هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر امید به زندگی و خود کارآمدی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تبریز بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که به شکل پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه مورد پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای 40 نفر انتخاب و سپس ) 20نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل( به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش هشت جلسه چهل و پنج دقیقه ای مهارت های مثبت اندیشی را دریافت کردند. همه آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه خود کارآمدی شرر و پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر ارزیابی شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس بیانگر آن بود که ارایه آموزش مهارت های مثبت اندیشی باعث افزایش معنی دار خود کارآمدی و امید به زندگی در دانش آموزان شد. .نتایج این پژوهش نشان داد که از روش آموزش مهارت های مثبت اندیشی می توان به عنوان روشی کارآمد برای افزایش خود کارآمدی و امید به زندگی دانش آموزان استفاده نمود.
