بهار عنایتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خوددلسوزی و تنظیم هیجانی در زوجین مبتلا به افسردگی شهر آبدانان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین افسرده شهر آبدانان در سال تحصیلی 1396-1395 بود. به منظور اجرای پژوهش غربالگری انجام گرفت که ابتدا 700 زوج شرکت کننده پرسشنامه افسردگی را تکمیل نمودند و از میان آنها 30 زوج مبتلا به افسردگی انتخاب گردید. سپس 30 زوج منتخب به صورت تصادفی به دو گروه 15 تایی آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 4 ساعته(هفته ای یک جلسه) به مدت 2 ماه به صورت گروهی تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسشنامه خوددلسوزی نف و تنظیم هیجانی گروس جمع آوری و با استفاده از روش کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش میزان خوددلسوزی و تنظیم هیجانی تاثیر معنی داری داشته است. مشاهدات حاضر مؤید اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در تغییر سطح خوددلسوزی و میزان تنظیم هیجانی زوجین مبتلا به افسردگی است.

عزت نفس یک عامل روانشناختی مهم و اثرگذار بر موفقیت و عملکرد افراد به شمار می آید. گسترش پژوهش های انجام گرفته در حوزه عزت نفس و پیشرفت تحصیلی زمینه را برای ترکیب این پژوهش ها فراهم آورده است. روش مورد استفاده در این پژوهش فراتحلیل می باشد. جهت نیل به این هدف در پژوهش حاضر از یافته های کمّی 11 پژوهش استفاده شد که از این مطالعات 22 اندازه اثر محاسبه گردید. مطالعاتی که در این پژوهش استفاده شد از بانک های اطلاعاتی سایت خصوصی بانک مجلات ایران، پایگاه مجلات تخصصی نور، پایگاه جهاد دانشگاهی کشور جمع آوری شدند و بعد از بررسی ملاک های ورود و خروج مطالعات، اندازه اثرهای همبستگی پژوهش های منتخب با نرم افزار CMA2 مورد تحلیل قرار گرفت. همچنین در این پژوهش دو مدل تصادفی و ثابت محاسبه شدند که با توجه به نتایج تحلیل ناهمگنی از طریق شاخص های Q و مجذور I ، مدل تصادفی انتخاب شد . نتایج نشان دادند که اندازه اثر ترکیبی پژوهش های مورد بررسی 225/0به دست آمد. این اندازه اثر براساس شاخص کوهن متوسط محاسبه شد. شواهد این فراتحلیل در ارتباط با مبانی نظری و تجربی قبلی نشانگر روابط بین دو متغیر عزت نفس و پیشرفت تحصیلی است.

هدف پزوهش حاضر انطباق و هنجاریابی آزمون هوش نوجوانان کتل برای دانش آموزان 14-8 ساله ی شهر آذرشهر است. روش پژوهش از منظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانش آموزان پایه های دوم ابتدایی تا هشتم ابتدایی شهر آذرشهر در سال تحصیلی 1395-1394 بود که تعداد 562 تفر از آنان به عنوان نمونه ی پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند و ابزار مورد استفاده ی پژوهش، آزمون هوش نواجوانان کتل فرمB بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 84/0 به دست آمد و روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی صورت گرفت که تمامی شاخص برازش و مدل تأیید شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که این آزمون از روایی و اعتبار قابل قبول برخوردار است. هم چنین معناداری آزمون براساس تفکیک سنی با استفاده از آزمون واریانس یک راهه و تعامل جنسیت و پایه های تحصیلی از طریق واریانس دوراهه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن ها نشان دهنده ی تفاوت معناداری بین گروه ها بود. و جدول نرم برای آزمون هوش کتل براساس نمره های هوش بهر انحرافی (15= Sd و100M= ) محاسبه و تنظیم شد.

هدف این پژوهش بررسی ارتباط راهبردهای کنترل فکر و معنا در زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری، دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان بودند که تعداد 360 نفر از آن ها با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های معنا در زندگی استگر (MLQ) و کنترل فکر ولز و دیویس (TCQ) و برای سنجش عملکرد تحصیلی از میانگین نیمسال اول استفاده شد. روایی سازه پرسش نامه ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی بررسی و پایایی با آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 63/0 و 73/0 محاسبه شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین معنا در زندگی و راهبردهای کنترل فکر و هم چنین راهبردهای کنترل فکر با عملکرد تحصیلی رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد (001/0≤ p). اما بین معنا در زندگی و عملکرد تحصیلی رابطه ی معنادار وجود ندارد. مدل معادلات ساختاری نیز از تأثیر مستقیم راهبردهای کنترل فکر و معنا در زندگی بر عملکرد تحصیلی و از رابطه ی معنا در زندگی و کنترل فکر حمایت کرد.