بهزاد سهیلی

در شرایط شیوع ویروس کرونا رویدادهای آفلاین توجهات عموم را از رویداد های حضوری و پخش زنده به سمت وب و فضای مجازی معطوف کرده است. هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل موثر بر مشارکت در رویدادهای ورزشی آفلاین در پاندمی ویروس کرونا می باشد. روش تحقیق، توصیفی و از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است و با روش معادلات ساختاری و رویکرد پی.ال.اس انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه شرکت کنندگان در مسابقات کشوری آفلاین سه رشته ورزشی سومو، پتانک و او-اسپرت سال 1399 بودند که 300 نفر از شرکت کنندگان پرسشنامه محقق ساخته تحقیق را داوطلبانه تکمیل کردند. یافته ها نشان داد که مدل تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار بوده و می توان از آن برای بررسی عوامل موثر بر مشارکت افرد استفاده کرد. اثر عوامل درگیری، رضایتمندی و نگرش افراد بر مشارکت آنها در رویدادهای ورزشی آفلاین معنی دار بود. یافته ها همچنین نشان داد عوامل ویژگی های رویداد، درگیری و رضایتمندی احتمال ایجاد نگرش مثبت نسبت به مشارکت در این رویدادها را افزایش می دهند. عوامل نگرش، رضایتمندی و درگیری در یک رویداد ورزشی آفلاین نیز می توانند واسطه ای بین ویژگی های رویداد و مشارکت در آن باشند. لذا با در نظر گرفتن این عوامل، تحقیق حاضر توسعه رویدادهای آفلاین را به عنوان یک استراتژی مهم در چنین موقعیت هایی پیشنهاد می کند.

شیوع ویروس کرونا کسب و کارهای ورزشی را با تهدید جدی مواجهه کرده است. هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر بر حکمرانی مشارکتی مدیریت بحران ویروس کرونا در کسب و کارهای ورزشی بود. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی با روش ناساختاریافته گلیزر بود. جامعه آماری خبرگان مدیریت ورزشی هستند که تخصص علمی، اجرایی یا هر دو را دارند. در پژوهش حاضر نظرات 15 نفر از خبرگان طی مصاحبه نیمه ساختار یافته به روش هدفمند تا رسیدن به حد اشباع نظری جمع آوری گردید. پایایی مصاحبه ها با استفاده از روش مطالعه توافق درون موضوعی 75/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی توسط نرم افزار مکس کیودا نسخه ۲۰۱۸ استفاده شده است. 60 کد در مرحله کدگذاری باز و ۷ محور در کدگذاری محوری به دست آمد و در نهایت عوامل رویکرد سیستمی، راهبرد جبرانی، سازمان های مردم نهاد، سیاست گذاری مقابله با بحران، حمایت رسانه ای، دولت الکترونیک و حکمرانی بحران به عنوان عوامل موثر شناسایی شدند. در نتیجه مدیرت بحران مبتنی بر حاکمیت مشارکتی می تواند با توجه به این عوامل به توانمندهای خود در مقابله با چنین بحران هایی بیافزاید و در احیا ء و فعال نگه داشتن ورزش و کسب و کارهای ورزشی عملکرد بهتری داشته باشد.

متن مؤلفه های تأثیرگذار بر سازمان ها باید همیشه مورد ارزیابی و سنجش قرار بگیرد تا سازمان ها بتوانند الگوی توسعه خود را پیش ببرند، لذا هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه مدیریت دانش و فرهنگ سازمانی با مدیریت عملکرد کارآمد در اداره کل ورزش و جوانان استان البرز بود. روش این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- همبستگی است. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان 127 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان البرز پرسشنامه های استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون (2000)، مدیریت دانش لاوسون (2003) و مدیریت کارآمد مقیمی و رمضان (2011) را به صورت تصادفی تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گردید. با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معنی داری بین مدیریت و دانش فرهنگ سازمانی با مدیریت عملکرد کارآمد نشان داده شد و همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که مدیریت دانش و فرهنگ سازمانی به ترتیب 47/0 و 28/0درصد مدیریت عملکرد کارآمد کارکنان را پیش بینی می کنند. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت بکارگیری صحیح مولفه های مدیریت دانش و فرهنگ سازمانی در مدیریت عملکرد کارآمد بسیار هوشمندانه است و راه پیشبرد اهداف را هموار می سازد و ابزار رشد، موفقیت و ارتقا سازمان را در اختیار مدیریت قرار می دهد.

امروزه رویکرد بازاریابی سنتی دیگر نمی تواند نیازهای عصر اینترنت را- به ویژه در حوزه ورزش- برآورده کند. از طرفی، سازمان ها و شرکت ها، کسب و کار خود را با فعالیت های بازاریابی پیش می برند و اینترنت و شبکه های اجتماعی از مهمترین ابزارهایی هستند که بازاریابان برای رسیدن به اهداف خود از آن استفاده می کنند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر اقدامات بازاریابی در فیس بوک- به عنوان یکی از شبکه های اجتماعی پرطرفدار- بر جلب رضایت مشتریان محصولات ورزشی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، توصیفی است و به روش پیمایشی انجام شده است. 81 نفر از افراد جامعه آماری موردنظر، پرسشنامه محقق ساخته را داوطلبانه تکمیل کردند. همچنین از تحلیل عاملی تأییدی و معادلات ساختاری برای ارزیابی و آزمون فرضیات استفاده شده است. یافته های آزمون نشان می دهد شبکه اجتماعی فیس بوک، تأثیر معنی داری بر بازاریابی محصولات ورزشی نداشته است.

کارایی و موفقیت سازمان ها تا حد زیادی بستگی به نیروی انسانی آنها دارد. بنابراین سازمان ها نیز می بایست به عواملی که بر کارکنان و پیشرفت سازمانشان تاثیر می گذارد دقت کنند. لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین عدالت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی، استرس شغلی و تعارض کار-خانواده در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک انجام گردید. 230 نفر از کارکنان این سازمان ها مقیاس های اندازه گیری پژوهش را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل روابط میان متغیرهای پژوهش، از مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته های تحلیل عاملی تاییدی نشان داد عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری دارد و میان عدالت سازمانی و استرس شغلی ارتباط معکوس و معنیدار وجود دارد. افزایش در رفتار شهروندی سازمانی، استرس شغلی را کاهش می دهد و تاثیر استرس شغلی بر تضاد کار-خانواده معنی دار است و مدل از برازش مناسبی برخوردار است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که داشتن نگرشی درست و دقیق از سازمان و شناخت مولفه های تاثیرگذار بر آن از طرف مدیران و بکارگیری رویکردی صیحیح در جهت هدایت کارکنان می تواند سازمان را در مسیر موفقیت قرار دهد و نتایج این تحقیق می تواند مدیران و سازمان ها را در رسیدن به این امر یاری نماید. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران سازمان ها با تقویت عدالت و رفتار شهروندی سازمانی و کاهش استرس شغلی و تعارض کار-خانواده در جهت تعالی و موفقیت سازمان خود گام بردارند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت محصول اصلی، کیفیت خدمات و مشارکت تماشاگران در فوتبال حرفه ای انجام شده است. 840 نفر از تماشاگران 10 تیم لیگ برتر فوتبال ایران به صورت نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند و مقیاس های پژوهش را داوطلبانه تکمیل کردند. از تحلیل عاملی تأییدی و معادلات ساختاری برای ارزیابی و آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته های آزمون نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است و می توان از آن برای بررسی مشارکت تماشاگران فوتبال استفاده کرد. اثر کیفیت محصول اصلی بر مشارکت تماشاگران معنادار بود؛ در حالی که کیفیت خدمات بر مشارکت آن ها تأثیر معنا داری نداشت. نتایج نشان داد که مدیران و سازمان های ورزشی خلاقیت کافی در پاسخ به نیازها و خواسته های تماشاگران ندارند؛ بنابراین، اگر شرایطی فراهم شود که در کنار عوامل مؤثر در کیفیت محصول اصلی بتوان عوامل مؤثر در کیفیت خدمات را نیز به صورت خلاقانه ای تقویت کرد، بدون شک شاهد مشارکت بیشتر مصرف کنندگان خواهیم بود.

در شرایط بحران برنامه اقدام مشخص برای ارتقاء ورزش مقاوم تر و پایدار می تواند مدلی برای حاکمیت مشارکتی مدیریت بحران تلقی گردد. هدف این پژوهش بررسی حکمرانی مشارکتی مدیریت بحران ویروس کرونا در کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی است. روش پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اعضای هیات علمی و مدرسین دانشگاه ها، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش بودند و در بخش کمی شامل اعضای هیات علمی و مدیران ورزشی بودند. در بخش کیفی تعداد 15 نفر و در بخش کمی برای هر سوال بین 5 تا 10 آزمودنی نیاز بود، بنابراین تعداد 320 نفر نمونه آماری را تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند بود که نتایج برگرفته از مصاحبه ها در قالب پرسشنامه ای با 7 عامل اصلی طراحی شد. برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی) و از شاخص های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا و مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزارهای اس.پی.اس نسخه 23 و پی.ال.اس نسخه 2 استفاده شد. شاخص برازش مدل 47/0GOF= گزارش شد و نتایج 7 عامل اصلی رویکرد سیستمی، راهبرد جبرانی، دولت الکترونیک، سازمان های مردم نهاد، سیاست گذاری مقابله با بحران، حکمرانی بحران و حمایت رسانه ای را مورد تایید قرار داد. تشکیل ستاد بازگشت به ورزش تحت حاکمیت مشارکتی مدیریت بحران و استفاده از پژوهشگران و مدیران باتجربه و افراد خبره و کارشناسان آگاه از پیشنهادات کاربردی پژوهش می باشد که می تواند به تاب آوری کسب و کارهای ورزشی و کاهش آثار بحران موجود بر آنها کمک نماید.

هدف این پژوهش، سنجش سطوح مشارکت تماشاگران لیگ برتر فوتبال ایران درقالب مدل پیوستار روانی بود. 842 نفر از تماشاگران 10 تیم لیگ، به صورت نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند و مقیاس ارزیابی ابعاد مشارکت ورزشی فانک (2008) را داوطلبانه تکمیل کردند. براساس ابعاد مشارکت و درقالب این مدل، یافته ها نشان داد که پایین ترین و بالاترین سطوح مشارکت، به ترتیب مربوط به سطوح آگاهی (2 درصد) و دلبستگی (78 درصد) است. یافته های تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل چندبعدی مشارکت ابزار سودمندی برای بخش بندی تماشاگران براساس سطوح مشارکت آن ها است. نتایج نشان داد که بیشتر تماشاگران در سطح دلبستگی قرار دارند و بالاترین سطح در این مدل وفاداری فرد است که به عنوان تعهد او نسبت به ورزش تعریف می شود؛ بنابراین، مدیران رویدادها می توانند با تقویت دلبستگی به وفاداری تماشاگران دست یابند.

هدف از مطالعه حاضر آزمون مدل رضایتمندی تماشاگران لیگ برتر فوتبال در ایران بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. بدین منظور تعداد 750 نفر از تماشاگران ده تیم لیگ برتر فوتبال به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس محقق ساخته بر اساس مطالعات مشابه، یوشیدا و جیمز (2010)، بیسکایا و همکاران (2013) بود. پایایی ابزار تحقیق با استفاده از روش آلفای کرونباخ 93/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های آزمون نشان داد مدل تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است و می توان از آن برای بررسی رضایتمندی تماشاچیان فوتبال استفاده کرد. اثر کلی متغیر های رضایت از بازی و رضایت از خدمات بر مقاصد رفتاری معنی دار بود. نتیجه کلی تحقیق نشان داد که هرچند ممکن است مدل پیشنهادی رضایتمندی تماشاگران فوتبال نتواند به طور کامل منعکس کننده مقاصد رفتاری مصرف کنندگان باشد، ولی باشگاه ها از ارزیابی اردراکات تماشاچیان نسبت به ویژگی های کیفیت رویدادهای ورزشی منتفع خواهد شد و این اطلاعات می تواند ارزش تشخیصی خوبی داشته و راهنمایی های خوبی را برای اصلاح، بهبود و پیشرفت ارائه خدمات فراهم نماید.

هدف از پژوهش حاضر بررسی مشکلات استعدادیابی در رشتة فوتبال است. کلیه مربیان تیم های پایه فوتبال لیگ آسیا ویژن استان تهران در رده های نوجوانان، جوانان و امید جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 42 نفر انتخاب شد. به دلیل نبود پرسشنامه استاندارد در این زمینه، محقق با استفاده از نظر استادان تربیت بدنی و علوم ورزشی و مربیان رده های پایه تیم ملی فوتبال، پرسشنامه ای به صورت مقیاس پنج ارزشی لیکرت طراحی کرد، اعتبار صوری و محتوایی پرسشنامه را استادان تربیت بدنی و مربیان فوتبال تأیید کردند و ضریب پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 86 صدم به دست آمد. پس از دریافت اطلاعات از آزمودنی ها، با استفاده از نرم افزارهای Excel و Spss از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون فریدمن) اطلاعات به منظور بررسی مشکلات استعدادیابی فوتبال تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که مهم ترین مشکلات استعدادیابی در فوتبال به ترتیب عبارتند از: کمبود امکانات مالی و مادی برای استعدادیابی فوتبال، نبود کمیته های تخصصی استعدادیابی در باشگاه ها، نداشتن برنامة اصولی برای استعدادیابی فوتبال، آشنا نبودن با روش های علمی استعدادیابی، و تربیت نکردن افراد متخصص در امر استعدادیابی توسط سازمان های مربوط.