشگیری نمود.