غلامرضا گل محمدنژاد بهرامی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی در کاهش علائم اضطراب اجتماعی و امتحانی دانش آموزان بود. تحقیق حاضر، تحقیقی نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را 3856 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم ناحیه 2 شهر تبریز تشکیل می دادند. نمونه آماری مشتمل بر 40 دانش آموز دارای علائم اضطراب اجتماعی و اضطراب امتحان بود که به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند.  برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر(1980) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور (2000) استفاده شد. بعد از اتمام 8 جلسه واقعیت درمانی بر روی گروه آزمایش، مجددا آزمون اضطراب امتحانی و اجتماعی بر روی هر دو گروه اجرا شد. همچنین جهت پیگیری بعد از 45 روز، از هر دو گروه آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس  اندازه های مکرر (مختلط) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد واقعیت درمانی در بهبود علائم اضطراب اجتماعی  و اضطراب امتحانی دانش آموزان دبیرستانی مؤثر است. نتایج پیگیری نیز حاکی از تأثیر پایدار واقعیت درمانی بر کاهش اضطراب اجتماعی و اضطراب امتحانی بود. بر اساس نتایج بدست آمده می توان با استفاده از واقعیت درمانی اضطراب اجتماعی و امتحانی دانش آموزان را کاهش داد.

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر امید به زندگی و خود کارآمدی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تبریز بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که به شکل پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه مورد پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای 40 نفر انتخاب و سپس ) 20نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل( به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش هشت جلسه چهل و پنج دقیقه ای مهارت های مثبت اندیشی را دریافت کردند. همه آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه خود کارآمدی شرر و پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر ارزیابی شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس بیانگر آن بود که ارایه آموزش مهارت های مثبت اندیشی باعث افزایش معنی دار خود کارآمدی و امید به زندگی در دانش آموزان شد. .نتایج این پژوهش نشان داد که از روش آموزش مهارت های مثبت اندیشی می توان به عنوان روشی کارآمد برای افزایش خود کارآمدی و امید به زندگی دانش آموزان استفاده نمود.

هدف این پژوهش مقایسه تعارضات زناشویی در افراد با و بدون اضطراب کرونا بود. روش پژوهش حاضر علی-مقایسه ای از نوع مقطعی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه والدین خانواده های شهر تبریز بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود. حجم نمونه 30 نفر والدین با اضطراب کرونا، 30 نفر والدین بدون اضطراب کرونا بود. همه آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه تعارض زناشویی براتی و ثنایی و مقیاس اضطراب کرونا ویروس ( CDAS) ارزیابی شدند. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) بود. نتایج نشان داد که بین دو گروه والدین با و بدون اضطراب کرونا، در تعارضات زناشویی تفاوت معنادار وجود دارد .< 0 /01) P. (بنابراین با ارایه مداخلات و آموزش های به موقع و مناسب جهت کاهش اضطراب ناشی از بیماری کرونا در زنان و مردان ، می توان تعارضات زناشویی را کاهش داد.

هدف از پژوهش حاضر طراحی و توسعه پرسشنامه ثبات پذیری تحصیلی در بین دانش آموزان دوره ابتدایی است. روش پژوهش ترکیبی با طرح اکتشافی متوالی(مدل تدوین ابزار) بود. مشارکت کنندگان در مرحله کیفی 25 نفر بودند که با نمونه برداری هدفمند از بین مدرسین دانشگاهی علوم تربیتی، معلمان و دانش آموزان ابتدایی و اولیای دانش آموزان انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان بودند که از بین آن ها 373 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. داده های کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شد و با روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 238 کد به دست آمد که در قالب 5 مضمون اصلی و 44 مضمون فرعی تلخیص شدند. در بخش کمی به منظور بررسی روایی ملاکی، ابتدا همبستگی هر گویه با ملاک محاسبه و 38 گویه حذف شدند. سپس همبستگی نمرات پرسشنامه با ملاک محاسبه گردید که در سطح 01/0 معنادار بود. روایی سازه ای پرسشنامه با تحلیل عاملی اکتشافی بررسی شد. نتیجه تحلیل نشان داد شش عامل در مجموع 442/68 درصد از واریانس کل پرسشنامه را تبیین می کنند. همچنین آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 883/0 و برای هر کدام از عامل ها به ترتیب 901/0، 841/0، 855/0، 740/0، 577/0 و 600/0 به دست آمد. بطور کلی نتایج نشان داد پرسشنامه ثبات پذیری تحصیلی با 23 گویه، جهت سنجش و پیش بینی میزان ثبات پذیری تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی از اعتبار و روایی بالایی برخوردار است.

هدف: هدف از اجرای این پژوهش، بررسی وضعیت تحصیلی دانشجویان دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان بر اساس انواع سهمیه های کنکوری (ایثارگران یا خاص؛ و مناطق سه گانه یا عادی) بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از  جهت هدف از نوع کاربردی، از جهت نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی و از جهت تحلیل داده ها از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان ورودی های 96 تا 99 به تعداد 7129 نفر بود که به دو گروه دانشجویان سهمیه خاص و عادی مناطق تفکیک شدند و نمونه مورد نظر به روش تصادفی طبقه ای نسبتی به تعداد 620 نفر (260 نفر سهمیه خاص و 360 نفر سهمیه عادی مناطق) انتخاب شد. آنگاه وضعیت عملکرد تحصیلی دانشجویان با شاخص معدل کل بین انواع سهمیه ها مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی، تحلیل واریانس یک راهه و چندراهه همراه با آزمونهای تعقیبی انجام شد.یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد میانگین معدل دانشجویان استفاده کننده از سهمیه های خاص به صورت معنادار کمتر از دانشجویان عادی است و تفاوت میانگین معدل دانشجویان با انواع سهمیه های مشخص معنادار می باشد؛ همچنین تفاوت میانگین معدل دانشجویان استفاده کننده از سهمیه خاص و دانشجویان عادی بر اساس مقطع تحصیلی (اثر تعاملی سهمیه و مقطع تحصیلی) نیز معنادار است و درون هر مقطع تحصیلی این تفاوت بین دو گروه معنادار بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج گویای این بود که دانشجویان بهره مند از سهمیه های خاص در فرایند کنکور دارای عملکرد تحصیلی پایین تری نسبت به دانشجویان دارای سهمیه های عادی در آموزش عالی هستند.

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر درگیری تحصیلی و مولفه های آن در دانش آموزان بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه گواه بود؛ و جامعه آماری آن، کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم تجربی دوره دوم متوسطه شهر اهر درسال تحصیلی97-96 می باشد؛ که از میان آنها، 46 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش وگواه قرارگرفتند. جهت گردآوری داده ها پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و تسینگ(2011) در ابتدا به عنوان پیش آزمون بر روی هر دوگروه آزمایش وگواه اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی 13 جلسه تحت یادگیری معکوس؛ و گروه گواه تحت روش یادگیری سنتی در درس ریاضی قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات، برای هر دوگروه پس آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده ازآمار توصیفی و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیری) تحلیل شدند. یافته های حاصل نشان دادند، یادگیری معکوس بر درگیری تحصیلی دانش آموزان موثر بوده؛ و همچنین براساس نتایج، تاثیر یادگیری معکوس بر همه مولفه های درگیری تحصیلی(شناختی، هیجانی، رفتاری و عاملیت) مثبت و معنادار است.

هدف از پژوهش حاضر طراحی و ساخت پرسشنامه علاقه به مدرسه در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی است. روش پژوهش توصیفی از نوع روان سنجی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان ابتدایی در پایه های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم استان آذربایجان غربی در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از بین آن ها 420 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 14 نفر از اساتید بررسی و تأیید شد. مقدار CVR سؤالات با استفاده از فرمول لاوشه در محدوده 57/0 تا 99/0 و میزان CVI  S-نیز با فرمول میانگین گیری 87/0 به دست آمد. پس از بررسی شاخص های اعتبار هر سؤال، وجود همسانی درونی بالا در پرسشنامه تأیید شد. به منظور بررسی روایی ملاکی، همبستگی نمره کلی پرسشنامه و همبستگی هر گویه با ملاک محاسبه شد که نتایج در سطح 01/0 معنادار بودند. روایی سازه ای پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی اکتشافی با سه عامل (مشارکت در فعالیت های مدرسه، تعهد به مدرسه و تعلق به مدرسه)، که در مجموع 18/75 درصد از واریانس کل پرسشنامه را تبیین می کردند و همچنین با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تأیید شد. آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 98/0 و برای هر کدام از عامل ها به ترتیب 979/0، 926/0 و 845/0 به دست آمد. در نتیجه پرسشنامه علاقه به مدرسه با 28 گویه، جهت سنجش علاقه به مدرسه در دانش آموزان مقطع ابتدایی از اعتبار و روایی مطلوبی برخوردار است

هدف پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی پرسشنامه فلسفه زندگی بوده و به روش ترکیبی(کیفی و کمی) انجام گرفته و از جمله طرح های اکتشافی است. جامعه آماری تحقیق را دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان تشکیل می دادند که 484 از آنان به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی طبقه ای انتخاب و در تحقیق شرکت کردند. فرم اولیه پرسشنامه فلسفه زندگی دارای 36 گویه و 6 زیرمقیاس بود که بر اساس آراء و نظریات فلسفی سودگرایی، لذت گرایی، اگزیستانسیالیسم، سکولاریسم، پوچ گرایی و جبرگریی تهیه شده بودند. برای بررسی روایی و اعتبار آن از تحلیل عاملی تأییدی، تحلیل واریانس چند متغیری، ضرایب همبستگی و آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای بررسی روایی تفکیکی پرسشنامه، میانگین نمرات دانشجویان دختر و پسر با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری مورد مقایسه قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده، پرسشنامه نهایی که از 28 گویه تشکیل شده است ( 8 گویه حذف شد) دارای اعتبار و روایی نسبتاً قابل قبولی است. بنابراین، پرسشنامه تهیه شده شایستگی استفاده در پژوهش های علمی را دارا است. همچنین، یک نیمرخ فلسفی برای هر فرد ترسیم می شود که می تواند در توصیف و تفسیر فلسفه زندگی فرد مورد استفاده قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر خودکارآمدی تحصیلی و سبک های یادگیری دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه 2 تبریز بود. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای استفاده شد. ابتدا از بین مناطق شهر تبریز ناحیه 2 انتخاب شد و از بین مدارس این ناحیه، تعداد دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شدند و از هر دو مدرسه، از هر کدام یک کلاس به صورت تصادفی انتخاب شده و سپس از بین دانش آموزان مدارس انتخاب شده تعداد 60 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه، یک گروه آزمایش (30 نفر) و یک گروه کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروری و بانتینگ و سبک های یادگیری کلب استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تفکر انتقادی بر خودکارآمدی تحصیلی و سبک های یادگیری دانش آموزان تأثیر دارد. به عبارت دیگر آموزش تفکر انتقادی باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی، سبک های یادگیری مشاهده تأملی، مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال می شود. همچنین آموزش تفکر انتقادی باعث کاهش سبک یادگیری تجربه عینی در دانش آموزان می شود.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. تمامی معلمان دوره اول متوسطه شهر تبریز به تعداد 1692 نفر جامعه آماری تحقیق بودند و روش نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه گردید و 320 نفر پرسشنامه را تکمیل کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های عدالت سازمانی Morman & Nihof(2001) ، جو اخلاقی (Fritch 2000)، درگیری شغلی (Canongo 1982)، اخلاق حرفه ای (Beatman & Shell 2004)استفاده شد و روایی ابزارها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد که همه آن ها برازش خوبی داشتند. نتایج نشان می دهد جو اخلاقی، عدالت سازمانی ادراک شده، درگیری شغلی و اخلاق حرفه ای با یکدیگر رابطه دارند. همچنین اخلاق حرفه ای مابین عدالت سازمانی و جوسازمانی ادراک شده با درگیری شغلی نقش میانجی ندارد. عدالت سازمانی بر درگیری شغلی به صورت مستقیم مؤثر است. به عبارت دیگر افزایش عدالت سازمانی موجب افزایش درگیری شغلی می گردد. بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش پیشنهاد می شود معلمان و مدیران ارشد عرصه تعلیم و تربیت با لحاظ اخلاقیات و ایجاد فضای آرام و توزیع عادلانه مزایا و تجدیدنظر در رویه های توزیع موجبات دل بستگی و درگیری شغلی معلمان را فراهم آورند.

این پژوهش به منظور مطالعه اثر بخشی آموزش مهارت حل مسأله و هوش هیجانی برکاهش پرخاشگری دانش آموزان انجام شده است. تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی (نیمه تجربی) بوده و جامعه آماری آن کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه ناحیه 3 تبریز که در سال 95 -1394 مشغول به تحصیل بودند می باشد.  به منظور انتخاب نمونه ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین  مدارس ناحیه 3 ، یک مدرسه انتخاب و پرسشنامه پرخاشگری در بین دانش آموزان آن مدرسه (385نفر) اجرا شد. سپس از بین دانش آموزانی که نمره بالایی گرفته بودند 90 نفر انتخاب و به روش تصادفی در 3 گروه قرار گرفتند. از بین دانش آموزان  60 نفر به عنوان گروه آزمایش (30 نفر گروه آزمایش اول و 30 نفر گروه آزمایش دوم) و 30 نفر هم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. برای گروه آزمایشی اول  8 جلسه گروهی آموزش حل مسأله و برای گروه آزمایشی دوم 8 جلسه گروهی آموزش هوش هیجانی تشکیل گردید. در این تحقیق  پرسشنامه پرخاشگری باس و پری به عنوان ابزار اندازه گیری به کار گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده به عمل آمد. نتایج  نشان داد آموزش مهارت حل مسأله و هوش هیجانی برکاهش پرخاشگری دانش آموزان مؤثر است. همچنین نتایج نشان داد بین میزان اثر بخشی این دو روش آموزش تفاوت معناداری وجود ندارد

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی یادگیری مشارکتی و سنتی بر افزایش مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی دانش آموزان انجام گرفته است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر سال سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی شهرستان بوکان در سال تحصیلی 95-94 می باشد که 60 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه برداری خوشه ای انتخاب شدند. 30 نفر از دانش آموزان انتخاب شده به شیوه یادگیری سنتی و 30 نفر نیز با یادگیری مشارکتی تحت آموزش قرار گرفتند. پژوهش حاضر، یک پژوهش نیمه آزمایشی است که در آن، از پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شده است. برای بررسی سؤالات پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد اثر بخشی یادگیری مشارکتی و سنتی بر افزایش مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی دانش آموزان به صورت معنی دار متفاوت است.

زمینه و هدف : ازآن جایی که یکی از عوامل مؤثر در تأمین آرامش و امنیت روانی، داشتن افکاری مثبت است ؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر سرمایه روان شناختی و شادزیستی دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. روش: روش پ ژوهش، آزمایش ی ب ا ط رح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره ششم ابتدایی ش هر خوی در سال تحصیلی 1396- 1395 بود. نمونه آماری، تعداد 40 نفر از جامعه مذکور بودند که به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب، و در دو گروه آزمایش و گواه (20 نفر در هر گروه) جایدهی شدند. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه سرمایه روان شناختی ( لوتاتز، یوسف و اولیوا، 2007) و پرسشنامه شادزیستی آکسفورد ( آرجیل و لو، 1989) استفاده شد. برنامه مداخله ای مثبت اندیشی به صورت 10 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش، آموزش داده شد. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، بررسی شد. یافته ها : نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که آموزش مثبت اندیشی توانسته است سرمایه روان شناختی و شادزیستی کودکان را افزایش دهد و افراد موردمطالعه در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون به طور معناداری، سرمایه روان شناختی و شاد زیستی بیشتری داشتند (0/005 P < ). نتیجه گیری: درمجموع، نتایج به دست آمده از این پژوهش، سودمندی و تأثیر آموزش مثبت اندیشی در افزایش سرمایه روان شناختی و شادزیستی کودکان را تأیید می کند.

زمینه و هدف: با توجه به پیشرفت علم و فنّاوری در قرن حاضر و تبلور این نکته که شکوفایی یک کشور از بستر آموزش وپرورش برمی خیزد، نیاز به گسترش دوره پیش از دبستان، بیش از گذشته خود را نمایان می سازد. پژوهش حال حاضر با هدف بررسی نقش آموزش پیش دبستانی بر مهارت های روانی- حرکتی و سازش یافتگی اجتماعی در دانش آموزان ابتدایی انجام شده است.

هدف پزوهش حاضر انطباق و هنجاریابی آزمون هوش نوجوانان کتل برای دانش آموزان 14-8 ساله ی شهر آذرشهر است. روش پژوهش از منظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانش آموزان پایه های دوم ابتدایی تا هشتم ابتدایی شهر آذرشهر در سال تحصیلی 1395-1394 بود که تعداد 562 تفر از آنان به عنوان نمونه ی پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند و ابزار مورد استفاده ی پژوهش، آزمون هوش نواجوانان کتل فرمB بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 84/0 به دست آمد و روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی صورت گرفت که تمامی شاخص برازش و مدل تأیید شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که این آزمون از روایی و اعتبار قابل قبول برخوردار است. هم چنین معناداری آزمون براساس تفکیک سنی با استفاده از آزمون واریانس یک راهه و تعامل جنسیت و پایه های تحصیلی از طریق واریانس دوراهه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن ها نشان دهنده ی تفاوت معناداری بین گروه ها بود. و جدول نرم برای آزمون هوش کتل براساس نمره های هوش بهر انحرافی (15= Sd و100M= ) محاسبه و تنظیم شد.

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای فراشناختی بر سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان نقده بوده است. که با روش نیمه تجربی انجام گرفت. جامعه آماری آن عبارتند از کلیه دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان نقده در سال تحصیلی94-93 که تعداد کل آنان 2870 نفر می باشند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس دو کلاس با 60 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد شده سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان کنلی استفاده شد. برای تحلیل داده های گردآوری شده از آنالیزکوواریانس یکراهه استفاده شد و نتایج پژوهش نشان داد که: آموزش راهبردهای فراشناختی باعث افزایش خودکارآمدی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان نقده شد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی دقت برآورد زمان درکودکان درمقایسه با نوجوانان با توجه به نوع تکلیف (منفرد در مقایسه با دوگانه) صورت گرفته است. روش: به این منظور 134 نفرازدانش آموزان مدارس تبریز به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش آزمونهای رایانه ای جهت اندازه گیری دقت برآورد زمان بود. داده ها به کمک SPSS 16 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمونهای t وابسته، آزمونهای tمستقل وتحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که: 1- هر دو گروه کودکان ونوجوانان زمان را کمتر ازمورد انتظار برآورد کردند ، 2- دقت برآورد زمان در کودکان، هم در تکلیف منفرد وهم در تکلیف دوگانه، کمتر ازنوجوانان بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که حساسیت به زمان با افزایش سن زیاد می شود.

اهداف: به منظور ارتقای کیفیت آموزش در مراکز علمی و آموزشی، استفاده از فنّاوری های ارتباطی به خصوص اینترنت، تشویق و تبلیغ می شود. این در حالی است که هنوز تحقیقات کافی در مورد نقش اینترنت در بهبود کیفیت آموزش و ویژگی های مثبت روان شناختی دانشجویان انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش استفاده از اینترنت بر خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی انجام شد. ابزار و روش ها: در این پژوهش شبه تجربی، 363 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز (174 دانشجوی کاربر اینترنت و 189 دانشجوی غیرکاربر اینترنت) که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند، به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب و وارد تحقیق شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس انگیزش تحصیلی، پرسش نامه خودکارآمدی شرر و پرسش نامه محقق ساخته استفاده از اینترنت و همچنین آخرین معدل تحصیلی دانشجویان استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون T مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دانشجویان کاربر اینترنت در مقایسه با دانشجویان غیرکاربر اینترنت به طور معنی داری از خودکارآمدی عمومی، ابتکار و تلاش بیشتری برخوردار بودند، اما تفاوت آماری معنی داری در مولفه پشتکار مشاهده نشد. همچنین دانشجویان کاربر اینترنت در مقایسه با دانشجویان غیرکاربر اینترنت از میانگین پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی (زیرمقیاس های علاقه به تکلیف، تلاش تحصیلی، علاقه اجتماعی، کسب ستایش، نمونه بودن، کسب پیوستگی و رقابت جویی) بیشتری برخوردار بودند، اما در زیرمقیاس قدرت اجتماعی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویانی که از اینترنت استفاده می کنند بیشتر از دانشجویانی است که از اینترنت استفاده نمی کنند.